ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 24 Γενάρη 1997
Σελ. /32
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΤΣΙΟΥΝΗ, ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΗ ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ ΚΑΙΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΣΕΝΓΚΕΝ
Πρέπει να αντιδράσουμε

- Ποιο είναι το περιεχόμενο της Συμφωνίας Σένγκεν;

- Πρόκειται για μια συμφωνία η οποία ξεκίνησε το 1985 από πέντε χώρες της τότε ΕΟΚ και προβλέπει ηλεκτρονικό φακέλωμα των πάντων, προσώπων και πραγμάτων. Το άρθρο 93 της συμφωνίας αναφέρει ρητά ότι σκοπός της Σένγκεν είναι η υπεράσπιση της δημόσιας τάξης και της κρατικής ασφάλειας. Καταργεί βασικές έννοιες του κράτους δικαίου, αφού προβλέπει φακέλωμα με την υπόνοια ότι... στο μέλλον κάποιος μπορεί να παρανομήσει. Επίσης, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το Σύνταγμα της χώρας. Στην πορεία και άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης εντάχθηκαν στη Σένγκεν. Η ΝΔ με κοινοβουλευτικό πραξικόπημα ενέταξε την Ελλάδα στη Σένγκεν το 1992. Σήμερα ασκούνται αφόρητες πιέσεις και στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ για ένταξη και εφαρμογή της Σένγκεν. Ακόμη, βρίσκεται σε εξέλιξη προσπάθεια ένταξης και χωρών εκτός ΕΕ.

- Τι επιδιώκει η ΕΕ με την εφαρμογή της;

- Οι κυρίαρχοι κύκλοι της ΕΕ επιδιώκουν τη θωράκιση και την υπεράσπιση των καθεστώτων τους, δηλαδή, του καπιταλισμού. Προσπαθούν φακελώνοντας τους πάντες να ελέγχουν τις κινήσεις και τις δραστηριότητες των πολιτών, ώστε να αποτρέψουν ή και να περιορίσουν τις αντιδράσεις στα άνομα σχέδιά τους. Να πούμε και κάτι ακόμη που αφορά άμεσα τους πολίτες της χώρας μας: Οι υπηρεσίες Ασφάλειας της Ελλάδας έχουν μηχανογραφήσει χιλιάδες φακέλους Ελλήνων πολιτών. Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος οι φάκελοι αυτοί ή μέρος τους να ενταχθούν στο σύστημα πληροφοριών Σένγκεν, κάτι που σύμφωνα με πληροφορίες απαιτούν οι άλλοι εταίροι.

- Σε ποια κατεύθυνση κινείται το νομοσχέδιο Γιαννόπουλου;

- Η Συμφωνία Σένγκεν προκειμένου να εφαρμοστεί από μια χώρα είναι απαραίτητο το Κοινοβούλιό της να ψηφίσει νόμο, με τον οποίο υποτίθεται ότι θα προστατεύεται ο πολίτης από τη συλλογή και την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Το νομοσχέδιο Γιαννόπουλου ήρθε να καλύψει αυτό το κενό για τη χώρα μας. Με δυο λόγια, είναι ο απαραίτητος νόμος για την εφαρμογή της Σένγκεν. Είναι ο νόμος ο οποίος, με πρόσχημα την προστασία του πολίτη από το ηλεκτρονικό φακέλωμα, το νομιμοποιεί, το καθιερώνει. Να προσθέσουμε ακόμη ότι σε αρκετά ζητήματα το ν/σ Γιαννόπουλου υπερβαίνει και αυτή τη Σένγκεν. Π.χ., προβλέπει την ελεύθερη διακίνηση της πληροφορίας στην ΕΕ ή επιτρέπει την επεξεργασία "ευαίσθητων δεδομένων" και από ιδιώτες ακόμη και σε χώρες εκτός Σένγκεν. Εύκολα γίνεται αντιληπτό τι σημαίνει και γιατί μπήκε η συγκεκριμένη διάταξη.

- Τι έχει κάνει και τι θα κάνει η Επιτροπή για να μην εφαρμοστεί;

- Επισκεφθήκαμε τον υπουργό και τον γγ του υπουργείου Δικαιοσύνης, στείλαμε επιστολές στα κόμματα, διοργανώσαμε ημερίδα στην Αθήνα, εκδώσαμε υπόμνημα διαμαρτυρίας, το οποίο υπογράφεται από τους μαζικούς φορείς της χώρας μας, εκδίδουμε ανακοινώσεις με τις θέσεις μας. Επίσης, εκδώσαμε ενημερωτική προκήρυξη, η οποία μοιράστηκε σε όλη την Ελλάδα, σχεδόν στο σύνολό της. Σημειώνουμε ότι όλα τα παραπάνω υλικά τα στέλνουμε πάντα και στα ΜΜΕ, αλλά, δυστυχώς, με εξαίρεση το "Ριζοσπάστη", οι δημοσιεύσεις είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Στους άμεσους στόχους μας είναι η προσπάθεια ενημέρωσης των κομμάτων, η μεγαλύτερη μαζικοποίηση της επιτροπής, η λήψη και άλλων μέτρων ενημέρωσης του λαού, η διεξαγωγή ημερίδων και σε πόλεις της επαρχίας, με δυο λόγια, η οργάνωση των αντιδράσεων των πολιτών της χώρας μας σε αυτή την αντιδημοκρατική επιλογή. Εκτιμάμε ότι σήμερα υπάρχει η δυνατότητα, αν πραγματικά αντιδράσουμε οργανωμένα σε αυτή την επιλογή, να αποτρέψουμε τη νομιμοποίηση του ηλεκτρονικού φακελώματος και την εφαρμογή της Σένγκεν.

Γ. Α.


ΑΠΟ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΘΕΣΕΙΣ

"Ο αγώνας μας είναι στέρεη παρακαταθήκη για το ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα". (Απόσπασμα από τη χτεσινή ανακοίνωση των Ενώσεων Μηχανικών (ΠΕΜΕΝ) και Θερμαστολαδάδων ("Ο Στέφενσων").

Παρακαταθήκη για το σύνολο του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, συμπληρώνουμε εμείς. Και, βέβαια, αναφερόμαστε στην ηρωική - στην κυριολεξία του επιθέτου - απεργία των Ελλήνων ναυτεργατών. Μια απεργία που κόντρα σε θεούς και δαίμονες κράτησε 10 ολόκληρα συνεχή μερόνυχτα - περισσότερο από κάθε προηγούμενη. Μία απεργία που έγινε κόντρα στο σκληρό πυρήνα του κεφαλαίου, τον εφοπλιστικό, και ταυτόχρονα κόντρα στον πυρήνα μιας πολιτικής αφανισμού τμημάτων της εργατικής τάξης, τα οποία με εξαιρετικά σκληρούς, ματωμένους αγώνες δεκαετιών, είχαν κατορθώσει να ανορθωθούν από το επίπεδο του αλυσοδεμένου στη γαλέρα σκλάβου, σ' αυτό του ανθρώπου που έχει δικαίωμα μέσα στο πλωτό κάτεργό του να τρώει πάνω σε καθαροπλυμένα τραπεζομάντιλα. Φαντάζει λίγο; Γι' αυτό το "λίγο" έχουν πέσει κορμιά και κορμιά. Κι αυτό το ακριβοπληρωμένο "λίγο" είναι το λιγότερο που διακυβεύεται σήμερα. Η συνεπικουρούμενη από την κυβερνητική πολιτική επέλαση των εφοπλιστών στα ναυτεργατικά δικαιώματα και κατακτήσεις, δεν έχει στόχο να κάνει λιγοστό το πικρό ψωμί που βγάζει ο ναυτικός στη θάλασσα. Εχει στόχο να το κάνει κυριολεκτικά ψίχουλα. Και είναι τέτοια η ένταση αυτής της επίθεσης, που πράγματι χρειάζεται ηρωικός αγώνας ακόμα και για να ορθωθεί ένα μικρό ανάχωμα σ' αυτήν. Τέτοιον αγώνα έδωσαν αυτά τα 10 μερόνυχτα οι Ελληνες ναυτεργάτες.

* * *

Εναν αγώνα που διακρίθηκε για αρκετά, ποιοτικά ανώτερα, χαρακτηριστικά του σε σχέση με άλλους προηγούμενους. Ηταν αγώνας απόλυτα μαζικός. Πήραν μέρος οι πάντες και για να γίνει κατανοητό τι σημαίνει "οι πάντες", υπενθυμίζουμε πως ο πλοίαρχος είναι και νομικά κατοχυρωμένα ο επί του πλοίου εκπρόσωπος του πλοιοκτήτη. Ε, ακόμα κι αυτοί οι πλοίαρχοι, με ελάχιστες θλιβερές εξαιρέσεις, πήραν μέρος στην απεργία. Ηταν αγώνας που έγινε με αξιοζήλευτη ενότητα. Οταν ο Βαρδινογιάννης στάθηκε στον καταπέλτη του πλοίου με το περίστροφο στη μέση και ζήτησε να μάθει ποιοι είναι αυτοί που απεργούν, πέρασαν μπροστά του και βγήκαν στο ντόκο όλοι! Ηταν αγώνας καθαρά ταξικός. Διατηρώντας στη διάρκεια του αγώνα τις διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις τους - είναι προς διερεύνηση αν εξακολουθούν να τις διατηρούν απόλυτα και σήμερα - έδωσαν καθαρά μια μάχη ως τάξη κόντρα σε μια άλλη τάξη. Οι εφοπλιστές πάσχισαν πολύ να πείσουν ότι οι απεργοί πάλευαν μόνο ενάντια στην κυβερνητική πολιτική. Οι ναυτεργάτες γνώριζαν και γνωρίζουν ότι αυτή η πολιτική υπαγορεύτηκε από τους εφοπλιστές. Πάλεψαν ενάντια στην κυβερνητική πολιτική έτσι που εξανάγκασαν την κυβέρνηση να αποκαλύψει το αντεργατικό προσωπείο της, να δείξει πως ευαγγέλιό της έχει την πρόσφατη επιστολή του προέδρου του "Κομίτυ", που αξίωσε εδώ και τώρα κατάργηση κάθε περιορισμού ως προς το πόσους, ποιους, πόσο και με ποιους όρους θα ναυτολογούν οι εφοπλιστές ακόμα και στα υπό ελληνική σημαία πλοία. * * *

Οι συζητήσεις που άνοιξαν στη διάρκεια της απεργίας και δε σταμάτησαν ούτε με την είδηση της αναστολής της από μια πλειοψηφία διοίκησης συνδικάτου (ΕΕ της ΠΝΟ) ανάξια να εκπροσωπεί έναν τέτοιο κλάδο, ανέδειξαν μια σειρά ακόμα στοιχεία για το επίπεδο της ταξικής σύγκρουσης και τους όρους που αυτή διεξάγεται σήμερα, που ξεφεύγουν από τα όρια μιας σύντομης ανάλυσης σε εφημερίδα. Εδώ, μένει να σημειώσουμε ορισμένες άλλες πλευρές. Οι ναυτεργάτες δεν ήταν μόνοι τους. Η μάχη δόθηκε ευρύτερα από την εργατική τάξη, κέρδισε με το μέρος της πλατιά λαϊκά στρώματα. Ο διχασμός δεν πέρασε. Κι αυτό επέδρασε καταλυτικά, τόσο υπέρ της αποφασιστικής συνέχειας του αγώνα, όσο και στο να εξαναγκάσει τη συγκεκριμένη σημερινή κυβέρνηση να υποχωρήσει αισθητά, όχι τόσο ως προς τα αιτήματα της απεργίας, όσο κύρια ως προς τη βασική της αντίληψη για την εφαρμογή της πολιτικής της. Μια κυβέρνηση που έχει κάνει απόλυτο δόγμα το "δε συζητάω με απεργούς", μια κυβέρνηση που αξιώνει να θεωρείται μονόδρομος η πολιτική της, αναγκάστηκε - αφού δεν έφεραν αποτέλεσμα οι τραμπούκοι που επιστράτευσε πλάι στις κρατικές δυνάμεις καταστολής - να στείλει τρεις υπουργούς της στο λιμάνι για να συζητήσουν τα αιτήματα της απεργίας, πάντα με τα πλοία δεμένα στους ντόκους. Δηλώνει βέβαια, ότι από το αποτέλεσμα αυτής της συζήτησης - που απέχει μακράν από αυτό που η ίδια ονομάζει "κοινωνικό διάλογο" - δε θίχτηκε ο πυρήνας της πολιτικής της. Κι όμως, αυτά τα ελάχιστα που έβαλε στο χέρι μερίδα ναυτεργατών, και τα άλλα, επίσης ελάχιστα που προς το παρόν δεν αφαιρούνται από τις κατακτήσεις, πάντα σε σχέση με το μέγεθος της επίθεσης, είναι σοβαρό πλήγμα στον πυρήνα αυτής της πολιτικής που στοχεύει να μην αφήσει τίποτα όρθιο. Το σπάσιμο αυτού του "εκσυγχρονιστικού τσαμπουκά" είναι ήδη μία σημαντική κατάκτηση.

* * *

Τα αποτελέσματα αυτής της μάχης ασφαλώς και θα μπορούσαν να ήταν πιο κοντά στους στόχους που έθεσε η απεργία. Πότε; Οταν αυτή δινόταν με άλλους όρους, με άλλους συσχετισμούς και στο εσωτερικό του κινήματος. Κι αυτοί οι όροι δεν υπήρχαν, επιβάλλεται να διαμορφωθούν. Η ίδια η απεργία έβαλε γερές βάσεις σε μία τέτοια κατεύθυνση. Κι αυτό είναι επίσης κέρδος. Καθώς, μάλιστα, τα βασικά προβλήματα παραμένουν άλυτα, στο χέρι και των ναυτεργατών - όπως ισχύει για το σύνολο της εργατικής τάξης - είναι να δοθεί η επόμενη μάχη στους καταπέλτες με πλήρη αξιοποίηση των κερδών που άφησε η ανασταλείσα χτες απεργία.

Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

Κι όμως, αυτά τα ελάχιστα που έβαλε στο χέρι μερίδα ναυτεργατών, και τα άλλα, επίσης ελάχιστα που προς το παρόν δεν αφαιρούνται από τις κατακτήσεις - πάντα σε σχέση με το μέγεθος της επίθεσης - είναι σοβαρό πλήγμα στον πυρήνα της πολιτικής που στοχεύει να μην αφήσει τίποτα όρθιο.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