Το μήνυμα της σκληρής λιτότητας για το 2009, ενόψει της ΔΕΘ, εκπέμπουν σε όλους τους τόνους τα κυβερνητικά επιτελεία. Εξερχόμενος από το Μέγαρο Μαξίμου ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, μετά τις πρωθυπουργικές συναντήσεις με ΓΣΕΕ και ΣΕΒ, έδωσε το στίγμα της κυβερνητικής πολιτικής για το επόμενο έτος.

Ο Γ. Αλογοσκούφης με απόλυτη ευκρίνεια ανέφερε ότι «η οικονομική πολιτική παραμένει σταθερή. Συνεχίζουμε με συνέχεια και συνέπεια». Τα κάποια ψιχία, που σχεδιάζουν να δώσουν στις εξαθλιωμένες κοινωνικές ομάδες, τα ενέταξε στις «κάποιες μικρές προσαρμογές» οι οποίες γίνονται «προκειμένου να αντιμετωπιστούν καλύτερα οι επιπτώσεις της κρίσης», για να καταλήξει με έμφαση ότι «η βασική κατεύθυνση δεν αλλάζει». Ιδιαίτερα προκλητική ήταν εξάλλου η αναφορά για την κατάσταση που βιώνουν σήμερα τα λαϊκά στρώματα, όπου και μίλησε «για κάποιες επιπτώσεις από την κρίση τις οποίες νιώθουν και τα νοικοκυριά, μέσω του πληθωρισμού»!

Το ότι η κυβέρνηση εξαγγέλλει τη συνέχιση των πολιτικών λιτότητας και το 2009, ίσως και να υποβαθμίζει την επιθετικότητα των προθέσεών της. Εχοντας ως σύμμαχο την ΕΕ, η οποία εμφανίζεται να την «πιέζει» να ακολουθήσει «αυστηρότερη δημοσιονομική πολιτική», υπό την «απειλή» της εκ νέου ένταξης της ελληνικής οικονομίας στο καθεστώς επιτήρησης, όλη την καλοκαιρινή περίοδο το οικονομικό επιτελείο επεξεργαζόταν ένα έντονα ταξικό πακέτο δημοσιονομικών μέτρων, η εφαρμογή των οποίων θα πλήξει πρώτα και κύρια τα λαϊκά στρώματα.

Στο σκέλος των δαπανών, τα πράγματα είναι αρκετά ξεκάθαρα. Με πρόσχημα τον περιορισμό της σπατάλης, προωθούν, ίσως και μέσα στη βδομάδα, νομοσχέδιο, με το οποίο τα Δημόσια Νοσοκομεία, τα Ασφαλιστικά Ταμεία, οι ΟΤΑ, ίσως και τα Πανεπιστήμια, θα κληθούν να λειτουργήσουν υπό καθεστώς ιδιωτικών επιχειρήσεων, συντάσσοντας ισολογισμούς και απολογισμούς, ενώ θέμα χρόνου είναι και η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, όπως έγινε στις πρώην ΔΕΚΟ.

Στο δε σκέλος των εσόδων, διαρρέουν επί μήνες τώρα διάφορα σενάρια, με κοινό παρονομαστή, αυτόν της αύξησης της φορολογικής επιβάρυνσης των λαϊκών στρωμάτων. Για το 2009, σίγουρο πρέπει να θεωρείται ότι, για τρίτη συνεχή χρονιά, δε θα τιμαριθμοποιηθούν τα φορολογικά κλιμάκια, με αποτέλεσμα την αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης, ενώ θα υπάρξει η τρίτη κατά σειρά αύξηση του ειδικού φόρου πετρελαιοειδών (βενζίνες, πετρέλαιο κίνησης). Υπάρχουν επίσης εισηγήσεις για αύξηση των ειδικών φόρων σε ποτά, τσιγάρα, τέλη κυκλοφορίας οχημάτων, των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων (τρίτη δόση), αλλά και των συντελεστών ΦΠΑ.

Στο χώρο των μικρομεσαίων στρωμάτων, η επίθεση παίρνει το χαρακτήρα της επιδρομής, καθώς εξετάζονται διάφορες παραλλαγές αύξησης των φόρων, όπως η επιβολή τεκμαρτής φορολογίας (επαναφορά των «αντικειμενικών» κριτηρίων», αλλά και το μέτρο της μεγάλης μείωσης του ύψους του αφορολόγητου ορίου από τα 10.500 ευρώ που ισχύει σήμερα για επιτηδευματίες και ελεύθερους επαγγελματίες). Στα πλαίσια της καταστολής των λαϊκών αντιδράσεων, διαρρέουν μέτρα φορολογίας των εισοδημάτων από κεφάλαιο (αύξηση φορολογίας διανεμόμενων μερισμάτων από μετοχές, φορολόγηση της υπεραξίας μετοχών) φορολόγηση αμοιβών στελεχών επιχειρήσεων, αλλά και ένταξη στη φορολογική κλίμακα εισοδημάτων που σήμερα φορολογούνται αυτοτελώς. Τέλος, για το 2008, προωθούν νέα ρύθμιση ληξιπρόθεσμων χρεών και ανέλεγκτων χρήσεων, η οποία αναμένεται να ανακοινωθεί ίσως και την τρέχουσα βδομάδα.

