ΠΑΣΟΚ και ΝΔ υπηρετούν την καπιταλιστική ανάπτυξη που οδηγεί το λαό στην πτώχευση. Οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα έχουν το δικό τους δρόμο να βαδίσουν

Ο πρόεδρος της ΝΔ χαιρέτισε και επικρότησε όλα τα «αναπτυξιακά» μέτρα που εξήγγειλε την προηγούμενη βδομάδα από τη ΔΕΘ ο πρωθυπουργός, ενώ δε δίστασε να πλειοδοτήσει ζητώντας «αληθινό σοκ ανταγωνιστικότητας και επενδύσεων», προτείνοντας ακόμα πιο προωθημένα και γενναιόδωρα μέτρα στήριξης των μεγάλων επιχειρήσεων.

Στην πραγματικότητα, έβαλε πλάτη για να ενισχυθεί στις λαϊκές συνειδήσεις η εντύπωση ότι η διέξοδος από την κρίση περνάει μέσα από την προστασία και τη θωράκιση της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Το μήνυμα που εξέπεμψε σε όλους τους τόνους είναι ότι στο όνομα της καπιταλιστικής ανταγωνιστικότητας πρέπει να υποταχθούν τα πάντα, πρώτα και κύρια τα δικαιώματα των εργαζομένων και οι ανάγκες του λαού.

Το συμπέρασμα που αβίαστα προκύπτει από τα όσα είπε ο Α. Σαμαράς στη ΔΕΘ, είναι ότι δεν υπάρχει καμία διαφορά στην πολιτική με το ΠΑΣΟΚ, ότι το κόμμα του έχει στρατευτεί με όλες τις δυνάμεις για να περάσει η στρατηγική της πλουτοκρατίας, να φορτώσει την κρίση στο λαό, καθώς και ότι η διαχειριστική διαφωνία του με το μνημόνιο είναι κατ' εξοχήν δημαγωγική και στοχεύει στον εγκλωβισμό της λαϊκής δυσαρέσκειας εντός του πλαισίου του αστικού πολιτικού συστήματος.

Ειδικά για το μνημόνιο, ο πρόεδρος της ΝΔ προσπάθησε να πείσει ότι «δεν ήταν μονόδρομος» για την πλουτοκρατία, αλλά από τη στιγμή που η κυβέρνηση το υπόγραψε, ο ίδιος δεσμεύεται ότι θα το εφαρμόσει. Είπε ότι δεν πρέπει να βγούμε από το μνημόνιο αν δεν το επιτρέψουν οι αγορές (!), ενώ στήριξε μετά πάθους τις «διαρθρωτικές» ανατροπές που προβλέπει η συμφωνία με την τρόικα, ασκώντας κριτική στην κυβέρνηση ότι δεν τις εφαρμόζει.

Ομως οι «διαρθρωτικές αλλαγές» του μνημονίου δεν είναι τίποτα λιγότερο από τη σφαγή των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, που μειώνουν παραπέρα την τιμή της εργατικής δύναμης. Προσδιορίζοντας τη δική του στάση απέναντι στο μνημόνιο, είπε ξεκάθαρα: «Πιέζω για αλλαγές σε αυτό το μείγμα της οικονομικής πολιτικής, για να βγούμε μια ώρα αρχύτερα στις αγορές».

Από την άλλη, παραδέχτηκε για ακόμα μια φορά ότι το «όχι» στο μνημόνιο έγινε για λόγους διάσωσης και προστασίας του αστικού πολιτικού συστήματος. «Τι έπρεπε δηλαδή να είναι όλοι υπέρ του μνημονίου, επειδή έτσι το είπαν ορισμένοι και απέναντι να έχουμε αφήσει τον ελληνικό λαό υποχρεωμένο πλέον να βρίσκει καταφύγιο μόνο στο πεζοδρόμιο;», αναρωτήθηκε αποκαλυπτικά.

Οι «μεγάλες τομές» που, σύμφωνα με τον Α. Σαμαρά, στηρίζουν το νέο «αναπτυξιακό μοντέλο», είναι οι τομές που προωθεί η κυβέρνηση και προβλέπονται στο μνημόνιο. Συγκεκριμένα:

• Ζήτησε να μειωθεί κι άλλο η φορολογία στα επιχειρηματικά κέρδη. Δεν αρκεί, όπως άφησε σαφώς να εννοηθεί, η μείωση από το 24% στο 20% από το 2011 που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός, αλλά πρέπει να φτάσει στα επίπεδα των γειτονικών χωρών, δηλαδή στο 10% και ακόμα πιο κάτω.
• Ζήτησε να μειωθούν οι εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές στο όνομα ότι «η Ελλάδα έχει το υψηλότερο ποσοστό μη μισθολογικού εργοδοτικού κόστους», πράγμα που διώχνει τάχα τους επενδυτές και «δεν φέρνει χρήμα στα ασφαλιστικά ταμεία». Η αλήθεια είναι ότι η μείωση του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους εργασίας» αποτελεί κατεύθυνση της ΕΕ και πάγιο αίτημα του κεφαλαίου, με στόχο να γίνει ακόμα φθηνότερη η εργατική δύναμη και να προχωρήσει ταχύτερα η πλήρης ιδιωτικοποίηση της Ασφάλισης, με απαλλαγή από τις εισφορές του κράτους και της εργοδοσίας. Οπως ήταν αναμενόμενο, ο πρόεδρος της ΝΔ δεν είπε τίποτα για το ποιοι διέλυσαν τα ασφαλιστικά ταμεία, ούτε βέβαια ψέλλισε κάποια λέξη κατά του πρόσφατου ασφαλιστικού νόμου που κατεδαφίζει την κοινωνική ασφάλιση. Επίσης, δεν είπε λέξη για τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, ακριβώς γιατί στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις την πλήρη ανατροπή τους, την οριστική κατάργηση της μόνιμης εργασίας με πλήρη δικαιώματα.
• Ζήτησε ξεμπλοκάρισμα των επενδύσεων, χειροκροτώντας την απόφαση της κυβέρνησης να το κάνει υπό την εποπτεία του υπουργού Επικρατείας (το περιβόητο fast truck). Οπως είπε, η κυβέρνηση υλοποιεί νόμο που πέρασε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τον Ιούλη του 2009. Οι ενστάσεις που εξέφρασε ήταν να μην αφορά μόνο τις ξένες επενδύσεις πάνω από τα 200 εκατ. ευρώ αλλά και ελληνικές.
• Εξέφρασε την πλήρη συναίνεσή του στα πακέτα στήριξης των τραπεζών, ζητώντας για το θεαθήναι να ασκηθεί πίεση στις τράπεζες να διοχετεύσουν ρευστότητα στην πραγματική οικονομία.
• Υπερθεμάτισε υπέρ της ανταγωνιστικής εκπαίδευσης και της αλλαγής του τρόπου λειτουργίας των Πανεπιστημίων με κατάργηση του ασύλου.
• Υπερασπίστηκε την πλήρη απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, άσκησε πίεση για την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων, ζήτησε να δοθεί γη και ύδωρ στην κυριολεξία για να γίνουν επενδύσεις στον τουρισμό με αιχμή τα πεντάστερα ξενοδοχεία και την παραθεριστική κατοικία, όπως είπε.
• Αμεσα να υπάρξουν μέτρα τόνωσης της αγοράς, μέσα από την επιστροφή των οφειλών του κράτους προς τις επιχειρήσεις, τη διοχέτευση κονδυλίων από το ΕΣΠΑ, τις συμβάσεις παραχώρησης λιμανιών, αεροδρομίων, οδικών έργων, προώθηση των ΣΔΙΤ, καθώς και αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου.