ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 5 Δεκέμβρη 2004
Σελ. /32
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
Η απελευθέρωση της κάνναβης αυξάνει την εξάρτηση

Στοιχεία καταπέλτης από τη φετινή έκθεση για την κατάσταση της μάστιγας των ναρκωτικών στην ΕΕ

Και στη χώρα μας είναι συχνό το φαινόμενο της ανακάλυψης χασισοφυτειών

ICON

Και στη χώρα μας είναι συχνό το φαινόμενο της ανακάλυψης χασισοφυτειών
Αποστομωτική απάντηση στους υποστηρικτές του ολλανδικού πειράματος και τους «ριζοσπάστες» που επιμένουν στις σάπιες προτάσεις που οδηγούν στην τυραννική εμπειρία του περιθωρίου, αποτελεί η «Ετήσια Εκθεση για το 2004 του Ευρωπαϊκού Κέντρου Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας για την Κατάσταση του Προβλήματος των Ναρκωτικών στην ΕΕ και τη Νορβηγία», που αναφέρεται στη δραματική εξάπλωση της τοξικοεξάρτησης και ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τη χρήση κάνναβης.

Αυτά τα στοιχεία, στα οποία επικεντρωνόμαστε σήμερα έρχονται να απογυμνώσουν ένα - ένα τα επιχειρήματα που προβάλλουν οι ναρκωθιασώτες για το διαχωρισμό «σκληρών» - «μαλακών», την ελεύθερη εμπορία και χρήση των υποτιθέμενων «μαλακών», «αθώων» και «ακίνδυνων» ναρκωτικών, αλλά και να δώσουν ένα χαστούκι σ' όλους εκείνους που μιλούν για «σκοταδισμό», «ιδεολογικές αγκυλώσεις» και «φαντάσματα του παρελθόντος». Για όσους επιμένουν να λένε όχι σε όλα τα ναρκωτικά, ναι στην ανυπότακτη στάση ζωής.

Το «ολλανδικό πείραμα» καταρρέει

«Ο αριθμός των νεαρών χρηστών κάνναβης σε Ολλανδία, Φινλανδία, Σουηδία και Νορβηγία, βρίσκεται σε ιστορικά υψηλά επίπεδα», καθώς το «υψηλότερο ποσοστό χρηστών κάνναβης σε καθημερινή βάση καταγράφεται στην Ολλανδία (80%), ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό περιστασιακών χρηστών καταγράφεται στη Γερμανία (41%)», επισημαίνεται στην Εκθεση. Η Ολλανδία είναι η χώρα όπου υπάρχει ανοχή της χωρίς εμπόδια χρήσης ναρκωτικών σε ειδικά καταστήματα (coffee shop). «Οσο νεαρότερη είναι η ηλικία πρώτης χρήσης τόσο υψηλότερος είναι ο κίνδυνος προβληματικής χρήσης ναρκωτικών στο μέλλον», υπογραμμίζει η Εκθεση και συμπληρώνει: «Λίγες είναι οι πρωτοβουλίες πρόληψης που σχεδιάστηκαν ειδικά ενόψει της αύξησης της χρήσης κάνναβης από τους νέους».

Συγκεκριμένα, στην Εκθεση γίνεται λόγος για την επικινδυνότητα της κάνναβης, καθώς «αιφνίδιες επιδράσεις του ναρκωτικού αυτού που προκαλούν τη μεγαλύτερη ανησυχία είναι οι παροδικές ψυχώσεις ή οι κρίσεις πανικού που προκαλούνται από τη χρήση, ο αυξημένος κίνδυνος ατυχημάτων». Επίσης εκφράζονται σοβαρές ανησυχίες για τον αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου των πνευμόνων και άλλων ασθενειών, καθώς και σύνδεση της χρήσης κάνναβης με την ανάπτυξη μακροχρόνιων προβλημάτων ψυχικής υγείας, συμπεριλαμβανόμενων της κατάθλιψης, της ψύχωσης και της σχιζοφρένειας.

Η κάνναβη παραμένει η ευρύτερα χρησιμοποιούμενη παράνομη ναρκωτική ουσία στην ΕΕ, όπου περίπου ένας στους πέντε (20%)ενήλικες Ευρωπαίους την έχει δοκιμάσει τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του, ενώ τρία εκατομμύρια είναι καθημερινοί χρήστες κάνναβης στην ΕΕ.

