Στο 707 Αθλητικό Κέντρο γυμνάζεται το ιστορικό αθλητικό ερασιτεχνικό σωματείο ΑΟ Αμπελοκήπων. Σήμερα, το σωματείο έχει χωριστεί σε τρία αθλήματα με ξεχωριστές διοικήσεις και προϋπολογισμούς: Ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ. Συνομιλήσαμε με τους Βαγγέλη Μουτάλη γραμματέα και Αλέξη Βαρνά ταμία που βρίσκονται στον τομέα του μπάσκετ και μας εξήγησαν τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ερασιτεχνικός αθλητισμός σήμερα. Ελλειψη χώρων, αδιαφορία από τις αρμόδιες αρχές (Πολιτεία - Δήμος) και υπέρογκα έξοδα συνθέτουν τη γενικότερη κατάσταση.

- Πού γυμνάζετε τους αθλητές σας;

«Οι ακαδημίες ποδοσφαίρου γυμνάζονται μεταξύ Χολαργού - Αγ. Παρασκευής. Οπως ξέρεις, εδώ δεν υπάρχουν γήπεδα ποδοσφαίρου. Οι Αμπελόκηποι είναι πολύ μεγάλη γειτονιά με πολλούς οικονομικούς μετανάστες, οι οποίοι έχουν πολλά παιδιά. Χώροι ελεύθεροι δεν υπάρχουν. Γήπεδα δεν υπάρχουν, οι αλάνες έγιναν εμπορικά κέντρα. Τα παιδιά του ποδοσφαίρου γυμνάζονται σε ιδιωτικούς χώρους, για τους οποίους πληρώνουμε. Η μεταφορά των παιδιών γίνεται με τα αυτοκίνητά μας. Οι Ακαδημίες του μπάσκετ και του βόλεϊ γυμνάζονται στα ανοιχτά γήπεδα του αθλητικού κέντρου. Απ' αυτά τα γηπεδάκια έχουν βγει μεγάλοι παίχτες: Αντωνιάδης, Μπαρμπαλιάς, Πασχάλης, Σταυρακόπουλος, Φλώρος, Παπαλουκάς, Παναγιωταράκος, Κορωναίος, Ιωάννου και βέβαια η μεγάλη ομάδα Καλαφατάκης, Φλώρος, Πατρίκιος, Σταυρακόπουλος, Παναγιωταράκος κ.λπ.».

- Τι έγινε αυτή η ομάδα;

«Η μετατροπή του ερασιτεχνικού αθλητισμού σε επαγγελματικό κατέστρεψε τα πάντα. Από τη στιγμή που οι παλαιοί ερασιτέχνες παράγοντες παραμερίστηκαν και μπήκαν οι χορηγοί ο σύλλογος διαλύθηκε, πουλήθηκαν οι παίκτες κ.λπ. Οταν έφυγαν άφησαν καμένη γη. Μέχρι σήμερα, έπειτα από 15 χρόνια, ακόμα πληρώνουμε τα χρέη που άφησαν. Τα φυτώρια που είχαμε τότε διαλύθηκαν. Για να φτιάξεις ακαδημίες θέλεις χρόνια, δεν είναι εύκολη δουλιά».

- Πόσα παιδιά έχετε σήμερα;

«Στο μπάσκετ γύρω στα 150 παιδιά, αγόρια - κορίτσια. Αλλα τόσα στο βόλεϊ και στο ποδόσφαιρο γύρω στα 50. Ολα μαζί γύρω στα 350 παιδιά. Οσα απ' αυτά έχουν δίνουν γύρω στα 15 - 20 ευρώ το μήνα, αυτά τα δίνουμε στους προπονητές για οδοιπορικά».

- Τι προϋπολογισμό έχετε;

«Το μπάσκετ γύρω στις 10 χιλ. ευρώ. Δεν έχουμε καμιά βοήθεια από την πολιτεία, ούτε από το δήμο. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες έκαναν πολύ κακό στον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Οι μεγαλοπαράγοντες ανακατεύονται με τον αθλητισμό για προσωπικά οφέλη. Δεν προσφέρουν στην ουσία τίποτα. Πρέπει να σου πούμε τα εξής: Δεν υπάρχουν αθλητικοί χώροι, π.χ. το κλειστό γυμναστήριο του Γουδιού δε μας προσφέρει τίποτα, υπάρχει αδιαχώρητο, είμαστε ο ένας πάνω στον άλλο. Κάθε γειτονιά έπρεπε να έχει τους δικούς της χώρους. Πολλά τα προβλήματα, αξεπέραστα. Δεν έχουμε έσοδα από πουθενά. Ολα είναι στον αέρα. Βγάζουμε χρήματα από τον οικογενειακό μας προϋπολογισμό για το σύλλογο. Ο κόσμος πρώτα μας έδινε, σήμερα δεν μπορούν, η ζωή έχει ακριβύνει, ο κόσμος είναι χρεωμένος.

- Δεν υπάρχουν WC και αποδυτήρια.

«Μα τι λες; αυτά είναι επιστημονική φαντασία. Τα παιδιά πάνε όπου βρουν. Και όμως ο Αθλητικός Οργανισμός του Δήμου έχει πολλά λεφτά. Πού πάνε αυτά; Το ωραίο σε μας είναι ότι έχουμε πολλά παιδιά από Φιλιππίνες, Αλβανία, Πακιστάν, Νιγηρία, Αγκόλα και αγαπάνε το σύλλογο. Ο αθλητισμός μπορεί να δώσει διέξοδο στα παιδιά, κυρίως ο ερασιτεχνικός αθλητισμός. Αλλά, δυστυχώς, η πολιτεία δεν προσέχει τα μικρά σωματεία. Δεν είμαστε αισιόδοξοι, δεν ενδιαφέρονται για τον αθλητισμό, δεν τον αγαπάνε. Θέλουν να μας οδηγήσουν στον πλήρη επαγγελματισμό. Τα μικρά αθλητικά σωματεία παίζουν το ρόλο του σχολείου. Αν χαθεί το σωματείο της γειτονιάς θα είναι καταστροφή. Εχουμε παιδιά που οι γονείς τους εργάζονται όλη μέρα. Αν δεν υπήρχε ο σύλλογος αυτά θα ήτανε στους δρόμους.

• Αύριο ο Εθνικός Ελληνορώσων