ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Παρέμβαση ΗΠΑ με αφορμή τον αγωγό ΤΑΡ

Χαιρετίζουν τη διάνοιξη του Νότιου Διάδρομου, ανταγωνιστικά προς τη Ρωσία. Δε θα μειωθούν οι τιμές του αερίου, λέει ο «Fitch»

Οι Αμερικάνοι επιχαίρουν επειδή ο TAP (ή ο «Nabucco», αν προκρινόταν), δυσκολεύει τα σχέδια των Ρώσων να κυριαρχήσουν στο Νότιο Διάδρομο εφοδιασμού της Ευρώπης με φυσικό αέριο

Επαλήθευση των ανταγωνισμών που κλιμακώνονται για τους δρόμους και τις πηγές ενέργειας αποτελεί η παρέμβαση των ΗΠΑ, που χαρακτήρισαν «σημαντικό επίτευγμα» την επιλογή του αγωγού «Trans Adriatic Pipeline» (TAP). Παρά το γεγονός ότι δεν έχουν κανένα άμεσο όφελος από το αέριο που θα ρέει στο εσωτερικό του, οι ΗΠΑ επιχαίρουν για τον αγωγό επειδή δυσκολεύει τη Ρωσία στην κούρσα για την προμήθεια της Ευρώπης με φυσικό αέριο, μέσω του λεγόμενου «Νότιου Διάδρομου».

Σύμφωνα με τον αναπληρωτή εκπρόσωπο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Πάτρικ Βέντρελ, οι ΗΠΑ στηρίζουν την ανάπτυξη του Νότιου Διάδρομου, επειδή «αντανακλά τις προσπάθειες της Ευρώπης να διαφοροποιήσει τους ενεργειακούς πόρους της, συμπεριλαμβανομένων των τολμηρών βημάτων προς την κατεύθυνση του ανταγωνισμού και του εμπορίου».

Το Αζερμπαϊτζάν, από την πλευρά του, σε μια προσπάθεια να διατηρήσει την εν δυνάμει πελατεία του στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη, μοιράζει υποσχέσεις για εναλλακτική τροφοδοσία τους στο μέλλον. Η αζέρικη εταιρεία φυσικού αερίου SOCAR δήλωσε ότι θα κατευθύνει προς την Αυστρία τις ποσότητες φυσικού αερίου από άλλα κοιτάσματα της Κασπίας, που θα αναπτυχθούν μετά από το «Shah Deniz».

Διαβεβαίωσε μάλιστα τους ενδιαφερόμενους ότι «βλέπουμε ξεκάθαρα το διάδρομο του «Nabucco» ως φυσική αγορά για τις μελλοντικές μας ποσότητες φυσικού αερίου» και πως «θεωρούμε ότι η ικανότητα του Νότιου Διαδρόμου να τροφοδοτεί τις ευρωπαϊκές αγορές θα επεκταθεί και πέρα από τις περιοχές από τις οποίες θα περνά άμεσα ο TAP».

Σε ό,τι αφορά τα κριτήρια επιλογής του TAΡ έναντι του «Nabucco West», ο ενεργειακός κολοσσός BP, που συμμετέχει στην κοινοπραξία του «Shah Deniz», ανακοίνωσε ότι υπήρχε «ουσιώδης» εμπορική διαφορά μεταξύ των δύο αντίπαλων αγωγών, δηλαδή στο κόστος μεταφοράς του αερίου και στις κατά τόπους τιμές του στις χώρες από τις οποίες θα περνούσε. Επιβεβαιώνει δηλαδή ότι οι τιμές που θα πουλιέται το αζέρικο αέριο του ΤΑΡ, είναι πιο συμφέρουσες για την κοινοπραξία που διαχειρίζεται το κοίτασμα.

Τις κυβερνητικές φανφάρες για δήθεν μείωση τις τιμής του φυσικού αερίου στην Ελλάδα μετά την επιλογή του ΤΑΡ, καταρρίπτει και ο καπιταλιστικός οίκος αξιολόγησης «Fitch». Οπως σημειώνει, «ο εναλλακτικός αγωγός που απορρίφθηκε (και περνούσε) από την Ανατολική Ευρώπη θα μπορούσε να επιφέρει μια μέτρια πτώση των τιμών λόγω της μεγαλύτερης δυναμικότητάς του και διότι θα συνέβαλε στη διαφοροποίηση των προμηθευτών στις χώρες που εξαρτώνται σχεδόν αποκλειστικά από το ρωσικό αέριο».

