Η μεθοδολογία που ακολουθείται είναι: Υποχρηματοδότηση και απαξίωση του δημόσιου συστήματος υγείας με ταυτόχρονα χαράτσια στους χρήστες και στα ταμεία. Θα ήταν άλλωστε αφύσικο αν ένας χώρος - όπως η υγεία - που παρουσιάζει τόσο επενδυτικό ενδιαφέρον να μείνει έξω απ' τη γενικότερη πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων που προωθεί η κυβέρνηση.

Η συμμετοχή του κράτους στη χρηματοδότηση του δημόσιου συστήματος υγείας μειώνεται συνεχώς. «Οι συνολικές δαπάνες για την υγεία παρουσιάζουν αυξητική τάση με τη συμμετοχή του δημόσιου τομέα να μειώνεται. Ετσι, ενώ το 1989 οι δημόσιες δαπάνες υγείας αποτελούσαν το 63% των συνολικών δαπανών υγείας, το 2000 το αντίστοιχο ποσοστό έφτασε το 57%», αναφέρεται σε μελέτη του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (Ινστιτούτου του ΣΕΒ), που δημοσιοποιήθηκε την 1.11.2001.

Σύμφωνα με στοιχεία των Κοινωνικών Προϋπολογισμών, η χρηματοδότηση των δημόσιων νοσοκομείων γίνεται σε ποσοστό 76% από τα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ η κρατική επιχορήγηση έχει περιοριστεί σε 3,2%.

• Το 1999 τα έσοδα των νοσοκομείων ανήλθαν σε 463,483 δισ. δραχμές, εκ των οποίων τα 337,824 δισ. (ποσοστό 72,8%) ήταν από νοσήλια και τα 36,4 δισ. (ποσοστό 7,8%) από την κρατική επιχορήγηση.
• Το 2001 τα έσοδα των νοσοκομείων ήταν 546,915 δισ. εκ των οποίων τα 416,051 (ποσοστό 76%) ήταν από νοσήλια και 18,015 δισ. (ποσοστό 3,2%) από την κρατική επιχορήγηση.

Υπάρχει δηλαδή μια μείωση της κρατικής επιχορήγησης από 7,8% σε 3,2%.

Την ίδια στιγμή παρατηρείται μια έκρηξη των δαπανών των ασφαλιστικών ταμείων για την υγεία, που στη δεκαετία 1980-1990 παρουσίασε αύξηση κατά 336%! (Περιοδικό «Ασφαλισμένος» της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης, τεύχος Μάρτης - Απρίλης 2000).

Την έκρηξη αυτή πυροδότησε η ΝΔ με την εφαρμογή του χιλιάρικου στα εξωτερικά ιατρεία και το πεντοχίλιαρο για την είσοδο στα νοσοκομεία, καθώς και τις αυξήσεις στα νοσήλια, που ακολούθησαν με ευλάβεια οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.

Ιδού ένα μικρό χρονικό:

• Τη Μεγάλη Πέμπτη του 1992 (23 του Απρίλη) η κυβέρνηση της ΝΔ προχώρησε στην πρώτη αύξηση των νοσηλίων. (Τα νοσήλια της Γ` θέσης από 2.840 έφτασαν τις 8.000 δραχμές και τα νοσήλια της Α` θέσης από 6.040 έφτασαν σε 13.800 δραχμές).

Τον Οκτώβρη του 1992 - αμέσως μετά την πρώτη αύξηση των νοσηλίων - ο κλάδος υγείας του ΙΚΑ έγινε για πρώτη φορά ελλειμματικός.

• Στις 26.1.1993, η ΝΔ προχώρησε στη δεύτερη αύξηση των νοσηλίων. (Τα νοσήλια της Γ` θέσης από 8.000 φτάνουν στις 15.500 και της Α` από 13.800 στις 26.500).
• Κι ήρθε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ (σε εφαρμογή του νόμου 2519/1997) με την κοινή απόφαση των υπουργών Οικονομικών και Υγείας (3.2.1998) - που δημοσιεύτηκε στα μουλωχτά στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως - με την οποία καθιερώθηκε το ενοποιημένο κλειστό νοσήλιο, που συνοδευόταν και από τιμολόγιο με τη διατίμηση ορισμένων ιατρικών πράξεων.

Με το ημερήσιο ενοποιημένο νοσήλιο υπήρξαν αυξήσεις από 29 έως 64%, ανάλογα με τη θέση νοσηλείας. Π.χ., το τιμολόγιο της Γ` θέσης στον Παθολογικό Τομέα είναι 20.000 δραχμές, ενώ στο χειρουργικό είναι 25.000 δραχμές.

Επίσης, με το συνολικό ενοποιημένο νοσήλιο υπήρξε «διατίμηση» των ακριβών ιατρικών πράξεων (π.χ., το μπάι - πας χρεώνεται με 1,7 εκατ. δραχμές, η μεταμόσχευση νεφρού 2,5 εκατ. δραχμές, η μεταμόσχευση πνεύμονα 4 εκατ. δραχμές κλπ.).

• Ακόμα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με το νόμο 2737/99 έβαλε το ΙΚΑ να πληρώσει αναδρομικά 22 δισ. για ιατρικές πράξεις - πριν το 1998 - που κοστολογήθηκαν παραπάνω.

Την ίδια στιγμή ο ασφαλισμένος του ΙΚΑ αναγκάζεται να καταβάλει στο ακέραιο τις εξετάσεις, σε περίπτωση που μεταφερθεί επειγόντως σε νοσοκομείο και δε γίνει εισαγωγή. Στη συνέχεια θα τα εισπράξει απ' το ΙΚΑ.

Το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής αποτυπώνεται στον Πίνακα που δημοσιεύουμε για το ΙΚΑ, το μεγαλύτερο ασφαλιστικό οργανισμό της χώρας: Οι δαπάνες για τη νοσοκομειακή περίθαλψη του ΙΚΑ εκτινάζονται μεταξύ του 1998 και 1999 λόγω της αύξησης των νοσηλίων. (Στη νοσοκομειακή περίθαλψη περιλαμβάνονται συνολικές δαπάνες του ΙΚΑ για τη λειτουργία των πέντε νοσοκομείων του, όπως είναι η ανακατασκευή των νοσοκομείων του 3ου και 6ου που γίνονται αυτή την περίοδο).

Ετσι ξετινάχτηκαν τα ασφαλιστικά ταμεία και καλούνται τώρα οι ίδιοι οι ασθενείς να πληρώσουν το μάρμαρο.

Με την ανακοίνωση της απόφασης για τα ιδιωτικά ιατρεία, ξεσηκώθηκε γενική κατακραυγή από φορείς και οργανώσεις.

Σε πολιτικό επίπεδο ξεχώρισε η κρυστάλλινη θέση του ΚΚΕ, με την ανακοίνωση (25.10.2001) του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του Κόμματος: «Η κυβέρνηση, στα πλαίσια της πολιτικής εμπορευματοποίησης του συστήματος υγείας προχώρησε στο επόμενο βήμα με τη λειτουργία των απογευματινών ιατρείων: Στην ιδιωτικοποίηση τμημάτων της λειτουργίας των νοσοκομείων», τόνιζε στην ανακοίνωση και κατέληγε: «Το ΚΚΕ είναι αντίθετο στην ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση του συστήματος Υγείας. Καλεί την εργατική τάξη και όλα τα λαϊκά στρώματα μέσα από τα σωματεία τους, τις επιτροπές αγώνα, να αντιπαλέψουν, να εμποδίσουν την κυβέρνηση να υλοποιήσει τα αντιλαϊκά της σχέδια».

Η απόφαση της κυβέρνησης ήταν η αφορμή για να αποκαλυφθεί ο αντιπολιτευτικός βερμπαλισμός της ΝΔ και όχι η αντίθεσή της με την κυβερνητική πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων.

