Πληθαίνουν οι παρεμβάσεις της Νέας Δημοκρατίας γύρω από τα λεγόμενα «εθνικά θέματα», με άξονα τις ανάγκες της αστικής τάξης σε ό,τι αφορά τη «γεωστρατηγική» αναβάθμισή της στην περιοχή, στο πλαίσιο πάντα των ευρωΝΑΤΟικών σχεδίων και στο φόντο των ανταγωνισμών, όπου «ακουμπάνε» και οι εξελίξεις σε Αιγαίο και Κυπριακό.

Στο πλαίσιο αυτό, ο πρόεδρος της ΝΔ, Κ. Μητσοτάκης από τον Εβρο όπου περιόδευσε, διαφήμισε - όπως και η κυβέρνηση - την Ελλάδα που «παραμένει ένας πυλώνας σταθερότητας σε αυτήν την ταραγμένη περιοχή», σημειώνοντας για τα ελληνοτουρκικά ότι η Ελλάδα «επιδιώκει σταθερά καλές σχέσεις φιλίας και γειτονίας με την Τουρκία. (...) οι οποίες, όμως, στηρίζονται στον απαρέγκλιτο σεβασμό των Διεθνών Συνθηκών και του Διεθνούς Δικαίου».

Στο μεταξύ, τις θέσεις της ΝΔ επί των θεμάτων Αμυνας, αλλά και, γενικότερα, παρουσίασε, χτες σε δημοσιογράφους, ο αρμόδιος τομεάρχης και αντιπρόεδρος της ΝΔ, Αδ. Γεωργιάδης, συνοδευόμενος από τον αν. τομέαρχη Τ. Δημοσχάκη.

Ο αντιπρόεδρος της ΝΔ, στο πλαίσιο της «ρευστής», όπως τη χαρακτήρισε, κατάστασης στην Ανατολική Μεσόγειο, αποτύπωσε τις σχέσεις ανταγωνισμού και συνεργασίας που αναπτύσσονται ανάμεσα στις αστικές τάξεις Ελλάδας και Τουρκίας, λέγοντας ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να επιτρέψει να ανοίξει θέμα αναθεώρησης της συνθήκης της Λοζάνης, ενώ σε ό,τι αφορά τη «μεγάλη ανατροπή ισχύος στον εναέριο χώρο του Αιγαίου» με αφορμή τη σχεδιαζόμενη προμήθεια από πλευράς Τουρκίας μαχητικών 5ης γενιάς, τύπου F35, και τις τουρκικές προκλήσεις είπε ότι «η Ελλάδα έχει ισχύ, αλλά έχει συμφέρον να μην προκαλέσει αναταραχή».

Παράλληλα, επιβεβαίωσε τη συμφωνία της ΝΔ στις «στρατηγικές συμμαχίες» της ντόπιας αστικής τάξης με Ισραήλ και Αίγυπτο, τονίζοντας ότι η τέτοια πολιτική εγκαινιάστηκε επί κυβέρνησης Αντ. Σαμαρά και ότι η ΝΔ υποστηρίζει ένθερμα τη συνέχισή της από την παρούσα κυβέρνηση και διευκρινίζοντας ότι το κομπρεμί με Αίγυπτο βασίζεται στην εκμετάλλευση των ΑΟΖ. Ειδικά, για το Κυπριακό σημείωσε ότι η ΝΔ «θέλει να βρεθεί λύση μέσα στα εθνικά πλαίσια, όχι σε οποιαδήποτε πλαίσια»...

Παράλληλα, περιέγραψε τα πλάνα της ΝΔ, όποτε και αν αναλάβει την αστική διαχείριση, για την ενίσχυση του ρόλου της Ελλάδας στην προώθηση των ευρωΝΑΤΟικών σχεδίων στην περιοχή. Για τους εξοπλισμούς είπε «θα ζητήσουμε (σ.σ: από τους δανειστές) αλλαγή του προϋπολογισμού για την Αμυνα. Είμαστε σε μια περιοχή που φλέγεται, με ένα Προσφυγικό ανοικτό, και με μια Τουρκία που υπερεξοπλίζεται», εκτιμώντας ότι η Ελλάδα πιάνει τη νόρμα του ΝΑΤΟ για αμυντικές δαπάνες κάθε κράτους - μέλους του στο 2% του ΑΕΠ του, επειδή το ελληνικό ΑΕΠ βαίνει συρρικνούμενο.

