ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Πολεμοκάπηλες επιλογές

Η προχτεσινή Σύνοδος των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες κινήθηκε μεν στη γνωστή ατζέντα της ανασκόπησης όλων των σχεδιασμών της ιμπεριαλιστικής λυκοσυμμαχίας σε όλο τον πλανήτη και τα θέματα της δήθεν ασφάλειας, είχε ωστόσο πιο βασικές αιχμές την κατάσταση στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, ιδιαίτερα την επέμβαση στη Συρία, και της Ασίας, με έμφαση στην παράταση της κατοχής στο Αφγανιστάν και τη στήριξη της επιθετικότητας κατά της ΛΔ Κορέας.

Σε αυτό το πλαίσιο κινείται και η ελληνική συγκυβέρνηση (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ). Αυτό προκύπτει αβίαστα και από τη συνάντηση του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Τζ. Κέρι και του Ελληνα ομολόγου του Δ. Αβραμόπουλου στη Σύνοδο, όπου σε όλους τους τόνους εξέφρασε τη θέληση της ελληνικής αστικής τάξης να συμμετάσχει σε όλα τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και ειδικότερα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Είναι χαρακτηριστικές οι συμβουλές του Αμερικανού αξιωματούχου για την ενίσχυση της συνεργασίας Ελλάδος - Ισραήλ, σε ό,τι αφορά στην εκμετάλλευση και μεταφορά των ενεργειακών αποθεμάτων της Ανατολικής Μεσογείου, όπου φυσικά εμπλέκονται και αμερικανικά μονοπώλια. Ταυτόχρονα οι Αμερικανοί προτρέπουν για βελτίωση της συνεργασίας με την Τουρκία, και ταυτόχρονα «λύση» του Κυπριακού με ένα νέο «σχέδιο Ανάν» που θα βάλει ταφόπλακα στην επανένωση των δύο κοινοτήτων στην Κύπρο.

Η εξελισσόμενη ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία, με τη συνεχή στήριξη των αντικαθεστωτικών και των μισθοφόρων, βρίσκει σύμφωνη και την ελληνική αστική κυβέρνηση. Η κοινή στάση όλων των ΝΑΤΟικών συνεταίρων απέναντι στους λαούς και την εκμετάλλευση του πλούτου των χωρών δεν αναιρεί καθόλου και τη μεταξύ τους φαγωμάρα για τη μοιρασιά της λείας. Από αυτήν την πλευρά εξάλλου αντιδρά η ρωσική αστική τάξη και στο θέμα της Συρίας υπερασπιζόμενη τα συμφέροντα των δικών της μονοπωλιακών ομίλων. Σε αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να δει κανείς και τη διαφαινόμενη προτίμηση της Ρωσίας να προχωρήσει τους σχεδιασμούς για τους δρόμους μεταφοράς της ενέργειας, μέσω της Τουρκίας. Το ίδιο ισχύει και για το θέμα της επιθετικότητας που εκδηλώνεται ενάντια στη ΛΔ Κορέας, που υπερασπίζεται την ακεραιότητά της απαντώντας και στις απειλές που δέχεται από τους ιμπεριαλιστές. Ο ρόλος Ρωσίας και Κίνας και στο πεδίο ανταγωνισμού στην ευρύτερη περιοχή της Ασίας, σχετίζεται ακριβώς με τα συμφέροντα των δικών τους μονοπωλίων.

