ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 29 Γενάρη 2006
Σελ. /32
Ο ... κρυφός φόβος του ιμπεριαλισμού

Από τις πρόσφατες διαδηλώσεις στο Στρασβούργο ενάντια στο αντικομμουνιστικό μνημόνιο
Από τις πρόσφατες διαδηλώσεις στο Στρασβούργο ενάντια στο αντικομμουνιστικό μνημόνιο

Το πλατύ κύμα καταδίκης και διαμαρτυρίας κατά του αντικομμουνιστικού μνημονίου δε θορύβησε μόνο τους εμπνευστές στην ΕΕ και στις ΗΠΑ. Θορύβησε αρκετούς και στο εσωτερικό της χώρας, που βρίσκονται στα γνωστά κέντρα ιδεολογικής προάσπισης του συστήματος και έχουν προσφέρει υπηρεσίες στη συκοφάντηση του σοσιαλισμού.

Τον πρώτο καιρό κρατούσαν μια στάση αναμονής. Θεωρούσαν προτιμότερη τη ...λίγη δημοσιότητα. Ομως, το τελευταίο διάστημα άλλαξαν στάση. Ισως δεν περίμεναν αυτό το μέγεθος, το πλάτος και τη δυναμική της λαϊκής αντίδρασης. Και έτρεξαν να προλάβουν! Ειδικά την τελευταία βδομάδα και μετά το συλλαλητήριο του ΚΚΕ στην Αθήνα άρχισε ομοβροντία άρθρων και σχολίων κατά του «μνημονίου Λίντμπλαντ». Οχι γιατί είναι αντικομμουνιστικό, αλλά γιατί δεν είναι αποτελεσματικό! Γιατί είναι πολύ αποκαλυπτικό και έχει αντίθετα αποτελέσματα: Αντί ...να εκθέτει τον κομμουνισμό εκθέτει τον αντικομμουνισμό!

Στη διαμόρφωση αυτής της γραμμής για την «αντιμετώπιση» του «μνημονίου Λίντμπλαντ» πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξαν οι εφημερίδες «Βήμα», «Νέα», «Ελευθεροτυπία», και από κοντά ο «ΣΚΑΪ». Και, φυσικά, δε θα μπορούσε να λείπει και η συμβολή του Συνασπισμού!

«Είναι ακραίο και πρωτοβουλία κάποιων ακροδεξιών», άρχισαν να γράφουν οι Πρετεντέρης, Σωμερίτης και λοιποί. Να λένε, μερικές φορές και με οργή, πως: Είναι απαράδεκτο και ανιστόρητο «να ταυτίζει τον κομμουνισμό με το ναζισμό»! «Κακώς ταυτίζει την ιδεολογία με την πρακτική»! «Κακώς ενοχοποιεί την ταξική πάλη»! Δεν είναι σωστό «να κατηγορούνται και να ποινικοποιείται η δράση Κομμουνιστικών Κομμάτων που δεν ευθύνονται για τα εγκλήματα των σοσιαλιστικών καθεστώτων».

Για να καταλήξουν πως το σωστό είναι, αντί να καταδικάζουμε ως εγκληματικό τον κομμουνισμό, να καταδικάσουμε τα «απάνθρωπα εγκλήματα του Στάλιν», «της αυταρχικής σταλινικής περιόδου». «Είναι άλλο πράγμα η ευθεία καταδίκη των εγκλημάτων του σταλινισμού», λέει ο Συνασπισμός και το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) σε δήλωση της Εκτελεστικής Επιτροπής (14 και 15 του Γενάρη στο Βερολίνο). Και, κατά συνέπεια, όσους δεν τα καταδικάζουν!

Κι όλα αυτά στο όνομα της απόκρουσης της διαστρέβλωσης της Ιστορίας και της συκοφάντησης της κομμουνιστικής ιδεολογίας!

Μα αυτή είναι η ουσία του αντικομμουνιστικού μνημονίου, κύριοι υποκριτές!

Ενδεικτικό είναι και το άρθρο του καθηγητή του Παντείου Α. Ηρακλείδη στα «ΝΕΑ» (Τέταρτη 25 του Γενάρη). Ενώ κατακεραυνώνει τη «στενομυαλιά» του μνημονίου, που «μπορεί να κάνει μεγάλη ζημιά», επιχειρεί να το διορθώσει!

«Τα φοβερά εγκλήματα του Στάλιν, γράφει, δεν μπορεί να ταυτίζονται με αυτά του ναζισμού»! Το έχετε ερευνήσει, κύριε καθηγητά; Σε ποια στοιχεία στηρίζεστε για τα εγκλήματα του Στάλιν; Μήπως στην προπαγάνδα των ιμπεριαλιστών; Αρα δέχεστε και τα χημικά όπλα που ...είχε το Ιράκ;

«Δεν είναι τυχαίο, συνεχίζει, πως οι σκεπτόμενοι σοσιαλιστές ή κομμουνιστές καταδίκασαν τα εγκλήματα του Στάλιν και του Μάο, όχι ως τρομερά κατά της ανθρωπότητας, αλλά και ως ύβρη στη φιλοσοφία και τα ιδανικά του σοσιαλισμού»!

Μα γιατί δε λέτε τα πράγματα με το όνομά τους; Οτι αναφέρεστε στους σοσιαλδημοκράτες και στους κάθε λογής οπορτουνιστές! Γιατί, κύριε καθηγητά, κρύβετε πως οι πρώτοι εγκλημάτησαν κατά του μαρξισμού, των ιδανικών του σοσιαλισμού, της ανθρωπότητας, εδώ και δεκάδες χρόνια; Οταν υποστήριξαν τον Α΄ Παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό Πόλεμο κι όταν, μαζί με τους ιμπεριαλιστές, πολέμησαν ενάντια σε όλες τις σοσιαλιστικές επαναστάσεις στην Ευρώπη. Γι' αυτούς εγκληματίες ήταν οι επαναστάτες, ο Λένιν, η Ρόζα Λούξεμπουργκ, ο Λίμπκνεχτ.

Για τους άλλους που λέτε, σαν τον Γκορμπατσόφ, το κίνητρό τους έχει εδώ και καιρό αποκαλυφθεί από τα αποτελέσματα της δράσης τους.

«Μόνο οι απληροφόρητοι αριστεροί, ειδικά του ΚΚΕ, αδυνατούν να το πιστέψουν», λέει με θράσος ο κ. καθηγητής! Και τόση λάσπη, γραπτή, τηλεοπτική, κινηματογραφική, που ρίχνεται τόσες δεκαετίες, χαμένη πήγε; Εδώ εξεγέρθηκαν και αστοί ιστορικοί σε Αγγλία, Ιταλία και αλλού για τα τερατώδη ψέματα που λέγονται για τα εγκλήματα του Στάλιν και εσείς χαμπάρι δεν πήρατε;

Δεν είναι καθόλου τυχαία η επικέντρωση της επίθεσης όλων αυτών στην εποχή του Στάλιν. Οχι, δεν έχει σχέση μόνο με κάποιο μένος κατά του συγκεκριμένου προσώπου. Δεν τους ενδιαφέρουν ούτε τα λάθη ούτε υπερβολές στα χρόνια εκείνα. Γνωρίζουν πολύ καλά πως αν συκοφαντήσουν αυτή την περίοδο χτυπάνε στην καρδιά την επαναστατική κομμουνιστική ιδεολογία. Αυτή είναι η κρίσιμη περίοδος διαμόρφωσης των βάσεων της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στη Σοβιετική Ενωση, που συνοδεύτηκε με έντονη ιδεολογική διαπάλη και οξυμένες ταξικές αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό της. Δεν μπορούν να χωνέψουν τις τεράστιες επιτυχίες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, που ανάμεσα στα άλλα δημιούργησε τους όρους για τη νίκη επί του ναζισμού. Επιτυχίες που πραγματοποιήθηκαν εν μέσω ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης, εμπάργκο, σαμποτάζ στην παραγωγή, απόπειρας στρατιωτικού πραξικοπήματος κατά της σοβιετικής εξουσίας, συνεργασίας κουλάκων και αστών με τις υπηρεσίες του ιμπεριαλισμού, ψυχολογικού πολέμου, χρηματοδότησης αντεπαναστατικών κινήσεων, κ.ά. Και που η σοβιετική εξουσία τα αντιμετώπισε όλα αυτά για να υπάρξουν οι επιτυχίες.

Το μεγάλο έγκλημα για όσους υπερασπίζονται τον καπιταλισμό, είναι η εξουσία της εργατικής τάξης, είναι το εργατικό κράτος που ασκεί, πρωτόγνωρη ιστορικά, βία στο κεφάλαιο αποσπώντας από αυτό τα μέσα παραγωγής. Που υπερασπίζεται το σοσιαλισμό από τις ιμπεριαλιστικές ραδιουργίες και συνωμοσίες που οι ίδιοι σήμερα ομολογούν πως έκαναν! Που, σημειωτέον, σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί η βία αυτή ούτε ως προς το μέγεθος ούτε ως προς τη μορφή, με καμιά άλλη επανάσταση!

Γράφει ο καθηγητής Α. Ηρακλείδης: «...Η επαναστατική βία σε ορισμένες ιστορικές στιγμές δεν αποτελεί έγκλημα, ας σκεφτούμε τη Γαλλική Επανάσταση... την Ελληνική Επανάσταση...»! Ετσι, λοιπόν, μόνο η βία της προλεταριακής επανάστασης είναι εγκληματική! Των πολλών κατά των λίγων, των υπό εκμετάλλευση κατά των εκμεταλλευτών!

