Avaton

Ηθοποιός. Είναι από τα ιδρυτικά μέλη του ΔΗΚΚΙ και μέλος της τριμελούς Διοικούσας Επιτροπής του.

Στις εκλογές του 2002 εκλέχτηκε νομαρχιακός σύμβουλος Ανατολικής Αττικής.

Πρώην υποψήφιος δήμαρχος Καισαριανής και πρώην υποψήφιος νομάρχης Ανατολικής Αττικής.

Πρόεδρος Συνεταιρισμού Καλλιτεχνών Ραφήνας.

Η πορεία του είναι γνωστή στο θέατρο και τον κινηματογράφο, καθώς και οι ιδεολογικοί αγώνες για το σοσιαλισμό και τη δημοκρατία.

Γεννήθηκε το 1952 στην Πρέβεζα.

Μέλος του ΚΚΕ από το 1975.

Είναι πτυχιούχος χημικός και φαρμακοποιός του ΑΠΘ. Είναι επίκουρος καθηγητής του τμήματος Χημείας του Αριστοτέλειου.

Είναι μέλος του ΔΣ του Συνδέσμου Ελληνοκουβανικής Φιλίας και της Ενωσης Σκακιστών Θεσσαλονίκης.

Είναι μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής της Κομματικής Οργάνωσης Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ και εκλεγμένος νομαρχιακός σύμβουλος Θεσσαλονίκης.

Γεννήθηκε στα Χανιά, το 1957. Προέρχεται από εργατική οικογένεια.

Ιδιωτική υπάλληλος, εργάστηκε 21 χρόνια στο Μουσείο Γουλανδρή. Μεγάλωσε και κατοικεί στη Νίκαια.

Από νεαρή ηλικία ανέπτυξε πλούσια δράση στο γυναικείο κίνημα, στο κίνημα ειρήνης και αργότερα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Υποψήφια νομάρχης στον Πειραιά το 1994, 1998 και 2002, εκλεγμένη νομαρχιακή σύμβουλος.

Εντάχθηκε στις γραμμές της ΚΝΕ, κατόπιν του ΚΚΕ, από το 1976. Είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ και μέλος του Γραφείου της Επιτροπής Πόλης Πειραιά.

Στις εκλογές 7/3/2004 εκλέχτηκε βουλευτής στην Α` Εκλογική Περιφέρεια Πειραιώς & Νήσων.

Γεννήθηκε στο Ρέθυμνο της Κρήτης το 1959. Ναυτεργάτης.

Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Κατωτέρων Πληρωμάτων Μηχανής Εμπορικού Ναυτικού «Ο ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ».

Μέλος της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Πειραιά.

Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ (εκλέχτηκε στο 17ο Συνέδριο του ΚΚΕ).

Ηταν υποψήφιος νομαρχιακός σύμβουλος με τη «Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία» στις εκλογές του 2002.

Γεννήθηκε στο Βαλτεσινίκο Αρκαδίας. Διαμένει μόνιμα στην παραλία Ασπροπύργου από το 1942. Είναι παντρεμένος και πατέρας δύο κοριτσιών.

Σπούδασε Νομικά και Πολιτικές Επιστήμες. Ασκεί το επάγγελμα του δικηγόρου.

Συμμετέχει ενεργά στην τοπική και πολιτική ζωή του τόπου.

Διατέλεσε δήμαρχος Ασπροπύργου από το 1986 μέχρι το 1994 και εκλεγόταν συνεχώς δημοτικός σύμβουλος από το 1975 έως το 1994.

Υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ το 1977 και το 1981.

Για τις εκλογές του Οκτώβρη του 2002 ήταν υποψήφιος νομάρχης με τη «Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία» (ΝΑΣ).

Οργανώθηκε το 1962 στη Νεολαία ΕΔΑ στην Καστοριά.

Μέχρι τις 21/4/1967 ήταν Γραμματέας της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη Καστοριάς.

Στις 21/4/1967 συνελήφθη και εκτοπίστηκε στη Γυάρο, στη Λέρο και τον Ωρωπό μέχρι τον Οκτώβρη του 1970. Οταν απολύθηκε, υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία. Δούλεψε στις παράνομες Οργανώσεις του ΚΚΕ.

Μετά το Πολυτεχνείο, το 1973, συνελήφθη και εξορίστηκε ξανά στη Γυάρο. Απολύθηκε στις 24/7/1974.

Το Μάη του 1978 στο 10ο Συνέδριο του ΚΚΕ εκλέχτηκε στην ΚΕ.

Από το 1979 έως το 1986 διατέλεσε Γραμματέας του ΚΣ της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας (ΚΝΕ).

Είναι μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Ηταν επικεφαλής της «Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας» (ΝΑΣ) από το 1994 έως και την ανακήρυξή του το 2002 ως υποψήφιου δημάρχου της «Συμπαράταξης» για τη δημαρχία της Αθήνας. Στις εκλογές του 2002 εκλέχτηκε, ως επικεφαλής της «Συμπαράταξης για την Αθήνα», δημοτικός σύμβουλος Αθήνας, θέση όπου και παραμένει έως σήμερα.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952.

Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, στο Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης του Παντείου Πανεπιστημίου.

Συμμετείχε ενεργά στο φοιτητικό αντιδικτατορικό κίνημα.

Το διάστημα 1974 έως 1976 διατέλεσε ειδικός ερευνητής στην έδρα του ελληνικού δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης. Ελαβε: α) Δίπλωμα Ανωτάτων Σπουδών στο Δημόσιο Δίκαιο και β) Ειδικό Μεταπτυχιακό δίπλωμα στο Συνταγματικό Δίκαιο. Η διδακτορική του διατριβή στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης, με θέμα «Οι έννοιες της νομιμότητας και της νομιμοποίησης στην Ελλάδα από το 1967 έως το 1974», αποτέλεσε την πρώτη αυστηρή επιστημονική και κριτική νομική ανάλυση της δικτατορικής περιόδου.

Είναι δικηγόρος στον Αρειο Πάγο και εκλεγμένο μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ενωσης Συνταγματολόγων από το 1994.

Εχει πλούσια ερευνητική, διοικητική εμπειρία, καθώς και πλούσια συγγραφική δράση και για τα θέματα Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Στις εκλογές του 2002 εκλέχτηκε νομαρχιακός σύμβουλος Αθήνας.

Είναι από τα ιδρυτικά μέλη του ΔΗΚΚΙ και μέλος της τριμελούς Διοικούσας Επιτροπής του.

Γεννήθηκε στη Σκύρο το 1950. Μέχρι 15 χρόνων έζησε στο νησί, μετά στην Αθήνα, στη συνέχεια για 6 χρόνια στην Καλαμαριά Θεσσαλονίκης και μετά πάλι στην Αθήνα.

Για την πολιτική και συνδικαλιστική του δράση, απολύθηκε από τις επιχειρήσεις «Κλωστήρια Αττικής», «Χούδσον ΑΕ», «Μουζέλ ΑΕ». Δούλεψε επίσης για πολλά χρόνια σε άλλες επιχειρήσεις.

Πήρε μέρος στην εξέγερση του Πολυτεχνείου όπου συνελήφθη.

Από τη Μεταπολίτευση είναι μέλος του ΚΚΕ και συνδικαλιστής στο χώρο των Ιδιωτικών Υπαλλήλων.

Πρόεδρος του Συνδέσμου Υπαλλήλων Ανωνύμων Εταιριών και το 1982 εκλέχτηκε στη Διοίκηση και στο Προεδρείο του Εργατικού Κέντρου Αθήνας. Το 1992 εκλέγεται στη Διοίκηση της ΓΣΕΕ και το Σεπτέμβρη του 1994 γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ.

Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ (εκλέχτηκε στο 13ο Συνέδριο).

Εχει δουλέψει κομματικά στην Εργατική Αχτίδα της ΚΟΑ, στην Αχτίδα Καλαμαριάς της ΚΟΘ, γραμματέας της Κομματικής Οργάνωσης Μεγάλων Εργοστασίων του ΚΚΕ, στο Γραφείο της Επιτροπής Πόλης της ΚΟΑ και γραμματέας της ΕΣΑΚ.

Από τις 3 Απρίλη 1999 είναι επικεφαλής της Γραμματείας του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου (ΠΑΜΕ).

Το 2005, στο 15ο Συνέδριο της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ), εκλέχτηκε γενικός γραμματέας της.

Γεννήθηκε την Πρωτομαγιά του 1947 στα προσφυγικά παραπήγματα της Κάτω Τούμπας, από γονείς πρόσφυγες. Είναι στέλεχος του ΚΚΕ. Ο πατέρας του, Δημήτρης, γεννημένος στο Φανάρι της Κωνσταντινούπολης, εργάτης στο επάγγελμα, στέλεχος και βουλευτής του ΚΚΕ, ο γνωστός μπάρμπα - Μήτσος, έδωσε το δικό του στίγμα ήθους στην πόλη μας.

Εκλέγεται πρόεδρος της Συντονιστικής Εργαζομένων Μαθητών ενάντια στο εφτατάξιο των νυχτερινών Γυμνασίων. Στις 21 του Απρίλη 1967 διαφεύγει τη σύλληψη από τη χούντα των συνταγματαρχών και περνάει στην παρανομία. Συλλαμβάνεται, όμως, τον Αύγουστο του 1967, μαζί με τον πατέρα του, και καταδικάζεται για την αντιδικτατορική του δράση σε 20 χρόνια φυλάκιση και 10 χρόνια στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων. Απολύεται από τη φυλακή το 1968 και, αντί να αφεθεί ελεύθερος, εξορίζεται στο Λακκί και στο Παρθένι της Λέρου. Απελευθερώνεται μετά από 5 χρόνια με τη διάλυση των στρατοπέδων συγκέντρωσης της χούντας.

Με την απόλυσή του εντάσσεται στο εργατικό κίνημα και μετά τη μεταπολίτευση εκλέγεται πρόεδρος του Συνδικάτου Κατεργασίας Ξύλου, μέλος της Διοίκησης της Ομοσπονδίας Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων και στη Διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης.

Το 1991 εκλέγεται γενικός γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης. Από το 1994 έως και σήμερα, εκλέγεται δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο Θεσσαλονίκης.