ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Το ξανασκέφτηκε...

Γρηγοριάδης Κώστας

Σύμφωνα με όλες τις σχετικές πληροφορίες, στη διάρκεια της πρόσφατης συνεδρίασης του Εκτελεστικού Γραφείου, ο Κ. Σημίτης χρησιμοποίησε ακόμη και τον εκβιασμό της παραίτησης από τη θέση του πρωθυπουργού και τη διενέργεια εκλογών, προκειμένου να αποσπάσει την ομόφωνη γνώμη των υπολοίπων, για την επίσπευση του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ. Τώρα, τόσο ο κ. Ρέππας - επισήμως, ως κυβερνητικός εκπρόσωπος - όσο και οι κοντινοί συνεργάτες του πρωθυπουργού τονίζουν προς κάθε κατεύθυνση ότι ο Κ. Σημίτης και η κυβέρνηση θα εξαντλήσουν την τετραετία, ανεξάρτητα από το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και το όποιο αποτέλεσμά του.

Να πιστέψουμε πως ο Κ. Σημίτης σκέφθηκε περισσότερο... ώριμα το όλο ζήτημα ή ότι η σύγχυση και ο χαμός έχει στρογγυλοκαθίσει για τα καλά στα πρωθυπουργικά επιτελεία;..

... ή γίνεται χαμός;

Σχετικά με το προηγούμενο σχόλιο, πάντως, είναι και οι πρωτοσέλιδοι τίτλοι μιας σειράς χτεσινών εφημερίδων και, μάλιστα, αυτών που ασχολούνται συστηματικά με τις εσωκομματικές εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ. «Σημίτης προς υπουργούς: "Μένετε μέχρι... να φύγετε"» λέει το «Καρφί». «Δε λειτουργεί τίποτα στην κυβέρνηση και η οικονομία οδηγείται σε περιπέτειες - ΚΑΝΕ ΚΑΤΙ ΠΡΟΕΔΡΕ γιατί χανόμαστε!» φωνάζει η «Αυριανή», ενώ η «Νίκη» σημειώνει «Σύγκρουση γραμμών για τον ανασχηματισμό - Εμφύλιος στο Μαξίμου», έχοντας τον ίδιο ουσιαστικά πρωτοσέλιδο τίτλο με την «Αθηναϊκή», που τονίζει: «Σε κατάσταση πανικού ο "ιατρός" - ΕΜΦΥΛΙΟΣ στην αυλή του Μαξίμου».

Τα συμπεράσματα δικά σας...

Οι προστάτες...

Ο τίτλος ευκρινής και σαφέστατος: «Τα στρατεύματα των ΗΠΑ διασώζουν Αλβανούς αντάρτες»!

Ετσι κυκλοφόρησε χτες η εφημερίδα «Ουάσινγκτον Τάιμς», περιγράφοντας τα όσα εξελίχτηκαν τις προάλλες στα Σκόπια. «Ο Λευκός Οίκος - συνέχιζε στο ρεπορτάζ της η εφημερίδα - αποφάσισε χτες και ο Πρόεδρος Μπους αποδέχτηκε τη χρησιμοποίηση του αμερικανικού στρατού για τη διάσωση 350 οπλισμένων Αλβανών ανταρτών από ένα προάστιο των Σκοπίων, που είχαν έρθει σε συμπλοκή με τις κυβερνητικές δυνάμεις της Μακεδονίας»...

Τα μεταφέρουμε όλα αυτά για δυο λόγους: Πρώτον, επειδή έχει δεδομένη αξία ότι οι ίδιοι οι Αμερικανοί παραδέχονται ανοιχτά ότι ο ρόλος τους στα Σκόπια δεν είναι παρά η διάσωση, η φυγάδευση και εν γένει η προστασία των μισθοφόρων τους του UCK. Δεύτερον, έχει τη δική του αξία το γεγονός ότι οι Αμερικανοί όταν μιλούν πλέον για τον UCK δε χρησιμοποιούν τον όρο «τρομοκράτες», αλλά «αντάρτες»!

Για όσους δεν αντιλαμβάνονται τι σημαίνουν όλα αυτά για τα Βαλκάνια, ας ρωτήσουν τον κ. Σημίτη, που δηλώνει έτοιμος να στείλει Ελληνες στρατιώτες και στα Σκόπια, υπό τις διαταγές των Αμερικανών φίλων του...

Αφελείς... ερωτήσεις

Μια και αναφερόμαστε, όμως, στο συγκεκριμένο επεισόδιο του Αρατσίνοβο - όπου, με την προστασία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ φυγαδεύτηκαν οι περικυκλωμένοι από τον στρατό της ΠΓΔΜ αυτονομιστές Αλβανοί και μεταφέρθηκαν μερικά χιλιόμετρα παραπέρα, σε περιοχή ελεγχόμενη από άλλες ομάδες αυτονομιστών - έχουμε ορισμένες... αφελείς ερωτήσεις, προς την ελληνική κυβέρνηση και κάθε άλλο αρμόδιο στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

Μπορείτε να μας πείτε, γιατί εκβιάσατε ωμά την κυβέρνηση των Σκοπίων, να συμφωνήσει σε αυτό και δεν κάνατε το ίδιο με τους αυτονομιστές, ώστε να παραδοθούν και να αφοπλιστούν; Μπορείτε να μας πείτε ακόμη, γιατί - μετά την υπό ΝΑΤΟική προστασία μεταφορά τους - τους επιστρέψατε όλο τον οπλισμό τους; Θεωρείτε, μήπως, ότι δεν έχουν ολοκληρώσει ακόμη το... έργο τους;

Επαναλαμβάνουμε, ότι μπορεί να θεωρηθούν... αφελή τα ερωτήματα, αλλά απαντήσεις έχετε;

Υ.Γ. Αλήθεια, εισιτήριο πλήρωσαν ή τους μεταφέρατε δωρεάν και, μάλιστα - απ' ό,τι μεταδόθηκε - με κλιματιζόμενα λεωφορεία..;

Ασφυκτική θηλιά

Το ότι οι τράπεζες είναι ιδρύματα καταλήστευσης των εργαζομένων που συναλλάσσονται με αυτές, κανείς δεν περίμενε να το μάθει από την απόφαση του Αρείου Πάγου, που έκρινε καταχρηστικούς κάποιους από τους όρους των τραπεζικών δανείων. Το Ανώτατο Δικαστήριο, εξετάζοντας συγκεκριμένες καταγγελίες, δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά και, απλά, επιβεβαίωσε αυτό που βιώνει και ο τελευταίος πολίτης που εξαναγκάζεται να περάσει το κατώφλι της τράπεζας. Ο κανόνας λειτουργίας των τραπεζών είναι γνωστός. Αγοράζουν και πουλάνε χρήμα, στοχεύοντας στην απόσπαση του μεγαλύτερου δυνατού κέρδους και από τη μία και από την άλλη πράξη. Ετσι, όταν το αγοράζουν πληρώνουν σαν... Σκοτσέζοι κι όταν στο πουλάνε το δίνουν πανάκριβα. Η απελευθέρωση του τραπεζικού συστήματος, που αξίωσε και πέτυχε τα προηγούμενα χρόνια το μεγάλο κεφάλαιο, αποσκοπούσε στην εξασφάλιση της πλήρους ασυδοσίας των τραπεζιτών, σε κάθε διαδικασία διαμόρφωσης και τροποποίησης των όρων των τραπεζικών συναλλαγών. Ετσι, αν σήμερα καταθέσεις 200.000 δραχμές σε λογαριασμό καταθέσεων, δεν παίρνεις δεκάρα τόκο, ενώ για αντίστοιχες αγορές που κάνεις με μια πιστωτική κάρτα πληρώνεις επιτόκια που φτάνουν και το 16%! Κι αυτό δεν είναι πάντα το χειρότερο.

