Λες και ήταν χθες... μα πάνε τρία χρόνια. Η Ακρόπολη ανοιχτή ως το πρωί, νύχτες με αυγουστιάτικη πανσέληνο. Σκεφτόσουν στα πόδια σου να απλώνεται η Αθήνα, έστω αυτή η άχαρη, η μπετονένια πόλη, πάνω το φεγγάρι γεμάτο κι εσύ στο κέντρο σχεδόν του κόσμου. Στην Ακρόπολη.

Το 'ξερες ότι δε θα 'ταν έτσι μα θα 'θελες. Αλλωστε, βαθιά μέσα σου γνώριζες ότι ο ρομαντισμός δεν προγραμματίζεται... Παρ' όλα αυτά να το αποφύγεις δεν μπορούσες και μπήκες στο πρόγραμμα. Αναγκάστηκες να το υποστείς, να εκνευριστείς, να κουραστείς, να απογοητευτείς, να μελαγχολήσεις βαθιά και να αποζητάς το μπετονένιο διαμέρισμά σου. Εκεί τουλάχιστον μπορείς να ονειρεύεσαι τέτοιες νύχτες με Πανσέληνο.

Ακολούθησες όμως το πρόγραμμα που έλεγε: "σήμερα που έχει φεγγάρι γίνε ρομαντικός σε έναν ιερό αρχαιολογικό χώρο". Χιλιάδες ανθρώποι, κάθιδροι, κολλημένοι ο ένας πάνω στον άλλο, σπρώχνονταν μεταξύ τους. Βλέμματα εχθρικά στον διπλανό που βιάζεται. Ετοιμοι για καβγά "σιγά κύριε μη σπρώχνετε". Νόμιζες ότι βρισκόσουν στο τρόλεϊ, κι όμως ήσουν στα Προπύλαια... Ασφυξία, άνθρωποι με τσάντες παραφουσκωμένες, γιατί άραγε, αναρωτιόσουν. Κι άλλοι άνθρωποι, αλλά αυτούς τους γνώριζες ήταν οι φύλακες, να ψάχνουν τις τσάντες, όσες προλάβαιναν, και να βάζουν στην άκρη δεκάδες κουτάκια από μπίρες. Κατόρθωσες να ανέβεις κι εσύ όπως κι άλλοι και να βρεις μια πέτρα να ξεκουραστείς. Αλλωστε, ήσουν στον Ιερό Βράχο και αυτό ποιος μπορούσε να στο χαλάσει; Κι όμως, μπορούσε η κυρία της διπλανής πέτρας, που προνόησε να φέρει το τάπερ με τα λαδερά φασολάκια... Ηταν μία νύχτα με πανσέληνο στην Ακρόπολη πριν τρία χρόνια.

Από τότε, που υπουργός Πολιτισμού ήταν ο Σταύρος Μπένος, κανείς άλλος δεν τόλμησε τέτοιου είδους κάλεσμα στην Ακρόπολη ή σε άλλο αρχαιολογικό χώρο.Τουλάχιστον κανείς δεν τόλμησε να καλέσει "σε μαζική μαγεία και ρομαντισμό", θαρρείς και είναι πρόσκληση σε μαζικό συλλαλητήριο. Αυτό όμως είναι μόνο η μία διάσταση.

Το τόλμησε η σημερινή πολιτική ηγεσία, αναπτύσσοντας τη θεωρία "της εξοικείωσης του κόσμου με τους αρχαιολογικούς χώρους" και βάσει αυτής της θεωρίας ανοίγουν 39 Αρχαιολογικοί Χώροι,ανάμεσά τους και η Ακρόπολη, το βράδυ της 27ης Αυγούστου.Μάλιστα, έχουν προγραμματίσει με ακρίβεια και το συναίσθημα: "Θα είναι νύχτες περισυλλογής, πνευματικής συγκίνησης και μαγείας".Σε όλους τους χώρους, εκτός της Ακρόπολης, θα γίνονται μουσικές εκδηλώσεις, με έμφαση στην παραδοσιακή και στην κλασική μουσική.

Και κάπου εδώ φτάνουμε στη δεύτερη διάσταση. Κατά δήλωση της υπουργού Πολιτισμού το όλο εγχείρημα θα κοστίσει περίπου 100 εκατομμύρια.Το κονδύλι αυτό αφορά κυρίως στις αμοιβές των καλλιτεχνών. Ωστε το Υπουργείο Πολιτισμού μπορεί να είναι κατά μία έννοια και "φεστιβαλάρχης". Πριν όμως πάρει, ως μη όφειλε, αυτό το χαρακτήρα, καλούσε τις υπηρεσίες του να συντάξουν και να παρουσιάσουν Πρόγραμμα Δράσης, αλλά ταυτόχρονα επισήμανε ότι δεν υπάρχουν χρήματα. Και εδώ βρίσκουμε την τρίτη διάσταση αυτής της απόφασης.

Κατά την πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟ η Αρχαιολογική Υπηρεσία είναι έτοιμη και διαθέτει την υποδομή, να δέχεται τέτοιες "εφόδους" στους αρχαιολογικούς χώρους; Πόσοι αρχαιολόγοι - από τους περίπου 400 - θα ελέγχουν τους χώρους; Πόσοι φύλακες - που επίσης δεν ξεπερνούν τους 400 - θα περιφρουρήσουν τα μνημεία; Η γενική γραμματέας, Λ. Μενδώνη καθώς παρουσίαζε το πρόγραμμα είπε τη λύση: "Το αντιμετωπίζουμε με τη μεταφορά φυλάκων από άλλους χώρους". Δηλαδή, κάποιος άλλος χώρος ίσως και να μείνει αφύλακτος, προκειμένου να γίνει η μαζική φεγγαρόφωτη "πανήγυρις", στους παρακάτω αρχαιολογικούς χώρους και μάλιστα με θετική γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου.

Ακρόπολη, Ανάκτορο Βεργίνας, Αμφίπολη, Αρχαία Κόρινθος, Αρχαίο Στάδιο Δελφών, Αρχαίο Στάδιο Ρόδου, Ασκληπιείο Κω, Δήλος, Δίμηνι, Δίον, Ηραίο Σάμου, Ιερό Ποσειδώνα στο Σούνιο, Ιερό Σαμοθράκης, Κιόνια στην Τήνο, Μάλια Κρήτης, Ολυμπία, Ολυμπιείο Αθήνας, Πνύκα, Πολιόχνη Λήμνου, Υρια Νάξου, Κάστρο Αστυπάλαιας, Κάστρο Λαμίας, Κάστρο Ναυπάκτου, Κάστρο Πυθείου, Κάστρο Χλεμούτσι στην Ηλεία, Παλαιό Φρούριο Κέρκυρας, Φρούριο Μυτιλήνης, Αυλή Μουσείου Καστελόριζου, Αυλή Μουσείου Λέρου, Αυλή Ανακτόρου Μον Ρεπό, Ιερών των Μέσων στη Λέσβο, Καζάρμα Σητείας, Κάστρο Αγίας Μαύρας στη Λευκάδα, Κάστρο Ιωαννίνων, Κάστρο Μονεμβασίας, Κάστρο Τρικάλων, Μονή Δαφνίου και Νεκυομαντείο Εφύρας.

Κι αναρωτιόμαστε πώς παραχωρείται η Δήλος, που βρίσκεται ολόκληρη σχεδόν υπό συντήρηση, πώς δίνεται η Πνύκα, ύστερα από τις τελευταίες επισημάνσεις της αρμόδιας Εφορείας ότι ο χώρος δεν αντέχει τέτοιες "καταμέτωπες επιθέσεις", πώς εγκρίνεται το Στάδιο των Δελφών που ακόμα δεν έχει στερεωθεί;

Κι αναρωτιόμαστε ακόμα, αν η εξοικείωση με την Πολιτιστική Κληρονομιά αντιμετωπίζεται με μαζικά προσκλητήρια και πυροτεχνήματα ή μήπως αποτελεί αντικείμενο υποδομής και παιδείας, πριν ακόμα φτάσουμε στις νύχτες με φεγγάρι;

Δήμητρα ΜΥΡΙΛΛΑ

Το κάστρο της Μονεμβασιάς

Η Μονή Δαφνίου

Η αρχόντισσα του ρεμπέτικου

Στις 27 Αυγούστου συμπληρώνονται δύο χρόνια απουσίας της Σωτηρίας Μπέλλου

ΣΕΛΙΔΑ 5

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Κώδικες προστασίας

Προσαρμοσμένοι στα νέα τηλεοπτικά δεδομένα είναι οι κώδικες δεοντολογίας των εκπομπών, που ήδη λίγο πριν το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης πάει "διακοπές", εγκρίθηκαν από την Ολομέλειά του. Το σχέδιο έχει σταλεί στους αρμόδιους φορείς, οι οποίοι εντός δυο μηνών θα πρέπει να έχουν υποβάλει τις προτάσεις και παρατηρήσεις τους

ΣΕΛΙΔΑ 3

ΔΣΕ

Απ' το Μαλιμάδι στην Πρέσπα

Ενα οδοιπορικό, πενήντα χρόνια μετά τις τελευταίες μάχες

Μάλι Μάδι, Πρέσπες, Λέσιτς, Γάβρος, Μπίκοβικ, Βίτσι. Ενα διήμερο που έμοιαζε σαν ραντεβού με την ιστορία. Μια παρέα κομμουνιστών περπάτησαν στις περιοχές, όπου δόθηκαν οι τελευταίες μάχες των μαχητών του ΔΣΕ με τους μοναρχοφασίστες. 1948 - 1949. Γράμμος - Βίτσι. Δύο χρόνια ηρωικών αναμετρήσεων

ΣΕΛΙΔΕΣ 6 - 7