Ντροπή και αίσχος. Οπως ντροπή και αίσχος είναι να κλείνει ένα σχολείο για να γίνει φυλακή, ντροπή και αίσχος είναι να κλείνει ένα θέατρο για να γίνει γουναράδικο ήκερδοφόρο μαγαζί. Απαράδεκτη και προκλητική ενέργεια, με θύμα ένα σημαντικότατο για το θεατρικό πολιτισμό μας θίασο, αποτελεί η έξωση του "Αμφι- Θεάτρου" του Σπύρου Ευαγγελάτου από το κτίριο της οδού Αδριανού 111, στην Πλάκα. Την περασμένη Πέμπτη, η Εμπορική Τράπεζα, ιδιοκτήτης του κτιρίου, με δικαστικούς κλητήρες και αστυνομικούς, άλλαξε τις κλειδαριές και το σφράγισε, πετώντας στο δρόμο το θίασο από την εδώ και 15 χρόνια στέγη του. Αποτέλεσμα η διακοπή της λειτουργίας του.

Αξίζει να σημειωθεί ότι πριν δύο μήνες, μετά από θετική γνωμοδότηση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων προς την υπουργό Πολιτισμού, το κτίριο που στέγαζε το "Αμφι - Θέατρο" κρίθηκε διατηρητέο. Η υπουργική απόφαση, που δημοσιεύτηκε και στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, δεν απέτρεψε, όμως, την προκλητική και πραξικοπηματική ενέργεια της τράπεζας να πετάξει στο δρόμο ένα θέατρο με μεγάλη πολιτιστική - παιδευτική προσφορά, το οποίο μετατρέπει σε βορά οικονομικών συμφερόντων.

Με ανακοίνωση - έκκληση προς τον πρωθυπουργό, Κ. Σημίτη να παρέμβει, θεατρικά σωματεία, σύλλογοι, ενώσεις και δεκάδες καλλιτέχνες και πνευματικοί άνθρωποι ζητούν να μείνει το "Αμφι - Θέατρο" στη στέγη του. Τονίζοντας ότι "το θέατρο είναι μια από τις τέχνες που γνωρίζει στη χώρα μας άνθηση" και πως "αποτελεί δυσάρεστο γεγονός το ότι οι ιδιοκτήτες θεατρικών αιθουσών προβαίνουν σε έξωση δόκιμων θεατρικών σχημάτων για λόγους οικονομικών χειρισμών και μόνο" και ζητούν το ιστορικό, για τα ελληνικά δεδομένα "Αμφι - Θέατρο", να παραμείνει στο 25ο έτος του "εν ζωή". Την ανακοίνωση υπογράφουν, μεταξύ άλλων, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος - Ακροάματος, η Εταιρεία Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών, η Πανελλήνια Ενωση Ελευθέρου Θεάτρου, το Σπίτι του Ηθοποιού, η Ενωση Ελλήνων Μουσουργών, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Πλάκας "Ο Παρθενώνας" και δεκάδες επώνυμοι άνθρωποι της επιστήμης, των Γραμμάτων και όλων των τεχνών.

Εν αρχή ην ο λόγος των μεγάλων νεοελλήνων ποιητών, που ενέπνευσε τον Μίκη Θεοδωράκη και τον οδήγησε στην εκπλήρωση της μεγαλύτερης φιλοδοξίας του: Να υπηρετήσει επάξια την ποίηση, αποδίδοντάς τη, σε όλο της μεγαλείο και τον πλούτο της, στα πλατιά στρώματα του λαού μας. Δημιουργώντας ένα κορυφαίο μελοποιημένο έργο - αληθινή τέχνη για το λαό - που ονομάστηκε έντεχνο λαϊκό τραγούδι και αποτελεί "συνοδοιπόρο" μας επί πολλά χρόνια. Ενα "ταξίδι" στο μεγάλο πέλαγος των τραγουδιών του Μ. Θεοδωράκη ήταν η συναυλία, που πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σάββατο, στο ανοιχτό κοινοτικό γυμναστήριο Ανοιξης. Τα έσοδα της συναυλίας ειρήνης (6.000 άτομα περίπου), που διοργάνωσε το Πολιτιστικό και Αθλητικό Κέντρο Ανοιξης με τη στήριξη του ραδιοσταθμού "Γαλαξίας", θα διατεθούν για τη θεμελίωση του "Ιδρύματος Σύγχρονης Ελληνικής Μουσικής - Μίκης Θεοδωράκης", στην κοινότητα Ανοιξης.

