Η ηρωική κομμουνιστική στάση του παράδειγμα για την πάλη τού σήμερα
Τα παραπάνω λόγια του Νίκου Πλουμπίδη αναφέρονταν σε μία από τις πολλές λεζάντες που συνόδευαν τη φωτογραφική έκθεση στο δημαρχείο Χαϊδαρίου, όπου φιλοξενήθηκε η εκδήλωση προς τιμήν του από την ΤΟ Νοτιοδυτικών Συνοικιών της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ. Στην έκθεση, εκτός από το ιστορικό του γράμμα, με το οποίο δήλωνε πως αυτός ήταν ο καθοδηγητής του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ και όχι ο Μπελογιάννης, οι παρευρισκόμενοι μπορούσαν να δουν στιγμές από τη σύλληψη, τη δίκη και την εκτέλεσή του.
Οπως ανέφερε ο Β. Βούλγαρης, Γραμματέας της ΤΕ Νοτιοδυτικών Συνοικιών, «η εκδήλωση είναι αφιερωμένη στα 60 χρόνια από τη δολοφονία του Ν. Πλουμπίδη που διέπραξε το αστικό κράτος με το "δεξιό πρόσημο". Ηταν η δεύτερη δολοφονία μετά από αυτή του άλλου στελέχους της ΚΕ του ΚΚΕ, Νίκου Μπελογιάννη, δύο χρόνια νωρίτερα, από το ίδιο αστικό κράτος, με το "κεντρώο πρόσημο"».
Το αφιέρωμα στο εκτελεσμένο μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ ξεκίνησε το πρωί της Κυριακής με επίσκεψη στο σημείο της εκτέλεσης, στο Δαφνί, όπου αποτίοντας φόρο τιμής κατέθεσαν στεφάνια αντιπροσωπείες της ΚΕ του ΚΚΕ με τον Πέτρο Αλέπη, της ΤΟ Νοτιοδυτικών Συνοικιών της ΚΝΕ και του Παραρτήματος της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ.
«Εδώ, από το Χαϊδάρι, το δήμο που εκτελέστηκε ο Νίκος Πλουμπίδης, την περιοχή όπου οι 200 ξεκίνησαν το ταξίδι τους για την αθανασία, το Χαϊδάρι των εκτελεσμένων, των σύγχρονων λαϊκών αγώνων, λέμε για μια ακόμη φορά: Μην καρτεράτε να λυγίσουμε! Το δικό μας κίνημα έχει πολύ βαθιές ρίζες μέσα στην εργατική τάξη αυτής της χώρας. Τη δουλειά που ξεκίνησαν οι κομμουνιστές πριν από 96 χρόνια, που σημάδεψαν με τα κόκκινα γράμματα τη σεμνή υπογραφή του λαού μας στις λεωφόρους του μέλλοντος, τόσοι και τόσοι αγωνιστές, εμείς σφίγγουμε τα δόντια, κοιτάμε κατάματα το μέλλον και πατώντας γερά στην ίδια την κοινωνική πραγματικότητα λέμε: Το μέλλον μας είναι ο σοσιαλισμός, ο παρηκμασμένος καπιταλισμός αργά ή γρήγορα θα γίνει μια θλιβερή προϊστορία».
Με αυτά τα λόγια έκλεισε την ομιλία του στην εκδήλωση ο Πέτρος Αλέπης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και του ΓΠ της ΚΟ Αττικής, για να πάρει σειρά η ορχήστρα με το εργατικό τραγούδι.
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του και αναφερόμενος στη σημερινή πάλη των κομμουνιστών, ο Π. Αλέπης υπογράμμισε: «Στη μνήμη του Πλουμπίδη, εμείς οι κομμουνιστές δεν κάνουμε μνημόσυνο». Οπως εξήγησε, η καλύτερη τιμή στους ήρωες εκτελεσμένους είναι η πάλη σήμερα ενάντια στη μονοπωλιακή κυριαρχία, στην αντιλαϊκή επίθεση της κυβέρνησης. Από το βήμα της εκδήλωσης, κάλεσε τους παρευρισκόμενους να βγάλουν συμπεράσματα από την πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και από τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ: «Και οι μεν και οι δε, παρά τις διαφορές τους στο μείγμα διαχείρισης που προτείνουν, είναι σταθερά προσανατολισμένοι στον ευρωμονόδρομο, στο ΝΑΤΟ, στη "συνέχεια του καπιταλιστικού κράτους", όπως δήλωσε περιχαρής πρόσφατα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης».
Αναδεικνύοντας την ανάγκη να παρέμβει ο λαός στις εξελίξεις τόνισε: «Τώρα ισχυρό, πανίσχυρο ΚΚΕ ως η πιο βασική προϋπόθεση για ισχυροποίηση του εργατικού κινήματος. Μη μετατίθεται αυτή η ώρα στις ελληνικές καλένδες», ενώ κατέληξε λέγοντας: «Δε θα συμβιβαστούμε με την πείνα και τη φτώχεια. Δε μας ικανοποιεί απλώς το να μην πέφτει ο κόσμος λιπόθυμος από την πείνα. Δεν θα υποκύψουμε και θα δώσουμε τη μάχη μαζί με κάθε απλό λαϊκό άνθρωπο για να μη λυγίσει, να σταθεί όρθιος για να βρει το κουράγιο να πολεμήσει με νέες δυνάμεις τους καταπιεστές του. Αλλο να παλεύεις ενάντια στην εξαθλίωση για να βάλεις τέλος στη φτώχεια και στην ανεργία και άλλο να υπόσχεσαι ότι το πολύ πολύ θα ανακουφίσεις την ακραία φτώχεια και μέχρι εκεί.
Λέμε καθαρά στον εργάτη, στο νέο, στο συνταξιούχο, στο φτωχό αυτοαπασχολούμενο: Για την οριστική λύση των προβλημάτων σου χρειάζεται άλλη εξουσία, εργατική - λαϊκή. Εδώ χρειάζεται να στραφεί η προσοχή σου, η πάλη σου. Οσο την αληθινή εξουσία την έχουν στα χέρια τους οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες, οι μεγαλέμποροι, τόσο τα πράγματα για το λαό θα χειροτερεύουν όλο και περισσότερο.
Φαίνονται παντοδύναμοι, έχουν οχυρώσει την εξουσία τους; Ναι, αλλά ο λαός δεν έχει πει την τελευταία του λέξη. Και η τελευταία λέξη θα είναι του εργάτη, όχι του κεφαλαιοκράτη και εδώ το ΚΚΕ θα δώσει, όπως κάνει πάντα, όλες του τις δυνάμεις. Ας το σκεφτεί αυτό καλά ο κάθε εργάτης. Οχι διαρκώς μειωμένες απαιτήσεις. Στο κάτω κάτω γιατί να πρέπει να λες και ευχαριστώ που σου λένε να ζεις με το βιοτικό επίπεδο 50 χρόνων πίσω; Γιατί να ζεις με τα ελάχιστα αναγκαία και όλος ο πλούτος να συγκεντρώνεται σε λίγα χέρια; Ας ξεκινήσει την πορεία χειραφέτησής του ο λαός και σε μια πορεία θα νικήσει. Ας μη χάνουμε άλλο χρόνο».