Το φετινό συλλαλητήριο ενόψει της ΔΕΘ, το Σάββατο 9 Σεπτέμβρη, στις 17.30, στο πάρκο της ΧΑΝΘ, πρέπει και μπορεί να σηματοδοτήσει ότι εμείς οι εργαζόμενοι περνάμε στην αντεπίθεση, κόντρα στον εργασιακό μεσαίωνα, κόντρα σε μια ζωή που μετριέται στο ζύγι κόστους - οφέλους.

Αυτό είναι το πραγματικό διακύβευμα των ημερών, καθώς είναι κρίσιμο να δοθεί απάντηση απέναντι στη «νέα» κυβέρνηση, σε μια περίοδο όπου τα αποτελέσματα αυτού του δρόμου που χάραξαν μαζί με τις προηγούμενες, στέκονται σαν τον βασιλιά, ολόγυμνα μπροστά στον λαό.

Αυτός ο δρόμος που χαράσσεται από την ακόρεστη δίψα για όλο και περισσότερα κέρδη για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από τις καθιερωμένες υποσχέσεις που ακούμε κάθε χρόνο από το βήμα της ΔΕΘ.

Ακόμα και τα ψίχουλα, που τάζονται από κάθε κυβέρνηση, είτε αναιρούνται είτε προσπαθούν να σπείρουν αναμονή και χαμήλωμα των απαιτήσεων στον λαό. Η πραγματικότητα, όμως, που ζουν οι εργαζόμενοι της χώρας ομολογεί την αλήθεια, πως το μόνο δίλημμα που ορθώνεται πάνω από κάθε πτυχή της καθημερινότητάς μας είναι: Τα κέρδη τους, ή οι ζωές μας.

Αυτό ζούμε τις τελευταίες βδομάδες με την εγκληματική και επιλεκτική ανικανότητα του κράτους να προστατεύσει τις ανθρώπινες ζωές και τις λαϊκές περιουσίες από τις πυρκαγιές.

Ενα κράτος που αφήνει τη χώρα με ανύπαρκτη αντιπυρική προστασία, αλλά εξασφαλίζει πόρους και μέσα για να βουτήξει στον πόλεμο στην Ουκρανία, μεγαλώνοντας την εμπλοκή και τους θανάσιμους κινδύνους για την πατρίδα μας.

Ενα κράτος που έδωσε εκατομμύρια για να φτιάξει το ΝΑΤΟικών προδιαγραφών λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, αλλά για την αντιπυρική προστασία της περιοχής δίνει ψίχουλα!

Που βολεύεται από τους φασίστες και τα πογκρόμ ενάντια στης Γης τους κολασμένους, πρόσφυγες και μετανάστες, γιατί έτσι κρύβεται η εγκληματική τους ευθύνη που άφησαν τη χώρα χωρίς δασεργάτες, με 4.500 κενά στους πυροσβέστες και με κοντά 1,5 εκατομμύριο στρέμματα γης καμένα έως και σήμερα.

Οι πυρκαγιές, οι νεκροί συνάνθρωποί μας σε καρότσες λόγω έλλειψης ασθενοφόρων, τα χιλιάδες άλλα παραδείγματα μέσα από τους χώρους δουλειάς που έχουν γίνει καρμανιόλες, αποδεικνύουν ότι η προστασία του λαού μας θεωρείται κόστος.

Επιβεβαιώνουν την ορθή, τη μαχητική και παλικαρίσια στάση που κράτησε το εργατικό κίνημα μέσα από τις κινητοποιήσεις του όλο το προηγούμενο διάστημα, ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό.

Σε αυτές τις συνθήκες και μέσα στο κατακαλόκαιρο, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να φέρει το νομοσχέδιο - έκτρωμα του υπουργείου Εργασίας, το οποίο αποτελεί πραγματικό μνημείο εξαθλίωσης και προσβολής της ανθρώπινης τεχνικής και εξέλιξης.

Δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί στη συνείδηση κανενός εργαζομένου ότι την εποχή της λεγόμενης «4ης Βιομηχανικής Επανάστασης», ενώ υπάρχουν όλες οι δυνατότητες που δίνουν η επιστήμη και η παραγωγή να μειωθεί ο εργάσιμος χρόνος, με ταυτόχρονες αυξήσεις στους μισθούς, επιχειρείται να παρουσιαστεί σαν θετικό μέτρο ο εργαζόμενος να μπορεί να δουλεύει 13 και περισσότερες ώρες για να αντισταθμίσει τα βάρη από την ακρίβεια και την ανέχεια.

Αυτό επιδιώκουν ΕΕ, κράτος, κυβερνήσεις, με τις πλάτες των ξεπουλημένων συνδικαλιστικών ηγεσιών της ΓΣΕΕ, που συζητάνε για τις υποτιθέμενες «βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές».

Αυτή είναι η βάση πάνω στην οποία οι εργαζόμενοι, από την πρώτη στιγμή, τόνισαν ότι με την πάλη τους αυτό το νομοσχέδιο θα μείνει στα χαρτιά. Οτι θα τους βρει απέναντι η κυβέρνηση με μαζικούς, μαχητικούς αγώνες, όπως έγινε και με όλες τις προηγούμενες, που κλιμάκωναν η μια μετά την άλλη την επίθεση για λογαριασμό του κεφαλαίου.

Γι' αυτό, άλλωστε, μαζί με τις διατάξεις για τη ρύθμιση του εργάσιμου χρόνου και της έντασης της εκμετάλλευσης, στοχεύοντας συνολικά στη συμπίεση των δικαιωμάτων των εργαζομένων προς τα κάτω, επιχειρούν να βάλουν μια σειρά από καινούρια εμπόδια στο εργατικό κίνημα.

Αυτή είναι η πιο καθαρή ομολογία του φόβου τους απέναντι στη δύναμη που έχει ο λαός, αν την καταλάβει, να συγκρουστεί και να ανατρέψει το σύστημα του κέρδους και όλους όσοι του κάθονται στον λαιμό. Είναι βαθιά γελασμένοι αν νομίζουν ότι η προσπάθειά τους να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους που απεργούν για τα αυτονόητα δικαιώματα θα τους περάσει.

Μπροστά στο συλλαλητήριο ενόψει της ΔΕΘ μπορούμε να κάνουμε ακόμα πιο καθαρό ότι η μόνη πραγματική λύση υπέρ των εργαζομένων είναι η οργάνωση, ο αγώνας, η αλληλεγγύη. Μπορούμε να φτάσουμε σε περισσότερους εργαζόμενους για να μιλήσουμε για την ανάγκη να ισχυροποιηθεί ένα εργατικό κίνημα ζωντανό, που θα καλλιεργεί την αμφισβήτηση και την αγωνιστικότητα απέναντι στο σύστημα της εκμετάλλευσης.

Τώρα είναι η ώρα, πραγματικά ζήτημα ζωής και θανάτου, τα σωματεία να σημάνουν συναγερμό, να σχεδιάσουν τη δράση τους, ώστε να δυναμώσουν με νέα μέλη, να οργανώσουν την πάλη των εργαζομένων σε κάθε χώρο δουλειάς. Να γίνουν επιτελεία μάχης στον αγώνα για να ανοίξει ο δρόμος για να ζήσουμε με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας. Κόντρα στον μεσαίωνα που μας ετοιμάζουν!

Δίνουμε ραντεβού, λοιπόν, όλες και όλοι στο συλλαλητήριο ενόψει της ΔΕΘ, στις 9 Σεπτέμβρη, και πριν από αυτό, στη σύσκεψη των εργατικών σωματείων για την προετοιμασία του, την Τρίτη 29/8 στις 20.00 στο Πάρκο 4 Εποχών στη Νέα Παραλία.