ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 3 Γενάρη 2012
Σελ. /28
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Γιορτή αλληλεγγύης και αγώνα στη «Λουκίσα»

Την Παρασκευή στήθηκε γλέντι στις πύλες, ενώ η έμπρακτη συμπαράσταση δυναμώνει

Δεν το βάζουν κάτω οι εργάτες της αλουμινοβιομηχανίας «ΛΟΥΚΙΣΑ», που βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας, από τις 7 Δεκέμβρη, διεκδικώντας τα δεδουλευμένα περίπου ενός χρόνου και το δώρο Χριστουγέννων. Η αλληλεγγύη στον αγώνα τους συνεχίζεται. Την Παρασκευή γιόρτασαν «πρόωρα» για τη νέα χρονιά, έξω από την πύλη του εργοστασίου.

Ηταν εκεί το Συνδικάτο Μετάλλου «Ο Προμηθέας» και η Λαϊκή Επιτροπή Περιστερίου, όπως και όλο το προηγούμενο διάστημα. Την αλληλεγγύη του ΚΚΕ στον αγώνα των εργατών μετέφερε ο Σπ. Χαλβατζής, μέλος της ΚΕ και βουλευτής του Κόμματος, ενώ τη συμπαράστασή της εξέφρασε πολυμελής αντιπροσωπεία του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών. Επίσης, ήταν εκεί εργαζόμενοι από τις αλουμινοβιομηχανίες «Ρωμανάς - Μυλωνάς» και «Αλουμινέξ», που είναι επίσης απλήρωτοι. Ολοι μαζί έστησαν γιορτινό τραπέζι με κρασί και μουσική, δηλώνοντας ότι είναι αποφασισμένοι να μην κάνουν πίσω.

Ο Σπύρος Χαλβατζής στο χαιρετισμό του σημείωσε, μεταξύ άλλων, πως έχουν ιδιαίτερη σημασία οι εστίες αντίστασης, «οι οποίες μπορούν να πυρπολήσουν συνειδήσεις, να πυρπολήσουν τις καρδιές των εργατών σε όλη τη χώρα. Είναι ένα πολύ ισχυρό όπλο η ταξική αλληλεγγύη, η οποία αναπτύσσεται παντού, σε όλη τη χώρα, από εργάτες, από αγρότες, από αυτοαπασχολούμενους, από νέους, από μαθητές, από σπουδαστές, από τις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων». Ο αγώνας, τόνισε, «θα πρέπει να αναπτύσσεται ενιαία, συντονισμένα, μαχητικά, παντού. Αυτή η ταξική αλληλεγγύη, αυτός ο συντονισμένος αγώνας, μπορεί να παλέψει και να ανατρέψει και την εφαρμοζόμενη πολιτική, αλλά ν' ανατρέψει και την κυβέρνηση του μαύρου μετώπου». Ευχήθηκε καλή και αγωνιστική χρονιά, «για να φέρουμε τα πάνω - κάτω».


Εκ μέρους του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών ο Μ. Μυλωνάς, από την Επιτροπή Αγώνα του Πανεπιστημίου Πειραιά, τόνισε, μεταξύ άλλων: «Είμαστε αλληλέγγυοι σήμερα στον αγώνα που δίνετε εδώ και 25 μέρες. Είναι μάθημα για εμάς». «Μας λένε», συμπλήρωσε, «ότι οι εργάτες είναι κόστος και τους απαντάμε ότι παράσιτα είναι οι βιομήχανοι και οι εφοπλιστές. Οι εργάτες είναι αυτοί που παράγουν τη ζωή και είμαστε αλληλέγγυοι και στους επόμενους αγώνες που θα δώσει η εργατική τάξη». Οι φοιτητές και οι σπουδαστές του ΜΑΣ συζήτησαν αρκετή ώρα με τους εργάτες και γιόρτασαν μαζί τους.

Στη μάχη για την παναττική απεργία

Νωρίτερα ο πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου ο «Προμηθέας», Κώστας Μυτιληνιού, είπε ότι «με τον καινούριο χρόνο καλούμαστε να κλιμακώσουμε τις κινητοποιήσεις μας και τους αγώνες μας και με Γενικές Συνελεύσεις». Στόχος είναι «να έχει ανεπανάληπτη επιτυχία η απεργία στις 17 του Γενάρη, που κυριολεκτικά πρέπει να είναι μια απεργία που θα στείλει ένα πολύ πιο βροντερό μήνυμα στην κυβέρνηση του μαύρου μετώπου, τους εργοδότες, που πραγματικά προκαλούν με τη στάση τους».

Αύριο το Συνδικάτο Μετάλλου καλεί σε Συνέλευση τους εργαζόμενους στα εργοστάσια «ΛΟΥΚΙΣΑ», «Αλουμινέξ», «Ρωμανάς - Μυλωνάς» και εργαζόμενους στον κλάδο του μετάλλου, στο Περιστέρι. Η συνέλευση θα γίνει στις 4.00 το απόγευμα στο Θέατρο Πολιτών, στο Περιστέρι, και θα συζητηθεί η συνέχιση του αγώνα τους.


ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ...
Μαύρη προπαγάνδα

«Οδηγό επιβίωσης» στην «κατοχή» δημοσιεύουν τα χτεσινά «ΝΕΑ». Το δισέλιδο αφιέρωμα περιλαμβάνει «συνταγές, κόλπα και τεχνικές που χρησιμοποιούσαν οι Αθηναίοι στην Κατοχή, όταν η καθημερινότητα εξελισσόταν σε μάχη για την επιβίωση». Το συγκεκριμένο θέμα ίσως και να εκλαμβανόταν σαν «ιστορικό», μιας πραγματικότητας που διαμόρφωσε η ξένη ιμπεριαλιστική κατοχή της χώρας από τη ναζιστική Γερμανία και τον πόλεμο, που τσάκιζαν την εργατική τάξη, το λαό, στην πείνα και το θάνατο και που πράγματι η μάχη της επιβίωσης ήταν όρος για τη λαϊκή αντίσταση και απελευθερωτική πάλη, όταν οι αστοί όχι μόνο ζούσαν καλά αλλά πλούτιζαν κιόλας, και αυτοί που συνεργάζονταν με τους Γερμανούς και αυτοί που ήταν στη Μέση Ανατολή με τους Αγγλους. Η συγγραφέας του «οδηγού», όπως γράφει η εφημερίδα, είναι ιστορικός. Μας «συμβουλεύει» μεταξύ άλλων πώς να φτιάξουμε πλιγουροκεφτέδες, σπανακοπίλαφο, σούπα με ελιές, τσάι πορτοκαλιού, μουσταλευριά χωρίς μούστο και βλιτοκεφτέδες... Κι ακόμα πώς θα εξοικονομήσουμε τροφή με συμβουλές όπως «αντικαταστήστε το κρέας με τη μελιτζάνα, μαζεύετε όλα τα ψίχουλα από το τραπέζι, αντικαταστήστε τη ζάχαρη με βρασμένα σύκα»... 'Η πώς ένα περισσευούμενο πιάτο φασόλια γίνεται το βραδινό μας, αρκεί τα φασόλια να κοπούν σε πολύ μικρά κομμάτια και να βραστούν μέχρι να γίνουν χυλός...

***

Θα μπορούσε, λοιπόν, να ήταν έτσι το θέμα, δηλαδή «ιστορικό», αν δε συνοδευόταν από την εκτίμηση της εφημερίδας ότι όλα αυτά «έρχονται ξανά στο προσκήνιο και γίνονται οδηγός για την εποχή» μας. Και όταν μια αστική εφημερίδα κάνει τέτοιες εκτιμήσεις, οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα όχι μόνο πρέπει να ανησυχούν, αλλά να ξεσηκωθούν ενιαία, μαζικά, μαχητικά, τώρα, αφού οι αστοί (κυβερνήσεις, κόμματα του κεφαλαίου, ΕΕ) τους σπρώχνουν μαζικά στην εξαθλίωση μέχρι του σημείου της πείνας και της επιβίωσης, ξαναφέρνοντας στην πράξη συνθήκες ζωής σαν τη γερμανική κατοχή, προκειμένου το κεφάλαιο να βγει όσο γίνεται αλώβητο από την κρίση. Και τώρα πλέον υπάρχει πείρα από τον αδυσώπητο αντιλαϊκό πόλεμο. Πρόκειται για μέγιστη πρόκληση προς το λαό να του λένε ξεδιάντροπα μάθε να ζεις ουσιαστικά χωρίς φαΐ. Και είναι μαύρη αυτή η προπαγάνδα όσο και αν πλασάρεται αθώα, ή και ως «κοινωνική υπηρεσία», αφ' ενός γιατί σαφώς επιχειρείται να εξαπατηθεί ο λαός, ή να του δημιουργούνται συνειρμοί και σύνδρομα κατοχής τη στιγμή που το κεφάλαιο τον τσακίζει καθημερινά, αυτός είναι ο εχθρός και όχι «ξένη δύναμη», αφ' ετέρου γιατί αξιώνει απ' αυτόν να σκύψει το κεφάλι και να αποδεχτεί την πείνα και την εξαθλίωση, με το να φροντίζει όπως όπως για την επιβίωσή του, υποσκάπτοντας τις δυνατότητες ενιαίας αντίστασης και αντεπίθεσης στον σφοδρό αντιλαϊκό πόλεμο.

***

Ως εφημερίδα των αστών που είναι τα «ΝΕΑ» συνδράμουν την προσπάθεια η λεηλασία του πλούτου που παρήγαγε ο λαός και ο σφαγιασμός στον οποίο τον υποβάλλουν οι κεφαλαιοκράτες και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, να παρουσιαστούν σαν κάτι το μοιραίο, το αναπόφευκτο που πρέπει να το υποστεί. Και να πείσουν στο μέτρο της απήχησής τους ότι ο μόνος τρόπος προφύλαξης απ' την ...πείνα είναι «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» και η συνετή διαχείριση του ξεροκόμματου. Οι άνθρωποι του μόχθου να κόψουν οριστικά την όποια σχέση τους με τις αστικοφυλλάδες. Να συνειδητοποιήσουν ότι πλούτος υπάρχει άφθονος να καλύψει όλες τους τις σύγχρονες ανάγκες και ότι μπορούν να τον κάνουν δικό τους. Οχι βεβαίως σκύβοντας το κεφάλι κι αποδεχόμενοι μοιρολατρικά την πείνα όπως συστήνουν τα «ΝΕΑ». Αλλά αναπτύσσοντας την ταξική πάλη ενάντια στο κεφάλαιο για να εμποδίσουν μέτρα, οργανωμένοι στη δική τους συμμαχία, παλεύοντας για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, για τη δική τους εξουσία.


Ι. Β.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