«Γυναίκα ισον: "Ευκαιρίες", "ευελφάλεια", "κοινωνική φροντίδα"»! Τη φράση αυτή χρησιμοποίησε χτες η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, προκειμένου να περιγράψει τον κοινωνικό ρόλο και το μοντέλο στο οποίο θέλουν να εντάξουν τη γυναίκα οι πολιτικές της ΕΕ, όπως τις εφαρμόζουν η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Η παραπάνω επισήμανση έγινε κατά τη διάρκεια της συζήτησης της Επερώτησης της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ, που έγινε χτες στο Α' Θερινό Τμήμα της Βουλής. Σημαντικές πλευρές του θέματος ανέδειξαν με τις τοποθετήσεις τους και οι βουλευτές του ΚΚΕ.

Η Αλέκα Παπαρήγα τόνισε ότι οι ασκούμενες πολιτικές όχι απλά δε στοχεύουν στην κατάργηση των διακρίσεων αλλά αντίθετα τις ενισχύουν, αφού αποτελούν συστατικό στοιχείο και αναπαράγουν κάθε «σκουριασμένη» ιδέα για το θέμα με ...«μοντέρνο» τρόπο. Παράλληλα, έκανε λόγο για πολύπλευρη εκμετάλλευση των γυναικών καθώς και για υπονόμευση των εργασιακών και ασφαλιστικών της δικαιωμάτων. Από την πλευρά της κυβέρνησης ο υπουργός Εργασίας, Βασίλης Μαγγίνας, αρκέστηκε στο να αναπαραγάγει τη λογική του αποπροσανατολισμού από την ουσία των προβλημάτων των γυναικών αναφερόμενος στα ευρωπαϊκά προγράμματα ενίσχυσης της «γυναικείας επιχειρηματικότητας». Στην ίδια λογική κινήθηκε και η εισηγήτρια του ΠΑΣΟΚ, Συλβάνα Ράπτη.

Αναφερόμενη στην ουσία των προβλημάτων, τόνισε πως «τα προβλήματα έχουν πηγή και αιτία την πολιτική της ανταγωνιστικότητας, του κεφαλαίου, την εξουσία και τις κυβερνήσεις που έχουν την ευθύνη, αφού τόσα χρόνια υπηρετούν αυτήν την εξουσία. Γι' αυτό πιστεύουμε, επειδή ακριβώς είναι η αιτία αυτών των προβλημάτων, ότι για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της ζωής των εργαζομένων και των γυναικών μαζί, που πλήττονται μέσα σε αυτήν την πολιτική ακόμη περισσότερο, είναι ανάγκη να αρθούν τα αίτια, ώστε να μπορούν να ικανοποιηθούν πραγματικά οι ανάγκες της λαϊκής οικογένειας».

Η βουλευτής του ΚΚΕ εστίασε σε σειρά δικαιωμάτων των γυναικών τα οποία καταργήθηκαν από τις πολιτικές των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Αναφέρθηκε στην «κατάργηση της απαγόρευσης της νυκτερινής βάρδιας των γυναικών, σε βιομηχανία - βιοτεχνία, όταν έληξε η διεθνής σύμβαση του 1992» και στην «κατάργηση της πενταετούς διαφοράς και αύξηση των ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης στα 65 χρόνια, με το νόμο Σιούφα και μετά με το νόμο Ρέππα, μολονότι το ΠΑΣΟΚ είχε πει ότι όταν έρθω, ως κυβέρνηση, θα αλλάξω αυτό το νομοθετικό πλαίσιο». Πρόσθεσε ότι «ο ν. 2646/1998 την κοινωνική πρόνοια την ονόμασε φροντίδα. Από εκεί και πέρα, ξεθεμελιώθηκε και άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι αυτού που λέμε κοινωνικό κράτος».

Για τα δικαιώματα των εργαζόμενων γυναικών, η Ελπίδα Παντελάκη τόνισε πως «θέλουμε να υπάρχει ενιαία αντιμετώπιση για τις μητέρες στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, ενιαία αντιμετώπιση για τις αυτοαπασχολούμενες μητέρες, οι οποίες τσακίζονται κανονικά και με βάση τα δεδομένα τους δεν μπορούν να γίνουν μάνες, αφού η αυτοαπασχολούμενη πρέπει να δουλεύει, έτσι όπως έχουν καταντήσει τα πράγματα και είναι μόνη της στο μαγαζί, από το πρωί μέχρι το βράδυ και για να πάει να γεννήσει πρέπει να κλείσει για μήνες το μαγαζί της και άρα καταστρέφεται».

