Να πάρουν την υπόθεση του αγώνα στα χέρια τους και να μετατρέψουν την απεργία στις, 4 Νοέμβρη, σε βάση για την κλιμάκωση του αγώνα τους καλεί τους εργαζόμενους στο Δημόσιο με ανακοίνωσή της η Ταξική Δημοσιοϋπαλληλική Συσπείρωση. Μια απεργία που δε θα εκτονώνει τις αντιδράσεις, όπως επιθυμεί η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ, αλλά θα καταδικάζει την αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και θα θέτει ένα πλαίσιο αιτημάτων που θα ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων. Ακόμα, η ΤΑΔΗΣΥ καλεί τους εργαζόμενους να συμμετάσχουν τη μέρα της απεργίας στην προσυγκέντρωση του ΠΑΜΕ, στην πλατεία Ομονοίας, στις 10 το πρωί.

Η ανακοίνωση της ΤΑΔΗΣΥ έχει ως εξής:

Η ΤΑΔΗΣΥ χαιρετίζει τους χιλιάδες των εργαζομένων στους διάφορους κλάδους και υπηρεσίες του Δημοσίου, που το προηγούμενο διάστημα αλλά και μέχρι τώρα αντιπαρατίθενται στις αντιλαϊκές πολιτικές και διεκδικούν τη βελτίωση της κατάστασής τους.

Τα αιτήματα αυτά είναι δίκαια και οι αγώνες αυτοί απόλυτα δικαιολογημένοι. Είναι αποτέλεσμα των διαρκώς οξυμένων προβλημάτων που δημιουργεί η κυβερνητική πολιτική. Είναι, ταυτόχρονα, καρπός των επίμονων επί χρόνια προσπαθειών του ΠΑΜΕ να αναπτυχθούν ταξικοί αγώνες, ενώ στις συνθήκες αυτές οι ηγεσίες του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού προσπαθούν να «αναβαπτιστούν» με προσανατολισμό που αναπαράγει την επιδοματολογία και στηρίζει τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, τον πυρήνα της αντεργατικής κυβερνητικής πολιτικής.

Η ΤΑΔΗΣΥ καταγγέλλει τον αυταρχισμό, την υπονομευτική τακτική και τη συκοφαντία που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση, για να αντιμετωπίσει τους αγώνες των εργαζομένων. Καταγγέλλει τη δικαστική καταδίκη των στελεχών του ΠΑΜΕ για την κατάληψη που είχαν πραγματοποιήσει στο υπουργείο Εργασίας, διαμαρτυρόμενοι για το κυβερνητικό αντιασφαλιστικό έκτρωμα. Καταγγέλλει τον ξυλοδαρμό από τα ΜΑΤ των αγωνιζόμενων αστυνομικών υπαλλήλων, την ποινικοποίηση του αγώνα των γεωτεχνικών κλπ.

Η κυβέρνηση, παρά την πίεση που της ασκούν αυτοί οι αγώνες, παραμένει αδιάλλακτη, απαντά με μικροπαροχές κυρίως επιδοματικού χαρακτήρα που δεν αλλάζουν και δε βελτιώνουν ούτε κατ' ελάχιστο τη θέση των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά αντίθετα ανακατανέμουν και ανακυκλώνουν τη λιτότητα μέσω των αντιλαϊκών ειδικών λογαριασμών, που η πηγή τους είναι τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Το δε νέο κυβερνητικό σχέδιο μισθολογίου που προωθεί, με ονομαστικές αυξήσεις στους βασικούς μισθούς που κυμαίνονται πιο κάτω και από τον επίσημο τιμάριθμο, απέχει παρασάγγας από τις κατά 30% απώλειες των μισθών από τη διαρκή λιτότητα των τελευταίων χρόνων και ευρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με τις σύγχρονες αυξημένες ανάγκες των εργαζομένων στο Δημόσιο. Ακόμα αυτό το μισθολόγιο - φτωχολόγιο, διαιωνίζει την επισφαλή επιδοματική πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» και καθηλώνει τον κύριο άξονα του βασικού μισθού σε απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα, δημιουργώντας πρόσθετα προβλήματα στους εργαζόμενους και στους συνταξιούχους. Η δε σύνδεση μισθού βαθμού και μισθού αποδοτικότητας που σχεδιάζει η κυβέρνηση, συνεπικουρούμενη και από τη ΝΔ, θα οδηγήσει σε καταστάσεις χειραγώγησης και πειθαναγκασμού των δημοσίων υπαλλήλων στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και του κεφαλαίου.

Αυτή η κυβερνητική πολιτική, επί της ουσίας, έχει τη στήριξη της ΝΔ και των άλλων κομμάτων του ευρωενωσιακού προσανατολισμού καθώς και των ελεγχόμενων απ' την κυβέρνηση Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Αυτή η πολιτική βρίσκει στήριγμα ακόμα και στο διεκδικητικό πλαίσιο των «αγώνων» του συναινετικού συνδικαλισμού που δεν αμφισβητεί την ουσία της, ούτε κατά κλάδο ούτε και γενικά. (Π.χ. οι πλειοψηφίες στα ΔΣ της ΔΟΕ και ΟΛΜΕ ζητούν κατά κύριο λόγο επίδομα, χωρίς να αναδείχνουν τις σοβαρές αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που συντελούνται στην εκπαίδευση με την εμπορευματοποίησή της, με τη μείωση των κρατικών κονδυλίων για τη δημόσια Παιδεία, με την αξιολόγηση - χειραγώγηση του εκπαιδευτικού. Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται και οι πλειοψηφίες των διοικήσεων των συνδικαλιστικών οργανώσεων στο χώρο της Υγείας κλπ.). Ακόμα, αυτή η κυβερνητική πολιτική «βολεύεται» και από το γεγονός ότι αυτοί οι «αγώνες» ξεσπούν ξεκομμένα, αποσπασματικά, απροετοίμαστα και χωρίς την αναγκαία υποστήριξη και αλληλεγγύη που μπορούν να εξασφαλίσουν μέσα από ένα ουσιαστικό πλαίσιο αιτημάτων και με καλή ενημέρωση.

Ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός, οι ηγεσίες των παρατάξεων, της ΠΑΣΚ, της ΔΑΚΕ, και της ΑΥΤ. ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ, τόσο στους κλάδους όσο και στην ίδια την ΑΔΕΔΥ, έχουν τεράστιες ευθύνες, γιατί όλα αυτά τα χρόνια, στηρίζουν τη βασική κατεύθυνση της αντιλαϊκής πολιτικής και εναντιώνονται στα αιτήματα και στις μορφές πάλης, που θα συμβάλουν σε αποτελεσματική αντίσταση απέναντι στις αντεργατικές επιθέσεις, θα βοηθήσουν στη συσπείρωση και την κινητοποίηση δυνάμεων, στην αντεπίθεση του κινήματος των δημοσίων υπαλλήλων. Στην πλειοψηφία των κλάδων και στην ίδια την ΑΔΕΔΥ αρνήθηκαν τις προτάσεις μας για συντονισμένους αγώνες με αιτήματα που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες μας (όπως κατώτατος βασικός μισθός 1100 ευρώ κλπ.), που να αναδείχνουν την ουσία των αντιδραστικών αλλαγών συνολικά και κατά κλάδο (όπως ιδιωτικοποιήσεις, άρση της μονιμότητας, μερική απασχόληση, σύνταξη με δυσμενέστερους όρους κλπ.), που να οδηγούν σε συντονισμό. Με την τακτική τους αυτή εμποδίζουν την κοινή δράση με τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα και την ανάπτυξη κινήματος αλληλοϋποστήριξης και αλληλεγγύης με άλλα τμήματα εργαζομένων. Μ' αυτήν τη λογική προσπαθούν με μια 24ωρη απεργία από τα πάνω, χωρίς προοπτική κλιμάκωσης, να εκτονώσουν την κατάσταση.

Αυτή η 24ωρη πανδημοσιοϋπαλληλική απεργία στις 4 Νοέμβρη πρέπει να μετατραπεί από τους εργαζόμενους του δημοσίου σε μέρα αποφασιστικής καταδίκης της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των δυνάμεων του κεφαλαίου. Με την καθολική συμμετοχή στην απεργία και με απεργιακά συλλαλητήρια σε κάθε πόλη, να διεκδικήσουμε ένα ουσιαστικό πλαίσιο αιτημάτων που να ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων. Αυτό να αποτελέσει τη βάση της κλιμάκωσης του αγώνα μας. Σ' αυτό το κρίσιμο ζήτημα να συγκεντρώσουμε την προσοχή μας και να προετοιμάσουμε τις δυνάμεις μας από σήμερα.

Στην προοπτική αυτή και μ' αυτήν την απεργία

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

• 1.100 ευρώ ο κατώτατος μισθός και ανάλογες αυξήσεις για όλα τα κλιμάκια.
• Απόσυρση του νέου μισθολόγιου - φτωχολόγιου της χειραγώγησης και του αυταρχισμού.
• Απόσυρση του νομοσχεδίου για τη Δημόσια Διοίκηση και του σχεδίου ΠΔ για την αξιολόγηση.
• Κατάργηση του νόμου για τη μερική απασχόληση.
• Αμεση απόδοση όλων των αναδρομικών του οικογενειακού επιδόματος.
• Απόσυρση του κυβερνητικού νομοσχεδίου για τα βαριά και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Χαρακτηρισμός βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων στο Δημόσιο και στους ΟΤΑ με βάση τις διατάξεις του ΙΚΑ με μειωμένα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης στα 50 και 55 για γυναίκες και άνδρες αντίστοιχα.
• Πλήρης χρηματοδότηση της Υγείας και της Παιδείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης από τον Κρατικό Προϋπολογισμό..
• ΟΧΙ στους ταξικούς φραγμούς. Αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα. Κατάργηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης.
• Κατάργηση των αντεργατικών και αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
• Διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των λαϊκών ελευθεριών. Χτύπημα της κρατικής και εργοδοτικής τρομοκρατίας.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΤΗΝ ΠΛ. ΟΜΟΝΟΙΑΣ 4 ΝΟΕΜΒΡΗ ΣΤΙΣ 10 ΤΟ ΠΡΩΙ.

Εν ψυχρώ εμπαιγμός των δημοσίων υπαλλήλων είναι οι θέσεις που διατύπωσε χτες η πλειοψηφία της διοίκησης της ΑΔΕΔΥ και ειδικά ο πρόεδρός της Σπ. Παπασπύρου, πέντε μέρες πριν από την 24ωρη απεργία του χώρου που έχει αναγγελθεί για τις 4 Νοέμβρη. Το πλαίσιο της απεργίας (αν δηλαδή θα εμπεριέχει ή όχι αιτήματα που ανταποκρίνονται στις πραγματικές τους ανάγκες), αλλά και ο γενικότερος προσανατολισμός του αγώνα τελικά εξαρτιούνται μόνο από τους ίδιους τους εργαζόμενους, δεδομένου ότι η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ κινείται στην κατεύθυνση της συναίνεσης και της υποταγής στην αντεργατική πολιτική.

Αυτό επιβεβαίωσε και η χτεσινή συνέντευξη Τύπου της ΑΔΕΔΥ, με τον πρόεδρό της, Σπ. Παπασπύρου, να λέει: «Καλούμε την κυβέρνηση μπροστά στην απεργία να ανοίξει σοβαρό διάλογο». Μια φράση που επανέλαβε αρκετές φορές, κάνοντας σαφές ότι επιθυμία της πλειοψηφίας της ΑΔΕΔΥ δεν είναι η οργάνωση και η κλιμάκωση των αγώνων των εργαζομένων, αλλά να συμμετέχει σε ένα νέο τραπέζι στημένου «κοινωνικού διαλόγου». Ενας διάλογος που δεν έχει κανένα νόημα, από τη στιγμή, μάλιστα, που η κυβέρνηση όχι μόνο έχει καταθέσει την πρότασή της, αλλά έχει διαμορφώσει και το σχετικό νομοσχέδιο. Ενα ακόμα χαρακτηριστικό της στάσης που κρατά η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ είναι ότι στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου δεν πήρε συγκεκριμένη θέση για τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και τις επιχειρούμενες αντεργατικές αναδιαρθρώσεις στη Δημόσια Διοίκηση. Αντίθετα ο Σπ. Παπασπύρου θέλησε να προσανατολίσει τη συζήτηση στο θεσμικό μέρος του μισθολογίου σαν να έχουν λυθεί τα οικονομικά προβλήματα των εργαζομένων. Στη συνέχεια ο εκπρόσωπος της «Αυτόνομης Παρέμβασης», χωρίς να διαφοροποιηθεί από τον πρόεδρο της ΑΔΕΔΥ, αρκέστηκε σε μια επιμέρους κριτική του νέου μισθολογίου της κυβέρνησης.

Να σημειωθεί ότι όπως και στο παρελθόν, ο Σπ. Παπασπύρου δήλωσε ότι η ΑΔΕΔΥ δε διεκδικεί την ολοκλήρωση του μισθολογίου με ένα βήμα. Εμμέσως πλην σαφώς ξεκαθαρίζει ότι η πρόταση της ΑΔΕΔΥ είναι για ένα μισθολόγιο χωρισμένο σε χρονικές περιόδους που θα ολοκληρωθεί σε κάποια χρόνια. Ετσι, δεν αποκλείεται η κυβέρνηση να βαφτίσει την πρότασή της για τους μισθούς όχι νέο μισθολόγιο, αλλά μέρος αυτού και με αυτή την έννοια η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ να το αποδεχτεί.

Τέλος, ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ αντί να απολογηθεί που η ΑΔΕΔΥ δεν κάλυψε την απεργία των εργαζομένων στους ΟΤΑ, ισχυρίστηκε ότι η πρωτοβουλία που είχε πάρει η ΑΔΕΔΥ και η ΚΕΔΚΕ, για διάλογο της ΠΟΕ ΟΤΑ με την κυβέρνηση, θα είχε συμβάλει στην εξεύρεση λύσεων, αν δεν είχε πυροδοτηθεί το κλίμα!