Οι θέσεις του Κόμαμτος πρέπει να φτάσουν μέχρι και το τελευταίο χωριό, τονίζει ο Σπύρος Στριφτάρης μιλώντας στο «Ρ»

Συγκεκριμένα η συνέντευξη με τον Σπύρο Στριφτάρη έχει ως εξής:

- Μπορούν οι αγρότες να περιμένουν κάτι καλύτερο από τις εκλογές της 9ης Απρίλη και το αποτέλεσμά τους;

- Σίγουρα οι εκλογές από μόνες τους είναι μια μεγάλη πολιτική μάχη και μια πρόκληση για τους μικρομεσαίους αγρότες. Και λέω για τους μικρομεσαίους, γιατί αυτοί έδωσαν μια μεγάλη μάχη για ν' αποκρούσουν την πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που το 1996 μείωσε το εισόδημά τους κατά 2,5%, το 1997 κατά 4,4%, το 1998 κατά 3,9% και το 1999 κατά 2%, σύμφωνα με τα προσωρινά στοιχεία που ανακοινώθηκαν από τη στατιστική υπηρεσία της ΕΕ. Οι μικρομεσαίοι αγρότες είναι αυτοί που γνώρισαν μια πρωτόγνωρη για την τελευταία εικοσιπενταετία τρομοκρατική επίθεση από την κυβέρνηση, που ξεκίνησε με την ποινικοποίηση των αγώνων από το 1996 και έφθασε μέχρι και τη δολιοφθορά στα τρακτέρ των ανθρώπων που πάλεψαν να μην κλείσουν τα σπίτια τους.

- Γιατί ένας αγρότης σήμερα πρέπει να ψηφίσει το ΚΚΕ;

- Αυτά τα χρόνια οι μικρομεσαίοι αγρότες έδωσαν μια σκληρή και άνιση μάχη. Και αντίπαλός τους δεν ήταν μόνο η κυβέρνηση με όλους τους κατασταλτικούς μηχανισμούς της. Ηταν και η αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά και εκείνες οι πολιτικές δυνάμεις, που προσπάθησαν και προσπαθούν να τους πείσουν ότι αυτή η πολιτική είναι μονόδρομος, αφού είναι η Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ, και ότι με τους αγώνες δε γίνεται τίποτα.

Γνώρισαν τη ΝΔ και το ΣΥΝ να συμπαραστέκονται στην κυβέρνηση και να καλούν τους αγρότες να μη βγαίνουν στους δρόμους, αλλά να βρουν «κόσμιες μορφές πάλης». Αλλά και το ΔΗΚΚΙ, παρά την κριτική του στην κυβερνητική πολιτική, με το να κηρύσσει τους μονόδρομους της ΕΕ δεν κάνει τίποτε άλλο από το να καλλιεργεί τη μοιρολατρία και την αναποτελεσματικότητα των αγώνων.

Και οι μικρομεσαίοι αγρότες, επειδή ακριβώς ανέπτυξαν πραγματικά πρωτόγνωρους αγώνες, με μεγάλη διάρκεια, ποικιλία στις μορφές πάλης, ένταση και δυναμικότητα, ενότητα και αποφασιστικότητα, τους δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσουν ποιους πρέπει ν' αφήσουν και με ποιους πρέπει να πάνε.

Δεν είναι όμως αυτός ο μόνος λόγος που οι μικρομεσαίοι αγρότες έχουν συμφέρον να ψηφίσουν μαζικά το ΚΚΕ. Σίγουρα τους περιμένουν δύσκολες μέρες και θα πρέπει να έχουν ένα γερό συμπαραστάτη στους μελλοντικούς αγώνες.

Με την ψήφο στο ΚΚΕ δυναμώνει εκείνη η δύναμη που μπορεί να ανοίξει το δρόμο της σύγκρουσης με τα μονοπώλια, για να υπάρξει πολιτική προς όφελος της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς. Ανοίγει, με την ενίσχυση του ΚΚΕ, ο δρόμος του απεγκλωβισμού από τη λογική που θέλει μονόδρομο το συμφέρον των λίγων σε βάρος των πολλών. Ανοίγει ο δρόμος για ισχυροποίηση της λογικής των μετώπων όλων των καταπιεσμένων ενάντια στους εκμεταλλευτές τους.

- Οι υποσχέσεις και η παροχολογία δίνουν και παίρνουν και τα φαινόμενα αυτά θα ενταθούν μέχρι τις εκλογές. Τι όμως περιμένει τους αγρότες μετά την 9η του Απρίλη;

- Ολοι το γνωρίζουν σήμερα, και περισσότερο οι αγρότες, ότι αν δεν αποδυναμωθούν πολύ, πάρα πολύ, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, θα βρεθούν μπροστά σε μια μεγαλύτερη επίθεση, από ό,τι μέχρι σήμερα γνώρισαν. Η προσαρμογή της Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ και κατά συνέπεια και της Ελλάδας, με κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ, αλλά και κεντροαριστεράς ή κεντροδεξιάς, στην «Ατζέντα 2000» σημαίνει συνέχιση της μείωσης του αγροτικού εισοδήματος. Ο,τι συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια, θα συνεχίσει με εντονότερους ρυθμούς αμέσως στη μετα-ΟΝΕ εποχή.

Αν όμως αποδυναμωθούν σημαντικά τα κόμματα του δικομματισμού και δεν περάσει η λογική «τώρα ψηφίζουμε μικρά κόμματα», αλλά «ενισχύουμε το ΚΚΕ, τον συνεπή αντίπαλο του δικομματισμού, και ας μη συμφωνούμε σ' όλα μαζί του», τότε μπορούν να περιμένουν οι αγρότες ότι οι πολυεθνικές, οι εμπορομεσάζοντες και τα μεγάλα αφεντικά θα βρουν το μάστορά τους. Από καλύτερες θέσεις και το αγροτικό κίνημα θα διεκδικήσει όσα του ανήκουν.

Αν παρασυρθούν και αυτή τη φορά από την ανέξοδη υποσχεσιολογία του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, πολύ φοβάμαι ότι η κατάσταση δε θα είναι εύκολα αντιστρέψιμη. Στην πράξη γνώρισαν τις πολιτικές αυτών των κομμάτων. Αν δε θέλουν την άλλη μέρα να μετανιώσουν για την ενέργειά τους να ψηφίσουν ένα από τα δύο κόμματα, να ψηφίσουν τώρα ΚΚΕ.

- Γιατί κατά τη γνώμη σας τ' άλλα κόμματα δε λένε καθαρά τι περιμένει τους αγρότες, αν συνεχιστεί αυτή η πολιτική μετά τις εκλογές;

- Γιατί στην ουσία ταυτίζονται μ' αυτή την πολιτική. Παρά τις επιμέρους διαφορές που μπορεί να βρει κανένας μεταξύ των όσων προτείνουν για τον αγροτικό τομέα, ο βασικός κορμός των προτάσεών τους διαπερνάται από μια λογική. Τη λογική ότι η ΚΑΠ είναι θέσφατο και δεν μπορούμε ούτε να την παραβιάζουμε (π.χ. με εθνικές επιδοτήσεις), ούτε ν' απειθαρχούμε στις βλαπτικές για τους Ελληνες αγρότες αποφάσεις. Και αυτή η λογική είναι που αναγκάζει τα κόμματα αυτά να λένε μισόλογα και πολλές φορές χοντρά ψέματα. Το χειρότερο είναι ότι τα κόμματα αυτά είναι αναγκασμένα να προσπαθούν να πείσουν ότι συμφέρον των μικρών και μεσαίων αγροτών είναι να γίνονται λιγότεροι και πιο φτωχοί για χάρη της ΚΑΠ.

