«Αν δε μου φτιάξουν το σπίτι, εγώ δε φεύγω από εδώ» λέει ο Π. Σπαράγγης. Αυτή η φράση συνοψίζει την κατάσταση που βιώνουν οι ασθενέστεροι οικονομικά και οι ηλικιωμένοι, που δεν αντέχουν το κόστος ανέγερσης νέου σπιτιού

Ετσι, όταν ο δήμαρχος Ν. Παπαδήμας, λίγες μέρες μετά το σεισμό, υποσχόταν ότι οι δημότες γρήγορα θα είχαν σπίτια, αν ο δήμος αναλάβει την κατασκευή τους και διαχειριστεί τα δάνεια που εδικαιούντο, πολλοί σεισμόπληκτοι συμφώνησαν και άρχισαν να ελπίζουν. Αρκετοί - απ' ό,τι μας είπαν - ήταν εκείνοι που υπέγραψαν κάποια συμβόλαια. Ομως, όσοι το έκαναν δεν ξέρουν μέχρι σήμερα, όχι μόνο πότε θα έχουν σπίτι, αλλά ούτε καν πότε θα αρχίσει η κατασκευή του! Ετσι ακριβώς περιγράφουν την περίφημη ...«αποκατάσταση» του δήμου, οι ίδιοι οι σεισμόπληκτοι.

Ο δήμαρχος Ν. Παπαδήμας, αντί να φροντίσει να προασπίσει τις ανάγκες των δημοτών του και να διεκδικήσει ακόμα πιο ευνοϊκούς όρους για τα δάνεια των σεισμοπλήκτων και μεγαλύτερα ποσά για την ανακατασκευή των σπιτιών τους, ουσιαστικά τους «έσπρωξε» - όπως προκύπτει από μαρτυρίες σεισμοπλήκτων - να πάρουν επιπλέον έντοκα δάνεια. Δίνοντας στους σεισμόπληκτους μια... προφορική υπόσχεση ότι δε θα πληρωθεί ο τόκος των δανείων. Ακόμα και έτσι όμως, οι σεισμόπληκτοι θα έχουν να πληρώνουν ένα πολύ μεγάλο ποσό για τα επόμενα χρόνια.

«Προσωρινός οικισμός» λέει σε πείσμα της πραγματικότητας η διαφημιστική πινακίδα του ΥΠΕΧΩΔΕ

Η Πηνελόπη Πανταζοπούλου, που ζει στον καταυλισμό Δροσόπουλης στα Ανω Λιόσια, μας λέει: «Δε μας έχουν πει τίποτα ακόμα για το πότε θα πάρουμε τα δάνεια. Ομως και όταν τα δώσουνε δε θα φθάσουνε. Ο δήμαρχος μας είπε ότι θα μπορέσουμε να πάρουμε ένα δάνειο με πολύ χαμηλό τόκο για να αποπερατώσουμε το σπίτι. Περίπου από τον Απρίλιο έχουμε κάνει εξουσιοδότηση στο δήμο να αναλάβει να χτίσει το σπίτι. Με αυτό το διακανονισμό δεν είμαστε ούτε ευχαριστημένοι ούτε δυσαρεστημένοι, αν δε δούμε το αποτέλεσμα, δεν μπορούμε να ξέρουμε τίποτα». Οταν τη ρωτήσαμε πώς είναι η ζωή στον καταυλισμό, απάντησε χαρακτηριστικά «Μια χαρά και δύο τρομάρες. Σαν να είμαστε θηρία στο κλουβί. Είχαμε συνηθίσει διαφορετικά».

Πιο κάτω συναντήσαμε τον 30χρονο οικοδόμο Μπουρλή Βασίλη, που δύσκολα βρίσκει μεροκάματο. «Δεν πάω να πάρω δάνειο - μας λέει - γιατί δεν έχω δουλιά. Πώς θα το ξεπληρώσω; Ενώ έπρεπε κανονικά να υπάρχει δουλιά στην οικοδομή, δεν κινείται τίποτα. Κάποια στιγμή θα έχει». Ο Παναγιώτης Σπαράγγης, που μένει και αυτός στον καταυλισμό, είναι ηλικιωμένος και δηλώνει πως «αν δε μου φτιάξουνε το σπίτι, εγώ δε φεύγω από εδώ. Με τα λεφτά του δανείου δεν κτίζεις σπίτι». Ο γείτονάς του Χρήστος Αυγέρης επισημαίνει ότι είναι 61 χρονών και η ηλικία του δεν του επιτρέπει να κάνει μια καινούρια αρχή. «Η σύνταξη που παίρνω», λέει, «είναι μόλις 140 χιλιάδες δραχμές. Με αυτό το μισθό τι να πρωτοκάνω. Δε συμφωνώ με όσα γίνονται, αλλά και τι μπορώ να κάνω;».

Τα αποτελέσματα της κυβερνητικής πολιτικής αποκατάστασης. Λες και έχουν περάσει μόνο λίγες μέρες από τον καταστροφικό σεισμό

Ο Χαράλαμπος Στρουμπάκος τονίζει πως έχουνε χορτάσει υποσχέσεις τόσο από την κυβέρνηση όσο και από το δήμο. «Εχουμε κάνει τα χαρτιά μας - λέει - και ακόμα περιμένουμε. Με το δήμο δε βλέπω να γίνεται τίποτα. Πριν τις εκλογές ήρθε ο δήμαρχος και μας έδινε υποσχέσεις. Μόλις έγιναν εκλογές δεν ξαναφάνηκε κανένας. Ούτε και μας έχει μιλήσει κανένας. Βοήθεια μηδέν. Η κυβέρνηση μας ξέχασε τελείως, τώρα ασχολούνται με τα ολυμπιακά έργα».

Η Μαρία Μποσδογάνη δεν παραπονιέται γι' αυτή την ίδια, αλλά για την κόρη της. «Η κόρη μου έχει νοικιάσει σπίτι και ακόμα δεν έχει πάρει τη δεύτερη δόση. Ο γαμπρός μου αναγκάζεται να δουλεύει νύχτα για να ταΐσει τα παιδιά τους. Θέλει μόνο 200.000 για ενοίκιο και ρεύμα», ενώ ο Θεμιστοκλής τα βάζει με τη γραφειοκρατία. «Πήγα - μας είπε - να φτιάξω τα χαρτιά για να πάρω τα δύο εκατομμύρια για τις οικοσκευές. Στο μεταξύ, ο δήμος είχε αλλάξει το όνομα της οδού που είχα το σπίτι και όταν πήγα στην αρμόδια υπηρεσία μου λένε ότι πρέπει να φέρω και άλλο χαρτί που να αποδεικνύει ότι η οδός είναι η ίδια. Τους λέω τότε, "μας κυνήγησε ο θεός, μας κυνηγάτε και εσείς;". Δε σου λένε από την αρχή τι χρειάζεται για να πάρεις τα λεφτά».

Στον επόμενο καταυλισμό συναντάμε μια παρέα και καθόμαστε μαζί τους. Ο Νικόλαος Νταρόπουλος ξεκινά την κουβέντα και μιλά για τα δάνεια: «Οσο το είδες το δάνειο εσύ, το είδαμε και εμείς. Αλλωστε και τα χρήματα που δίνουν δε φθάνουν. Εγώ βλέπω να μένουμε εδώ για πολύ καιρό ακόμα. Αλλά δε μας φθάνει μόνο αυτό, έχουμε και τη γραφειοκρατία. Ηταν να πάρω δύο κοντέινερ γιατί είμαστε πολύτεκνη οικογένεια. Βρίσκω κάποιο υπεύθυνο εδώ, μου λέει έλα στα γραφεία για να βγάλεις κάρτα. Πάω και μου λένε έλα αύριο, γιατί σήμερα είναι χαλασμένα τα μηχανήματα. Ξαναπάω την άλλη ημέρα και μου λένε ότι μέχρι τέλος Αυγούστου είπε ο δήμαρχος να μη δώσουμε άλλα κοντέινερ και τώρα περιμένω μήπως αδειάσει κανένα από εδώ. Η κατάσταση είναι δράμα».

Στην κουβέντα «μπαίνει» και η Μαρία Πούλη:«Εχουμε γίνει παθητικοί γιατί έχουμε κουραστεί. Περισσότερο μας έχει επηρεάσει ψυχολογικά η διαμονή εδώ μέσα παρά ο σεισμός. Εχουν σπάσει τα νεύρα μας εδώ μέσα. Ούτε τον ίδιο μας τον εαυτό δεν ανεχόμαστε. Σκέψου τώρα μια πενταμελή οικογένεια να ζει σε αυτό το κουτί. Ολοι μας έχουμε νεύρα. Θα φύγουμε τρελαμένοι από εδώ μέσα. Είναι λες και είμαστε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Οταν πρέπει για να πάω από το δωμάτιο στην κουζίνα πηδάω πάνω από δέκα έπιπλα. Πας να βγάλεις ένα ρούχο να φορέσεις και είναι μέσα στην μπόχα και τη βρώμα. Ε, λογικό είναι ότι κάποια στιγμή θα σαλτάρω».

