Είναι προκλητικά αισχρός ο τρόπος που κυρίως τα ιδιωτικά και λεγόμενα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας αντιμετωπίζουν τις μαθητικές κινητοποιήσεις. Εχουν εξαπολύσει έναν τέτοιο πόλεμο λάσπης που συνιστά μια άκρως επικίνδυνη εξέλιξη, στη χρησιμοποίηση άθλιων μεθόδων, που στρέφονται ευθέως κατά των στοιχειωδών δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων της νεολαίας που δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη από το εργατικό και λαϊκό κίνημα.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει με τι μίσος αντιμετώπισαν όλα την απεργία των ναυτεργατών; Τότε που με μια φωνή τη χαρακτήριζαν ως «ακραία μορφή κινητοποίησης» που δυσφημεί τη χώρα στο εξωτερικό! Το υποκριτικό τους ενδιαφέρον για τους «νησιώτες που μένουν δίχως φάρμακα»! Τη στήριξή τους στους εξοργισμένους μεγαλοεξαγωγείς της Κρήτης που πετροβολούσαν τους απεργούς! Το θερμό χειροκρότημά τους στην επιστράτευσή τους κλπ.

Ποιος δε θυμάται την οργή των ΜΜΕ για τα μπλόκα της μικρομεσαίας αγροτιάς που «έκοβαν τη χώρα στα δύο και εμπόδιζαν την ελεύθερη διακίνηση...» των εμπορευμάτων; Τις κραυγές τους κατά των εργατών των Δήμων που με την απεργία τους «έθεταν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία»; κλπ!

Σχεδόν πανομοιότυπα, σε όλα τα δελτία ειδήσεων, διαστρεβλώνουν αδίστακτα και αντιστρέφουν την πραγματικότητα. Σε πλήρη συντονισμό, παρουσιάζουν ως λίγους «αλιτήριους και χαβαλέδες» τη συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών που ψηφίζει δημοκρατικά στις συνελεύσεις υπέρ των κινητοποιήσεων, αψηφώντας τις σημερινές απειλές κυβέρνησης και μηχανισμών και τον τρομοκρατικό νόμο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ που έστειλε χιλιάδες μαθητές το 1999 στα μαθητοδικεία.

«Πρωτοκλασάτοι» δημοσιογράφοι, αναλυτές, σχολιαστές κλπ., δηλαδή όλοι αυτοί που αμείβονται υπερπαχυλά από τον τεράστιο πλούτο που έχουν συσσωρεύει τα αφεντικά τους με τη συμμετοχή τους στη μεγάλη κλοπή που γίνεται σε βάρος της εργατικής τάξης, με θράσος εξαπολύουν συκοφαντικές κατηγορίες στα παιδιά της που αγωνίζονται για δημόσια δωρεάν Παιδεία. Και στήνουν ερωτήσεις - παγίδες σε εκπροσώπους του μαθητικού συντονιστικού ή άλλους μαθητές που ελάχιστες φορές έβγαλαν στα κανάλια τους και αυτές για να αποδείξουν πως είναι «υποκινούμενοι», «ανεύθυνοι», «φανατικοί», «ταραξίες» κ.λπ...

Παρουσιάζουν τις επιθέσεις ύποπτων μηχανισμών κατά των μαθητών που περιφρουρούν και προστατεύουν τα σχολεία τους, ως βία και καταστροφές από τις καταλήψεις.

Εκρυψαν όλα τα κρούσματα αυταρχισμού που έγιναν σε βάρος των μαθητών και έγιναν πάρα πολλά. Οπως: Τις απειλές και τη βία που χρησιμοποίησαν αρκετοί διευθυντές, για να απαγορεύσουν τις μαθητικές συνελεύσεις, να σπάσουν τις καταλήψεις. Παρουσιάζουν ως υπεύθυνη δράση ή απελπισμένων γονιών τους τραμπουκισμούς εκείνων που βιαιοπραγούν κατά 15χρονων, ρίχνουν πόρτες για να μην κάνουν τα παιδιά τους ό,τι τους «λένε οι ΚΝίτες»!

Επιχείρησαν να συνδέσουν με τις καταλήψεις τα συμβάντα του αστυνομικού δελτίου (κλοπές, διακίνηση ναρκωτικών)!

Εφτασαν στο σημείο, να καλούν ανοιχτά την κυβέρνηση να «πάρει μέτρα», «να εφαρμόσει το νόμο», δηλαδή τα μαθητοδικεία, για «να αποκατασταθεί η τάξη, η νομιμότητα και η δημοκρατία στα σχολεία από τους βανδάλους»!

Ιδίως τα ιδιωτικά κανάλια ξεπέρασαν κατά πολύ τα εσκαμμένα, στη χυδαιότητα, στα κατασκευασμένα άθλια ρεπορτάζ. Γενικεύουν και μεγαλοποιούν ορισμένα νοσηρά υπαρκτά φαινόμενα που υπάρχουν στην κοινωνία και στο χώρο της νεολαίας, και που τα ίδια τα ΜΜΕ έχουν σημαντική συμβολή στη δημιουργία τους και επιχειρούν να τα συνδέσουν και να τα χρεώσουν στην αγωνιστική δράση των μαθητών!

Είναι εξοργιστικό τα κανάλια που καλλιεργούν, προβάλλουν την καταρράκωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, το σεξισμό, την ποικιλόμορφη βία και ότι το «κέρδος είναι η μόνη και υπέρτατη αξία», να προσποιούνται τους τιμητές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την ίδια στιγμή που τα παραβιάζουν βάναυσα! Ο στόχος τους είναι να συκοφαντήσουν, και να κρύψουν με κάθε τρόπο και μέσο τα αιτήματα και τον αγώνα των μαθητών, να διαμορφώσουν κλίμα και να στρώσουν το έδαφος για να παρθούν μέτρα καταστολής των αγώνων, αλλά και γενικότερα μέτρα αστυνόμευσης των σχολείων (χαφιεδοκάμερες, σεκιούριτι κ.ά.) και δημιουργίας ενός αντιδραστικότερου και αυταρχικότερου θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των σχολείων.

Η επίθεση των ΜΜΕ στους μαθητές δεν έγινε για τη μορφή της πάλης που διάλεξαν, αλλά για την ίδια την επιλογή τους να αγωνιστούν, να διεκδικήσουν και να πάνε κόντρα στην υποταγή.

Σε αυτή την κατάσταση κανένας αγωνιστής, κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει και δεν μπορεί να σιωπήσει. Ακόμα και αυτοί που έχουν επιφυλάξεις ή διαφωνία με την κατάληψη ως μορφή πάλης και διεκδίκησης, οφείλουν να σταθούν δίπλα στους μαθητές και στους νέους ανθρώπους, να υψώσουν τη φωνή τους και να προστατέψουν το δικαίωμά τους στον αγώνα, στη δράση για τα δικαιώματά τους σε ένα μέλλον που θα τους ανήκει.

Ειδικά οι προοδευτικοί δημοσιογράφοι, οι εκπαιδευτικοί, οι άνθρωποι της επιστήμης και της τέχνης οφείλουν να καταδικάσουν αυτήν την επίθεση και να πάρουν θέση στην υπεράσπιση της συνείδησης της νεολαίας και του κινήματός της.

Είναι φανερό πια πως η ανάπτυξη συνολικά του εργατικού και λαϊκού κινήματος, ακόμα και ο αγώνας για υπεράσπιση των στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, συνδέεται αναπόσπαστα με την πάλη για το δικαίωμα στην ενημέρωση, για την αφαίρεση από την πλουτοκρατία της κατοχής δημόσιων συχνοτήτων και ΜΜΕ.