Χαρακτηριστική περίπτωση «πράσινης μπίζνας» είναι οι επιχειρήσεις ανακύκλωσης, όπου οι εργοδότες βγάζουν τεράστια κέρδη από την εκμετάλλευση Ελλήνων και μεταναστών. Τέτοιες επιχειρήσεις θέλει να πριμοδοτήσει το ΠΑΣΟΚ

Πίσω από τις ανέξοδες κορόνες ο Γ. Παπανδρέου επιχείρησε να κρύψει ότι δεν πρόκειται για τίποτα περισσότερο από μια δέσμη κρατικομονοπωλιακών παρεμβάσεων ντυμένη με την «πράσινη ανάπτυξη», όπως αυτές που κατέθεσε και το ΠΑΣΟΚ στη ΔΕΘ, που έρχονται να στηρίξουν την «ανταγωνιστικότητα» και την κερδοφορία του πολυεθνικού κεφαλαίου με νέες επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές, διανθισμένες από επιδόματα - πτωχοκομείου για τα πλέον εξαθλιωμένα τμήματα των λαϊκών στρωμάτων.

«Δεν μπορούμε να σώζουμε το χρηματοπιστωτικό σύστημα και τις τράπεζες και την άλλη να λέμε ότι θα παγώσουμε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές για τον εργαζόμενο και την πραγματική οικονομία», δήλωσε ο Γ. Παπανδρέου αμέσως μετά τη συνεδρίαση του προεδρείου της «σοσιαλιστικής διεθνούς». Ουσιαστικά πρότεινε να δοθούν τα «οικονομικά πακέτα» στις τράπεζες, αλλά αυτά να κατευθυνθούν στην «πραγματική οικονομία» δηλαδή στο βιομηχανικό κεφάλαιο. Οσο για τους εργαζόμενους αντί για «πάγωμα μισθών» να δοθεί ένα ξεροκόμματο σαν αυτό που υποσχέθηκε το ΠΑΣΟΚ στα λαϊκά στρώματα με αυξήσεις μέχρι 30 λεπτά του ευρώ τη μέρα!

Την ίδια ώρα στην Αθήνα εντεινόταν ο δικομματικός προεκλογικός καυγάς γύρω από τις θέσεις που έχει καταθέσει το ΠΑΣΟΚ για το φορολογικό σύστημα και την «προστασία των δανειοληπτών». Η κυβέρνηση εγκαλεί το ΠΑΣΟΚ για «αοριστία» σχετικά με τους φορολογικούς συντελεστές, ενώ ο εκπρόσωπος της ΝΔ Γ. Κουμουτσάκος κατηγόρησε το ΠΑΣΟΚ για «εξαπάτηση» σχετικά με τις προτάσεις του για τους δανειολήπτες, υποστηρίζοντας ότι οι θέσεις του αποτελούν ήδη νόμους που θεσμοθέτησε η κυβέρνηση!

Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ επιδόθηκε χτες και σ' ένα ρεσιτάλ δημαγωγίας σε σχέση με την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών αλλά και τις εξελίξεις στο Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Το ΠΑΣΟΚ που ξεπούλησε τεράστιο τμήμα της δημόσιας περιουσίας εμφανίστηκε χτες μέσω του εκπρόσωπου του να υποστηρίζει ότι «η θέση μας ήταν αντίθετη με τη συγκεκριμένη ενέργεια της κυβέρνησης» για την πώληση του ΟΛΠ στην κινέζικη εταιρεία «Cosco». Βέβαια, την ίδια στιγμή φρόντισε να σημειώσει ότι το ΠΑΣΟΚ είναι «υπέρ του να υπάρχει ένας δημόσιος χαρακτήρας» και πρόσθεσε: «Αρα με αυτή τη λογική θέλουμε να ξαναδούμε αυτές τις συμφωνίες για να ωφεληθεί το δημόσιο συμφέρον». Αποφεύγοντας επιμελώς φυσικά να αναφερθεί σε επανακρατικοποίηση των λιμανιών.

Οσο για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά τα οποία το ΠΑΣΟΚ πούλησε στους Γερμανούς το 2002 έναντι εξευτελιστικής τιμής (1 δισ. ευρώ), όταν είχε ήδη εξασφαλίσει στους αγοραστές δημόσιες παραγγελίες πολλαπλού αντιτίμου, ο Γ. Παπακωνσταντίνου αρκέστηκε να δηλώσει: «Παρακολουθούμε τις κινήσεις που γίνονται με μεγάλη ανησυχία, έχουμε μια συνολική λογική για την ανάγκη στήριξης όλου του ναυπηγοεπισκευαστικού κλάδου στην Ελλάδα και μέσα σε αυτή εντάσσεται και η περίπτωση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά». Μια «λογική» βέβαια που ενισχύει και στηρίζει τις ιδιωτικές επενδύσεις.

Οι θέσεις που προβάλλει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι εχθρικές προς τα συμφέροντα της φτωχομεσαίας αγροτιάς και τους αγώνες της

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, βάζοντας στη φρασεολογία του τους μικρομεσαίους αγρότες, θέλει να εμφανίζεται ως καλύτερος διαπραγματευτής για τη βελτίωση δήθεν της ΚΑΠ. Δηλαδή, ό,τι λένε το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ όταν εναλλάξ βρίσκονται στην αντιπολίτευση. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σκόπιμα καλλιεργεί αυταπάτες στους αγρότες ότι μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα η ΚΑΠ αν κυριαρχήσουν οι κεντροαριστερές δυνάμεις στην ΕΕ και στη χώρα μας, παραβλέποντας συνειδητά το φιλομονοπωλιακό χαρακτήρα της ΕΕ και της ΚΑΠ. Τα δεινά της ΚΑΠ δεν αντιπαλεύονται με προτάσεις σαν αυτές που καταθέτει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες δεν αμφισβητούν το στρατηγικό της χαρακτήρα και δε βάζουν στο επίκεντρο της πάλης το ξερίζωμά της.

Από το βήμα της ίδιας παρουσίασης, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και ο επικεφαλής του Αλ. Τσίπρας, εξέφρασε ξανά τη μετωπική εναντίωσή του στο έργο της εκτροπής του Αχελώου, που είναι ζωτικής σημασίας για τη Θεσσαλία, επιβεβαιώνοντας, για μια ακόμα φορά, την εχθρική στάση του κόμματός του στα συμφέροντα της μικρομεσαίας αγροτιάς. Απαντώντας, δε, σε ερώτημα «τι θα γίνουν τα έργα που ήδη κατασκευάστηκαν» είπε ότι αυτά «μπορούν να αξιοποιηθούν για παραγωγή πράσινης ενέργειας». Από μια άποψη, αυτή η απάντηση αποτελεί μια ακόμα ένδειξη ότι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αντιμάχεται με λύσσα την κατασκευή του συγκεκριμένου έργου, επειδή δε θέλει την αγροτική ανάπτυξη στη Θεσσαλία.

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ παρουσίασε χτες στην Αθήνα και τις θέσεις του για την Κοινωνική Ασφάλιση. Τα στελέχη του δήλωσαν ανέξοδα «μακριά από τη λογική του χρηματιστηριακού τζόγου», όταν ακόμα και την περίοδο του σκανδάλου των ομολόγων πρότειναν επενδύσεις σε σίγουρα χαρτιά (π.χ. τραπεζών) στο χρηματιστήριο. Εμφανίστηκαν ταυτόχρονα να ζητάνε την κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων, όπως του Ρέππα, όταν οι δυνάμεις του ΣΥΝ είχαν συμπράξει με την τακτική τους στη διενέργεια του «κοινωνικού διαλόγου» το 2002, με τον οποίο εξουδετερώθηκαν οι αντιστάσεις των εργαζομένων. Και όταν μέχρι πριν λίγο καιρό, ζητούσαν την κατάργηση μόνο ορισμένων αντιασφαλιστικών διατάξεων, ίσως γιατί ανακάλυπταν και θετικές πλευρές σε αυτό το έκτρωμα. Παρά όμως τις σημερινές τους διακηρύξεις, και τις μακρές αναφορές τους στο νεοφιλελευθερισμό και στην Θάτσερ, άφησαν στο απυρόβλητο την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στην οποία παραμένουν αγκιστρωμένες οι δυνάμεις του χώρου.

Για τους Οικολόγους Πράσινους οι χιλιάδες φτωχοί αγρότες είναι, ούτε λίγο ούτε πολύ, κομπογιαννίτες που ταΐζουν τον κόσμο δηλητήριο

Στο πλαίσιο αυτό και απ' το βήμα της χτεσινής διακαναλικής συνέντευξης Τύπου που παραχώρησαν δήλωσαν διατεθειμένοι να συνεργαστούν μετεκλογικά με το ΠΑΣΟΚ ή με τη ΝΔ αν χρειαστεί, παραγράφοντας τα περιβαλλοντικά εγκλήματα και των δύο αυτών κομμάτων. Δεν απέκλεισαν βεβαίως το ενδεχόμενο μιας συνεργασίας και με τον ΣΥΡΙΖΑ, με τον οποίο συμπίπτουν στο να δείχνουν το «δέντρο» και να αγνοούν το «δάσος».

Κοινή συνισταμένη όλων όσα ειπώθηκαν στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου ήταν μια άποψη που θέλει η ποιότητα ζωής του λαού να εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο απ' την αταξική έννοια του περιβάλλοντος, αφαιρώντας συνειδητά από αυτό το περιβάλλον εργασίας και τα εργασιακά - ασφαλιστικά δικαιώματα, το συνολικό πλαίσιο μέσα στο οποίο καλείται να επιβιώσει η εργατική λαϊκή οικογένεια.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι κάλεσαν το λαό να ψηφίσει, με κριτήριο τα πεζοδρόμια και τη ρύπανση, το «ώριμο φρούτο εποχής», όπως αυτοχαρακτηρίστηκαν. Σε αντάλλαγμα υποσχέθηκαν «λαγούς με πετραχήλια», όπως ότι θα συμβάλουν ώστε να γίνουν οι «πολίτες συμμέτοχοι αλλαγών και συνδιαμορφωτές αποφάσεων», «υπεύθυνη οικονομία», «συμμετοχική δημοκρατία» και «οικονομική δραστηριότητα που θα σέβεται το περιβάλλον» και «θα δημιουργεί θέσεις εργασίας» σε τομείς όπως: Μονώσεις κτιρίων, εξοικονόμηση ενέργειας στους χώρους δουλειάς, έλεγχος κτιρίων για σπατάλη ενέργειας, φωτοβολταϊκά, σχεδιασμός κτιρίων που θα παράγουν την ενέργειά τους, βιολογικές καλλιέργειες, κατασκευή και συντήρηση αιολικών πάρκων, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Τομείς δηλαδή στους οποίους το κεφάλαιο βρίσκεται σε ετοιμότητα να δραστηριοποιηθεί, αφού πρώτα εξασφαλίσει τα απαραίτητα κονδύλια, προνόμια και φτηνά εργατικά χέρια.