Περίπου το 15% των 15χρονων μαθητών της ΕΕ που έκαναν χρήση κάνναβης κατά το περασμένο έτος, αναφέρει ότι έκανε χρήση τουλάχιστον 40 φορές, χρήση που θεωρείται «βαριά».

Ο αυξημένος δείκτης αίτησης θεραπείας από την κάνναβη αποτυπώνεται στο γεγονός ότι από το 1996 έως το 2002, ο αριθμός των νεοεισαχθέντων σε θεραπεία για χρήση κάνναβης ως κύριας ουσίας κατάχρησης αυξήθηκε από 3.713 σε 12.493. Αλλο ένα σημαντικό στοιχείο είναι ότι το 30% των νέων χρηστών αναφέρουν την κάνναβη ως την κύρια ουσία κατάχρησης, γεγονός που αποδεικνύει την αυξημένη αίτηση θεραπείας, η οποία σχετίζεται εν μέρει με την αύξηση της δραστικότητας της ουσίας. Η Ολλανδία, υπογραμμίζεται στην Εκθεση, είναι η μοναδική χώρα στην οποία σημειώθηκε σημαντική αύξηση στη δραστικότητα της κάνναβης (περίπου 16%), γεγονός που μπορεί να αποδοθεί σχεδόν εξ ολοκλήρου στην αύξηση κατανάλωσης της κάνναβης εγχώριας παραγωγής».

Οι νεοεισαχθέντες για θεραπεία χρήστες κάνναβης είναι κατά κύριο λόγο (83%) νέοι ηλικίας 22 - 23 ετών. Το 80% των ατόμων που είναι κάτω των 15 ετών και το 40% ηλικίας 15 - 19 ετών ζητούν θεραπεία από την κάνναβη.


Οι θιασώτες της ναρκω-κουλτούρας...

... και η άλλη λογική του ΚΚΕ

Χαρακτηριστική αφίσα των Ηνωμένων Εθνών, με το εύλογο ερώτημα «Σκοτώνουν τα ναρκωτικά; - Ρωτήστε τους επιζήσαντες»
Χαρακτηριστική αφίσα των Ηνωμένων Εθνών, με το εύλογο ερώτημα «Σκοτώνουν τα ναρκωτικά; - Ρωτήστε τους επιζήσαντες»
Ηταν Μάης του 1992 όταν παρουσιάστηκε για πρώτη φορά η κοινή πρόταση νόμου πέντε βουλευτών του ΠΑΣΟΚ (Κατσανέβας, Λαλιώτης, Μπένος, Λιάνης, Παπανδρέου), δύο του ΣΥΝ (Κωνσταντόπουλος, Κουβέλης) και συμφώνησαν οι Αδραχτάς και Τατούλης της ΝΔ για το διαχωρισμό των ναρκωτικών σε «σκληρά» και «μαλακά» και την αποποινικοποίηση των «μαλακών».

Το 1997 ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου ζητάει να δοθεί «η δυνατότητα στο χρήστη κάνναβης να καλλιεργεί σπίτι του, μια μικρή ποσότητα χασίς για δική του χρήση». Στις 23/5/2001 παρουσιάζεται η κοινή πρόταση νόμου για διαχωρισμό των ουσιών από τους βουλευτές: Μ. Δαμανάκη, Φ. Κουβέλη (ΣΥΝ), Στ. Μπένο και Σπ. Βούγια (ΠΑΣΟΚ) και Π. Τατούλη (ΝΔ). Κατά δήλωση του Φ. Κουβέλη την πρόταση αυτή συνυπογράφει ολόκληρη η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Συνασπισμού, και η Μ. Δαμανάκη κάνει λόγο για «επικίνδυνο συντηρητισμό και οχύρωση πίσω από λύσεις που δεν προσφέρουν τίποτα. Ας μη δραματοποιούμε την αποποινικοποίηση». Οι «πέντε» κερδίζουν την εκτίμηση του Στ. Μάνου, τότε προέδρου του κόμματος των «Φιλελεύθερων», όπου με ανακοίνωση επικροτείται η... πρωτοποριακή πρόταση νόμου.