Την ώρα που η Μαρία περιγράφει τις δραματικές συνθήκες του καταυλισμού, η μάνα της Χαρίκλεια αναρωτιέται για το μετά. «Η ουσία είναι ότι μας βρήκε ο σεισμός και είμαστε φτωχοί. Δεν είναι εύκολο να ξαναφτιάξουμε τα σπίτια μας. Να ήμασταν τουλάχιστον νεότεροι. Τώρα στα 60 τι να πεις. Εφαγα 25 χρόνια στη Γερμανία, ήρθα εδώ έφτιαξα ένα σπίτι και πάνω που παντρεύω το παιδί, ξαναϊσοπεδώνομαι. Τι να κάνω τώρα από εδώ και πέρα;»...

Από την πλευρά τους, οι εργαζόμενοι προγραμματίζουν επαναλαμβανόμενες 24ωρες απεργίες ταυτόχρονα με την κατάθεση της τροπολογίας στη Βουλή και την πραγματοποίηση πανελλαδικού συλλαλητηρίου στην Αθήνα, τη μέρα που αυτή θα συζητείται.

Στη συνεδρίαση, χτες, της Εκτελεστικής Επιτροπής της Πανελλήνιας Ενωσης Τεχνικών - ΟΤΕ, η Ενιαία Συνδικαλιστική Κίνηση τόνισε την ανάγκη διαμόρφωσης συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος αγωνιστικών κινητοποιήσεων ενάντια στις κυβερνητικές ενέργειες. Η πρότασή της δε βρήκε ανταπόκριση, καθώς οι λοιπές παρατάξεις φέρονται να επέλεξαν την τακτική του «ίδωμεν».

Στο μεταξύ, σε συνεδρίασή του, το ΔΣ της Ομοσπονδίας Εργαζομένων - ΕΛΤΑ αποφάσισε να συμπαρασταθεί στους εργαζόμενους του ΟΤΕ «και να ενώσει μαζί τους τη φωνή διαμαρτυρίας ενάντια στην προωθούμενη από την κυβέρνηση ιδιωτικοποίηση του Οργανισμού». Η ΟΜΕ - ΕΛΤΑ προειδοποιεί ότι η πολιτική της κυβέρνησης για το ξεπούλημα του ΟΤΕ «θα αντιμετωπίσει την καθολική αντίσταση των εργαζομένων γιατί δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα του λαού και της χώρας».

Υπογραμμίζει την απόφαση των εργαζομένων να αντισταθούν στην πολιτική της κυβέρνησης, «που στο όνομα του δήθεν ανταγωνισμού, επιχειρεί να σαρώσει τα πάντα και να παραδώσει κερδοφόρες επιχειρήσεις στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο για εισπρακτικούς κυρίως λόγους». Καταλήγοντας, η ΟΜΕ - ΕΛΤΑ σημειώνει ότι όπου εφαρμόστηκαν αυτές οι πολιτικές, αυξήθηκαν τα κέρδη των ιδιωτών και ανατράπηκαν εργασιακές σχέσεις, χωρίς να μειωθούν οι τιμές και χωρίς να παρέχονται καλύτερες υπηρεσίες στους καταναλωτές.

Σε ανέξοδες καταγγελίες ενάντια στη διοίκηση των Ελληνικών Ταχυδρομείων προχωρά η διοίκηση της Ομοσπονδίας Εργαζομένων ΕΛΤΑ αλλά και το ΔΣ του Πανελληνίου Συλλόγου Διαμετακομιστών. Πέρα όμως από τις λεκτικές ρουκέτες περί ανικανότητας και επικινδυνότητας, που έχουν ως αποκλειστικό στόχο τη διοίκηση, οι προσκείμενες στο ΠΑΣΟΚ συνδικαλιστικές ηγεσίες αφήνουν στο απυρόβλητο την κυβέρνηση. Η οποία έχει και την ευθύνη για την τοποθέτηση και διατήρηση μιας τέτοιας διοίκησης, οι αποφάσεις της οποίας είναι απόρροια της γενικότερης κυβερνητικής πολιτικής.

Συγκεκριμένα, η διοίκηση έχει να δώσει λόγο για μια σειρά από ζητήματα, όπως: Την πολιτική απαξίωσης, διάλυσης και μεθόδευσης για ξεπούλημα των χρυσοφόρων τμημάτων των Ταχυδρομείων. Την επιλεκτική παροχή σε «ημετέρους» προϊσταμένους παχυλών επιδομάτων. Τις ελλείψεις σε προσωπικό και την επακόλουθη εντατικοποίηση του φόρτου εργασίας. Τη σχεδιαζόμενη ανέγερση του νέου Κέντρου Διαλογής Αττικής, που βάλτωσε. Τις καταγγελίες για υπερκοστολόγηση του οικοπέδου, που αγοράστηκε γι' αυτόν το σκοπό. Τις νέες τσουχτερές αυξήσεις που αποφάσισε πρόσφατα και από τις οποίες προσδοκά ετησίως 10 δισ. δρχ. Την πρόσφατη έλλειψη γραμματοσήμων του δεκάρικου, καθώς καθυστέρησε να προμηθευτεί το ειδικό χαρτί.

Επειτα από τα παραπάνω, η Ομοσπονδία Εργαζομένων - ΕΛΤΑ εξέδωσε ανακοίνωση, όπου χαρακτηρίζει τη διοίκηση, αλαζονική, επικίνδυνη και ανύπαρκτη. Προσθέτει ότι τα θετικά αποτελέσματα που παρουσίασαν τα ΕΛΤΑ την τελευταία τριετία οφείλονται αποκλειστικά και μόνο στους εργαζόμενους «και όχι στους επικίνδυνους μαθητευόμενους μάγους και μάνατζερς. Αυτοί το μόνο που έκαναν, ήταν να μοιράζουν θέσεις - αξιώματα, παχυλούς μισθούς και μπόνους, απομονωμένοι από τους εργαζόμενους και το εργασιακό περιβάλλον».

Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Διαμετακομιστών ΕΛΤΑ, με επιστολή του προς τον υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών Χρ. Βερελή και τον υφυπουργό Αλ. Βούλγαρη, αναφέρεται στη διοίκηση με ανάλογα «κολακευτικά» σχόλια: «Η διοίκηση σε όλα τα επίπεδα απέδειξε ότι αδυνατεί να σχεδιάσει, να συντονίσει, να διοικήσει, να εμπνεύσει, ακόμα και να διαχειριστεί την κρίση που η ίδια δημιούργησε. Η φαιδρότητα, η γελοιοποίηση θεσμών και αξιών, ο διασυρμός στελεχών, η αδιαφορία και η προκλητικότητα έχουν τα όριά τους. Η αλαζονική και ανίκανη διοίκηση ξεπέρασε κάθε όριο».

Ο Σύλλογος αφήνει και αιχμές για ιδιωτικά συμφέροντα που εμπλέκονται στην όλη υπόθεση: «Οποιος νομίζει ότι μπορεί να κάνει τον "μάνατζερ" στις πλάτες των εργαζομένων, πλανάται πλάνην οικτράν. Οι μαθητευόμενοι μάγοι μπορούν να εκπαιδευτούν στις ιδιωτικές εταιρίες όσων τους στηρίζουν και όχι στη δημόσια περιουσία».

Τέλος καλούν την κυβέρνηση να παρέμβει άμεσα και την ΟΜΕ - ΕΛΤΑ να αναλάβει τις αναγκαίες πρωτοβουλίες για την απομάκρυνση της διοίκησης.

Σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πηγές, οι δαπάνες για τις διάφορες εκδηλώσεις της «Αθήνα 2004» στο Σίδνεϊ, αλλά και για τα έξοδα φιλοξενίας της πολυπληθούς αποστολής, θα ξεπεράσουν κατά πολύ τον αρχικό προϋπολογισμό των 2,5 δισ.δραχμών. Και αυτό γιατί συνεχώς προστίθενται έξοδα, όπως ενοικιάσεις πολυτελών αιθουσών, ναυλώσεις αεροπλάνων τζετ για μετακινήσεις κλπ.

Η παραίτηση Πεφάνη έγινε δεκτή από την ευρεία σύνθεση (17μελής) του ΔΣ της εταιρίας κατά τη διάρκεια χτεσινής συνεδρίασης. Τον Ν. Πεφάνη αντικατέστησε ο Γ. Παπαγεωργίου, ο οποίος έχει διατελέσει νομικός σύμβουλος της εταιρίας «Αγροτική Ζωής», μέλος του ΔΣ της ΕΡΤ, ενώ υπήρξε και πρόεδρος του ΔΣ του ΟΑΚΑ. Ακόμα, τη θέση του διευθυντή Οικονομικών Υπηρεσιών ανέλαβε ο οικονομολόγος Κ. Ζαχαρόπουλος, μόνιμο στέλεχος της Διεύθυνσης Οικονομικών Μελετών της Τράπεζας της Ελλάδος, ο οποίος έχει διατελέσει μέλος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων του ΥΠΕΘΟ και μέλος του ΔΣ του Ελληνικού Κέντρου Επενδύσεων.

Ακόμα, το ΔΣ της εταιρίας αποφάσισε τη συγκρότηση επιτροπών διαπραγμάτευσης για κάθε μία από τις κατηγορίες των μεγάλων χορηγών (τηλεπικοινωνίες, τράπεζες, ζυθοποιία, ασφαλιστικές εταιρίες, επιβατηγός ναυτιλία).

Τέλος, σήμερα στη 1 το μεσημέρι αναχωρεί για το Σίδνεϊ το βασικό κλιμάκιο της «Αθήνα 2004» με επικεφαλής την Γ. Αγγελοπούλου.