Ειδικά για την άδεια μητρότητας, η βουλευτής του ΚΚΕ δήλωσε ότι πρέπει να είναι «δύο ώρες για κάθε μέρα για δύο χρόνια και μία ώρα για τα επόμενα δύο χρόνια ή εννέα μήνες άδεια εφάπαξ με αποδοχές για όλες τις εργαζόμενες μητέρες. Το δικαίωμα γονικής άδειας μέχρι δύο χρόνια χωρίς αποδοχές που καθιερώθηκε και για τον πατέρα, πιστεύουμε όχι μόνο δεν είναι στήριξη της οικογένειας, αλλά το αντίθετο, παραπέμπει την υπόθεση της αναπαραγωγής και της συντήρησης της οικογένειας και στους δύο γονείς, ότι τα προβλήματα της ανατροφής και της συντήρησης των παιδιών είναι προσωπική, ατομική τους υπόθεση». Επίσης, ζήτησε «να μην παραβιάζονται οι θετικές διατάξεις για την προστασία των εγκύων, λεχωνών και γαλουχουσών στους χώρους εργασίας. Σ' αυτές τις ομάδες γυναικών πρέπει να γίνει αξιολόγηση των κινδύνων, για να χορηγηθεί άδεια με αποδοχές για όλο το διάστημα της κύησης και λοχείας, αν δεν εξαλειφθούν κίνδυνοι».

Παράλληλα, η βουλευτής του ΚΚΕ μίλησε για «διεύρυνση των ασφαλιστικών, υγειονομικών και κοινωνικών παροχών στις γυναίκες με αναπηρία, σε χήρες, διαζευγμένες, ανασφάλιστες, άγαμες μητέρες. Τα μέλη των μονογονεϊκών οικογενειών να εργάζονται μόνο πρωινή βάρδια μέχρι τα παιδιά να φθάσουν στην ηλικία των 10 ετών και να υπάρχει μειωμένο ωράριο εργασίας για τις μονογονεϊκές οικογένειες με ανάπηρα παιδιά και αυξημένη κατά μία εβδομάδα καλοκαιρινή άδεια». Τόνισε επίσης ότι «ειδικά για τις μετανάστριες θέλουμε να ζητήσουμε, κύριε υπουργέ, σε κάθε περίπτωση, χωρίς περιορισμούς, να τους παρέχετε νοσοκομειακή κάλυψη δωρεάν για κύηση, γέννα, ιατρική παρακολούθηση των παιδιών τους» και τέλος απαίτησε «τη δημιουργία δημόσιων δωρεάν βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών και παιδικών κατασκηνώσεων που θα καλύπτουν όλες τις ανάγκες».

Την κυβερνητική πολιτική που οξύνει το πρόβλημα της ανεργίας - με όσες κοινωνικές επιπτώσεις έχει αυτό - στις γυναίκες της πόλης και της υπαίθρου κατήγγειλαν χτες με τις παρεμβάσεις τους οι βουλευτές του ΚΚΕ, Τάκης Τσιόγκας και Σταύρος Σκοπελίτης.

Στο θέμα της γυναικείας ανεργίας και των εργασιακών δικαιωμάτων αναφέρθηκε εκτενώς ο βουλευτής του ΚΚΕ, Τάκης Τσιόγκας. Οπως είπε, «το βασικό ζήτημα για τις γυναίκες σήμερα είναι να έχουν σταθερή δουλιά με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Αυτό, όμως, όχι μόνο δεν μπορεί να το διασφαλίσει το κοινωνικοοικονομικό σύστημα που ζούμε, αλλά αντίθετα φροντίζει σε κάθε εργατική λαϊκή οικογένεια να υπάρχει τουλάχιστον ένας άνεργος. Οι πολιτικές των κυβερνήσεων οδηγούν στη μερική απασχόληση, στο μισό μεροκάματο, στη μισή σύνταξη, βέβαια, αν θα πάρουν σύνταξη, ιδιαίτερα οι νέες γενιές».

Αναφερόμενος σε συγκεκριμένα στοιχεία, ο βουλευτής του ΚΚΕ είπε ότι «το ποσοστό της ανεργίας των γυναικών είναι πάνω από 14% με τα επίσημα στοιχεία έναντι 6% των αντρών, ενώ το ποσοστό των νέων ανέργων από 15 έως 24 χρόνων είναι πάνω από 26%. Και πάνω από το 55% των ανέργων είναι μακροχρόνια άνεργοι, δηλαδή πάνω από έναν χρόνο στην ανεργία. Από αυτούς λιγότερο από το 1/3 των ανέργων παίρνει αυτό το εξευτελιστικό επίδομα ανεργίας των 367 ευρώ το μήνα, ενώ την ίδια στιγμή στο όνομα δήθεν της αντιμετώπισης της ανεργίας δίνονται τεράστια ποσά στους βιομήχανους». Παράλληλα, ανέφερε συγκεκριμένο παράδειγμα, λέγοντας ότι «για να δείτε πόσο άθλια είναι η πολιτική που εφαρμόζετε, πρόσφατα, τον Απρίλη, ψηφίσατε έναν νόμο τον 3552 όπου μειώνετε το ταμείο ανεργίας γι' αυτούς που εργάζονται με μερική απασχόληση και τους δίνετε 183 ευρώ τον μήνα ως ταμείο ανεργίας. Οσο άθλιο, δηλαδή, είναι αυτό το επίδομα ανεργίας, 183 ευρώ τον μήνα σε μερικά απασχολούμενο, τόσο αντεργατική είναι και η πολιτική σας».

Στη σκληρή πραγματικότητα που βιώνει η Ελληνίδα αγρότισσα αναφέρθηκε στην παρέμβασή του ο βουλευτής του ΚΚΕ, Σταύρος Σκοπελίτης. Τόνισε ότι η πάλη για τα δικαιώματα της γυναίκας ταυτίζεται με τους αγώνες για την ανατροπή των πολιτικών που οδηγούν στο ξεκλήρισμα των αγροτών και τη συνεχή υποβάθμιση της υπαίθρου.

Αναφερόμενος στην αγρότισσα, τόνισε ότι «αυτή πληρώνει τη συρρίκνωση της αγροτικής παραγωγής, αφού είναι η πρώτη που βγαίνει από την παραγωγική διαδικασία, πράγμα που πέρα από τα άλλα, από τις επιπτώσεις που αυτό έχει στο οικογενειακό της εισόδημα, επιδρά αρνητικά και στη χειραφέτησή της και οξύνει παραπέρα τις βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις για τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία και ιδιαίτερα της γυναίκας αγρότισσας. Επίσης, αυτή πληρώνει - και μάλιστα πρώτη - τη δραματική επιδείνωση του επιπέδου ζωής στην ύπαιθρο και τα τεράστια προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί με τις ελλείψεις σε βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς, στις εγκαταστάσεις στήριξης της παιδικής, αλλά και της τρίτης ηλικίας, τις μεγάλες ελλείψεις στους τομείς της Υγείας και εκείνους της Παιδείας».

Αναφερόμενος στις αυταπάτες που καλλιεργούνται για τη γυναικεία επιχειρηματικότητα μέσω των γυναικείων συνεταιρισμών σημείωσε ότι αυτοί «αποδίδουν ψίχουλα στην ενίσχυση του οικογενειακού εισοδήματος», μιλώντας για «ψευδαισθήσεις που καλλιεργήθηκαν στις γυναίκες», προκειμένου «να αποπροσανατολίσουν από τον αγώνα που πρέπει να δώσουν για την ενίσχυση της παραγωγής και την ποιότητα ζωής στο χωριό τους».

Την εμμονή τους στις πολιτικές της ΕΕ που αναπαράγουν τόσο την εκμετάλλευση των γυναικών όσο και τις διακρίσεις επιβεβαίωσαν με τις τοποθετήσεις τους τόσο ο υπουργός Απασχόλησης, Βασίλης Μαγγίνας, εκπροσωπώντας την κυβέρνηση, όσο και η εισηγήτρια του ΠΑΣΟΚ, Συλβάνα Ράπτη.