Επικαλούμενοι την οικονομική κρίση και κινδυνολογώντας περί της «διεθνούς υποβάθμισης της χώρας και ανέχειας των ευρέων κοινωνικών στρωμάτων», οι μεγαλοβιομήχανοι ζητούν από την κυβέρνηση να ολοκληρώσει εδώ και τώρα τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις, που βρίσκονται σε εξέλιξη. Αυτό προκύπτει από το υπόμνημα του ΣΕΒ που υποβλήθηκε χτες στον πρωθυπουργό και στο οποίο οι βιομήχανοι συνοψίζουν τις αξιώσεις τους σε τρεις προτεραιότητες:

Πρώτον στο «νοικοκύρεμα και αναδιανομή των κρατικών δαπανών», δεύτερον στην «αποφασιστική ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και της προώθησης παραγωγικών επενδύσεων» και τρίτον στην «ταχεία ολοκλήρωση της απελευθέρωσης όλων των μεγάλων τομέων της οικονομίας ώστε να επιτευχθεί το άνοιγμά τους στον ανταγωνισμό».

Εξειδικεύοντας τα τρία σημεία, ο ΣΕΒ αναφέρεται σε όλο το πλέγμα των μέτρων που προωθεί η κυβέρνηση και ικανοποιεί τις αξιώσεις του μεγάλου κεφαλαίου. Παράλληλα, ζητά την επανεξέταση της σκοπιμότητας και ιεράρχηση από την αρχή των δημοσίων επενδύσεων, άμεση και αυστηρή εφαρμογή των διατάξεων του αντιλαϊκού - αντεργατικού νόμου για τις ΔΕΚΟ και επέκτασή του σε όλους τους δημόσιους οργανισμούς, ενώ δε διστάζει, προκειμένου να εξοικονομηθούν πόροι για την εξυπηρέτηση των επιχειρήσεών τους, να μιλήσει ακόμα και για εξορθολογισμό των ...αμυντικών δαπανών. Ο ΣΕΒ επαναφέρει, παράλληλα, την απελευθέρωση όλων των αγορών και το «άνοιγμα» των λεγόμενων κλειστών επαγγελμάτων με την κατάργηση των «προστατευτικών νόμων που εμποδίζουν την αύξηση του ανταγωνισμού».

Αποκαλυπτικός ωστόσο ήταν ο πρωθυπουργός και κατά τη συνάντηση με τη Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματικών Βιοτεχνών και Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ). Σύμφωνα με τις δηλώσεις του Δ. Ασημακόπουλου, προέδρου της Συνομοσπονδίας, ο πρωθυπουργός εξέφρασε την «κατανόησή» του (!) για το πρόβλημα της χρηματοδότησης που σφίγγει σαν θηλιά γύρω από τον ΟΑΕΕ, για να προσθέσει ωστόσο ότι δεν πρόκειται να δώσει δεκάρα τσακιστή για τη χρηματοδότηση του Ταμείου, αφού, όπως ισχυρίστηκε, «το ασφαλιστικό και όλες οι ρυθμίσεις δεν έγιναν για να δίνει περισσότερα λεφτά ο κρατικός προϋπολογισμός». Η ΓΣΕΒΕΕ, θέλοντας να κρύψει τις δικές της ευθύνες, προανήγγειλε πανελλαδικές κινητοποιήσεις στις 13 Οκτώβρη.

Σχολιάζοντας τα οικονομικά μέτρα που ετοιμάζει η κυβέρνηση για τους επόμενους μήνες, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα δήλωσε την Κυριακή, κατά τη συμμετοχή της στις εκδηλώσεις για το μπλόκο της Νίκαιας: «Η φτώχεια, η ανεργία, η επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου, η εργοδοτική βία και τρομοκρατία δεν έχουν ούτε ηλικία, ούτε καθορίζονται από τις εποχές. Με αυτή την έννοια ο Σεπτέμβρης θα είναι χειρότερος, όπως θα είναι χειρότερος ο Δεκέμβρης, ο επόμενος Φλεβάρης και ο επόμενος Ιούνης.

Τα μέτρα που προτείνει η κυβέρνηση είναι κοροϊδία 100%. Δεν μπορούν να λειτουργήσουν υπέρ των εργαζομένων. Δεν μπορούν να τους ανακουφίσουν ούτε για 20 ημέρες. Είναι μέτρα παραπλάνησης. Το ίδιο ισχύει δυστυχώς και για την αντιπολίτευση, που συνολικά κάνει άμιλλα με την κυβέρνηση σε μέτρα για την ακραία φτώχεια, ξέροντας όμως ότι η ακραία φτώχεια είναι μια μορφή εκδήλωσης της γενικότερης επιδείνωσης της θέσης του λαού. Εμείς διεκδικούμε σήμερα ό,τι είναι δυνατόν καλύτερο. Προμετωπίδα μας είναι: "Διεκδικούμε τα πάντα". Οταν διεκδικείς τα πάντα, τότε μπορείς να κατακτήσεις όσο γίνεται περισσότερα».