Με τις βασικές θέσεις τους, μέσα από το ίδιο το κείμενο της Διακήρυξής τους, οι Οικολόγοι Πράσινοι ουσιαστικά αυτοαποκαλύπτονται και αποκαλύπτουν την «πράσινη» πεπονόφλουδα που μας πλασάρουν:

1. «Για τους Πράσινους είναι δεδομένη η θέση υπέρ της ευρωπαϊκής ενοποίησης και μάλιστα με ομοσπονδιακή μορφή», αναφέρουν. Ομολογούν ξεκάθαρα ότι είναι υπέρ της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, δηλαδή: Στηρίζουν όλες τις αντιλαϊκές αντεργατικές συνθήκες της ΕΕ, όπως την Ενιαία Πράξη του 1986, το Μάαστριχτ, το Αμστερνταμ, τη Νίκαια και το «ευρωσύνταγμα» (για την «τιμή των όπλων» βάζουν μόνο την προϋπόθεση να συνταχθεί εκ νέου από συντακτική συνέλευση και να επικυρωθεί από δημοψηφίσματα), τη Συνθήκη της Λισαβόνας. Στηρίζουν με πάθος όλες τις επιλογές της ΕΕ, οι οποίες, με στόχο τη διασφάλιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, προσπαθούν να κατεδαφίσουν όσα δικαιώματα κατέκτησε με αγώνες και θυσίες η εργατική τάξη, όλα αυτά τα χρόνια. Το «Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα» (μέλος του οποίου είναι και οι Οικολόγοι Πράσινοι) μάλιστα ψήφισε όλο αυτό το διάστημα όλες αυτές τις ρυθμίσεις που ανατρέπουν τις εργασιακές σχέσεις, που καθιερώνουν ελαστικές μορφές απασχόλησης, το δουλεμπόριο μέσω γραφείων για την ενοικίαση εργαζομένων, την περιβόητη «ευελφάλεια». Που προωθούν το 65ωρο και το 75ωρο, την κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης κ.ά.

2. Οχι μόνο στηρίζουν όλες αυτές τις αντιδραστικές επιλογές, αλλά δεν παραγνωρίζουν, όπως αναφέρουν, «ότι η ενοποίηση συνοδεύτηκε από την εξαφάνιση της αποικιοκρατίας και των ολοκληρωτικών καθεστώτων που είχε γνωρίσει η ήπειρός μας». Ομολογούν δηλαδή ότι συντάσσονται με τις πιο αντιδραστικές δυνάμεις στην αντικομμουνιστική εκστρατεία. Αλλωστε είναι γνωστό ότι το «Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα», συνδιαμόρφωσε, συνυπέγραψε και υπερψήφισε στο Ευρωκοινοβούλιο το κατάπτυστο κείμενο που εξισώνει το φασισμό με τον κομμουνισμό.

3. Αναφέρουν με έμφαση ότι είναι ενάντια στην «επίσημη» Ευρώπη των εθνικών κυβερνήσεων και των δύο κομματικών σχηματισμών που πλειοψηφούν στο Ευρωκοινοβούλιο. Δηλώνουν ότι καταδικάζουν «την απερχόμενη Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την προώθηση της απορρύθμισης των αγορών σε βάρος της βιωσιμότητας και της κοινωνικής αλληλεγγύης, την παραγνώριση του επείγοντος της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής και την αποτυχία τους να προωθήσουν τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα στην ΕΕ». Παρ' όλα αυτά στο Ευρωκοινοβούλιο οι λάτρεις αυτοί της κοινωνικής δικαιοσύνης, στο Ευρωκοινοβούλιο ψήφισαν όλες τις προαναφερόμενες αντιλαϊκές, αντεργατικές συνθήκες και μέτρα. Οι κήνσορες αυτοί των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ζητάνε την ενδυνάμωση του λεγόμενου Χώρου Ελευθερίας Ασφάλειας και Δικαιοσύνης (ΧΕΑΔ) της ΕΕ και των ευρωενωσιακών μηχανισμών φακελώματος και καταστολής του εργατικού κινήματος. Οι γνήσιοι αυτοί σωτήρες του πλανήτη από τις κλιματικές αλλαγές, υπερψήφισαν στο Ευρωκοινοβούλιο την οδηγία «για τη βελτίωση και διεύρυνση του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου της Κοινότητας». Κι ας αποδείχτηκε περίτρανα (πρόσφατο δημοσίευμα της «Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν») ότι οι ρυπογόνες επιχειρήσεις που συμμετείχαν στο σύστημα «εμπορίας ρύπων» την τριετία 2005 - 2007 βομβάρδισαν την ατμόσφαιρα με περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα και κέρδισαν επιπλέον δισεκατομμύρια ευρώ!

4. Προβάλλουν ως εναλλακτική λύση στη «χρηματοπιστωτική» (φοβούνται ακόμη και το χαρακτηρισμό «καπιταλιστική») κρίση την... πράσινη οικονομία και μιλούν για ένα «πράσινο new deal», ζητώντας τα «πακέτα διάσωσης» να διοχετευτούν σε πράσινες επενδύσεις, δηλαδή σε ...πράσινους καπιταλιστές! Πρόκειται για μια απόλυτη ταύτιση με την επίσημη πολιτική της ΕΕ, όπως τη διακήρυξε πρόσφατα μιλώντας στο Ευρωκοινοβούλιο ο Ελληνας επίτροπος για το Περιβάλλον Σταύρος Δήμας, ο οποίος («εραστής» κι αυτός της λεγόμενης «πράσινης οικονομίας»), παραδέχτηκε ότι «η δέσμη μέτρων της ΕΕ για τις κλιματικές αλλαγές και την ενέργεια δημιουργεί τη βάση για ένα νέο, πράσινο "new deal", που θα ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας σε διεθνές επίπεδο». Η «πράσινη οικονομία» και το «πράσινο new deal» δεν είναι τίποτε άλλο, λοιπόν, από μια πρόταση διαχείρισης και αξιοποίησης των προβλημάτων του περιβάλλοντος προς όφελος των στρατηγικών συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου. Για τη δημιουργία νέων πεδίων δράσης και κερδοσκοπίας του μεγάλου κεφαλαίου σε τομείς όπως αυτοί της ενέργειας, των μεταφορών, των κατασκευών, του νερού, του τουρισμού κ.ά., που σε πολλές περιπτώσεις συνοδεύονται από την ένταση στην εμπορευματοποίηση της γης, γεγονός που συνεπάγεται αποψίλωση των δασών, ισοπέδωση προστατευόμενων οικοσυστημάτων, μείωση της βιοποικιλότητας.

5. Πρόκειται μάλιστα για επενδύσεις που προβλέπεται να γίνουν με «παχυλές» κρατικές ενισχύσεις, κίνητρα και φοροαπαλλαγές, δηλαδή με χρήματα που θα πληρώσει ο «χειμαζόμενος» και από την καπιταλιστική κρίση λαός. Οι Οικολόγοι Πράσινοι δηλώνουν μάλιστα ότι στηρίζουν το πανευρωπαϊκό αίτημα των Πράσινων για επενδύσεις 500 δισ. ευρώ στην Ευρώπη των «27» ως το 2014. Δηλώνουν ότι έτσι θα δημιουργηθούν 5 εκατ. «πράσινες» θέσεις εργασίας. Εκείνο που δε λένε είναι πόσες θέσεις εργασίας «μη πράσινες» θα χαθούν. Και βέβαια με ποιες σχέσεις εργασίας θα δουλεύουν, οι «πράσινοι» εργαζόμενοι. Προφανώς θεωρούν αυτονόητο ότι θα απασχολούνται με τις κατάμαυρες ελαστικές σχέσεις εργασίας, που και οι ίδιοι οι Πράσινοι ψήφισαν στο Ευρωκοινοβούλιο...

6. Υποστηρίζουν ότι «θέλουν υγεία για όλους, ποιοτική διατροφή». Παρόλα αυτά, όπως έδειξε η στάση των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο, για την ασφάλεια των τροφίμων περιορίζονται ουσιαστικά στην αναγραφή στοιχείων στις ετικέτες, μεταφέρουν δηλαδή την ευθύνη από τις πολυεθνικές των τροφίμων στους ίδιους τους καταναλωτές. Ενδεικτική είναι και η στάση τους σχετικά με τα μεταλλαγμένα. Από τη μια στα λόγια λένε «απόλυτο όχι στα μεταλλαγμένα« και από την άλλη ψήφισαν την οδηγία που προβλέπει τη συνύπαρξη των μεταλλαγμένων με τις άλλες καλλιέργειες!

7. Υποστηρίζουν ότι θέλουν «ανθρώπινες πόλεις με ποιότητα ζωής για όλους», χωρίς, όμως, να θέτουν το θέμα της εμπορευματοποίησης της γης, της πολιτικής γης γενικότερα με γνώμονα το κέρδος, που έχει μεταβάλει τη ζωή των πόλεων σε κόλαση.

8. «Θέλουμε - υποστηρίζει σε άλλο σημείο η Διακήρυξη - μια ΕΕ δεσμευμένη στην υπόθεση της ειρήνης. Με κοινή εξωτερική πολιτική, με ανεξαρτησία από τις ΗΠΑ, αλλά χωρίς φιλοδοξίες υπερδύναμης». Παρ' όλα αυτά είναι το ίδιο αυτό κόμμα των Πρασίνων που συμφώνησε και στήριξε την πολιτική ΝΑΤΟ - ΗΠΑ - ΕΕ στα Βαλκάνια, που συμμετείχε στις ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις στο διαμελισμό και το αιματοκύλισμα της Γιουγκοσλαβίας (ποιος δε θυμάται τον περιβόητο ...καταπράσινο ηγέτη Γιόσκα Φίσερ, υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας;) που συνοδεύτηκε και από την τεράστια οικολογική καταστροφή και την υποθήκευση της υγείας εκατομμυρίων ανθρώπων από τόνους απεμπλουτισμένου ουρανίου.

Κατά τα άλλα, οι Οικολόγοι Πράσινοι υποστηρίζουν ότι δίνουν «ρόλο στους πολίτες» και μιλούν για «διασφάλιση της διαφάνειας» στην Ευρώπη. Την ίδια στιγμή όμως, δεν τολμούν καν να ζητήσουν την κατάργηση της ισχύος «των λόμπι και της επιρροής των μεγάλων επιχειρήσεων», που παραδέχονται ότι δίνουν τον τόνο στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων στην ΕΕ και στο Ευρωκοινοβούλιο. Μόλις που ψελλίζουν κάτι για ...«περιορισμό» της επιρροής αυτής, την οποία θεωρούν «υπέρμετρη». Ε, όχι και να τα βάλουν με το «πράσινο» επιχειρηματικό λόμπι...