«Ψιλά γράμματα» οι κινητοποιήσεις της άνοιξης για τη ΓΣΕΕ, που σπεύδει να ανοίξει το διάλογο της απάτης

Απόδειξη του ευρύτερου σχεδιασμού της κυβέρνησης, για να προωθήσει τις θέσεις της, και του ρόλου που στα πλαίσια αυτά ανέλαβαν να παίξουν οι ηγεσίες των συνδικαλιστικών φορέων, είναι και η δήλωση του υπουργού Εργασίας, Δ. Ρέππα, που χαρακτηρίζει τις θέσεις Πολυζωγόπουλου «χρήσιμες και ενδιαφέρουσες».

Αντίθετα, την έντονη αντίδραση στις θέσεις του προέδρου της ΓΣΕΕ εκφράζει η Γραμματεία του ΠΑΜΕ, που καλεί τους εργαζόμενους σε αγωνιστική επιφυλακή και υπογραμμίζει ότι με αυτές τις θέσεις στηρίζονται οι κεντρικές κυβερνητικές επιλογές.

Στη συνέντευξή του ο Χρ. Πολυζωγόπουλος επαναφέρει ζητήματα όπως τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης - αφήνοντας περιθώρια αύξησης - το ύψος των συντάξεων (κάνει λόγο για μείωσή τους με πρόσχημα τη γνωστή φιλολογία περί «υψηλών» συντάξεων), ενώ τάσσεται και υπέρ της ενοποίησης των ασφαλιστικών ταμείων σε τρία, χωρίς να θέτει όρους και προϋποθέσεις.

Αλλά το πραγματικό πρόβλημα για το σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης είναι ακριβώς το τελευταίο. Και η γραμμή του συνδικαλιστικού κινήματος δεν μπορεί να είναι πώς θα «διαπραγματευτεί» για να μη μειωθεί η μέση σύνταξη από τις 138 χιλιάδες, αλλά πώς θα παλέψει για να αυξηθεί η μέση σύνταξη, σύμφωνα με τις σημερινές ανάγκες των χιλιάδων συνταξιούχων. Το πρόβλημα για τους εργαζόμενους δεν είναι πώς θα παζαρέψουν για να συνεχίσουν να μένουν στη δουλιά μέχρι τα 65 χρόνια - όπως υποστηρίζει ο Χρ. Πολυζωγόπουλος - αλλά πώς θα οργανώσουν τους αγώνες τους για να καταργήσουν τους αντεργατικούς νόμους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που αύξησαν τα όρια ηλικίας. Και ταυτόχρονα πώς θα διεκδικήσουν τη μείωση των ορίων ηλικίας στα 30 χρόνια και στα 9.000 ημερομίσθια.

Γιατί τοποθετήσεις όπως «δε θα είμαστε εκείνοι που θα πούμε ότι πρέπει να έχουμε 45άρηδες και 50άρηδες συνταξιούχους, δε θα είμαστε και εκείνοι που θα πούμε ότι το όριο ηλικίας θα πρέπει να είναι τέτοιο ώστε να ξεπερνάει τα 65 χρόνια», όχι μόνο αποδέχονται τους νόμους της ΝΔ, όχι μόνο επιτρέπουν την αύξηση των ορίων ηλικίας, αλλά και πάνε ενάντια στις διεκδικήσεις για μείωση των ορίων ηλικίας, όπως απαιτείται σήμερα με αυτή την πρωτοφανή ανάπτυξη της τεχνικής και της τεχνολογίας, της παραγωγικότητας, των υπερκερδών των επιχειρήσεων, αλλά και των αναγκών των εργαζομένων.

Επιπλέον, η θέση, γενικά και αφηρημένα, «το πρόβλημα θα λυθεί αφού διατεθούν οι αναγκαίοι πόροι» υποκρύπτει «λύσεις» ακόμα και σε βάρος των εργαζομένων, αλλά και περιορίζει το ζήτημα της Κοινωνικής Ασφάλισης στη λογιστική του έκφραση. Οταν εδώ έχουμε μια απροκάλυπτη προσπάθεια να μεταφερθούν τεράστιοι πόροι από τους εργαζόμενους στους εργοδότες. Ενώ ταυτόχρονα απορρίπτεται το δίκαιο αίτημα των εργαζομένων να πληρώσουν το κράτος και η εργοδοσία, που καταληστεύουν χρόνια τα Ταμεία, να μην υπάρξει καμία πρόσθετη επιβάρυνση στις εισφορές των εργαζομένων.

Απέναντι σ' αυτές τις θέσεις, με κοινή τους δήλωση ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ, Γ. Μανώλης, και ο αν. αντιπρόεδρος, Α. Καλύβης, αυτό που βρήκαν να πουν, ήταν ότι οι απόψεις αυτές είναι πέρα από τον συλλογικό προβληματισμό και τις αποφάσεις της Συνομοσπονδίας, ενώ επαναφέρουν τις γνωστές θέσεις της πλειοψηφίας για την τριμερή χρηματοδότηση. Θέσεις που επιβεβαιώνουν την κοινή πορεία της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, η οποία είναι σε φανερή αντίθεση με τα αιτήματα, τις ανάγκες και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων.

Τα «τύμπανα του πολέμου» για το ασφαλιστικό ακούγονται όλο και πιο δυνατά, εξαιτίας της κυβερνητικής προσπάθειας δημιουργίας κλίματος συναίνεσης με τις ηγεσίες των συνδικαλιστικών οργανώσεων των εργαζομένων και τους υπόλοιπους «κοινωνικούς εταίρους», ώστε να αρχίσει τον «κοινωνικό διάλογο» της απάτης που θα αποτελέσει και το καθοριστικό βήμα προς την ανατροπή των σημερινών ασφαλιστικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων των εργαζομένων.

Αυτό τον προπαγανδιστικό στόχο εξυπηρέτησε και η χτεσινή συνάντηση του υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων Δ. Ρέππα με τη διοίκηση της ΑΔΕΔΥ στα γραφεία της οργάνωσης, όπου έθεσε και το πρώτο σύνθημα της νέα κυβερνητικής εκστρατείας: «Σιγουριά για όλους».

Μια σιγουριά που μάλλον την εύχεται για την προώθηση των κυβερνητικών προτάσεων και όχι για τους ασφαλισμένους, οι οποίοι θα αντιμετωπίσουν μια ιδιαίτερα σκληρή πραγματικότητα στην περίπτωση που περάσουν τα κυβερνητικά σχέδια.

Από την πλευρά της η ΑΔΕΔΥ στηρίζει τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, αποδεχόμενη ως αληθή τον ισχυρισμό της κυβέρνησης ότι επιδιώκει μια παρέμβαση στο ασφαλιστικό σύστημα που θα έχει θετικά αποτελέσματα για τους εργαζόμενους!!!

Ο υπουργός Εργασίας, θέλοντας να ενισχύσει το κλίμα συναίνεσης, στο οποίο η κυβέρνηση δίνει ιδιαίτερη σημασία και για το οποίο δέχεται την απλόχερη βοήθεια των ηγεσιών των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, δήλωσε μετά τη συνάντηση ότι η κυβέρνηση επιζητεί τη συνεργασία με το συνδικαλιστικό κίνημα. Πρόσθεσε με «νόημα» πως «οι προκλήσεις των καιρών απαιτούν από όλους να φανούν αντάξιοι των περιστάσεων» και στάθηκε ξανά με έμφαση στην ανάγκη κοινής «αντιμετώπισης του προβλήματος».

Ο Σ. Παπασπύρου εκτίμησε «το πνεύμα συνεργασίας που κατέθεσε η νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου» και επισήμανε μεταξύ άλλων ότι αυτό είναι απαραίτητο «για να δώσουμε λύση σε ένα σύνθετο, δύσκολο πρόβλημα που θέλει επίπονη εργασία από όλα τα μέρη τα οποία εμπλέκονται». Εξέφρασε επίσης την πίστη του ότι θα δοθεί «μια άλλη διάσταση στις εξελίξεις».

Ο Μπάμπης Βορτελίνος, μέλος της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ και στέλεχος της ΕΣΑΚ Δημοσίου, επισήμανε μιλώντας στο «Ρ»: «Μετά από τη συνάντηση προκύπτει καθαρά ότι κυβέρνηση, ΣΕΒ και οι πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ ετοιμάζονται να κάτσουν σε ένα νέο τραπέζι "κοινωνικού διαλόγου" για την ανατροπή των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Καλούμε την εργατική τάξη σε πλήρη αγωνιστική ετοιμότητα, γιατί μόνο με ένα παλλαϊκό κίνημα θα βάλουμε φρένο στα σχέδια της κυβέρνησης, των βιομηχάνων και αυτών των πλειοψηφιών. Οχι μόνο για να προστατεύσουμε τα κεκτημένα, αλλά και για την αύξηση των συντάξεων, τη μείωση των ορίων ηλικίας, τη γενικότερη ενίσχυση των ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων μας».

Σχετικά με τις προτάσεις του προέδρου της ΓΣΕΕ Χ. Πολυζωγόπουλου για τη συνταξιοδότηση, ο Δ. Ρέππας είπε ότι «οι απόψεις αυτές είναι χρήσιμες και ενδιαφέρουσες». Ο Σ. Παπασπύρου είπε ότι «το δημόσιο έχει μια άλλη ιδιαιτερότητα» και ότι «κινείται έξω από τη λογική των συνταγών και των ονομαστικών πολιτικών».