Η σοβιετική εξουσία δε θα έπρεπε να πάρει κανένα μέτρο κατά πρώην στελεχών που τις παραμονές της ιμπεριαλιστικής-φασιστικής επίθεσης συνομιλούσαν μυστικά με τον εχθρό! Είναι ιδεολογικές οι διώξεις του 1937 αυτών που διαφωνούσαν από το 1925 και οι θέσεις τους είχαν επανειλημμένα καταψηφιστεί! Ενώ μετά την αντιφασιστική νίκη οι συνεργάτες και συμμετέχοντες στα τρομακτικά εγκλήματα του ναζισμού δεν έπρεπε να υποστούν καμιά τιμωρία!

Κατά συνέπεια, εγκλημάτησε και το ΚΚΕ, το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ, που άσκησε βία κατά των Γερμανών και των συνεργατών τους! Που αντιστάθηκε ένοπλα στην ένοπλη επιχείρηση εξόντωσης του ΕΑΜικού κινήματος από τους Αγγλους, τους Αμερικανούς και την πλουτοκρατία.

Κατά συνέπεια, εγκληματική σήμερα είναι η αντίσταση του κουβανικού λαού στις κάθε λογής ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και όχι ο ιμπεριαλισμός! Είναι εγκληματίας ο Φιντέλ Κάστρο, που έχει στη φυλακή 35 αντιφρονούντες μισθοφόρους-εγκληματίες και οφείλει να τους αφήσει ελεύθερους να συνεχίζουν να βάζουν βόμβες, να δολοφονούν κομμουνιστές! Εγκληματίας είναι και ο Τσάβες στη Βενεζουέλα, που θέλει να κοινωνικοποιήσει τα διυλιστήρια. Εγκληματίες είναι και οι Ιρακινοί που αντιστέκονται και όχι τα ιμπεριαλιστικά στρατεύματα κατοχής! Και λοιπά...

Οι ιμπεριαλιστές δεν έχουν κανένα δικαίωμα να κρίνουν το σοσιαλισμό. Αυτό είναι υπόθεση της εργατικής τάξης και των λαών. Οχι αυτών που τον πολέμησαν με όλα τα μέσα. Αυτοί δεν ενδιαφέρονται για διδάγματα από λάθη και παραλείψεις που έγιναν σε ένα δρόμο πρωτόγνωρο για την ανθρωπότητα.

Αυτοί έχουν κάθε συμφέρον να λασπώσουν το σοσιαλισμό για να αποτρέψουν τον ερχομό του και πάλι. Αυτός είναι ο φόβος τους...

Μπορούν να ανεχθούν οποιαδήποτε κριτική και δράση ενάντιά τους, εκτός από τη μαρξιστική- λενινιστική ανάλυση και θέση πως η ταξική πάλη οδηγεί αντικειμενικά στην ανατροπή της εγκληματικής εξουσίας τους. Οδηγεί στην επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας.

Εδώ βρίσκεται η ουσία του αντικομμουνισμού με όποια μορφή κι αν εμφανίζεται. Γνωρίζουν πολύ καλά πως οι λαοί δε θα δεχτούν τα αντεργατικά μέτρα, την εξαθλίωση, τους νέους πολέμους. Θα αντισταθούν, θα αντεπιτεθούν. Γι' αυτό επιχειρούν να ξεδιπλώσουν με κάθε τρόπο και μέσο μια νέα αντικομμουνιστική εκστρατεία ψεύδους και διώξεων. Συκοφαντώντας το σοσιαλισμό του 20ού αιώνα επιδιώκουν να κλείσουν το δρόμο προς το μέλλον, προς το σοσιαλισμό του 21ου αιώνα.

Αν, όμως, οι ιμπεριαλιστές έχουν αυτό το φόβο (με το δίκιο τους), τότε και οι λαοί πρέπει να αποκτήσουν το γρηγορότερο την πεποίθηση ότι ο ιμπεριαλισμός θα νικηθεί μετά βεβαιότητος, αν η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα αποτινάξουν τη μοιρολατρία, αν οργανωθούν και παλέψουν σε ένα μέτωπο ανατροπής της εξουσίας του.

Αποδείχτηκε αυτό στον 20ό αιώνα. Θα αποδειχτεί και στον 21ο, ανεπιστρεπτί αυτή τη φορά. Αφού οι ιμπεριαλιστές φοβούνται την ταξική πάλη, αυτό σημαίνει ότι η εργατική τάξη, ο λαός, πρέπει να την οξύνει.


Του Παναγιώτη ΜΕΝΤΡΕΚΑ



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