ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Φαντάσου να ήταν ... «τοπικές» οι εκλογές

Του Τολιάδη από το ΕΘΝΟΣ

Είναι κάτι φορές που η ερώτηση είναι σπουδαιότερη από την απάντηση, πόσο μάλλον όταν η απάντηση είναι άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε. Η αγαπητή συνάδελφος του ανακοίνωσε πολύ ευγενικά - με ερώτηση - ότι η ΝΔ όχι μόνο χάνει ψηφοφόρους, αλλά και ότι αυτοί αντί να πηγαίνουν στο κοντινό ΠΑΣΟΚ, παίρνουν το δρόμο προς το ΚΚΕ!

Και τι βρήκε ν' απαντήσει; Οτι είναι προσωρινό φαινόμενο για το οποίο δε φταίει το ΠΑΣΟΚ, αλλά αυτό το άτιμο το τμήμα της κοινωνίας που, αντί να ακουμπήσει στη «μετριοπάθεια» και στα κόμματα της «κεντρικής πολιτικής σκηνής», πάει στα άκρα!

Οτι η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ στη συνείδηση μεγάλου μέρους των ψηφοφόρων είναι πλέον κατοχυρωμένη ως ταυτόσημη με την πολιτική που εφαρμόζει και η ΝΔ, ούτε που του περνά από το μυαλό. Οτι καταφεύγει σε χαρακτηρισμούς περί «ακραίου» ΚΚΕ, είναι απλή αμερικανιά κι από τέτοιες ξέρει κάμποσες ο προβεβλημένος πρώην υπουργός Δημόσιας Τάξης.

Οτι όλοι μαζί, ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και κύρια η τάξη της οποίας τα συμφέροντα προωθούν, έχουν πρόβλημα με το ΚΚΕ, δεν κρύβεται πια. Χάσαμε το μέτρημα στα κυριακάτικα φύλλα με τα άρθρα που το ένα μετά το άλλο από διαφορετικές οπτικές και κοινή αγωνία, πραγματεύονταν τους κινδύνους που αντιπροσωπεύει για το σύστημα η κατοχύρωση στην πράξη του ΚΚΕ ως δύναμης συσπείρωσης ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων. Οι πιο διασκεδαστικοί αρθρογράφοι - κάτι «πρώην» - κατέφευγαν σε βαθυστόχαστες αναλύσεις που ξεκινάνε από τον Λένιν, συναντάνε «εσωκομματικές τάσεις», για να πουν στο τέλος ότι πρέπει να ανασκουμπωθεί ο ...Πρωτόπαππας. Οι πιο στοχοπροσηλωμένοι είναι ευθείς: «ο χρόνος πιέζει», επείγει η «προγραμματική διακυβέρνηση» από ένα σχήμα ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ, «το μήνυμα ελήφθη», είναι μερικά απ' όσα γράφηκαν.

Οι ανομολόγητες ελπίδες διαφόρων δεν κρύβονται. Ψαρεύοντας σε θολά νερά ελπίζουν να κρατήσουν τη ριζοσπαστικοποίηση της νεολαίας εντός των τειχών, στα όρια εκρήξεων τυφλής - και άρα ελεγχόμενης από το ίδιο το σύστημα - βίας. Εκεί ακριβώς συναντούν και όσους χρόνια και χρόνια μιλούσαν για «σοσιαλισμό στις 18» συκοφαντώντας στην πράξη κάθε απελευθερωτικό όραμα.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟ «ΦΑΝΤΑΣΜΑ» ΣΥΓΚΙΝΕΙ ΞΑΝΑ...

ΑΝΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ ΕΛΠΙΔΕΣ: «Φαινόμενα, όπως η βία στα γήπεδα, και άλλες ακραίες συμπεριφορές, όπως η εισβολή αγνώστων στην Πολυτεχνική Σχολή Θεσσαλονίκης για να κλέψουν ηλεκτρονικούς υπολογιστές, αφήνοντας πίσω τους έναν βαριά τραυματισμένο με σιδηρολοστό φοιτητή, αλλά και άλλες εκδηλώσεις, με πρωταγωνιστές νέα παιδιά, οι οποίες προκαλούν, είναι σοβαρά συμπτώματα κοινωνικής κρίσης. Αναπτύσσονται αυτά τα φαινόμενα, διότι υπάρχει κενό σε όσα θα έπρεπε να ενδιαφέρουν και να απασχολούν τη νεολαία. Υπάρχει κρίση αξιών, έλλειψη εμπιστοσύνης σε θεσμούς, ακόμη και σε επαναστατικές ιδεολογίες, που πάντοτε συγκινούσαν τους νέους ανθρώπους όλων των εποχών (...) σε τι να πιστέψουν τα νέα παιδιά; (...) με ένα παρόν, όπου τίποτε δε στέκει όρθιο και κανένας θεσμός δεν αντέχει στην κριτική και την όποια δοκιμασία και με ένα μέλλον ζοφερό και αβέβαιο, όπου μόνη αξία είναι το κέρδος, με αθέμιτα μέσα, με την εκμετάλλευση της εργασίας του συνανθρώπου, με απάτη και με παρανομία, είναι μάλλον λίγα έως ασήμαντα τα φαινόμενα της χαρακτηριζόμενης ως "αντικοινωνικής" συμπεριφοράς της νεολαίας» (από το κύριο άρθρο στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΝΑ ΣΕ «ΨΑΧΝΕΙ»: «Οι δυνάμεις του ΚΚΕ που ήλεγχαν την απεργία και την ΠΝΟ (παρότι ήσαν μειοψηφία) κινήθηκαν μέχρι τέλους με ομπρέλα ομόφωνες αποφάσεις των συνδικαλιστικών οργάνων. Με αυτόν τον τρόπο συμπαρέσυραν στην κατεύθυνση της δικής τους τακτικής σωματεία και δυνάμεις που θα αποδέχονταν αναστολή της απεργίας. Υποχώρησαν τη στιγμή που θα εξασφάλιζαν πολιτικά οφέλη (...) παρότι στην αποτίμηση της τακτικής των συνδικάτων που ελέγχει το ΚΚΕ δεν πρέπει να υποτιμά κανείς ότι κατά παράδοση ο ναυτεργατικός χώρος λειτουργούσε ως φυτώριο ακραίων και μη αποδεκτών από την ηγεσία του κόμματος εσωκομματικών τάσεων, προκύπτουν συμπεράσματα για τη συνδικαλιστική τακτική του στην πορεία προς τις δημοτικές εκλογές» (η Χριστίνα Κοψίνη στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ (κυριακάτικος): ΠΟΛΛΑΠΛΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ από τον αγώνα των ναυτεργατών