Και αυτό είναι που πρέπει να καταλάβουν οι μικρομεσαίοι αγρότες. Και με την ψήφο τους να δώσουν ένα ηχηρό μήνυμα, ότι δεν είναι μονόδρομος η συνεχής μείωση του εισοδήματος, η υποβάθμιση της ζωής τους στο χωριό και ο εξαναγκασμός να εγκαταλείψουν την παραγωγή και ναβρουνδουλιά, πού άραγε;

Μονόδρομος για τους φτωχούς και μεσαίους αγρότες είναι ακριβώς το αντίθετο απ' αυτά που τους λένε οι απολογητές των πολιτικών της ΕΕ. Είναι η συσπείρωσή τους γύρω από τους άλλους εργαζόμενους, σ' ένα μέτωπο ενάντια στα μονοπώλια και γι' αυτό ακριβώς πρέπει να υπερψηφίσουν το ΚΚΕ, που δίνει όλες του τις δυνάμεις για την ανάπτυξη αυτών των μετώπων.

- Μπρος σε αυτή την εκλογική μάχη, ποια είναι τα καθήκοντα των κομμουνιστών στο χωριό;

- Να μην αφήσουν καμιά οικογένεια που δε θα μιλήσουν για τη σημασία των εκλογών. Να θυμίσουν στους αγρότες και τις αγρότισσες τις συνέπειες της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ στη ζωή τους. Να θυμίσουν πως αυτοί που σήμερα τους χτυπάνε στην πλάτη, τι τους έλεγαν και τι τους έκαναν, όταν αγωνίζονταν να κρατήσουν στη ζωή τα νοικοκυριά τους.

Να τους εξηγήσουν τι τους περιμένει, εάν ο δικομματισμός με τις παραφυάδες του πάρουν κεφάλι. Να τους μιλήσουν στο καφενείο, στο σπίτι, στο χωράφι για τις προτάσεις του ΚΚΕ και γιατί πρέπει να το ψηφίσουν. Από σήμερα μέχρι και τις 9 του Απρίλη να δώσουν τη μάχη για να φθάσει η φωνή και το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ στην πιο απομακρυσμένη καλύβα.

Οι αλλαγές της ΚΑΠ, που αποφασίστηκαν στα πλαίσια της «Ατζέντας 2000», στόχο έχουν να προσαρμόσουν την κοινοτική γεωργία στη Συμφωνία του Αμστερνταμ. Παρόμοιες αλλαγές έγιναν το 1992, για να προσαρμοστεί η ΚΑΠ στη Συνθήκη του Μάαστριχτ, αλλά και προηγουμένως, το 1988, για να προσαρμοστεί η ΚΑΠ στην Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη.

Ολες αυτές οι αλλαγές που η μία είναι χειρότερη από την άλλη υπηρετούσαν τρεις στόχους.

Να μειώσουν τις γεωργικές κοινοτικές δαπάνες, για να εξοικονομηθούν πόροι να διατεθούν στις νέες κοινοτικές πολιτικές όπως ΟΝΕ, ΚΕΠΤΑ και Διεύρυνση, μιας και οι ισχυρές χώρες της ΕΕ δεν ήθελαν να αυξήσουν τις εισφορές τους στον κοινοτικό προϋπολογισμό.

Να προετοιμάσουν την κοινοτική γεωργία για τις συμφωνίες της ΓΚΑΤΤ και του ΠΟΕ. Δηλαδή, να μειώσουν τη στήριξή της και να επιταχύνουν τη συγκέντρωση της γης και τους παραγωγούς σε λίγους μεγαλοαγρότες.

Να αυξήσουν τα κέρδη των πολυεθνικών τροφίμων με τις δραστικές μειώσεις των τιμών των αγροτικών προϊόντων και τη μερική αναπλήρωση του αγροτικού εισοδήματος με επιδοτήσεις.

Με την «Ατζέντα 2000» συρρικνώνεται δραστικά η στήριξη της κοινοτικής γνωριμίας, για να προσαρμοστεί στη λεγόμενη παγκοσμιοποιημένη αγορά των 1,2 δισ. πεινασμένων ανθρώπων, η οποία σύμφωνα με την ΕΕ και τις ΗΠΑ δεν μπορεί να απορροφήσει όλα τα αγροτικά προϊόντα και γι' αυτό θα πρέπει να μειωθούν οι ρυθμοί παραγωγής τους.

Στα πλαίσια αυτά ψηφίστηκαν οι νέοι κανονισμοί για τα σιτηρά, το γάλα και το βοδινό κρέας, που μειώνουν σημαντικά τις τιμές, περιορίζουν την ποσόστωση στο αγελαδινό γάλα στο 60% των αναγκών της χώρας και καταργούν την παρέμβαση στο βοδινό κρέας.

Την «Ατζέντα 2000» υλοποιεί ο προτεινόμενος από την ΕΕ κανονισμός για το βαμβάκι που αυξάνει κατά 20% το πρόστιμο συνυπευθυνότητας και η απόφαση της κυβέρνησης, που μειώνει με περιβαλλοντικά προσχήματα κατά 700.000 στρέμματα τη βαμβακοκαλλιέργεια.

Στα πλαίσια της «Ατζέντας 2000» θα ετοιμαστούν και θα ψηφιστούν σύντομα νέοι κανονισμοί και για τα υπόλοιπα μεσογειακά προϊόντα (λάδι, κρασί, οπωροκηπευτικά κ.ά.) παρόμοιοι με αυτόν του βαμβακιού.

Οι αλλαγές αυτές θα επιταχύνουν τη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λίγους μεγαλοαγρότες, θα μειώσουν την αγροτική απασχόληση θα εξανεμίσουν το αγροτικό εισόδημα και θα επιταχύνουν το ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων νοικοκυριών.

Για να συγκαλύψει τις συνέπειες η ΕΕ και για να αποπροσανατολίσει τους αγρότες τους προτρέπει να βρουν συμπληρωματικό εισόδημα σε άλλες δραστηριότητες παρεμφερείς με τη γεωργία, για να μπορέσουν να μείνουν στην ύπαιθρο.

Τέτοιες δραστηριότητες είναι ο αγροτουρισμός σήμερα, με τον οποίο ο τουρίστας στη διάρκεια των διακοπών του θα συμμετέχει στις δουλιές του νοικοκυριού που τον φιλοξενεί, η παραγωγή παραδοσιακών και χειροτεχνικών προϊόντων (από φλοκάτες μέχρι γλυκά κουταλιού) η βιοκαλλιέργεια, ορισμένα προγράμματα κατάρτισης κ.ά. Αυτές τις δραστηριότητες τις ονομάζει «Δεύτερο Πυλώνα» ανάπτυξης της υπαίθρου, τις χρηματοδοτεί με κονδύλια που περικόπτει από τον πρώτο πυλώνα που είναι η γεωργία και τις προβάλλει, εκτός των άλλων, και σαν αναγκαίες για την προστασία του περιβάλλοντος.

Ο «Δεύτερος Πυλώνας» όμως δεν μπορεί να αντιμετωπίσει, αλλά ούτε και να αμβλύνει ουσιαστικά τις συνέπειες από τη συρρίκνωση του πρώτου πυλώνα.

Και αυτό γιατί τέτοιες δραστηριότητες που χρηματοδοτούνταν ίσως με λιγότερα χρήματα από την ΕΕ υπήρχαν και πριν την «Ατζέντα 2000» και δεν έλυσαν κανένα πρόβλημα, με αποτέλεσμα η αγροτική απασχόληση στη χώρα μας, σε περίοδο ανεργίας να μειώνεται με 2,5% το χρόνο, το καθαρό αγροτικό εισόδημα με 3% και 102.600 μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά να ξεκληριστούν στην περίοδο 1992-1997.

Τα κόμματα του ευρωπαϊκού προσανατολισμού, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, συμφωνούν απόλυτα με την «Ατζέντα 2000» και τους δύο πυλώνες, ενώ ο ΣΥΝ διεκδικεί την πατρότητα του δεύτερου πυλώνα.

Με τη θέση τους αυτή εκτός από την ευθυγράμμισή τους με την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ συνεχίζουν με συνέπεια και επιμονή την προσπάθεια εξωραϊσμού της ΚΑΠ και αποπροσανατολισμού των αγροτών.