Η επιθετικότητα των ιμπεριαλιστών και εν μέσω βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης είναι βέβαιο ότι θα συνεχιστεί και θα προκύπτουν συνεχώς νέες εστίες έντασης. Από την άλλη οι λεγόμενες ανερχόμενες καπιταλιστικές δυνάμεις που τις εμφανίζουν οι σοσιαλδημοκράτες και οι οπορτουνιστές ως εναλλακτική λύση, δεν αποτελούν πραγματικό αντίπαλο δέος στους ιμπεριαλιστές, αλλά μέρος του ίδιου συστήματος. Αυτό αποδεικνύεται ποικιλότροπα και από την κοινή τους στάση για κυρώσεις του ΟΗΕ ενάντια στη ΛΔ Κορέας ή από την απροκάλυπτη συνεργασία Ρωσίας - ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν. Από αυτές τις εξελίξεις είναι ανάγκη οι εργαζόμενοι της χώρας μας και όλοι οι λαοί να επαγρυπνούν, να μην παραπλανηθούν στην αναζήτηση «καλύτερου ιμπεριαλιστή», αλλά να συνειδητοποιήσουν ότι είναι μονόδρομος η πάλη ενάντια σε κάθε ιμπεριαλιστική συμμαχία. Η πάλη τελικά ενάντια στην εξουσία των μονοπωλίων, για τη δική τους εργατική, λαϊκή εξουσία. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα είναι εκτεθειμένοι σε κινδύνους και στο να χύνουν το αίμα τους για ξένες σημαίες, για τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Ασπίδα αλληλεγγύης για να εμποδιστούν οι κατασχέσεις

Γρηγοριάδης Κώστας

Το μαρτύριο της σταγόνας ζουν δεκάδες χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά που τρέμουν στο ενδεχόμενο της κατάσχεσης μισθών, συντάξεων, τυχόν άλλων μικροεισοδημάτων και περιουσιακών στοιχείων, εξαιτίας της αδυναμίας τους να πληρώσουν τα χαράτσια, τους φόρους και μια σειρά άλλες οικονομικές υποχρεώσεις. Θυμίζουμε ότι στις αρχές Απρίλη από το υπουργείο Οικονομικών εστάλησαν προειδοποιητικές επιστολές σε 2,5 εκατομμύρια «οφειλέτες» με ποσά μέχρι 3.000 ευρώ με τις οποίες τούς ζητούσαν να τακτοποιήσουν άμεσα τα ληξιπρόθεσμα χρέη τους προς το Δημόσιο. Τα λαϊκά νοικοκυριά που χρωστάνε δεν μπορούν, δεν έχουν να πληρώσουν. Απέναντι σε αυτή την κατάσταση πρέπει να διαμορφωθεί ασπίδα αλληλεγγύης για να εμποδιστούν οι κατασχέσεις, να μην τρομοκρατήσουν το λαό οι απειλές για τα χρέη. Οποιος δεν έχει να πληρώσει να νιώσει την έμπρακτη αλληλεγγύη των εργατικών σωματείων, οργανώσεων αυτοαπασχολούμενων, γυναικών, των Λαϊκών Επιτροπών. Η ανάπτυξη του ταξικού κινήματος είναι η μοναδική ελπίδα και ασπίδα σωτηρίας απέναντι και στο μέτρο των κατασχέσεων. Ολοι για έναν και ένας για όλους. Κανένας μόνος του. Μπορούμε να τους σταματήσουμε!

Ο οπορτουνισμός του ΣΥΝ...

Οι παλινωδίες του ΣΥΡΙΖΑ γύρω από διάφορα ζητήματα που αφορούν τις σχέσεις παραγωγής, οι προσπάθειες των βουλευτών του να τοποθετούνται με κριτήριο μια επόμενη επανεκλογή τους, οι επιλογές του κομματικού τους επιτελείου, συνολικά, να δείχνουν ότι κινούνται μέσα στο ανεκτό από την οικονομική ολιγαρχία τόξο αντιπαράθεσης, πολύ συχνά όχι μόνο δεν έχει τα αναμενόμενα, για το ΣΥΡΙΖΑ, αποτελέσματα, αλλά βγάζει στην επιφάνεια το πραγματικό πρόσωπο, τις επιλογές και τις απόψεις που κυοφορούνται μέσα στο συγκεκριμένο πολιτικό μόρφωμα.

Ενα από τα χαρακτηριστικά παραδείγματα για τον καιροσκοπισμό της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, για τον άκρατο οπορτουνισμό, ο οποίος προκειμένου να εξυπηρετήσει ποικιλόμορφες σκοπιμότητες, ταυτίζεται ακόμα με τις πιο σκοτεινές πλευρές της δράσης των καπιταλιστών, αποτελούν οι φραουλοφυτείες της νέας Μανωλάδας. Εκεί που για να λουφάξουν οι εργάτες γης, μίλησε ο νόμος της καραμπίνας. Εκεί που και πριν από λίγα χρόνια τα αφεντικά της φράουλας είχαν μετατρέψει την περιοχή σε θέατρο απειλών, ξυλοδαρμών και διωγμών των εργατών γης, που ξεκινώντας από την άκρη του κόσμου ήρθαν στον τόπο μας να εξοικονομήσουν κάποιες πενταροδεκάρες.

... και οι «επενδύσεις» στη Μανωλάδα

Τα πράγματα στη Μανωλάδα, είναι περισσότερο μαύρα, από ό,τι περιγράφεται στα ρεπορτάζ των εφημερίδων και των ΜΜΕ γενικά. Οι ίδιοι οι επιχειρηματίες της περιοχής, αυτοί που πλουτίζουν με την παραγωγή της φράουλας, χωρίς περιστολές και φιοριτούρες ομολογούν ότι για να υπάρχει ανταγωνιστική παραγωγή ολόκληρη η διαδικασία στηρίζεται στην παράνομη μετανάστευση, τη μαύρη εργασία, το μηδαμινό μεροκάματο, ενώ οι επιχειρηματίες προκειμένου οι μετανάστες να μην προσπερνούν την περιοχή τους, τους παρέχουν γη σε δικά τους χωράφια, όπου εκείνοι από μόνοι τους εγκαθιστούν τα άθλια και επιβλαβή για την υγεία παραπήγματα, στα οποία περνούν τις ώρες που δεν εργάζονται. Μιλάμε, δηλαδή, για συνθήκες δουλείας, την οποία επικαλούνται οι ίδιοι οι αφεντάδες της φράουλας. Διαφορετικά, λέει, θα μας φάνε τη δουλειά οι Τούρκοι...

Κι όμως αυτό το καθεστώς, της ακραίας, αλλά και της αναγκαίας εκμετάλλευσης για τους καπιταλιστές φράουλας εν έτει 2013, προσπάθησε να δικαιολογήσει η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Εφη Σαλτάρη - Γεωργοπούλου. Στην προσπάθειά της να βγάλει λάδι τις μεθόδους εκμετάλλευσης του κεφαλαίου, η εν λόγω κυρία τόλμησε να μιλήσει για άδικες... γενικεύσεις. Στο διά ταύτα, μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό, παρέδωσε μαθήματα του... στιλ:

«Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να γενικεύσουμε»...
«Δε σημαίνει ότι επειδή έχει περάσει έτσι στον Τύπο, ότι όλοι εκμεταλλεύονται τους εργάτες»...
Δε «ζούνε κάτω από άθλιες συνθήκες»...

Πολλά είπε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς θα μείνουμε μόνο σε εκείνο που αναφώνησε, μέσα στη σπουδή της να δικαιολογήσει το σύγχρονο σκλαβοπάζαρο, λέγοντας: «Εν πάση περιπτώσει υπάρχουν και νομοταγείς που πληρώνουν κανονικά και συνεργάζονται με τον κόσμο».

Ε, λοιπόν, για μια ακόμα φορά αποδεικνύεται ότι οι άνθρωποι κάνουν τα πάντα για να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους από το κύριο. Και το κύριο, στην προκειμένη περίπτωση, είναι ότι όλοι τους, μαζί και ο ΣΥΡΙΖΑ και η βουλευτίνα του, έχουν αποδεχτεί τη λογική της υποταγής που πρέπει να δείχνουν οι εργαζόμενοι και ο λαός, απέναντι σε ό,τι η πλουτοκρατία παρουσιάζει ως... επένδυση. Υποταγή, ακόμα και στις συνθήκες μεσαίωνα και τους απάνθρωπους όρους απασχόλησης που απαιτεί η σύγχρονη φραουλο-καλλιέργεια, προκειμένου να προσφέρει μεγάλα κέρδη τους εκμεταλλευτές των φυτειών της Μαλωλάδας.