Στις 25.10.2001 ο βουλευτής Ν. Κακλαμάνης, συντονιστής της Διαρκούς Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων της ΝΔ, σε ανακοίνωσή του, ανέφερε: «Η ΝΔ καταγγέλλει την αναλγησία της κυβέρνησης και δηλώνει ότι δεσμεύεται για την άμεση κατάργηση αυτής της ρύθμισης που μετατρέπει μεγάλη μερίδα του λαού μας "σε παιδιά ενός κατώτερου Θεού"».

Ομως, στις 28.6.2001 ο Ν. Κακλαμάνης, σε συνέντευξη Τύπου, έκανε την παρατήρηση: «Ουδεμία προετοιμασία έχει αρχίσει για την υποδομή λειτουργίας αυτών των ιατρείων».

Είχε, επίσης, προηγηθεί Ερώτηση του Ν. Κακλαμάνη για τον υπουργό Υγείας Αλ. Παπαδόπουλο (2.5.2001) για την «Εφαρμογή του Νόμου 2889/2001 τουλάχιστον σε εκείνα τα σημεία, που υποτίθεται όλα ήταν "έτοιμα"». Και ερωτούσε τον υπουργό, μεταξύ των άλλων, τα εξής: «Πότε πρόκειται να βγάλετε την Απόφαση σχετικά με το ποσό που θα πληρώνει ο πολίτης στα απογευματινά ιατρεία μέσα στα νοσοκομεία; Ποιο το ύψος αυτού του ποσού; Πότε θα αρχίσουν οι νοσοκομειακοί ιατροί να κάνουν ιδιωτικά ιατρεία μέσα στα νοσοκομεία και ποια ακριβώς προετοιμασία έχει γίνει γι' αυτό;».

Το ότι η αντιπολίτευση της ΝΔ έχει δημαγωγικό χαρακτήρα φαίνεται και απ' την ανακοίνωση που εξέδωσε στις 29.10.2001 και ο βουλευτής Θ. Γιαννόπουλος, υπεύθυνος του Τομέα Υγείας - Πρόνοιας της ΝΔ: «Οσο για την υποδομή των απογευματινών ιατρείων δεν έχουμε να προσθέσουμε τίποτε. Απλώς περιμένουμε να αρχίσει το νωρίτερο δυνατόν η λειτουργία τους για να φανεί η έλλειψη κάθε κατάλληλου χώρου στα νοσοκομεία...».

Ο ΣΥΝ, με ανακοίνωσή του (29.10.2001), παρότι αναγνωρίζει ότι με την απόφαση αυτή η κυβέρνηση «εισάγει την "αγορά" στο δημόσιο σύστημα, τις πελατειακές σχέσεις και τα ρουσφέτια, η δε υγεία, από κοινωνικό αγαθό, μετατρέπεται σε εμπόρευμα», εντούτοις υιοθετεί το βασικό επιχείρημα της κυβέρνησης περί «ολοήμερης λειτουργίας του νοσοκομείου» για «τακτικά περιστατικά, αλλά με διαφορετικούς όρους και προϋποθέσεις», ενώ προσπαθεί να διευκρινίσει ότι η «θέση αυτή δεν έχει καμία σχέση με τη λειτουργία ιδιωτικών ιατρείων μέσα στο δημόσιο νοσοκομείο».

Το Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα (ΔΗΚΚΙ) με ανακοίνωσή του (29.10.2001) τονίζει ότι η απόφαση της κυβέρνησης οδηγεί «στην κομμάτι - κομμάτι ιδιωτικοποίηση της δημόσιας και δωρεάν Υγείας και στη μετατροπή των νοσοκομείων, από δημόσια ιδρύματα, σε ιδιωτικά ιατρεία και καλεί όλους τους εμπλεκόμενους φορείς να συγκροτήσουν ένα μέτωπο με στόχο την ισότητα των υπηρεσιών υγείας, ώστε να ανατραπεί η αντιλαϊκή νεοφιλελεύθερη απορύθμιση στο χώρο της Υγείας.