ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 4 Σεπτέμβρη 2005
Σελ. /32
Πατριδογνωμόνιο
Οι Κατρίνες και οι Σπάρτακοι

Κι ήρθε η αποκάλυψη: πως δεν είναι δυνατόν να είσαι σύγχρονος Αμερικανός, μαύρος, φτωχός, απελπισμένος και κυνηγημένος από τον τυφώνα και να τραγουδάς «my heart belongs to daddy». Δηλαδή, «η καρδιά μου ανήκει στον πατερούλη», όπου πατερούλης να είναι η προεδράρα ο Μπους, νότιος κι αυτός, εθνικόφρων Αμερικάνος θεοσεβούμενος, που όμως ομολογεί ότι δεν έχει στρατό να σου στείλει.

Δεν του περισσεύει μωρέ πρώην και νυν και αεί δούλε του Μισισιπή, της Λουιζιάνα, της Αλαμπάμα. Δυστυχισμένε κάτοικε - πολίτη του Μπιλόξι που σου είπαν ότι επειδή μπορείς πλέον να ψηφίζεις, ο Μισισιπής δε θα φλέγεται από το ρατσιστικό μίσος αλλά θα πνίγεται από μια Κατρίνα την οποία όλοι προέβλεπαν αλλά ποτέ δεν επένδυσαν δολάριο για να την αντιμετωπίσουν.

Ο Μισισιπής πέρα από ποταμός είναι και πολιτεία των ΗΠΑ. Η φτωχότερη. Η Νέα Ορλεάνη είναι ίσως η ιστορικότερη πόλη της Αμερικής, με βαθιά αφρογαλλική κουλτούρα, προϊόν κι αυτή της ατέρμονης σκλαβιάς που εξελίχθηκε σε καμουφλαρισμένη δουλεία του 21ου αιώνα. Είναι το... υπόδειγμα του μεταμοντέρνου καπιταλισμού καθώς επιπλέει της παγκοσμιοποιημένης μιζέριας χάρη (!!!) στην οικονομία των καζίνων για μικρομεσαίους, μικροαστούς και φτωχούς οπορτουνιστές. Πόλη παγιδευμένη ανάμεσα στη θάλασσα, τον ποταμό και μία λίμνη, η Νέα Ορλεάνη επέζησε μικρότερων τυφώνων και συνεχούς φτώχειας, χαρίζοντας τα παιδιά της είτε για γκρουπιέρηδες είτε για μισθοφόρους στο Ιράκ. Ως την αποκάλυψη ότι όταν εμφανίστηκε και μάλιστα προβλεφθείς ο τυφώνας, ήταν μια τυπική μεγαλοφτωχούπολη του αμερικάνικου καπιταλισμού απροστάτευτη. Η μόνη μέριμνα της δημαρχίας και της ομοσπονδιακής κυβέρνησης ήταν να πει «φύγετε να γλιτώσετε» η πρώτη και να στέλνει εθνοφρουρούς να πυροβολούν στο ψαχνό τους φτωχοδιάβολους πλιατσικολόγους του αμερικάνικου ονείρου της κατανάλωσης, η δεύτερη.

Προχειρολογίες των μηρυκαστικών της δημοσιογραφίας, όπως «αμερικάνικο τσουνάμι», δεν αντέχουν σε κριτική. Οι χιλιάδες νεκροί του τυφώνα «Κατρίνα» δεν οφείλονται σ' αυτό καθαυτό το φαινόμενο της φύσης. Πεθαίνουν τώρα, μετά το πέρασμά του, από πείνα, εγκατάλειψη, απουσία κάθε κεντρικού πολιτικού και οικονομικού σχεδιασμού με στόχο τον άνθρωπο, το λαό. Πεθαίνουν απ' τα αμάζευτα πτώματα, τα απεριποίητα τραύματα, τα λεωφορεία που δεν έρχονται, τα λεφτά που δεν απομένουν από το ημερήσιο κόστος του... πολέμου στο Ιράκ και των άλλων ιμπεριαλιστικών εισβολών και επεμβάσεων.

Η χώρα που έχει τους περισσότερους φτωχούς αντάμα με τους ολιγάριθμους πλουσιότερους ανθρώπους του πλανήτη, βγάζει στη ζητιανιά χρημάτων από τους ιδιώτες και τις πολυεθνικές τρεις Προέδρους μαζί στην TV. Συνάμα πλασάρει μια εικόνα ανθρώπινης καταστροφής απολύτως λογοκριμένη κι ελεγμένη ως την έσχατη λεπτομέρεια. Το σενάριο δεν είναι χολιγουντιανό. Δεν έχει λάμψη. Ολοι ξέρουν τι γίνεται. Και γιατί. Στο Μισισιπή. Και παντού στη Γη όπου αποκαλύπτεται πια πως τ' αφεντικά δεν μπορούν πλέον να θρέψουν τους δούλους τους. Οταν έρθει αυτή η ώρα γεννιούνται Σπάρτακοι. Κι ενώνονται προλετάριοι.