Το χειρότερο είναι ότι τα τελευταία χρόνια αυξάνεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς ο αριθμός των εργατικών και των άλλων λαϊκών νοικοκυριών που γίνονται όμηροι των τραπεζών. Η κυβέρνηση με την ασκούμενη πολιτική της και οι τραπεζίτες με τα παμπόνηρα τρικ τους, ωθούν μαζικά τον κόσμο στα τραπεζικά γκισέ. Η πολιτική συνεχούς υποβάθμισης των εισοδημάτων της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών και οι συνεχείς «τρύπες» που δημιουργούνται στην ικανοποίηση στοιχειωδών καθημερινών αναγκών, είναι η βάση για τον προοδευτικά αυξανόμενο τραπεζικό δανεισμό. Πιστωτικές κάρτες, προσωπικά δάνεια, δάνεια για γιορτές και για διακοπές, ανοιχτά δάνεια και ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς, είναι μερικά από τα εργαλεία που παρουσιάζουν οι τράπεζες και τα οποία υποτίθεται πως λύνουν το οικονομικό πρόβλημα του καθένα μας. Μόνο που απλά υποτίθεται. Στην πραγματικότητα η πρώτη κιόλας δανεική συναλλαγή με την τράπεζα ανοίγει ένα φαύλο κύκλο, που διευρύνεται συνεχώς, με νεότερα δάνεια... Το δείχνουν και τα στοιχεία. Οταν το 1996 η κυβέρνηση Σημίτη έθετε τις ράγες του «εκσυγχρονισμού», το σύνολο των οφειλών από κάθε μορφής καταναλωτικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες ήταν περί τα 400 δισεκατομμύρια δραχμές. Τώρα είναι ήδη 1,5 τρισεκατομμύρια δραχμές και αυξάνονται συνεχώς.

Μόνο έτσι λειτουργούν στην κοινωνία του κεφαλαίου οι τράπεζες. Μόνο έτσι, παράλληλα, γίνονται κατορθωτά τα επιτεύγματα που έχουν να παρουσιάσουν στο τομέα της κερδοφορίας τους. Για την ιστορία ν' αναφέρουμε ότι την τελευταία τριετία (1997-1999), χρονιές που ο ελληνικός λαός στέναζε κάτω από την πολιτική του «μονόδρομου» της ένταξης στην ΟΝΕ, οι τράπεζες προϋπάντησαν το ΕΥΡΩ με υπερπενταπλασιασμό (!!!) των κερδών τους. Από 215,9 δισεκατομμύρια που είχαν αθροιστικά το 1997, κατέγραψαν κέρδη 451 δισ. το 1998 και 1,21 τρισεκατομμύρια το 1999 (ποσοστό αύξησης 461%)! Τον καιρό, δηλαδή, που το σύνολο των εργαζομένων πάλευε για αυξήσεις εισοδημάτων 2% και 3%, οι τράπεζες κατέγραφαν πρωτόγνωρα ρεκόρ. Ενας από τους κλασικούς τρόπους αύξησης αυτής της κερδοφορίας είναι να ρίχνουν όλο και περισσότερα θύματα της εισοδηματικής πολιτικής στο λούκι του τραπεζικού δανεισμού. Να τους κάνουν, δηλαδή, διπλά θύματα, σε έναν επικίνδυνο εναγκαλισμό, που σταδιακά μπορεί να μετατραπεί σε ασφυκτική θηλιά.

Μεταγραφές...

Μεταγραφές

και βρίσκεται

στο φόρτε

το παζάρι,

τον... κοψοχέρη

του ΠΑΣΟΚ, γερά

η ΝΔ φλερτάρει,

το δελεάζει

μ' ένα δισ. ψευτιές

και θα τον πάρει!

***