Ταυτόχρονα, εμφανίστηκε θετικός να συζητήσει αύξηση της θητείας, ενώ επέμεινε στο ότι το θέμα της υποχρεωτικής στράτευσης στα 18 και της θεσμοθέτησης κινήτρων για εθελοντική στράτευση γυναικών, τις οποίες τις βλέπει θετικά εφόσον εκτιμούν έτσι τα επιτελεία, άνοιξε από τον υπουργό Αμυνας κατά την πρόσφατη επίσκεψη της ΝΔ στο υπουργείο και παρά τις μετέπειτα κυβερνητικές διαψεύσεις.

Τις προηγούμενες μέρες πραγματοποιήθηκε μια ακόμη κοινή άσκηση, είναι σχεδόν καθημερινό πλέον το φαινόμενο, μεταξύ αμερικανικών και ελληνικών στρατιωτικών τμημάτων.

Πρόκειται για μια απόλυτα εξειδικευμένη άσκηση, στη διάρκεια της οποίας έγινε χρήση τεχνικών μάχης με τη χρήση ενστικτώδους βολής καθώς και μάχη εντός κατοικημένης περιοχής. Στην άσκηση έλαβαν μέρος οι βατραχάνθρωποι του Λιμενικού Σώματος, του Πολεμικού Ναυτικού και τμήματα ειδικών δυνάμεων του Στρατού Ξηράς.

Επιπλέον, την εξέλιξη αυτής της άσκησης παρακολούθησε και ο «υπερδραστήριος» νέος Αμερικανός πρέσβης, Τζ. Πάιατ. Πρόκειται για το «γεράκι» που ήρθε στην Αθήνα από το Κίεβο, έχοντας «διαχειριστεί» με «επιτυχία» την ανοιχτή ιμπεριαλιστική επέμβαση ΕΕ - ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην Ουκρανία και την κατευθυνόμενη δράση των εκπαιδευμένων φασιστικών ομάδων του «Δεξιού Τομέα», που λειτούργησαν ως ένοπλη παραστρατιωτική εμπροσθοφυλακή ενός ακήρυχτου πολέμου ανάμεσα στις δύο μερίδες της ουκρανικής αστικής τάξης. Είναι αυτός, ο Τζ. Πάιατ, που ωμά περιέγραψε το στρατηγικό πλαίσιο της ιμπεριαλιστικής πολιτικής των ΗΠΑ στην περιοχή μας λέγοντας πως «υπάρχει ένα διάγραμμα με τρεις κύκλους. Ο ένας αφορά τη Βόρεια Αφρική, ο άλλος την Ανατολική Μεσόγειο και τη Συρία και ο τρίτος τη Μαύρη Θάλασσα και τη Ρωσία». Το μέρος όπου αυτοί οι τρεις κύκλοι συναντώνται είναι η Ελλάδα. Αυτό είναι το υφιστάμενο στρατηγικό πλαίσιο τελικά των ιμπεριαλιστών.

Η ιδιαιτερότητα, όμως, αυτού του είδους των «ειδικών» ασκήσεων δεν έγκειται σ' αυτό καθαυτό το αντικείμενο που δοκιμάζουν, αλλά κυρίως στο τακτικό ή και στο στρατηγικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο εντάσσεται αυτό το εκπαιδευτικό αντικείμενο.

Εν ολίγοις, είναι σημαντικό να απαντηθεί το ερώτημα, ποιο τακτικό πλαίσιο δοκιμάστηκε στη διάρκεια της συγκεκριμένης άσκησης;

Η απάντηση στο ερώτημα αυτό αποκτά ιδιαίτερη σημασία για τους εργαζόμενους και γενικότερα για τον αγωνιζόμενο για τα δικαιώματά του λαό, όταν είναι πλέον γνωστές και διατυπωμένες με σαφήνεια στα συμπεράσματα Συνόδων Κορυφής τόσο του ΝΑΤΟ όσο και της Ευρωπαϊκής Ενωσης οδηγίες και κατευθύνσεις ανάθεσης σε στρατιωτικά τμήματα αμιγώς αστυνομικών αποστολών.

Υπενθυμίζεται η κυνικότητα με την οποία ο τότε πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου, στη διάρκεια των εργασιών της Συνόδου Κορυφής της Λισαβόνας (2010), εκφράζοντας πλήρως τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, δήλωνε ότι «το νέο στρατηγικό δόγμα αξιολογεί τις πολύ διαφορετικές πια απειλές που έχει η ανθρωπότητα, που έχουν οι χώρες μας. Θέματα, όπως, τι σημαίνει για την ασφάλειά μας η κλιματική αλλαγή; Τι σημαίνει για την ασφάλειά μας η μεγάλη ροή προσφύγων; Οι ανισότητες που υπάρχουν, κοινωνικές και οικονομικές; Η έξαρση του φονταμενταλισμού, οι ακραίες πολιτικές θέσεις - κινήματα ανά τον κόσμο;».

Ενα πρώτο δείγμα αυτών των θέσεων και των ανατριχιαστικών για το λαό προοπτικών τους αποτέλεσαν οι ασκήσεις «καταστολής πλήθους» της 71ης Αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας με έδρα τη Νέα Σάντα Κιλκίς. Επίσης, στο ίδιο πλαίσιο κινούνται και οι συχνές «συνεκπαιδεύσεις» μεταξύ ελληνικών και ισραηλινών στρατιωτικών δυνάμεων, με τις ευλογίες πάντα και την ενθάρρυνση των ΗΠΑ, καθιστώντας την ελληνική κυβέρνηση ενεργή σε κάθε ιμπεριαλιστική δράση σε Αν. Μεσόγειο και Μέση Ανατολή, πιστό δεκανίκι στη στήριξη των συμφερόντων των μονοπωλίων, με χίλιους δυο κινδύνους για το λαό.

Ολα τα παραπάνω δεν είναι άσχετα και με την απροκάλυπτη «αναβάθμιση» των σχέσεων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με τη Χρυσή Αυγή.

Αυτή η «αριστερή» κυβέρνηση δεν διστάζει να «μαγαρίζει» τις ιερές εσχατιές της πατρίδας μας, περιφέροντας στα εδαφικά μας όρια τα θλιβερά ναζιστικά ανδρείκελα, τους βουλευτές της ναζιστικής εγκληματικής σπείρας της Χρυσής Αυγής, αυτούς που τιμούν τους προδότες των αγώνων του λαού μας και τους συνεργάτες των Γερμανών κατακτητών στη διάρκεια της Κατοχής, τους θαυμαστές, υποστηρικτές και προπαγανδιστές των δύσοσμων ιδεών της επτάχρονης χούντας, που τα μιαρά απόνερα του δοσιλογισμού τους απέναντι στις τότε απαιτήσεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ συνεχίζουν να «ματώνουν» τους λαούς της Κύπρου και της Ελλάδας μέχρι σήμερα, στο γεμάτο οδύνη φόντο του ακρωτηριασμένου νησιού.

Αλήθεια, ποιες σκοπιμότητες εξυπηρετούν οι τελευταίες κινήσεις του Πάνου Καμμένου που έχουν στόχο να «ξεπλύνουν» τους ναζιστές της Χρυσής Αυγής στα μάτια των στρατιωτικών; Πώς αλλιώς να σχολιάσει κανείς τις βόλτες μαζί τους στο Καστελόριζο, τις επανειλημμένες προσκλήσεις από το υπουργείο Εθν. Αμυνας για να παραβρίσκονται στις εκδηλώσεις του; Στην ίδια ρότα και ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης, που υποστήριξε ουσιαστικά ότι είναι καλοδεχούμενη μια «δημοκρατική» Χρυσή Αυγή.

Η κυβέρνηση, βαφτίζοντας το κρέας ψάρι, μπορεί να παρουσιάζει ως «επιτυχία» την... ενίσχυση του εγκλωβισμού της χώρας μας στο νεοταξικό άρμα αναζητώντας αναγνώριση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων μέσα απ' τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς. Πόσο όμως αυτό μπορεί να είναι επιτυχία για την ελληνική κυβέρνηση αφού στην ουσία ανατίθεται στις ΗΠΑ ο ρόλος του θεματοφύλακα των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων που εντός του ΝΑΤΟ κάποια ήδη έχουν εκχωρηθεί;

Γι' αυτό τα μόνιμα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, οι έφεδροι στρατιώτες αλλά και οι απόστρατοι δεν πρέπει να έχουν καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση που επιλέγει να παίζει επικίνδυνα παιχνίδια με τους ναζιστές εγκληματίες, που εμπλέκει τη χώρα κάθε μέρα και πιο βαθιά στους πολέμους και τους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστών στην περιοχή. Να απομονώσουν παντού τους ναζιστές και την εγκληματική ιδεολογία και δράση τους.

Νέα σοβαρή πρόκληση της Αγκυρας εκδηλώθηκε χτες στο Αιγαίο με υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά. Συγκεκριμένα, 2 ζεύγη τουρκικών αεροσκαφών (2 F-4 και 2 F-16) εισήλθαν στις 13.32 στο FIR Αθηνών μεταξύ Λέσβου-Χίου. Τα 2 F-4 στις 13.57 πέταξαν πάνω από το Μακρονήσι και τους Ανθρωποφάγους σε ύψος 3.000 ποδών και βγήκαν από το FIR μεταξύ Κω και Σάμου στις 14.00. Πτήση αμέσως μετά, πάνω από Μακρονήσι, Ανθρωποφάγους, Αγαθονήσι και τη νησίδα Κουνέλι, έκαναν και τα δυο F-16, σε μεγαλύτερο ύψος (από 18.000 έως 22.000 πόδια), ώσπου να αποχωρήσουν από το FIR Αθηνών στις 14.09. Συνολικά, η τουρκική Πολεμική Αεροπορία προχώρησε χτες σε 4 παραβάσεις και 35 παραβιάσεις ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, ενώ σημειώθηκε και μία εμπλοκή με ελληνικά μαχητικά.

Οι τέτοιες υπερπτήσεις και παραβιάσεις έγιναν στο Αιγαίο, ενώ στην Αθήνα ο υπουργός Αμυνας, Π. Καμμένος, υποδεχόταν στο στρατόπεδο «Παπάγου» τον Αρμένιο ομόλογό του V. Sargsyan, κάνοντας εκεί δηλώσεις για «παράλληλες ιστορικές μνήμες και εμπειρίες», που «τίμησαν φέτος τα υπουργεία Αμυνας των δύο χωρών με εκδηλώσεις κοινής μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού και τη Γενοκτονία των Αρμενίων». Αναφερόμενος και στο Πρόγραμμα Στρατιωτικής Συνεργασίας που «τρέχει» μεταξύ των δύο χωρών, πρόσθεσε ότι στόχος της κυβέρνησης «είναι η ανάπτυξη ουσιαστικών διμερών, αλλά και πολυμερών σχημάτων αμυντικής συνεργασίας».

Ολοκληρώθηκε η άσκηση «ΝΑΙΑΣ 16» που διοργάνωσε το ΓΕΝ στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή Κρητικού Πελάγους και Θάλασσας Κυθήρων, με τη συμμετοχή και των 2 από τις 4 αρμάδες του ΝΑΤΟ, SNMG2 και SNMCMG2, επισήμως προς εξάσκηση σε διαδικασίες επί των κλασικών μορφών πολέμου, καθώς και των συγχρόνων μορφών απειλών, όπως ναυτικής αποτροπής, αντιμετώπιση της πειρατείας, αντιμετώπιση ασύμμετρων απειλών κ.ο.κ.

Το κύριο σενάριο της άσκησης προέβλεπε την αντιμετώπιση ασύμμετρων και σύγχρονων απειλών, που προέρχονταν τόσο από κρατικές όσο και «μη κρατικές» οντότητες, με την ανάληψη έργων θαλάσσιας ασφάλειας. Οπως αναφέρεται από το ΓΕΝ, «οι σύγχρονες εξελίξεις στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή εθνικού ενδιαφέροντος καταδεικνύουν την αξία της διευρυμένης συνεργασίας στην αντιμετώπιση των παραπάνω σεναρίων».