Για το Σεπτέμβρη προσδιορίζουν σε ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι τα επόμενα βήματά τους στην υπόθεση διαμόρφωσης ενός τρίτου, υπολογίσιμου πόλου αστικής διαχείρισης. Η υπόθεση, βέβαια, δεν προχωρά εύκολα, καθώς το εγχείρημα έχει να αναμετρηθεί με αντιφάσεις που οξύνονται, με δεδομένο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ από τη μια, αλλά και η ΝΔ, από την άλλη, καταλαμβάνουν ένα μεγάλο κομμάτι του χώρου στον οποίο απευθύνονται. Με τον ΣΥΡΙΖΑ να ντύνεται όλο και πιο άνετα το κουστουμάκι της σοσιαλδημοκρατίας, η δε ΝΔ προσπαθεί να απαλύνει πούρα δεξιά χαρακτηριστικά και να εμφανιστεί πιο κεντρώα, εντοπίζοντας εκεί ευκαιρίες διεύρυνσης της εκλογικής της βάσης. Ταυτόχρονα, υπάρχουν παζάρια, προσωπικές φιλοδοξίες, βιλαέτια, κληρονομικώ δικαίω πόστα ή ό,τι άλλο. Βέβαια, όλα αυτά τα σενάρια και οι διεργασίες μικρή σημασία έχουν για το λαό, καθώς - πέρα από το ποιος θα βρεθεί στο τιμόνι της αστικής διαχείρισης - βασικό στόχο έχουν τη στοίχιση ευρύτερων στρωμάτων στους στόχους του κεφαλαίου. Εξ ου και ο λαός έχει δικό του δρόμο να τραβήξει.

Στο πρωτοσέλιδο σχόλιό της, με τίτλο «Δικαίωμα στην αλήθεια», η εφημερίδα «Καθημερινή» δίνει άλλη μια φορά μαθήματα χειραγώγησης του λαού για τις αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης. Θαυμάστε την τέχνη της ...παραπλάνησης. Λέει: «Ο ελληνικός λαός δικαιούται να μάθει κάποια στιγμή ποια ήταν τα αίτια της μεγάλης κρίσης και της χρεοκοπίας της χώρας (...). Το πώς γεννήθηκε στη δεκαετία του αχαλίνωτου λαϊκισμού και γιγαντώθηκε κατόπιν το ζήτημα του χρέους, το πώς δεν υπήρξε έγκαιρη εθνική συνεννόηση για την αντιμετώπισή του είναι θέματα που χρήζουν προσεκτικής εξέτασης».

Η αλήθεια όμως που υποτίθεται ότι προβάλλει η εφημερίδα είναι αυτή που παραδέχεται το κεφάλαιο. Που θεωρεί ότι για τις κρίσεις της καπιταλιστικής οικονομίας ευθύνονται ορισμένα φαινόμενα διαχείρισης του συστήματος, ο «λαϊκισμός», «η έλλειψη εθνικής συνεννόησης», οι «λαμογιές», η «κακοδιαχείριση» κ.λπ. Ο στόχος διπλός: Από τη μια, να συσκοτίσουν ότι οι κρίσεις βρίσκονται στο DNA του συστήματός τους. Από την άλλη, να στρατεύσουν το λαό στην ψευδαίσθηση ότι με μια εξυγίανση του συστήματος θα αντιμετωπιστούν οι κρίσεις. Οπου εξυγίανση εννοούν την ανακατανομή της πίτας ανάμεσα στα μονοπώλια, την προώθηση αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων, την αλλαγή στο μείγμα διαχείρισης. Αυτό όμως που είναι δεδομένο, έτσι ή αλλιώς, είναι ότι για άλλη μια φορά τόσο την κρίση όσο και την προσπάθεια ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας την πληρώνουν ο λαός, οι εργαζόμενοι.

Για χιλιάδες κατοίκους λαϊκών γειτονιών της Αθήνας οι παράλιες περιοχές της βορειοανατολικής Αττικής είναι η μόνη διέξοδος αναψυχής. Αυτήν τη διέξοδο θα καλούνται πλέον να ακριβοπληρώνουν, καθώς, όπως ανακοίνωσε ο αρμόδιος υπουργός, «η συμφωνία για τα διόδια υλοποιείται, οι σταθμοί θα ολοκληρωθούν το 2019, οπότε θα μπει αναλογικό σύστημα και θα εξαιρεθούν οι κάτοικοι». Η ανακοίνωση αφορά στα νέα διόδια Βαρυμπόμπης και Αγ. Στεφάνου και η κυβέρνηση επιχειρεί να μειώσει τις αντιδράσεις, μιλώντας για εξαίρεση των κατοίκων Ερυθρέας και Κηφισιάς. Παλιά τακτική που σε τίποτα όμως δεν μειώνει τόσο την αντιλαϊκότητα του μέτρου, όσο και το γεγονός ότι πρόκειται για ένα ακόμα βήμα ενίσχυσης του μεγάλου κεφαλαίου που εκμεταλλεύεται τους δρόμους, αυτό ακριβώς το κεφάλαιο με το οποίο τα κυβερνητικά στελέχη έλεγαν πως θα συγκρουστούν όταν αναφέρονταν στους περίφημους «εθνικούς εργολάβους», αυτούς ακριβώς που σήμερα ενισχύουν.