«Για όξυνση της πολεμικής του ΚΚΕ απέναντι στην αντικαπιταλιστική αριστερά δυστυχώς με τη μέθοδο της λαθροχειρίας» κάνει λόγο η εφημερίδα του ΝΑΡ «ΠΡΙΝ», 14/8/2011, γιατί ο «Ριζοσπάστης» σε άρθρα του αποκάλυψε με τα δικά τους βεβαίως ντοκουμέντα ότι προωθούν ως εναλλακτική πολιτική διέξοδο για το λαό μια αστική διακυβέρνηση, παραθέτοντας αποσπάσματα από την εισήγηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην 1η της Συνδιάσκεψη. Για του λόγου το αληθές, πράγματι γράψαμε ότι προωθούν τέτοια εναλλακτική πολιτική λύση ως φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση και μάλιστα σ' αυτό ταυτίζονται με τον ΣΥΡΙΖΑ ανεξάρτητα από επιμέρους διαφορές στο πρόγραμμα αυτής της κυβέρνησης. Τι λέει η εισήγηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ; «Μέσα στην όξυνση των κοινωνικών και πολιτικών αντιθέσεων και την κρίση του πολιτικού συστήματος, που κάνουν εμφανές το ενδεχόμενο για κατάρρευση κυβερνήσεων υπό το βάρος του λαϊκού παράγοντα, είναι πιθανό να δούμε ένα φάσμα ενδεχομένων από αστικές κυβερνήσεις που να λειτουργούν υπό τον εκβιασμό του λαϊκού κινήματος, αντιφατικές κυβερνήσεις ή κυβερνήσεις ταξικής συνεργασίας, πιθανώς και με συμμετοχή κομματιών της Αριστεράς. Φυσικά, η στάση των ταξικών δυνάμεων του εργατικού κινήματος και της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής Αριστεράς απέναντι σε τέτοιες κυβερνήσεις δεν είναι ίδια με τη στάση απέναντι σε καθαρά αστικές κυβερνήσεις». Αυτό γράψαμε στο «Ριζοσπάστη». Πού την είδαν λοιπόν τη λαθροχειρία; Μα στο γεγονός, λένε, πως αν διαβάσει κανείς το απόσπασμα ως το τέλος της πρότασης που διακόπτεται, τα συμπεράσματα είναι διαφορετικά. Ας δούμε λοιπόν και το υπόλοιπο κομμάτι που οδηγεί τάχα σε άλλα συμπεράσματα. Γράφουν λοιπόν παρακάτω: «Ωστόσο σε κάθε περίπτωση η θέση μας είναι ότι μια σύγχρονη επαναστατική στρατηγική δεν περνάει μέσα από τη διαχείριση της κυβερνητικής εξουσίας. Γι' αυτό και επιμένουμε ότι σε κάθε περίπτωση η δυνατότητα επαναστατικής ανατροπής και πραγματικής εργατικής διεξόδου περνάει από τη συγκρότηση αυτοτελών μορφών της πάλης για την εργατική εξουσία, ανταγωνιστικών και εξωτερικών προς το αστικό κράτος. Διαφορετικά ο κίνδυνος της ενσωμάτωσης ή και της ήττας θα παραμένει ανοιχτός».

Τι λένε λοιπόν; Στήριξη, πάλη για μια άλλη αστική κυβέρνηση αλλά και πάλη για την εργατική εξουσία με αυτοτελείς μορφές. Γιατί, λένε, η επαναστατική στρατηγική δεν περνά μέσα από τη διαχείριση της κυβερνητικής εξουσίας αφού υπάρχουν κίνδυνοι ενσωμάτωσης. Αφού λοιπόν η επαναστατική στρατηγική δεν περνά μέσα από τη διαχείριση της κυβερνητικής εξουσίας γιατί καλούν το εργατική κίνημα και σε πάλη και στήριξη μιας άλλης αστικής κυβέρνησης; Και μη μας ξαναπούν για λαθροχειρία επειδή χρησιμοποιούμε τον όρο «πάλη» ενώ αυτοί μιλούν για «εκβιασμό του εργατικού κινήματος». Το να καλείς την εργατική τάξη να παλεύει για μια αστική διακυβέρνηση σε όφελός της και ταυτόχρονα να την καλείς να παλεύει για επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού επειδή η αστική διακυβέρνηση ενσωματώνει, δηλαδή πάλη για δυο ριζικά αντίθετες πολιτικές διεξόδους, αυτό μόνο ο οπορτουνισμός μπορεί να το προβάλλει ως στρατηγική. Είναι η νομοτελειακή κατάληξή του. Γιατί, αφού μια άλλη αστική διακυβέρνηση θα είναι φιλολαϊκή το ταυτόχρονο κάλεσμα για επαναστατική ανατροπή δεν προκαλεί απλά συγχύσεις, αλλά ακυρώνεται στην πράξη. Με δεδομένο και μόνο το γεγονός ότι καλλιεργεί κοινοβουλευτικές αυταπάτες.

Δεν πρόκειται εδώ για σύγχυση εν κρανίω της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά για συνειδητή πολιτική επιλογή που οδηγεί στην ενσωμάτωση της εργατικής τάξης, του κινήματός της στο σύστημα. Αλλωστε, το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλούν το εργατικό κίνημα να παλέψει για αστικούς κοινοβουλευτικούς εκσυγχρονισμούς στο όνομα της λαϊκής συμμετοχής και στο επίπεδο της οικονομίας να παλέψει για προώθηση ενός κρατικού τομέα τραπεζών και πρώην ΔΕΚΟ, που πάνω του θα ασκείται κοινωνικός έλεγχος, επομένως το κράτος, αν και καπιταλιστικό, θα μπορεί να ασκεί πολιτική ανακούφισης του λαού, με την κατάργηση των μνημονίων και των αντιλαϊκών νόμων, με αναδιανομή εισοδημάτων υπέρ του λαού και μη πληρωμή του κρατικού χρέους. Ολ' αυτά από μια άλλη αστική διακυβέρνηση που θα διαχειρίζεται και τα συμφέροντα του κεφαλαίου! Αυτή είναι η ουσία της πολιτικής αντικαπιταλιστικής τους πρότασης διεξόδου. Σ' αυτό το πλαίσιο συμπλέουν και με τον ΣΥΡΙΖΑ, γι' αυτό ίσως πασχίζουν να διαχωριστούν προβάλλοντας την έξοδο από την ΕΕ. Ενσωμάτωση με αντικαπιταλιστική φρασεολογία.

Για τη συνέντευξη των υπουργών Α. Λοβέρδου και Π. Μπεγλίτη, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ με σχόλιό του τονίζει:

«Για μια ακόμη φορά ο υπουργός κ. Λοβέρδος κατέφυγε σε απαράδεκτες συκοφαντίες κατά του ΚΚΕ, για να δικαιολογήσει την εγκληματική πολιτική της χορήγησης του ναρκωτικού μεθαδόνη, ως υποκατάστατο στην ηρωίνη, αντί να στηρίξει τα προγράμματα απεξάρτησης. Μετατρέπει τα νοσοκομεία και μάλιστα και τα στρατιωτικά σε κέντρα συντήρησης και τις αυλές τους σε κέντρα διακίνησης και εμπορίου, ενώ παράλληλα επιχειρεί τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών. Οτι η κυβέρνηση έχει μαζί της τα άλλα κόμματα, πλην του ΚΚΕ, δεν υποχρεώνει τη νεολαία και το λαό να υποκύψει και να δεχθεί αυτή την καταστροφική πολιτική. Αντίθετα, είναι ένας επιπλέον λόγος να την αντιπαλέψει πιο αποφασιστικά, για να την εμποδίσει και να την ανατρέψει».