ΥΓ: Το εξοργιστικό: 48 ώρες μετά τον τυφώνα, όλοι, πολιτικοί και ΜΜΕ ξέρουν ακριβώς τις ζημιές σε δολάρια. Αλλά ποτέ τον αριθμό των νεκρών. Καπιταλιστική στατιστική.


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

Ο Κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΣΤΗ ΔΕΘ
Προάγγελος νέου αντιλαϊκού τυφώνα

«Δεν πιστεύω επ' ουδενί ότι λύσεις στα οικονομικά ή το δημοσιονομικό πρόβλημα μπορούν να οδηγούν στη συρρίκνωση των μισθών των εργαζομένων και κατά μείζονα λόγο των συντάξεων των απομάχων της ζωής»...

«Θεωρούμε ως βάση αρχής ότι δεν μπορεί λάθη πολιτικά να φορτώνονται μονίμως στις πλάτες ειδικά των ασθενέστερων μελών μιας κοινωνίας» (Κ. Καραμανλής στην περσινή συνέντευξη Τύπου στη ΔΕΘ).

Κατά έναν περίεργο τρόπο το «πιστεύω» και οι «αρχές» του πρωθυπουργού αποδείχτηκε ότι ουδόλως ...επηρέασαν την εφαρμοσμένη πολιτική της κυβέρνησης στον ένα χρόνο που πέρασε. Παρά τις «αγνές προθέσεις» του Κ. Καραμανλή οι εργαζόμενοι, οι απόμαχοι της ζωής και ασθενέστεροι της κοινωνίας βρέθηκαν στο κέντρο ενός τυφώνα αντιλαϊκών μέτρων, που χειροτέρεψαν απόλυτα την κατάστασή τους.

Η περιβόητη «ήπια προσαρμογή», που λάνσαρε πέρσι στη ΔΕΘ ο Κ. Καραμανλής, αποδείχτηκε μια άγρια επίθεση σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Αξίζει να θυμίσουμε τα λόγια του: «Επιλέγουμε ήπια δημοσιονομική προσαρμογή. Ουσιαστική και όχι πλασματική. Από το νοικοκύρεμα της οικονομίας και όχι από περικοπές στα εισοδήματα των εργαζομένων. Από την καταπολέμηση της κρατικής σπατάλης και όχι από φορολογικά βάρη. Αυτό είπαμε, αυτό δεσμευτήκαμε και αυτό κάνουμε».

«Αυτό» που έκαναν όμως κινείται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Οι «περικοπές στα εισοδήματα», μέσω της λιτότητας, της αχαλίνωτης ακρίβειας, των νέων φορολογικών επιδρομών (αύξηση έμμεσων φόρων και ΦΠΑ, μη τιμαριθμοποίηση φορολογικής κλίμακας κ.ά.), ήταν ένα σημαντικό «επίτευγμα» της γαλάζιας διακυβέρνησης. Γενικότερα αυτό που χαρακτήρισε τη νεοφιλελεύθερη διαχείριση της ΝΔ ήταν αυτό ακριβώς: Η μετακύληση του συνόλου σχεδόν των βαρών της κρίσης στους οικονομικά ασθενέστερους.

Εκείνοι πάντως που δεν μπορούν να καταλογίσουν το παραμικρό στην κυβέρνηση για «αθέτηση δεσμεύσεων» είναι οι βιομήχανοι και τα μονοπώλια. Ποιες ήταν οι βασικές δεσμεύσεις του Κ. Καραμανλή απέναντί τους πέρσι; Ηταν το πρόγραμμα τομών και μεταρρυθμίσεων, των διαρθρωτικών αλλαγών, δηλαδή των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Ιδού: 1. «Ριζική φορολογική μεταρρύθμιση»... Ο φορολογικός νόμος που ψήφισε λίγους μήνες μετά τη ΔΕΘ μείωσε τους φορολογικούς συντελεστές για τις επιχειρήσεις κατά 10 μονάδες στην τριετία (από το 35% στο 25%) και ήδη στη χρήση του 2005 οι καπιταλιστές πληρώνουν τουλάχιστον 800 εκατ. ευρώ λιγότερα. 2. «Νέος αναπτυξιακός νόμος»... Ηταν τόσο γενναιόδωρα και δελεαστικά τα «κίνητρα» που θεσμοθέτησε ο κατ' ευφημισμόν αναπτυξιακός νόμος ώστε οι «επενδυτές» έσπευσαν να πάρουν θέση στο μεγάλο φαγοπότι. Αρκεί να αναφερθεί ότι για τα 134 επενδυτικά σχέδια που έχουν μέχρι σήμερα εγκριθεί, ο κρατικός προϋπολογισμός βάζει 232 εκατ. ευρώ και προβλέπονται μόλις ...1.247 θέσεις εργασίας. 3. «Νέο θεσμικό πλαίσιο αδειοδότησης επιχειρήσεων» (ψηφίστηκε ο σχετικός «αντιγραφειοκρατικός» νόμος), όπως και «θεσμικό πλαίσιο για τα συγχρηματοδοτούμενα και αυτοχρηματοδοτούμενα έργα»... Ηδη κατατέθηκε το φιλομονοπωλιακό νομοσχέδιο για τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και ξεκινά η εφαρμογή του σε όλους σχεδόν τους τομείς του δημοσίου...

Η «μεγάλη προσφορά»

Η κυβέρνηση Καραμανλή όμως δεν περιορίστηκε στην υλοποίηση των ανειλημμένων δεσμεύσεών της στα μεγάλα αφεντικά. Προχώρησε «τολμηρά και αποφασιστικά» στις μεγάλες «τομές», σε ό,τι αφορά τις εργασιακές σχέσεις και τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων. Η κατάργηση του 8ωρου, η επιβολή φτηνών ή απλήρωτων υπερωριών, η υπονόμευση των συλλογικών συμβάσεων, η εξοντωτική διεύρυνση του ωραρίου των εμπορικών καταστημάτων, οι αντεργατικές ρυθμίσεις για το ασφαλιστικό των τραπεζών, η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, αποτελούν τη μεγάλη προσφορά της κυβέρνησης στο μεγάλο κεφάλαιο.

Σ' αυτό το δρόμο των (αντι)μεταρρυθμίσεων θα συνεχίσει να κινείται και τα επόμενα χρόνια η κυβέρνηση Καραμανλή. Αυτό θα είναι στην πραγματικότητα και το αληθινό μήνυμα και η ειλικρινής δέσμευση του πρωθυπουργού από τη ΔΕΘ προς την εγχώρια και ξένη πλουτοκρατία.

Ηδη έχει καταστήσει σαφές ότι θα ανοίξει συνολικά το ασφαλιστικό ζήτημα, πράγμα που σημαίνει απλά παράταση των ορίων ηλικίας και μείωση των συντάξεων. Αμεσος στόχος η «εξυγίανση» των ΔΕΚΟ, η μετεξέλιξή τους δηλαδή σε «καθαρές» καπιταλιστικές επιχειρήσεις, με πλήρη ανατροπή των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Τώρα η πλουτοκρατία προσβλέπει σε μια νέα άνοιξη κερδών, στο πλαίσιο της «αειφόρου» ανάπτυξης (διάβαζε κερδοφορίας). Είναι χαρακτηριστικό ότι οι εκπρόσωποι των βιομηχάνων στις συναντήσεις που είχαν προχτές με τον Κ. Καραμανλή δεν είχαν νέα αιτήματα! Αυτό που τους καίει είναι η αποτελεσματική εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων που υλοποιεί η κυβέρνηση Καραμανλή, την οποία εννοείται στηρίζουν με όλες τις δυνάμεις τους.

Ο υπουργός Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφης δεν κρύβει τη χαρά του γι' αυτή την κατάκτηση της εμπιστοσύνης της άρχουσας τάξης. «Η εμπέδωση της εμπιστοσύνης των επενδυτών, των επιχειρήσεων και των πολιτών προς την κυβέρνηση δεν είναι τυχαία. Δώσαμε δείγματα γραφής», είπε έμπλεος ενθουσιασμού στη συνεδρίαση της ΚΕ της ΝΔ την προηγούμενη εβδομάδα.

Στην ίδια ομιλία περιέγραψε με σαφήνεια την ουσία της εφαρμοζόμενης πολιτικής, χωρίς να αφήνει κανένα περιθώριο για αυταπάτες για τι θα ακολουθήσει στο μέλλον. «Καθοριστική σημασία θα έχει μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα η επίτευξη των στόχων της Στρατηγικής της Λισαβόνας»... Και στο πλαίσιο αυτό «βασιζόμαστε στην υγιή επιχειρηματικότητα και στην ενθάρρυνσή της μέσα από ένα πλέγμα μεταρρυθμίσεων που θα οδηγήσουν στην άρση των αντικινήτρων, (...)και σε ενθάρρυνση των επενδυτικών πρωτοβουλιών, με απώτερο στόχο την αύξηση της απασχόλησης και τη μείωση των περιφερειακών ανισοτήτων».


Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

ΑΧΤΙΔΑ 5ου - 6ου ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ
Εκδήλωση για τους μετανάστες

Εκδήλωση - συζήτηση για τους μετανάστες οικοδόμους και τη σημασία της δικής τους συμμετοχής στην ενδυνάμωση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, την ισχυροποίηση των γραμμών του ΠΑΜΕ, οργανώνει η Αχτιδική Επιτροπή 5ου - 6ου Διαμερίσματος της ΚΟΑ του ΚΚΕ, σήμερα Κυριακή 4 Σεπτέμβρη, στις 11 π.μ., στη Φοιτητική Εστία (Πατησίων 281).



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