Ο υπουργός Απασχόλησης αναφερόμενος στο ΚΚΕ είπε ότι «αρνείστε το πλαίσιο στο οποίο λειτουργούν οι πολιτικές στη χώρα μας» και «αρνείστε την ελεύθερη ιδιωτική δράση και τις πολιτικές της ΕΕ της οποίας είμαστε μέλος». Παρουσιάζοντας τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση για τις γυναίκες ο υπουργός κατέστησε σαφές ότι κινούνται στο πλαίσιο της προώθησης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, ενώ με πρόφαση την ενίσχυση των γυναικών επιδοτούνται ευθέως οι εργοδότες. Ο Β. Μαγγίνας έκανε λόγο για «ίση πρόσβαση στην αγορά εργασίας» και «χρηματοδότηση της ανάπτυξης της γυναικείας απασχόλησης», υποστηρίζοντας ότι «προωθήθηκαν μέτρα για την υποστήριξη της εναρμόνισης οικογενειακής και κοινωνικής ζωής», όπως, για παράδειγμα, το ολοήμερο σχολείο. Παράλληλα, έκανε λόγο για «προώθηση ίσων ευκαιριών για γυναίκες και άντρες στις επιχειρήσεις», λέγοντας ότι «συμπληρώθηκαν οι διατάξεις για την προστασία της εργασίας των εγκύων», ενώ θεσμοθετήθηκε η «επέκταση πολυτεκνικών δικαιωμάτων σε οικογένειες με 3 παιδιά».

Ο Βασίλης Μαγγίνας, επιχειρώντας να αιτιολογήσει τις πολιτικές που οδηγούν τις γυναίκες σε θέσεις μερικής απασχόλησης στη λογική της «κοινωνικής αλληλεγγύης» και μάλιστα με αντικείμενο που αναπαράγει αναχρονιστικά μοντέλα (όπως φροντίδα ηλικιωμένων, μαγειρική κατ' οίκον), υποστήριξε ότι «δεν μπορούμε να αλλάξουμε τα κατεστημένα κοινωνικά μοντέλα», τα οποία, όπως είπε, «κινούνται στη σωστή κατεύθυνση».

Αναφερόμενος στο Γ΄ και Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης είπε ότι «το 13,3% πηγαίνει στην ενίσχυση της ισότητας και των ευκαιριών των γυναικών», σημειώνοντας ότι ωφελούμενες είναι χιλιάδες γυναίκες. Συγκεκριμένα, σημείωσε ότι «1.634 επιχειρήσεις δημιουργήθηκαν από την ενίσχυση της γυναικείας επιχειρηματικότητας», οι οποίες δημιουργούν πάνω από 2.000 θέσεις εργασίας. Επίσης, αναφέρθηκε στην «παροχή κινήτρων στις επιχειρήσεις για την ισότητα των φύλων στο χώρο εργασίας», στην «επιδοτούμενη τοποθέτηση γυναικών επιστημόνων σε επιχειρήσεις», καθώς και στην «ενίσχυση της κοινωνικής επιχειρηματικότητας και των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων όπου απασχολούνται γυναίκες».

Σε παρόμοια οπτική στο θέμα των γυναικών κινήθηκε με την τοποθέτησή της και η εισηγήτρια του ΠΑΣΟΚ, Συλβάνα Ράπτη, ξεκαθαρίζοντας ότι και οι πολιτικές του ΠΑΣΟΚ «πατάνε» στη βάση της ενίσχυσης της «επιχειρηματικότητας» και της «ανταγωνιστικότητας». Υποστήριξε ότι «το ΠΑΣΟΚ οραματίστηκε τη θέση της γυναίκας», «ήταν το πρώτο πολιτικό κόμμα που θεσμοθέτησε την εκπροσώπηση των γυναικών κατά 40% στα όργανα του κινήματος». Παράλληλα, κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι «όχι μόνο δεν εφαρμόζετε νόμους που εσείς οι ίδιοι ψηφίσατε», αλλά και «νόμους που έτρεχαν από το ΠΑΣΟΚ δεν τους στηρίζετε, δεν τους προωθείτε», αναφερόμενη ειδικά στη «γυναικεία επιχειρηματικότητα».

Ουσιαστική απάντηση έλαβε χτες από την Αλέκα Παπαρήγα ο υπουργός Απασχόλησης, Βασίλης Μαγγίνας, όταν ανέφερε τη θεσμοθέτηση του ολοήμερου σχολείου ως μέτρο εξισορρόπησης των εργασιακών και οικογενειακών αναγκών για τις γυναίκες. Οπως είπε η Αλέκα Παπαρήγα, η καθιέρωση του ολοήμερου σχολείου «έχει σχέση με την ελαστικότητα της εργασίας», μια και «όταν τα ωράρια γίνονται ελαστικά θα χρειάζεται ίσως και νυχτερινός παιδικός σταθμός». «Το ζήτημα όμως είναι η κανονική δουλιά», τόνισε η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ.