Στις 6 Νοέμβρη αρχίζουν οι εργασίες του 26ου Τακτικού Εκλογοαπολογιστικού Συνεδρίου του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης.Στις μέρες του Συνεδρίου (6 - 9 Νοέμβρη) οι ταξικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα της πόλης - οι δυνάμεις της ΕΣΑΚ, που υποστηρίζουν το συνδυασμό "Εργατική Ενότητα" - θα δώσουν μια σημαντική πολιτική μάχη με στόχο:

1.Να αναδειχτούν τα πραγματικά προβλήματα που βιώνουν οι εργαζόμενοι της Θεσσαλονίκης, τα αίτια αυτών των προβλημάτων και οι πολιτικές που τα αναπαράγουν.

2.Να αναδειχτεί το συνέδριο ως βήμα αντιπαράθεσης μεταξύ των πολιτικών που συγκρούονται στις γραμμές του συνδικαλιστικού κινήματος, των σκοπών που καθεμία εξυπηρετεί και ιδιαίτερα να αναδειχτεί ενισχυμένο το ταξικό ρεύμα και η αναγκαιότητα του ταξικού αγωνιστικού προσανατολισμού στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα της πόλης.

3.Να αποτελέσει το συνέδριο βήμα θετικών ψηφισμάτων και αποφάσεων, που θα βοηθήσουν το συνδικαλιστικό κίνημα στην πάλη του για υπεράσπιση των κατακτήσεών του και τη διεκδίκηση νέων στη βάση των στόχων πάλης που έχει επεξεργαστεί.

* * *

Το 26ο Συνέδριο του ΕΚΘ συγκαλείται σε μία περίοδο που βρίσκεται σε εξέλιξη μια ολομέτωπη επίθεση σε βάρος όλων των δικαιωμάτων και κατακτήσεων της εργατικής τάξης, αλλά και γενικότερα του ελληνικού λαού. Επομένως, είναι μια σημαντική μάχη του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος της πόλης. Μια μάχη που αφορά τον κάθε εργαζόμενο, τον κάθε συνταξιούχο, τον άνεργο, τον νέο.

Μιλάμε για μια Θεσσαλονίκη που "γεύτηκε από πρώτο χέρι" τι θα πει κυβερνητική υποταγή στις εντολές της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Με την αποδιάρθρωση και υποβάθμιση ολόκληρων παραγωγικών κλάδων, όπως κλωστοϋφαντουργία, ιματισμός, δέρμα, ξύλο, χαλυβουργία, καπνομάγαζα. Μιλάμε για πάνω από 60.000 χαμένες θέσεις εργασίας σε αυτούς τους κλάδους, όπου η ανεργία έφτασε σε ποσοστά πάνω από 40%.

Η ελευθερία κίνησης κεφαλαίων, εμπορευμάτων και υπηρεσιών, που σηματοδοτήθηκε από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, ενίσχυσε "ποιοτικά" την πολιτική συρρίκνωσης της παραγωγικής βάσης της πόλης και του νομού την οποία ακολούθησαν οι κυβερνήσεις από την εποχή της ένταξης της χώρας στην τότε ΕΟΚ και σήμερα Ευρωπαϊκή Ενωση. Εργοστάσια, βιοτεχνίες, μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις κλείνουν ή απειλούνται με κλείσιμο. Πανελλαδικά γνωστή είναι η περίπτωση της GOOD YEAR,που πέταξε στο δρόμο 350 εργαζόμενους παρά τα τεράστια κέρδη της, χωρίς καμία κυβερνητική παρέμβαση για να αποτρέψει τις απολύσεις.

Η ανεργία στην πόλη συνολικά ξεπέρασε το 17%. Η ανεργία στους νέους ξεπερνάει το 22%.Η πορεία κλεισίματος της ΕΛΛΕΝΙΤ και πρόσφατα της κεραμουργίας ΦΙΛΙΠΠΟΥ, το κλείσιμο του εργοστασίου ΑΛΛΑΤΙΝΗ, δείχνουν ότι η συρρίκνωση της βιομηχανίας συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Παράλληλα, επιχειρήσεις, ιδιαίτερα του ιματισμού, κλείνουν εδώ και μεταφέρονται στις γειτονικές χώρες. Εχει γίνει μάστιγα για τους εργαζόμενους της πόλης η μεταφορά επιχειρήσεων στις γύρω βαλκανικές χώρες, καθώς οι καπιταλιστές έχουν την αμέριστη συμπαράσταση της κυβέρνησης για να επενδύσουν έξω από τα σύνορα, αλλά και την κρατική εγγύηση ότι δε θα χάσουν από τυχόν αρνητικές συγκυρίες. Ετσι, η Θεσσαλονίκη βαφτίστηκε από την άρχουσα τάξη "πρωτεύουσα των Βαλκανίων", "βάση - ορμητήριο της οικονομικής διείσδυσης" στις βαλκανικές χώρες και οι χώρες αυτές αποκαλούνται όλες μαζί από την άρχουσα τάξη ως "βαλκανική ενδοχώρα". Η ουσία της όλης υπόθεσης είναι ότι οι Ελληνες καπιταλιστές καλούνται να γίνουν το μέσο, ο αγωγός μεταφοράς πολυεθνικού κεφαλαίου στις γειτονικές χώρες, για να πάρουν και αυτοί μερίδιο από την εκμετάλλευση των παραγωγικών δυνάμεων αυτών των χωρών.

Την απάντηση στην περίφημη "διείσδυση στη βαλκανική ενδοχώρα" δίνει ο ίδιος ο ΟΑΕΔ, που τα επίσημα στοιχεία του δείχνουν ότι μόνο το 1996 είχαμε πάνω από 10.000 απολύσεις από επιχειρήσεις και βιομηχανίες, χωρίς να συνυπολογίζονται οι 5.000 εποχιακοί εργάτες που δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν ούτε ένα μεροκάματο.Βιοτεχνίες του ιματισμού έκλεισαν και μεταφέρθηκαν στις γύρω βαλκανικές χώρες, απολύοντας πάνω από 1.000 εργάτες, όπως οι "Σερδάρης", "Ανώλας", "Λεμάν", "Αριστον", "Μιχαηλίδης", "Τσαούσης", "Δεληγιώργης" και άλλες. Το πλήγμα στον ιματισμό είναι μεγάλο με αποτέλεσμα οι άνεργοι να στρέφονται στο φασόν. Υπολογίζονται 10 έως 16.000 αυτοί που εργάζονται στα σπίτια και σε μικρά εργαστήρια και από αυτούς έχουν ασφαλιστική κάλυψη ελάχιστοι στο ΤΕΒΕ.

* * *

- Στον κλάδο του δέρματος ο αριθμός των εργαζομένων έχει μειωθεί τα τελευταία δέκα χρόνια στο 50%.

- Στους καπνεργάτες,από τους 7.000 εργαζόμενους το 1994 δεν προσλήφθηκε ούτε το 25% το 1995 και ακόμη χαμηλώνει το ποσοστό το 1996 και το 1997. Αδυνατούν να συμπληρώσουν τα 100 μεροκάματα, με αποτέλεσμα χίλιοι περίπου εργαζόμενοι και εργαζόμενες να μην μπορούν να πάρουν σύνταξη.

- Η οικοδομική δραστηριότητα έχει μειωθεί κατά 45% με άμεσα αρνητικά αποτελέσματα στις μικρές ιδιαίτερα επιχειρήσεις του ξύλου. Οργιάζει η "μαύρη" εργασία στον κλάδο αυτό.

- Είναι γνωστά τα προβλήματα κεφαλαίου κίνησης και παραγγελιών που αντιμετωπίζει η ΑΓΝΟ, με πάνω από έξι μήνες απλήρωτους τους εργαζόμενους, η ΧΕΝΙΓΚΕΡ, η ΒΑΛΚΑΝ, η ΗΛΙΟΦΙΝ, το Χαλυβουργείο, ενώ σε πορεία ιδιωτικοποίησης έχουν μπει η ΜΕΛ, η Διεθνής Εκθεση Θεσσαλονίκης και ο Οργανισμός Λιμένος.

- Η εφαρμογή της "Λευκής Βίβλου" με την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, τον εξοβελισμό της πλήρους απασχόλησης και την εργοδοτική τρομοκρατία, έχει γίνει καθεστώς στον κλάδο των εμποροϋπαλλήλων. Στα μεγάλα πολυκαταστήματα οι ωρομίσθιοι ξεπερνούν το 70% του προσωπικού. Σε μια σειρά μεγάλων βιομηχανιών οι εργοδότες μειώνουν τις θέσεις εργασίας και εφαρμόζουν εξαντλητικούς ρυθμούς εντατικοποίησης στην παραγωγική διαδικασία. Η καταργούν θέσεις εργασίας και προσλαμβάνουν εργολάβους που συνήθως απασχολούν κύρια ανασφάλιστους εργάτες.

Αποτέλεσμα όλων αυτών που είπαμε είναι η εικόνα μιας πόλης με χιλιάδες οικογένειες εργαζομένων και συνταξιούχων που βρίσκονται στο στάδιο της εξαθλίωσης, της στέρησης από τα στοιχειώδη και αναγκαία, ανθρώπων που καταμαρτυρούν τα τραγικά αδιέξοδα μιας πολιτικής η οποία τα δίνει όλα στο βωμό της αύξησης των κερδών του κεφαλαίου. Η παιδεία, η υγεία, η κοινωνική ασφάλιση και πρόνοια, η κατοικία, το περιβάλλον, ο πολιτισμός, οι τομείς της κοινωνικής ζωής, που γίνονται βορά του κεφαλαίου μέσα από τις ιδιωτικοποιήσεις και τη συρρίκνωση των κοινωνικών δαπανών, αποτελούν τους στόχους της πολύπλευρης και μακρόχρονης επίθεσης της κυβέρνησης, με αποτέλεσμα ο κύκλος της στέρησης και φτώχειας συνεχώς να διευρύνεται.

Το γκρίζο αυτό τοπίο της πόλης μας δεν μπορούν να το κρύψουν οι φιέστες και οι πολυδάπανες εκδηλώσεις βιτρίνας της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας.

* * *

Η "Εργατική Ενότητα" σε όλη τη διάρκεια θητείας της απερχόμενης διοίκησης του ΕΚΘ και τώρα στο συνέδριο προώθησε και προωθεί την εξής λογική: Οτι οι εργαζόμενοι της Θεσσαλονίκης μέσα από τα σωματεία τους πρέπει να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους για την αναστροφή αυτής της αδιέξοδης πορείας.

Οτι απαιτείται το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα της πόλης, από την κορυφή του ΕΚΘ μέχρι το τελευταίο σωματείο, να συσπειρωθεί και να συντονίσει τη δράση του με βάση τα προβλήματα όπως η ανεργία, τα εισοδηματικά, η περιφρούρηση των εργασιακών κατακτήσεων, τα ασφαλιστικά δικαιώματα, η παιδεία, η υγεία κλπ. Να δημιουργηθούν επιμέρους μέτωπα πάλης για προβλήματα που απασχολούν εργαζόμενους του ίδιου κλάδου ή άλλων κλάδων. Να δημιουργηθούν επιτροπές κοινής δράσης ανάμεσα σε σωματεία, μικρομεσαίους και αγρότες για ζητήματα που αφορούν γενικότερα κοινωνικά προβλήματα που απασχολούν την πόλη και το νομό. Οτι απαιτείται το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης να ξαναμπεί μπροστά στους αγώνες της εργατικής τάξης και αυτό με τη σειρά του απαιτεί μια βασική προϋπόθεση:

Να αποκτήσει το ΕΚΘ ταξικό αγωνιστικό προσανατολισμό, να καταδικαστούν από τους εργαζόμενους της πόλης οι συμβιβασμένες ηγεσίες των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ (ΣΥΝ), που ευθύνονται για τον εγκλωβισμό του ιστορικού εργατικού κέντρου της πόλης στα γρανάζια της ενσωμάτωσης, της κοινωνικής συναίνεσης, της προώθησης της απάτης του "κοινωνικού διαλόγου". Η ενίσχυση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος στα όργανα του ΕΚΘ, η ενίσχυση του συνδυασμού της ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ, θα ανοίξει το δρόμο για ένα γερό συνδικαλιστικό κίνημα, που θα γίνεται φρούριο αντίστασης των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων της πόλης, ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της διάλυσης της παραγωγικής βάσης και των εργατικών κατακτήσεων, ενάντια στους "κοινωνικούς διαλόγους" και στις πολιτικές ενσωμάτωσης του συνδικαλιστικού κινήματος. Ενα κίνημα που θα βρίσκεται σε διαμετρικά αντίθετη πορεία απ' αυτή που την έχουν δρομολογήσει στο ΕΚΘ οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ ΔΑΚΕ και ΑΠ.

Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ καταψήφισε στην τελευταία ολομέλεια τον τρίχρονο απολογισμό της απερχόμενης διοίκησης του ΕΚΘ, με βάση την απαράδεκτη συμβιβαστική στάση των ηγεσιών αυτών των παρατάξεων, που κατεύθυναν τον προσανατολισμό της συνδικαλιστικής οργάνωσης, αλλά και με βάση τις ανάγκες που απαιτούν οι σημερινές δυσκολίες τις οποίες ζουν οι εργαζόμενοι. Με την ίδια καταδίκη του απολογισμού δράσης και την ανάδειξη της αναγκαιότητας ενίσχυσης της ταξικής γραμμής στο συνδικαλιστικό κίνημα, μαζί με τη συζήτηση των μεγάλων και οξυμένων προβλημάτων των εργαζομένων της Θεσσαλονίκης, θα δώσουν τη μάχη στο συνέδριο τα μέλη και τα στελέχη της ΕΣΑΚ.

* Ο Θεόδωρος Κυριακίδης είναι γραμματέας της ΤΕ Θεσσαλονίκης της ΕΣΑΚ

Οι εργαζόμενοι της Θεσσαλονίκης περιμένουν το Συνέδριο ν' αποτελέσειβήμα θετικών ψηφισμάτων και αποφάσεων, που θα βοηθήσουν το συνδικαλιστικό κίνημα στην πάλη του για υπεράσπιση των κατακτήσεών του και τη διεκδίκηση νέων