Η ΧΩΡΑ: Τι φταίει και γυρίζει ο λαός την πλάτη στη ΝΔ

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: ΑΡΧΙΖΕΙ ο πόλεμος των γκάλοπ

ΕΘΝΟΣ: ΒΟΥΛΙΑΖΕΙ η ΝΔ στην Αττική

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ τα μηνύματα

ΤΟ ΒΗΜΑ (κυριακάτικο): «Μαύρος Οκτώβρης» περιμένει τη Νέα Δημοκρατία

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (κυριακάτικη): Προετοιμασίες για κομματικές μάχες

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΒΙΑ, ΦΩΤΙΕΣ και βόμβες Γαλλίας

Η ΑΥΓΗ (κυριακάτικη): Εποχή Σάκο και Βαντσέτι

ΤΑ ΝΕΑ: Ξαναχτυπά η γρίπη των επιτοκίων

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Εντυπωσιακά κέρδη από Εθνική και ΑΤΕ

ΤΟ ΠΑΡΟΝ (κυριακάτικο): Μετράει μέρες ο Κορωνιάς

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ (κυριακάτικο): Offshore σκάνδαλο στην αυλή της Μαριέττας

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΠΡΟΑΓΩΓΕΣ με τρία κριτήρια

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΚΑΝΤΑΦΙ

Τι τον ρώτησε

«Σας προβληματίζει το γεγονός ότι οι εκροές από ΝΔ προς ΠΑΣΟΚ είναι μικρότερες από εκείνες προς ΚΚΕ; Και πού το αποδίδετε;» (η ερώτηση της Νόνης Καραγιάννη προς τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη / ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ).

Και τι απάντησε

«Υπό αυτές τις συνθήκες δεν είναι καθόλου περίεργο ένα τμήμα της κοινωνίας να αναζητεί προσωρινά λύσεις όχι στη μετριοπάθεια και στα κόμματα της κεντρικής πολιτικής σκηνής που την εκφράζουν, αλλά στα άκρα» (η απάντηση του Μ. Χρυσοχοΐδη / ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ).

«Ο χρόνος πιέζει»

«Είναι φυσικά η ώρα του ΠΑΣΟΚ για να πείσει ότι πρέπει να κυβερνήσει. Να πείσει δηλαδή ότι έχει και τις ιδέες αλλά και τα πρόσωπα για να δώσει λύσεις στα προβλήματα των πολιτών. Το πρώτο και κρίσιμο τεστ για την απήχησή τους θα είναι φυσικά οι δημοτικές εκλογές. Κι ο χρόνος ήδη πιέζει» (από το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ).

Σωσίβιο

«Εχοντας ως στόχο - πρόκληση να ανοίξει ο διάλογος μεταξύ των δυνάμεων του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ σε μια προοπτική προγραμματικής διακυβέρνησης, ο υποψήφιος υπερνομάρχης του ΣΥΝ Γιάννης Πανούσης δηλώνει ότι "δεν παίζει για να χάσει"» (η παρουσίαση στην ΑΥΓΗ).

Το μήνυμα...

«Οι ναυτικοί εξέπεμψαν εύκολα το μήνυμα "εμείς δεν είμαστε τραπεζοϋπάλληλοι, εδώ θα υπάρξει σύγκρουση" (...) όταν κατάλαβαν ότι η κυβέρνηση είχε λάβει το μήνυμα, ότι δηλαδή παρά την επιστράτευση τα λιμάνια παρέμεναν κλειστά, αποφάσισαν να αναστείλουν την απεργιακή κινητοποίηση. Με βάση τη θεώρηση αυτή, το ΚΚΕ βγήκε προσωρινά ενισχυμένο από τους αποκλεισμούς των λιμένων» (ο Μάκης Πολάτος στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ).

Για δες: κουνιούνται οι βάρκες;

«Το ΚΚΕ επειδή εμφανίζει στασιμότητα, έδειξε τις διαθέσεις του απέναντι στην κυβέρνηση στην απεργία των ναυτεργατών» (ο Μανώλης Κοττάκης στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ).