ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 22 Γενάρη 1997
Σελ. /32
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΔΟΛΩΜΑ Η "ΕΛΕΥΘΕΡΗ" ΠΡΟΣΒΑΣΗ

Τώρα που κατακάθισε η σκόνη του κουρνιαχτού, που προκάλεσε η σιβυλλική δήλωση του υπουργού Παιδείας, για σταδιακή κατάργηση των εισαγωγικών εξετάσεων στα ΑΕΙ-ΤΕΙ, το τοπίο ξεκαθαρίζει.

- "Τα πανεπιστήμιά μας πρέπει να γίνουν ανταγωνιστικά, παρά το Σύνταγμα, πριν μας προλάβει ανέτοιμους η ΕΕ, που θέλει να επιβάλει στην αγορά τα δικά της", δηλώνει ο υφυπουργός Παιδείας.

- "Ενα δισεκατομμύριο δίνει καθημερινά ο ελληνικός λαός στην παραπαιδεία, για να προετοιμάσει τα παιδιά του για τις εισαγωγικές εξετάσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ας δώσουν αυτά τα χρήματα σε εμάς, ώστε να μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε περισσότερες θέσεις για τα παιδιά του", δηλώνουν οι πρυτάνεις.

- "Εμείς δεν ανησυχούμε ότι θα χάσουμε τη δουλιά μας. Αντί για τους μαθητές, θα διδάσκουμε στους φοιτητές", απαντούν οι ιδιοκτήτες φροντιστηρίων.

Σενάρια επί σεναρίων κυκλοφορούν σε εφημερίδες, κανάλια και ερτζιανά, για την "κατ' αποκλειστικότητα" αποκάλυψη των κρυφών άσων της κυβέρνησης, τις δήθεν εσωτερικές της τριβές και την υποτιθέμενη διαμάχη Αρσένη - Παπανδρέου για το Εθνικό Απολυτήριο.

Για όποιον, όμως, θέλει να δει την ουσία κάτω από την επιφάνεια και όχι τη λεπτομέρεια, τα πράγματα είναι καθαρά.

***

Εγκαιρα διαπίστωσε η κυβέρνηση, πως το δόλωμα της "αναγέννησης" και "επανίδρυσης" του Λυκείου μέσω του Εθνικού Απολυτηρίου (ΕΑ), δεν έπιασε. Η προσπάθειά της να αξιοποιήσει το ΕΑ σαν μοχλό νέων, ταξικών, φραγμών μέσα στο Λύκειο και ιδιωτικοποίησης στη συνέχεια των πανεπιστημίων, σκόνταψε στη μαζική αντίδραση των φορέων της εκπαίδευσης, που ξεσκέπασαν κάποιες από τις πλευρές του. Ανατρέχοντας, λοιπόν, πάλι στις συστάσεις των "εταίρων" της και ιδιαίτερα στην έκθεση του ΟΟΣΑ, που σαφώς επισημαίνει την ανάγκη να εξευρεθεί η οδός των μικρότερων αντιστάσεων για την κοινωνική αποδοχή της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας στην εκπαίδευση, σήμερα επιλέγει άλλο μονοπάτι.

Το σύνθημα της "ελεύθερης", τάχα, πρόσβασης στα πανεπιστήμια, φαίνεται πιο πρόσφορο. Πολύ περισσότερο που τυγχάνει της αμέριστης συμπαράστασης αυτών που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη και ιδιαίτερα εκείνων των πρυτάνεων που έχουν για τα καλά μπει στο χορό της αγοραπωλησίας της γνώσης.

Αυτό, λοιπόν, που απασχολεί και κατατρώει τις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου και τους μηχανισμούς του υπουργείου Παιδείας, δεν είναι να δώσουν διέξοδο στα μεγάλα προβλήματα της εκπαίδευσης. Είναι το πώς, με δεδομένη την πολιτική των Βρυξελλών για "λιγότερο μακροχρόνιες σπουδές", σταδιακή ιδιωτικοποίηση όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης και περιορισμό των υποχρεώσεων του κράτους στα στοιχειώδη (γραφή, ανάγνωση, αρίθμηση) - θα παγιδεύσουν το λαό.

***

Με το νέο "βελτιωμένο" δόλωμα της "ελεύθερης" δήθεν πρόσβασης, επιχειρούν μια δεύτερη απόπειρα, για να ξετυλίξουν όλο το κουβάρι των αντιδραστικών σχεδίων τους στην παιδεία:

  • Η μείωση των αποφοίτων του Λυκείου (έτσι και αλλιώς άνεργοι είναι οι περισσότεροι) και των κατόχων του δικαιώματος της "ελεύθερης" πρόσβασης, η ιδιωτικοποίηση των ΑΕΙ, ΤΕΙ και η σταδιακή επιβολή διδάκτρων, η αποσύνδεση του πτυχίου από τη δυνατότητα άσκησης επαγγέλματος, είναι τα όσα μέχρι στιγμής φαίνονται ότι θα αποτελέσουν το τίμημα της σταδιακής κατάργησης των εισαγωγικών εξετάσεων.
  • Η "αξιοκρατία" του χρήματος σταδιακά θα αντικαταστήσει απροκάλυπτα και πολύ πιο οδυνηρά, τους ταξικούς φραγμούς των εξεταστικών συστημάτων, που δεν πρόκειται να καταργηθούν. Αντίθετα, θα επανέλθουν σκληρότερα και πιο άδικα μέσα από νέες μορφές που επεξεργάζονται.
  • Η "αποκέντρωση" - ιδιωτικοποίηση των παρακάτω βαθμίδων της εκπαίδευσης θα είναι το επόμενο βήμα. Τα διαφοροποιημένα σχολεία, πολλών κατηγοριών, ανάμεσα στα οποία θα μπορεί κανείς "ελεύθερα" να επιλέξει τα καλύτερα, αρκεί να αντέχει η τσέπη του, δεν είναι μακριά.
  • Τα σεμινάρια και η κατάρτιση, τα ανοιχτά πανεπιστήμια και οι Νομαρχιακές Ακαδημίες, η εξ αποστάσεως και "διά βίου" εκπαίδευση θα είναι παρηγοριά στον άρρωστο, μια ζωή να ελπίζει πως τα μορφωτικά αγαθά που του στέρησαν, ίσως κάποτε τα αποκτήσει.

***

Ο λαός μας, όμως, ξέρει. Οταν αυτοί μιλούν για ελευθερία, εννοούν τη δική τους ελευθερία, να ασχημονούν σε βάρος του. Η τόση ελευθερία στη γνώση σημαίνει απελευθέρωση της αγοράς της εκπαίδευσης και ασύδοτη μετατροπή της γνώσης σε εμπόρευμα, απελευθέρωση του κράτους από τις υποχρεώσεις του, απελευθέρωση του κεφαλαίου, άμεσα να καθορίζει και να ελέγχει, ποιος και τι μαθαίνει. Ποιος συγκεντρώνει τις βασικές προϋποθέσεις προσαρμογής και ενσωμάτωσης, για να επιβιώσει στη μεγάλη αγορά της ανεργίας.

Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που δεν αποδέχεται και σιγοντάρει τη νεοφιλελεύθερη παγίδα της "ελεύθερης" πρόσβασης, παρά την επίθεση που δέχεται γι' αυτό. Οχι μόνο γιατί με συνέπεια και ως το τέλος αντιπαλεύει την πολιτική της ιδιωτικοποίησης, αλλά γιατί γνωρίζει καλά, πως στα πλαίσια αυτής της πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας, ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση δεν μπορεί να υπάρξει.

Η αληθινή ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση απαιτεί ριζικό κοινωνικοοικονομικό μετασχηματισμό, απαιτεί αναπτυγμένη σοσιαλιστική κοινωνία. Οσοι κρύβουν αυτή την αλήθεια, θέλουν να αποπροσανατολίσουν το μαζικό λαϊκό κίνημα από τα σημερινά του καθήκοντα, διευκολύνοντας συνειδητά ή ασυνείδητα τις επιδιώξεις του μεγάλου κεφαλαίου στην παιδεία.

***

Το σημερινό καθήκον του μαζικού κινήματος είναι άμεσα να στρατευτεί μαζί με τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές, τους φοιτητές, όλους όσοι σήμερα βρίσκονται στους δρόμους, στον αγώνα της διεκδίκησης του δικαιώματος σε μια σύγχρονη, λαϊκή, δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους.

Σ' έναν αγώνα που αντικειμενικά ξεφεύγει από τα όρια του σχολείου και δένεται στενά με τη γενικότερη διεκδίκηση ριζικά διαφορετικής πολιτικής, σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των μονοπωλίων.

Ελένη ΜΗΛΙΑΡΟΝΙΚΟΛΑΚΗ

Υπεύθυνη του Τμήματος Παιδείας

της ΚΕ του ΚΚΕ

Οταν μιλούν για "ελευθερία", εννοούν τη δική τους ελευθερία να ασχημονούν σε βάρος του. Η τόση "ελευθερία" στη γνώση σημαίνει απελευθέρωση της αγοράς της εκπαίδευσης, ασύδοτη μετατροπή της γνώσης σε εμπόρευμα, απελευθέρωση του κράτους από τις υποχρεώσεις του και απελευθέρωση του κεφαλαίου άμεσα να καθορίζει και να ελέγχει, ποιος και τι μαθαίνει


Δεν περνάει ο διχασμός

Του Γιάννη Μανουσογιαννάκη, προέδρου της Ενωσης Θερμαστολαδάδων "Ο Στέφενσων"

- Η κυβέρνηση δηλώνει ότι, ενώ έχει την καλή διάθεση να δώσει λύσεις, συναντά ένα τείχος αδιαλλαξίας στους ναυτεργάτες. Τι συμβαίνει πραγματικά;

- Η κυβέρνηση δεν έχει απαντήσει θετικά σε κανένα αίτημά μας. Δε δίνει λύσεις ούτε στα ζητήματα της ανεργίας και της απασχόλησης, ούτε στο συνταξιοδοτικό, ούτε σ' αυτό της φορολογίας.

