Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι το 2022, στην εποχή της ρομποτικής, της τεχνητής νοημοσύνης και των τεράστιων επιτευγμάτων σε όλους τους κλάδους της ιατρικής επιστήμης, θα αναγκαζόταν κάποιος να καταφύγει στην οδοντιατρική «Κάντο μόνος σου» («Do It Yourself» - DIY);

Η είδηση έρχεται από τη Βρετανία, μία από τις ισχυρότερες οικονομίες του κόσμου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την παρακμή και τη σαπίλα του καπιταλιστικού συστήματος. Μας θύμισε το θύμα του βρετανικού ασφαλιστικού συστήματος Ντάνιελ Μπλέικ της ταινίας του Κεν Λόουτς, αλλά και τις εικόνες από την κατάντια του εμπορευματοποιημένου - ιδιωτικοποιημένου συστήματος Υγείας των ΗΠΑ που βλέπαμε πριν από κάποια χρόνια στο επίσης αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ «SICKΟ» του Μάικλ Μουρ, όπου ένας άνδρας έραβε μόνος του το τραυματισμένο του πόδι και ένας άλλος εργαζόμενος επέλεγε ποιο από τα δύο κομμένα του δάχτυλα θα συγκολλήσει, καθώς το καθένα είχε και διαφορετική κοστολόγηση. Βέβαια, ήρθε η εκδήλωση της πανδημίας Covid-19 με τις τεράστιες απώλειες σε ανθρώπινες ζωές και τις συνολικές συνέπειες στη ζωή των εργατικών - λαϊκών μαζών για να αποδείξει περίτρανα ότι πρόκειται για ένα σύστημα «στη δύση του».

Σύμφωνα, λοιπόν, με δημοσίευμα στον ηλεκτρονικό Τύπο, «ένας στους πέντε Βρετανούς καταφεύγει στην "Do Ιt Υourself Οδοντιατρική" λόγω της δυσκολίας που παρουσιάζουν τα οδοντιατρικά ραντεβού του Βρετανικού Συστήματος Υγείας (NHS)», ενώ «τα δύο τρίτα των ενήλικων Αγγλων δεν έχουν δει οδοντίατρο του NHS από τις πρώτες ημέρες της Covid». Μάλιστα, «δεν είναι ασυνήθιστο για τους Βρετανούς να πρέπει να καλέσουν έως και 40 ιατρεία για να βρουν έναν οδοντίατρο του NHS στην περιοχή τους», κάποιοι περιμένοντας έως και έξι χρόνια (!), με αποτέλεσμα «μερικές από τις μεθόδους που έχουν καταφύγει απελπισμένοι άνθρωποι να περιλαμβάνουν το τράβηγμα των χαλασμένων δοντιών με πένσα και την κατασκευή ψεύτικων δοντιών με ρητίνη και υπερκόλλα»!!!

Ισως γι' αυτές τις «νέες θεραπευτικές προσεγγίσεις» ειπωθεί κάτι στο πλαίσιο του προσεχούς Πανελλήνιου Οδοντιατρικού Συνεδρίου που φέρει και τον τίτλο «Αναγέννηση στην Οδοντιατρική»...

Επιπλέον, το γεγονός ότι από την έναρξη της πανδημίας έχουν απομακρυνθεί 3.000 οδοντίατροι από το δημόσιο Βρετανικό Σύστημα Υγείας φανερώνει πως όλες οι αστικές κυβερνήσεις - όπως και η ελληνική με το «νέο ΕΣΥ» - από την τραγική εμπειρία του κορονοϊού για τους λαούς προτάσσουν «το φαρμάκι για φάρμακο» και προωθούν ακόμα πιο βαθιές - αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στην Υγεία, απογειώνοντας την εμπορευματοποίησή της.

Κι αν αυτά συμβαίνουν σε μια χώρα - βιτρίνα του καπιταλισμού, στην Ελλάδα σχεδόν εξολοκλήρου οι οδοντιατρικές υπηρεσίες αποτελούν καθαρά ιδιωτική δαπάνη, καθώς οι οδοντίατροι που εργάζονται σε δημόσιες δομές πανελλαδικά δεν ξεπερνούν τους 700 και τα στοιχεία δείχνουν ότι η συνολική δαπάνη ενός νοικοκυριού για την οδοντιατρική περίθαλψη έχει μειωθεί την τελευταία δεκαετία κατακόρυφα. Από το σύνολο των άμεσων ιδιωτικών πληρωμών για την Υγεία, μόνο το 4,8% (στοιχεία ΟΟΣΑ) προορίζεται για την οδοντιατρική περίθαλψη, πράγμα που υποδηλώνει ότι η επίσκεψη στον οδοντίατρο πέρα από ένα όχι και τόσο ευχάριστο γεγονός, είναι κυρίως μια πολύ δύσκολη οικονομικά υπόθεση για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.

Από την άλλη, παράλληλο πλήγμα δέχεται και η μεγάλη μάζα των αυτοαπασχολούμενων οδοντιάτρων, καθώς το εισόδημά της μειώνεται όλο και περισσότερο εξαιτίας της ακρίβειας και ενός σωρού αντιλαϊκών μέτρων που πλήττουν αυτούς και τους ασθενείς τους.

Βασικό ζήτημα είναι η ανύπαρκτη ασφαλιστική κάλυψη των εργαζομένων, των ανέργων και των συνταξιούχων για οδοντιατρικές εργασίες, η πλήρης απουσία της οδοντιατρικής πρόληψης και θεραπείας στα παιδιά μέσα από τις δομές των δημόσιων νοσοκομείων, των Κέντρων Υγείας και των μονάδων του ΠΕΔΥ που επιδρούν καθοριστικά στον σίγουρο αποκλεισμό μεγάλου μέρους του πληθυσμού από την ισότιμη πρόσβαση σε υψηλού επιπέδου οδοντιατρική περίθαλψη με τεράστιες επιπτώσεις στη στοματική του υγεία.

Αυτή η κατάσταση, βέβαια, έχει υπεύθυνους και βαραίνει διαχρονικά όλες τις κυβερνήσεις - ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ - και τους συνδαιτυμόνες τους σε Οδοντιατρικούς Συλλόγους και Ελληνική Οδοντιατρική Ομοσπονδία που αθωώνουν και εντέλει στηρίζουν τις πολιτικές τους.

Και επειδή στην εμπορευματοποιημένη Υγεία οι θεραπευτικές προσεγγίσεις είναι ανάλογες με το κόστος της κάθε θεραπείας, για να μη φτάσουμε στην πένσα ...πρέπει να δούμε τη διέξοδο, την προοπτική, το μέλλον. Κόντρα στη στρατηγική της ΕΕ και των κομμάτων της που ενισχύουν την επιχειρηματική δράση, στο πλευρό του ΚΚΕ, να μπούμε όλοι στον αγώνα για αποκλειστικά δημόσιο, δωρεάν, καθολικό σύστημα Υγείας.

(Το άρθρο αναδημοσιεύεται από το «eleftheria.gr»)