Η βραδιά ξεκίνησε με βράβευση του Μ. Θεοδωράκη, για την 60χρονη προσφορά του, στον οποίο δόθηκε τιμητική πλακέτα από τον πρόεδρο της κοινότητας, Γ. Νικητόπουλο και τον πρόεδρο του Πολιτιστικού και Αθλητικού Κέντρου, Κ. Φιλιππακόπουλο. Παρόντες στην εκδήλωση και τα μέλη της τιμητικής επιτροπής βράβευσης: Ο επίτιμος πρόεδρος του ΚΚΕ, Χάριλαος Φλωράκης,ο αντιπρόεδρος της Βουλής, Παναγιώτης Κρητικός,ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, Κώστας Σκανδαλίδης,ο διευθυντής ΕΤ - 1, Κώστας Αλαβάνος,βουλευτές, άνθρωποι των Γραμμάτων και των Τεχνών, δήμαρχοι, κοινοτάρχες κ.ά.

Ευχαριστώντας τους διοργανωτές για την "έμπρακτη πίστη" τους "στην υπόθεση του νεοελληνικού πολιτισμού", ο Μ. Θεοδωράκης, μιλώντας για τη "μελοποίηση της ποίησης", που "αποτελεί ξεχωριστή πραγματικότητα με ιδιαίτερο βάρος στη ζωή των Ελλήνων" και "στο χώρο του τραγουδιού είχε σαν αποτέλεσμα να συνενώσει το λαϊκό με το έντεχνο", αναφέρθηκε στους "μείζονες νεοέλληνες ποιητές, που είχαν συνομιλητή τους το σύνολο του ελληνικού λαού", στον "Επιτάφιο" του Γιάννη Ρίτσου και την "απόλυτη σύζευξη και τέλεια μέθεξη" που έπρεπε να υπάρξουν "ανάμεσα στα δύο είδη, ώστε να βγει ένα νέο είδος, το έντεχνο λαϊκό τραγούδι".

Μίλησε και για τη "λόγια τέχνη" και τη σχέση της με την "άρχουσα τάξη, η οποία τη διαφύλαξε αποκλειστικά για τον εαυτό της", αλλά και στο δρόμο που επέλεξε ο ίδιος ν' ακολουθήσει, καταθέτοντας το μεγάλο, πολύμορφο έργο του. Και κατέληξε: "Το σύνολο της προσπάθειάς μου δεν έχει χώρο στη χώρα μας για να σταθεί, να στηριχτεί. Δεν έχει την αναγκαία υποδομή που διαθέτουν τα υπόλοιπα μουσικά είδη. Το ελληνικό κράτος δαπανά δισεκατομμύρια κάθε χρόνο αποκλειστικά για την ευρωπαϊκή μουσική και τα εγχώρια προϊόντα της. Από την έντεχνη λαϊκή μουσική και τη μελοποίηση ποίησης εισπράττει όταν χρειαστεί δόξα και ανταποδίδει παχιά λόγια". Δύο ώρες αργότερα, ανεβασμένος στη σκηνή, ο Μ. Θεοδωράκης πρόσφερε δείγματα "τέλειας μέθεξης" μέσα από τραγούδια του και μαζί τη διαβεβαίωση: "λίγο ακόμα να σηκωθούμε, λίγο ψηλότερα"...

Η συναυλία της Λαϊκής Ορχήστρας "Μίκης Θεοδωράκης" άνοιξε με τους "Λιποτάκτες",σε ποίηση Γιάννη Θεοδωράκη και ερμηνευτή τον γιο του συνθέτη Γιώργο Θεοδωράκη.Ακολούθησαν οι Σωτηρία Λεονάρδου, Κώστας Μακεδόνας, Μαρία Φαραντούρη, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Διονύσης Τσακνής.Αποσπάσματα από το βιβλίο του συνθέτη "Μαχόμενη Κουλτούρα", διάβασαν οι ηθοποιοί Θέμις Μπαζάκα και Χρήστος Τσάγκας.