Δε θα εμπλακούμε στις εσωκομματικές διαδικασίες του ΠΑΣΟΚ.

Δε θα πάρουμε θέση αν πρόκειται για «μαϊμού» - ψηφοφορίες όπως είπε ο Κουκουλόπουλος (σ.σ.: το θυμήθηκε με μόλις... 8 χρόνια καθυστέρηση) για την ψηφοφορία που εξέλεξε πρόεδρο τον Παπανδρέου το 2004.

Δε θα μπούμε στις εσωτερικές τους αλληλοκαταγγελίες περί «περιφερόμενων ψηφοφόρων», περί «εσωκομματικού στρατού» ή περί διπλο-τριπλοψηφιών.

Θα αρκεστούμε στα στοιχεία που οι ίδιοι δίνουν και θα τα θεωρήσουμε ειλικρινή (σ.σ.: άλλωστε είναι παροιμιώδης η φιλαλήθειά τους...).

*

Λένε, λοιπόν, ότι στις ΠΑΣΟΚικές κάλπες της Κυριακής προσήλθαν 236.000 πολίτες.

Αλλά το 2004 μας είχαν πει ότι είχαν προσέλθει 1.020.000 πολίτες.

Και ότι το 2007 είχαν προσέλθει 770.000, με τον Βενιζέλο τότε να λαμβάνει ποσοστό 38,5%, δηλαδή περίπου 300.000 ψήφους.

Αρα έχουμε τα εξής συμπεράσματα:

*

*

*

Και κάτι ακόμα:

Ο Βενιζέλος στις εθνικές εκλογές του 2009, ως υποψήφιος στην Α' Θεσσαλονίκης, είχε λάβει 65.000 σταυρούς.

Στην προχτεσινή εσωκομματική διαδικασία του ΠΑΣΟΚ, στην ίδια εκλογική περιφέρεια, αυτοί που προσήλθαν στις εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ (όπως λέει το ΠΑΣΟΚ...) ήταν 14.000.

Δηλαδή, στην ίδια την εκλογική του περιφέρεια, ο Βενιζέλος

- ως μοναδικός εκπρόσωπος του λεγόμενου «όλου ΠΑΣΟΚ» -

πήρε προχτές μόλις το 1/4 των ψήφων που είχε πάρει ο ίδιος το 2009 ως ένας από τους πολλούς υποψηφίους της λίστας του ΠΑΣΟΚ στις τότε βουλευτικές εκλογές...

*

Αν όλα αυτά τους κάνουν να... πανηγυρίζουν, εμάς, πραγματικά, δε μας πέφτει λόγος.

Ο Μανώλης Καψής του Mega εμφανίστηκε την περασμένη Παρασκευή το βράδυ στο δελτίο ειδήσεων του καναλιού για να διατρανώσει ότι τάσσεται υπέρ της έκθεσης του ΔΝΤ, η οποία εισηγείται να φτάσει ο βασικός μισθός στην Ελλάδα στα επίπεδα εκείνου της Κροατίας.

Τώρα που «τέλειωσαν τα δανεικά», κατά τον γλαφυρό τόνο του κ. Καψή, οι εργαζόμενοι πρέπει να ζουν με μισθούς με 300 ευρώ το μήνα...

(σ.σ.: τα ίδια είχε πει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και αδελφός του, ο Παντελής Καψής, πάλι σε εκπομπή του Mega, όταν και δήλωσε ότι δεν ξέρει κάποια άλλη λύση για τη «σωτηρία» της χώρας από το να πάνε οι μισθοί στα 300 ευρώ..).

*

Κατόπιν τούτων, έχουμε να σημειώσουμε τα εξής:

*

*

*

*

*

*

Αν όμως αυτή είναι όντως η άποψή του, τότε ας κοπιάσει να την εφαρμόσει ως καλός πατριώτης που είναι πρώτα στον εαυτό του:

Να παραιτηθεί από τον παχυλό μισθό του (σ.σ.: θα μπορούσε, για παράδειγμα, να τον καταθέτει στο λογαριασμό του... Πετσάλνικου) και να αρχίσει - συμβάλλοντας έτσι πρώτος αυτός στη «σωτηρία» της χώρας - να ζει ο ίδιος με 300 ευρώ το μήνα.

*

ΥΓ: Ως στήλη και ως άνθρωποι δεσμευόμαστε ότι εφόσον το πράξει, εμείς θα διοργανώσουμε έρανο για να του εξασφαλίσουμε κι άλλα 300 μηνιαίως...

Η μια όψη είναι τα όσα έγιναν προχτές στο Ολυμπιακό Στάδιο. Η άλλη όψη είναι τα όσα είχαν γίνει πέρσι στο Καραϊσκάκη, αντιπρόπερσι στη Λαυρίου, παραπρόπερσι σε αγώνα... βόλεϊ στη Λαμία κ.ο.κ.

Πρόκειται για τις πολλές όψεις

της ίδιας αθλιότητας,

της ίδιας εξαχρείωσης,

της ίδιας ατομικής και οπαδικής αλλοτρίωσης,

της ίδιας επιχειρηματικής μπίζνας

που ονομάζεται «επαγγελματικό ποδόσφαιρο».

*

Το «επαγγελματικό ποδόσφαιρο» δεν θα μπορούσε παρά να παίζεται - μέσα και έξω από τα γήπεδα - σύμφωνα με τους κανόνες, τα ήθη και τις μεθόδους που επικρατούν σε μια κοινωνία που έχει ως θεότητα τον «ανταγωνισμό»,

σε μια κοινωνία που ως βασικός της νόμος διδάσκεται η πάση θυσία «επικράτηση» του ενός εις βάρος του άλλου με συνέπεια την - κατά Λοκ - μετατροπή του ανθρώπου σε «λύκο για τον άνθρωπο».

*

Αυτή η κοινωνία, που στα γήπεδά της παίζεται το επαγγελματικό ποδόσφαιρο των Ανωνύμων Εταιρειών με τα τρανταχτά επώνυμα των VIP και των μεγαλομετόχων που τις κατέχουν, δεν είναι παρά η κοινωνία που ελέγχεται από

τους ανταγωνιζόμενους πετρελαιάδες - προέδρους,

τους αντιπαρατιθέμενους τραπεζίτες - προέδρους

τους «εμπόλεμους» εφοπλιστές - προέδρους,

τους ασυμφιλίωτους βιομηχάνους - προέδρους και

τους θαμώνες - προέδρους (ενίοτε) του Κορυδαλλού.

*

Το πρώτο θύμα τούτης της αδυσώπητης αρένας συμφερόντων και ανταγωνισμών είναι το ίδιο το ποδόσφαιρο.

Και δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς, αφ' ης στιγμής η μπάλα ελέγχεται και ποδηγετείται από τους πετρελαιάδες, τους τραπεζίτες, τους εφοπλιστές, τους βιομήχανους και τους θαμώνες - ενίοτε - του Κορυδαλλού.

*

Δικό τους είναι, λοιπόν, το σάπιο αυτό «εμπόρευμα» που παράγεται μέσα και έξω από τις τέσσερις γραμμές του γηπέδου.

Σάρκα εκ της σαρκός τους.

Γέννημα κατ' εικόνα και καθ 'ομοίωση των «αφεντικών» του.

Αυτού του ποδοσφαίρου που βρωμάει

(και βρωμάει όπως ακριβώς το ψάρι: από το κεφάλι)

η «βιτρίνα» του κάθε τρεις και λίγο θρυμματίζεται. Χάσκοντας, τελικά, το θέαμα της χρεοκοπίας - ποιων άλλων; - των «αφεντικών» του.