- Ας τα δούμε σύντομα. Τι σημαίνει αντιμετώπιση του προβλήματος της ανεργίας;

- Σημαίνει ριζικός επαναπροσδιορισμός των οργανικών συνθέσεων των πλοίων στη βάση των πραγματικών αναγκών των πλοίων, γεγονός που θα δημιουργήσει χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας. Ας μην ξεχνάμε ότι για τον ίδιο πάνω - κάτω αριθμό πλοίων και χωρίς να έχουν γίνει σημαντικότατες τεχνολογικές βελτιώσεις, που να δικαιολογούν τη μείωση του αριθμού ναυτικών ανά πλοίο, πετάχτηκαν έξω από αυτά χιλιάδες ναυτεργάτες με τις ρυθμίσεις για τη μείωση των συνθέσεων. Σημαίνει, επίσης, ριζική αναδιάρθρωση του Γραφείου Ευρέσεως Ναυτικής Εργασίας, ώστε να πάψει να λειτουργεί με γνώμονα τις αξιώσεις των εφοπλιστών και να υπάρξει ένα τέλος στο δουλεμπόριο, που ανθεί με τις ευλογίες της κυβέρνησης, αν όχι και με το χρηματισμό κρατικών οργάνων...

- Τι ζητάτε για το συνταξιοδοτικό;

- Το πρώτο σκέλος του αιτήματος είναι σε άμεση συνάρτηση με τις θέσεις εργασίας. Η αύξηση των θέσεων απασχόλησης θα βοηθήσει στη βελτίωση των οικονομικών του Ναυτικού Απομαχικού Ταμείου. Η ενίσχυσή του και από τον κρατικό προϋπολογισμό θα βοηθήσει ώστε, επιτέλους, να δοθούν πραγματικές συντάξεις, δηλαδή, να φτάσουν στο 80% του μισθού των εν ενεργεία ναυτικών.

- Ζητάτε να μην φορολογείστε;

- Δεν είναι αλήθεια ότι δε φορολογούνται οι ναυτικοί. Φορολογούνται με ειδικό τρόπο και η κυβέρνηση θέλει να φτάσει αυτή τη φορολογία σε σχεδόν διπλάσια ποσοστά σε πρώτη φάση. Αυτό το ειδικό φορολογικό καθεστώς καθιερώθηκε το 1953 ως κίνητρο για την προσέλκυση ναυτικών στο επάγγελμα. Η αύξηση σήμερα της φορολογίας σημαίνει δραματική μείωση του εισοδήματος, καθώς οι μισθοί είναι ήδη χαμηλοί, αφού έχουν διαμορφωθεί στη βάση αυτού του ειδικού φορολογικού καθεστώτος. Θέλει να εισπράξει φόρους η κυβέρνηση; Ας πάει, επιτέλους, στους εφοπλιστές!

- Οι κινητοποιήσεις, λέει η κυβέρνηση, είναι μία "κομματική ρεβάνς" και έχουν ενάντιά τους το κοινωνικό σύνολο.

- Ας κοιτάξουν τη σύνθεση της ΕΕ της ΠΝΟ. Μετέχουν μόνο δύο κομμουνιστές και η ΝΔ δε φημίζεται για την αντίθεσή της στα εφοπλιστικά συμφέροντα... Οσο για το "κοινωνικό σύνολο", στο Ηράκλειο όπου βρίσκομαι, διαπιστώσαμε πως πρόκειται για μία "πέμπτη φάλαγγα" στημένη από την κυβέρνηση. Ούτε αγρότες, ούτε οδηγοί φορτηγών. Είναι τραμπούκοι που στρατολογήθηκαν από τον περιφερειάρχη Καμπέλη, τον νομάρχη Λασηθίου Παπατσάκωνα και την νομάρχη Χανίων Μαρκογιαννάκη.

- Εννοείτε ότι το πραγματικό κλίμα στην κοινή γνώμη είναι διαφορετικό;

- Βεβαιώνω, από εδώ, από το Ηράκλειο, πως η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου είναι υπέρ αυτού του αγώνα και απαιτεί πραγματική λύση. Δεν είναι τυχαίο ότι οι πραγματικοί αγρότες κινούνται ήδη στην κατεύθυνση άσκησης πίεσης στην κυβέρνηση και όχι στους ναυτεργάτες. Γνωρίζω ότι και στον Πειραιά οι πραγματικοί οδηγοί στέκονται στο πλευρό των ναυτεργατών. Η "πέμπτη φάλαγγα" που έστησε η κυβέρνηση, με τη δράση της, αντί να φέρει τα αποτελέσματα που ήθελε η κυβέρνηση, αποκάλυψε το αισχρό πρόσωπο αυτής της πολιτικής διχασμού του λαού, συσπείρωσε στο πλευρό των ναυτεργατών ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις. Απέτυχε αυτό το σχέδιο και γι' αυτό πλέον η κυβέρνηση στέλνει τους εισαγγελείς στα λιμάνια και ετοιμάζει τους βατραχανθρώπους. Θα αποτύχει και πάλι!

Θ. Λ.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