O Τούρκος πρόεδρος της Γαλατασεράι, Ουνάλ Αϊσάλ, πέταξε την πρώτη βόμβα στην πρόσφατη συνδιάσκεψη του Λονδίνου. Η επιβεβαίωση των λεγομένων του, έστω και με σαφώς πιο συγκρατημένο ύφος, από τον ομόλογό του της Γιουβέντους, Αντρέα Ανιέλι, δεν άφηνε περιθώρια για διαψεύσεις. Και πλέον οι άνθρωποι της UEFA μπήκαν για τα καλά σε μια εποχή όπου η (ιδιαίτερα κερδοφόρα) ηρεμία θα μπει στην κόψη του ξυραφιού. Επί της ουσίας, οι δύο μεγαλοπαράγοντες και μεγαλοεπιχειρηματίες του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, μιλώντας για τα σχέδια δημιουργίας μιας κλειστής ποδοσφαιρικής λίγκας στην Ευρώπη, στο πρότυπο της Ευρωλίγκας στο μπάσκετ, δεν έκαναν τίποτε άλλο παρά να βγάλουν στην επιφάνεια αυτό που ήταν κρυφό μυστικό τα τελευταία χρόνια. Οτι Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία και ισχυροί σύλλογοι με αφορμή, για μια ακόμη φορά, τη διαχείριση των κερδών ξεθάβουν ξανά το τσεκούρι του πολέμου. Καθοριστική αναμένεται να είναι η επόμενη πενταετία, καθώς το 2018 τελειώνει το νυν μνημόνιο συνεργασίας των ευρωπαϊκών ομάδων με τη Συνομοσπονδία για τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Και αυτή τη φορά τα πράγματα δε φαίνεται να είναι τόσο εύκολα για τους διοικούντες το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο όσο περίπου μια 20ετία πριν. Τότε η μετάλλαξη του Κυπέλλου Πρωταθλητριών σε ένα κερδοφόρο και για τους ίδιους τους συλλόγους προϊόν ανάγκασε τους ισχυρούς συλλόγους να υψώσουν γρήγορα λευκή σημαία μπροστά στο ενδεχόμενο να αυξήσουν τα έσοδά τους. Τώρα όμως οι τελευταίοι, αφ' ενός, είναι και περισσότεροι (π.χ. είσοδος στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις των αγγλικών συλλόγων) και πλουσιότεροι (π.χ. ρωσικές και τουρκικές ομάδες) και σαφώς πιο έμπειροι (αύξηση των επιχειρηματιών στις ιδιοκτησίες συλλόγων) στο τι είναι αυτό που ζητάνε... Αντίθετα, η UEFA φαίνεται να ελέγχει προς στιγμήν το παιχνίδι της διαχείρισης με όπλο το Τσάμπιονς Λιγκ και φυσικά τις κερδοφόρες συμφωνίες με τις πολυεθνικές, ωστόσο μετά από 20 χρόνια τα πράγματα, και παρά την αύξηση των εσόδων, μοιάζουν να έχουν κολλήσει στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Ο Αϊσάλ εξηγώντας τους λόγους του σχεδίου τόνισε: «Οι αλλαγές φέρνουν νέα ενέργεια και συνέργεια στο σύστημα. Το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο έχει φτάσει σε μια στασιμότητα και δεν προχωράει ούτε βελτιώνεται. Μια νέα λίγκα θα ανοίξει ένα καινούριο κεφάλαιο στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο».

Πάνω σε αυτό μάλιστα δε θα μπορούσαν να θεωρηθούν τυχαίοι και οι συχνοί πειραματισμοί της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας στη δεύτερη τη τάξει διοργάνωση, όπως είναι το Εuropa League, προκειμένου να δημιουργήσει ένα ακόμη ελκυστικό προϊόν που θα ισχυροποιήσει ακόμη περισσότερο τη θέση της. Η αλλαγή του απ' το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, η καθιέρωση της φάσης των ομίλων (αλά Τσάμπιονς Λιγκ), η δημιουργία δυο φάσεων με ομίλους και η επαναφορά ξανά σε ένα γύρο, η αύξηση των χορηγών είναι ενέργειες που δείχνουν ότι οι αρμόδιοι της UEFA κάτι ...ψάχνουν. Και από αυτό το ψάξιμο δε φαίνεται να ξεφεύγει ούτε το Τσάμπιονς Λιγκ, ασχέτως αν προς στιγμήν δεν το ακουμπάνε.

Οπως φάνηκε και απ' τις δηλώσεις των Αϊσάλ - Ανιέλι, εκείνο που υπάρχει αυτή τη στιγμή είναι ότι τουλάχιστον 20 κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης προσανατολίζονται και μάλιστα ιδιαίτερα δυναμικά το τελευταίο διάστημα προς τη σύσταση μιας νέας ευρωπαϊκής Σούπερ Λίγκας, η οποία θα αντικαταστήσει το Τσάμπιονς Λιγκ σε πέντε χρόνια ως την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Οπως εξήγησε ο Αϊσάλ, «το ποδόσφαιρο είναι μια τεράστια βιομηχανία που μεγαλώνει ολοένα και περισσότερο. Μια ευρωπαϊκή Σούπερ Λίγκα θα προσελκύσει πολλούς οπαδούς και θα δώσει νέα ορμή στο ποδόσφαιρο».

Σύμφωνα με τις πρώτες σκέψεις, η νέα διοργάνωση θα αποτελείται από τουλάχιστον 20 μεγάλους συλλόγους, εκ των οποίων 3-5 θα αλλάζουν κάθε χρόνο ενώ οι υπόλοιποι θα έχουν εγγυημένα συμβόλαια (τύπου Ευρωλίγκας). Οι ομάδες θα πρέπει να πιάνουν συγκεκριμένα στάνταρ, όπως το financial fair play. Μάλιστα, ο ιδιοκτήτης της Γαλατασεράι επισήμανε πως σε πρώτη φάση δεν τίθεται το θέμα αποχώρησης των ομάδων απ' τα εθνικά πρωταθλήματα, ωστόσο η θέση που θα καταλαμβάνουν σε αυτά δε θα παίζει ρόλο στη συμμετοχή στη νέα Λίγκα γι' αυτές που την έχουν εγγυημένη για άλλους λόγους. Οσον αφορά το πρακτικό μέρος της υπόθεσης, ο Τούρκος παράγοντας έκανε λόγο για ομάδες με δυναμικό 30-40 παικτών ώστε να έχουν τη δυνατότητα αλλαγών ανάλογα με τις υποχρεώσεις. Ωστόσο, ακόμα και αν υπάρξουν τελικά ομάδες - κολοσσοί όσον αφορά το έμψυχο δυναμικό, το κυνήγι του κέρδους που θα επιβάλλει την όσο το δυνατόν καλύτερη προετοιμασία για τη χρυσοφόρα διοργάνωση είναι προφανές ότι μελλοντικά θα οδηγήσει στην έξοδο απ' τα υποβαθμισμένα (όπως θα έχουν εξελιχθεί) εσωτερικά πρωταθλήματα.

Αν και τα πράγματα φαίνεται (επίσημα τουλάχιστον) να είναι ακόμα στην αρχή, όπως αποκάλυψε ο Αϊσέλ ήδη δύο πολυεθνικές έχουν εκφράσει τη θέλησή τους να δώσουν μεγαλύτερη βάση στα σχέδια περί Λίγκας των ισχυρών συλλόγων με σκοπό την τελική συμμετοχή τους. Και φυσικά όσο το εγχείρημα θα προχωράει (και ανάλογα με την εξέλιξή του) είναι προφανές ότι οι μνηστήρες θα αυξάνονται, αφού το δέλεαρ ενός πρωταθλήματος με την ελίτ των ευρωπαϊκών συλλόγων αποτελεί μεγάλη πρόκληση για τις πολυεθνικές. Το έδαφος του εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου είναι κάτι παραπάνω από πρόσφορο για τα επιχειρηματικά τους σχέδια. Και φυσικά τις επιχειρηματικές τους μάχες. Αλλωστε, δε θα πρέπει να ξεχνάει κανείς ότι ακόμα και σήμερα αρκετές πολυεθνικές που βρίσκονται εκτός παιχνιδιού, εξαιτίας των συμφωνιών της UEFA με συγκεκριμένους χορηγούς, εποφθαλμιούν τη συμμετοχή τους σε ένα κερδοφόρο προϊόν χωρίς να εξαρτώνται απ' τις συμφωνίες και τις επιλογές της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας. Η επένδυση κατευθείαν στους συλλόγους είναι σαφώς πιο εύκολος δρόμος γι' αυτές.