Στη διάρκεια ένταξης της χώρας μας στην ΕΟΚ προσπάθησαν να εξαπατήσουν τους αγρότες με την πλούσια αγορά των 300 εκατομμυρίων Ευρωπαίων, που θα αγόραζε σε καλές τιμές τα αγροτικά προϊόντα της χώρας μας.

Αφού η κοινοτική αγορά αποδείχτηκε μεγάλη απάτη προσπάθησαν να εξαπατήσουν τους αγρότες με τις χωματερές, που εξασφάλισαν τάχα το αγροτικό εισόδημα και κατηγορούσαν το ΚΚΕ που υποστήριζε ότι οι χωματερές θα θάψουν τις ίδιες τις καλλιέργειες και δυστυχώς επιβεβαιώθηκε.

Στη συνέχεια προσπάθησαν να αποπροσανατολίσουν τους αγρότες με τα κοινοτικά πακέτα, που θα βελτίωναν τάχα την υποδομή και την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής γεωργίας και διαψεύστηκαν παταγωδώς.

Τώρα, προσπαθούν να εξαπατήσουν τους αγρότες με τον Δεύτερο Πυλώνα, για να δεχτούν αδιαμαρτύρητα το ξεκλήρισμά τους.

Οι συνέπειες όμως της «Ατζέντας 2000» είναι δύσκολο να συγκαλυφτούν, επειδή υπάρχει σχετική εμπειρία των αγροτών, επειδή πριν καν αρχίσει η εφαρμογή της ήρθαν τα πρώτα κακά μαντάτα με το βαμβάκι και επειδή θα ενταθούν με τη συμφωνία του ΠΟΕ (πρώην ΓΚΑΤΤ).

Με τις μειώσεις των τιμών και επιδοτήσεων που θα εφαρμοστούν στα πλαίσια της «Ατζέντας 2000», όπως δήλωσε και ο επίτροπος Γεωργίας Φίσλερ, ίσως υλοποιηθεί το πρώτο μέρος του ΠΟΕ για τα αγροτικά προϊόντα, επειδή θα μειώσουν δραστικά τη στήριξη της κοινοτικής γεωργίας. Απόμενε, όμως, το δεύτερο που είναι η μείωση ή η κατάργηση των εξαγωγικών επιδοτήσεων και των δασμών εισαγωγής, δηλαδή η μείωση ή η κατάργηση της προστασίας της κοινοτικής γεωργίας.

Με τις μειώσεις αυτές θα δυσκολευτούν αφάνταστα οι εξαγωγές των αγροτικών προϊόντων και θα διευκολυνθούν οι εισαγωγές από τρίτες χώρες, με αποτέλεσμα να κατακλυστεί η χώρα μας από αγροτικά προϊόντα τρίτων χωρών και τα δικά μας να μένουν απούλητα ή να πωλούνται σε εξευτελιστικές τιμές.

Από τα πράγματα, λοιπόν, οι αγρότες στις εκλογές με την ψήφο τους θα κληθούν να πάρουν θέση σε ένα πραγματικό δίλημμα. Θα επιτρέψουν να εφαρμοστεί η «Ατζέντα 2000» και η συμφωνία του ΠΟΕ ή θα αντισταθούν και θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις εφαρμογής μιας φιλοαγροτικής πολιτικής.

Ψήφος στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, αλλά και στα κόμματα που θεωρούν μονόδρομο την ΟΝΕ και την ΕΕ και υιοθετούν κεντροδεξιά ή κεντροαριστερά σενάρια, σημαίνει αποδοχή και συναίνεση στο ξεκλήρισμά τους.

Αντίθετα, ψήφος στο ΚΚΕ σημαίνει ένα σημαντικό βήμα στη συσπείρωση όλων των λαϊκών δυνάμεων όχι μόνο, για να αντισταθούν στις αντιλαϊκές πολιτικές, αλλά και για να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις εφαρμογής μιας φιλολαϊκής - φιλοαγροτικής πολιτικής. Οι κινητοποιήσεις των Ελλήνων αγροτών, οι διαδηλώσεις του Σιάτλ και του Νταβός έδειξαν ότι ο δρόμος της αντίστασης είναι ρεαλιστικός και επιτακτικός.