Στις 31/5/2001 ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Ν. Κωνσταντόπουλος σε συνέντευξη Τύπου επιτίθεται στο ΚΚΕ - επειδή απέρριψε την πρόταση νόμου και ζήτησε την κατάργηση των νόμων που δίνουν τη δυνατότητα «ελεύθερης διακίνησης μικρών ποσοτήτων ναρκωτικών ουσιών» - λέγοντας: «Είναι λυπηρό και ενδεικτικό μιας ακραίας συντηρητικής, κοινωνικής θεώρησης, ότι στο δημόσιο διάλογο, ένα κόμμα της Αριστεράς, το ΚΚΕ ζητάει επί της ουσίας κατάργηση και αυτού του νομοθετικού πλαισίου, στην κατεύθυνση μεγαλύτερης καταστολής και πλέον γενικευμένης ποινικοποίησης. Οι διαφορετικές απόψεις, που εκφράζουν ακριβώς αυτή την αγωνία για την κοινωνική ευαισθησία και φροντίδα στους χρήστες και την αυστηρή δίωξη των εμπόρων χαρακτηρίζονται απαξιωτικά και καταδικάζονται με απαράδεκτο σκοταδιστικό πνεύμα, που κυριαρχεί σε άλλες συντηρητικές δυνάμεις της κοινωνίας, τότε η όποια επίκληση πολιτικών, δήθεν πρόληψης, είναι προσχηματική και αναποτελεσματική».

Στις 24/6/2003, η δήμαρχος Αθηναίων Ντόρα Μπακογιάννη δηλώνει ανοιχτή σε... νέες προτάσεις και κάνει λόγο για «"κολλημένους" σε ιδέες, γερασμένες στρατηγικές και παλαιά μέτρα».

Από τότε μέχρι και σήμερα διοργανώθηκαν μια σειρά ημερίδες, κυρίως από τον Οργανισμό Κατά των Ναρκωτικών που ήρθαν να συνεισφέρουν στο ιδεολογικό προκάλυμμα για τις επιλογές διαχείρισης του προβλήματος τόσο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, όσο και της ΝΔ. Από τότε, δεκάδες φορές έγινε λόγος για τη «μη επικινδυνότητα» της κάνναβης, πολλές φορές ακούστηκαν οι φράσεις «όσο υπάρχουν ναρκωτικά θα υπάρχουν και εξαρτημένοι» ή «η έλξη του απαγορευμένου και η περιέργεια οδηγεί στα ναρκωτικά», δεκάδες πανεπιστημιακοί του εξωτερικού επιστρατεύτηκαν για να εκθειάσουν την αποτελεσματικότητα του ολλανδικού πειράματος με την ελεύθερη διακίνηση κάνναβης στα coffee shop, πολλοί εκπρόσωποι του ΟΚΑΝΑ μίλησαν για «ιδεολογικές αγκυλώσεις και φαντάσματα του παρελθόντος»...

Τα στοιχεία επιβεβαιώνουν τις θέσεις του ΚΚΕ

Σήμερα η συγκεκριμένη Εκθεση έρχεται να επικυρώσει τις... «ιδεολογικές αγκυλώσεις», εκείνες που φωνάζουν ότι η νομιμοποίηση της χρήσης σημαίνει νομιμοποίηση των αιτιών, που προωθούν τη χρήση. Το ...«σκοταδιστικό πνεύμα» που επιμένει ότι αιτία της τοξικομανίας δεν είναι η ύπαρξη των ναρκωτικών, αλλά η κοινωνική πραγματικότητα που τη γεννά. Τους «κολλημένους» που λένε ότι η περιέργεια, το απαγορευμένο μπορεί να είναι παράγοντες για να δοκιμάσει ένας νέος ναρκωτικά, δεν είναι όμως επαρκείς λόγοι για να τον οδηγήσουν στην εξάρτηση.

Ερχεται να επιβεβαιώσει το ...«συντηρητισμό» του ΚΚΕ που υπογραμμίζει ότι η νομιμοποίηση δε θα χτυπήσει τους εμπόρους, όπως δε χτυπήθηκαν η παράνομη πορνεία, το παράνομο εμπόριο αλκοόλ και το παράνομο εμπόριο όπλων. Την ...«ακραία θεώρησή» του που εκτιμά ότι η μάχη ενάντια στα ναρκωτικά περνάει μέσα από την πρωτογενή πρόληψη και τη δημιουργία ενός ευρύτατου κοινωνικού κινήματος, που μαζί με το λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα θα παλεύει για την ανατροπή των αιτιών που παράγουν και αναπαράγουν το πρόβλημα. Και αυτά τα αίτια δε διαχωρίζονται σε «σκληρά» και «μαλακά».


Ο δρόμος όπου «ανθεί» η απεξάρτηση

Από παλιότερη κινητοποίηση του Εθνικού Συμβουλίου κατά των Ναρκωτικών, όπου συμμετείχε και η ΚΝΕ
Από παλιότερη κινητοποίηση του Εθνικού Συμβουλίου κατά των Ναρκωτικών, όπου συμμετείχε και η ΚΝΕ
«Υπάρχουν δύο δρόμοι να "δώσεις" τη ζωή σου. Ο δρόμος των ανεξήγητων θανάτων όπου ανθεί ο τρόμος ή ο δρόμος των μεγάλων αγώνων όπου ανθούν τα ιδανικά. Υπάρχει η Ομόνοια της ηρωίνης και η Σταδίου όπου διεξάγονται αυτοί οι αγώνες. Η μια είναι κύκλος επ' άπειρο και η άλλη ευθύνη μέχρι το τέλος...». Λόγια ενός από τα εκατοντάδες παιδιά, που δίνουν καθημερινά μάχη ζωής και αποφοιτούν κάθε χρόνο «καθαροί» από τα «στεγνά» θεραπευτικά προγράμματα του ΚΕΘΕΑ και του «18 ΑΝΩ». Παιδιά που έρχονται να αποδείξουν ότι οι τοξικομανείς δεν πάσχουν από κάποια ανίατη ασθένεια. Μπορούν να θεραπευτούν, να απεξαρτηθούν, να αγωνιστούν για ένα καλύτερο μέλλον για την ίδια τους τη ζωή, μακριά από ουσίες.

Δεν είναι τυχαίο ότι ιδεολογήματα περί ανίατης ασθένειας, αποποινικοποίησης και διαχωρισμού των ουσιών πάντα «φουντώνουν» και αποπροσανατολίζουν σε εποχές που οι νέοι προσπαθούν να αντιδράσουν απέναντι στη σήψη και την παρακμή. Να αντιδράσουν σε μια καπιταλιστική κοινωνία που τους συνθλίβει στις μυλόπετρες της ανεργίας, της ταξικής Υγείας και Παιδείας, των σχολικών διαρροών, των ανατροπών των εργασιακών σχέσεων, της κατάργησης του κράτους Πρόνοιας, του ντοπαρισμένου αθλητισμού, της πολιτιστικής φτώχειας. «Φουντώνουν» κάθε φορά που οι νέοι επαναστατούν απέναντι στις πραγματικές αιτίες που οδηγούν στην εξάρτηση, αιτίες κοινωνικοπολιτικές και κοινές για όλες τις ουσίες.


Δεν είναι τυχαίο ότι μέσα σ' αυτές τις συνθήκες παραγκωνίζονται τα «στεγνά» προγράμματα, πριμοδοτείται η πολιτική του «περιορισμού της βλάβης», της συντήρησης, της διαχείρισης, της χορήγησης υποκαταστάτων, η λογική του «περιθάλπω τον τραυματία αντί να σταματήσω τον πόλεμο». Δεν είναι τυχαίο ότι η πρωτογενής πρόληψη μπαίνει στο περιθώριο του κρατικού προϋπολογισμού και οι νέοι σπρώχνονται στο περιθώριο της πιάτσας και του δρόμου.


Από την εκδήλωση της «Παρέμβασης» του ΚΕΘΕΑ, με τη συμμετοχή Ολυμπιονικών το φετινό καλοκαίρι
Από την εκδήλωση της «Παρέμβασης» του ΚΕΘΕΑ, με τη συμμετοχή Ολυμπιονικών το φετινό καλοκαίρι

ΚΕΙΜΕΝΑ:
Ελένη ΤΖΙΒΡΑ



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