Αντίθετα, σημειώνει ο οίκος, «ο αγωγός που επελέγη θα έχει ετήσια δυναμικότητα 10 δισ. κυβικών μέτρων, ίση με περίπου το 2% της ευρωπαϊκής κατανάλωσης αερίου. Ο «Nabucco West», είχε δυναμικότητα μεταφοράς έως και 23 δισ. κυβικών μέτρων αερίου στην Ευρώπη κάθε χρόνο, αν συμπεριλαμβάνονταν δυνητικά κοιτάσματα στη Ρουμανία». Τα σχέδια για το «Nabucco West», καταλήγει η εκτίμηση του οίκου, «δεν έχουν εγκαταλειφθεί, καθώς θα μπορούσε να επανασχεδιαστεί για να μεταφέρει φυσικό αέριο από τη Μαύρη Θάλασσα στην Ευρώπη».

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΓΙΑ ΕΡΤ

Στήνει τη φάκα του «ειλικρινούς διαλόγου»

Στη φάκα του «ειλικρινούς διάλογου μεταξύ όλων», προσπαθεί να πιάσει τους εργαζόμενους της ΕΡΤ ο αρμόδιος υφυπουργός Π. Καψής, προκειμένου να κλείσει το ζήτημα της δημόσιας τηλεόρασης και να απαλλαχθεί από το προσωπικό της.

Οπως ο ίδιος δήλωσε σε κυριακάτικη εφημερίδα («Εθνος»), μέσα στο πρώτο δεκαπενθημέρου του Ιούλη είναι πιθανό να κατατεθεί ο νόμος «για τη θεσμική συγκρότηση της νέας δημόσιας ραδιοτηλεόρασης», που θα στηριχθεί στο σχέδιο της Επιτροπής Αλιβιζάτου.

Λέει ακόμα ότι άμεση προτεραιότητα για την κυβέρνηση είναι να αρχίσει να εκπέμπει και πάλι η δημόσια ραδιοτηλεόραση, με μεταβατικό σχήμα που θα απασχολεί περίπου 2.000 εργαζόμενους, με δίμηνες συμβάσεις.

Μετά και τη δεύτερη συνάντησή τους την περασμένη βδομάδα, οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ έστειλαν στον Π. Καψή υπόμνημα, στο οποίο σημειώνουν μεταξύ άλλων: «Αναμένουμε από την πλευρά σας μια έγγραφη πρόταση θεσμικά και νομικά αιτιολογημένη και τεκμηριωμένη, προκειμένου να αποφευχθούν κενά και παρερμηνείες (...)».

Στο ίδιο υπόμνημα, οι δημοσιογράφοι ισχυρίζονται ότι στις μεταξύ τους συναντήσεις, ο Π. Καψής τους ενημέρωσε ότι ο νέος φορέας θα είναι ένα «δραστικά μικρότερο σχήμα με ευέλικτες σχέσεις εργασίας (κατά περίπτωση, π.χ. Ανταποκριτές με το κομμάτι)». Επίσης, ότι θα γίνει «ανοιχτός διαγωνισμός μέσω ΑΣΕΠ και μάξιμουμ πριμοδότηση για τους παλαιούς εργαζόμενους» και θα υπάρχει «κινητικότητα για όσους δεν προσληφθούν».

Για τις αποζημιώσεις, η ενημέρωση που έχουν είναι ότι θα δοθούν «με πλαφόν 15.000 ευρώ, που ισχύει σήμερα και για τις οποίες το υπουργείο Οικονομικών υπόσχεται -εφόσον επιτευχθεί τελικά συμφωνία- να προχωρήσει σε νομοθετική ρύθμιση βελτίωσής τους, με βάση όμως το Ενιαίο Μισθολόγιο για τις άλλες ειδικότητες και την ΚΥΑ για τους δημοσιογράφους, που θα ισχύσουν αναδρομικά από 1/1/2013».

Χτες το απόγευμα, ο Π. Καψής κοινοποίησε γραπτώς τις προτάσεις της κυβέρνησης, οι οποίες αναμένεται να απασχολήσουν τη σημερινή γενική συνέλευση των εργαζόμενων.

Κερδίζει ο λαός από το «λιγότερο κράτος»;

-- Ποιον υπηρετεί η προπαγάνδα και η πολιτική της κυβέρνησης για συρρίκνωση των κρατικών δομών και των δημοσίων υπαλλήλων;

Η κυβέρνηση λέει ότι κλειδί της ανάπτυξης είναι το λιγότερο κράτος και η αύξηση των ιδιωτικών επενδύσεων. Γι' αυτό ισχυρίζεται ότι κλείνει οργανισμούς του Δημοσίου και απολύει υπάλληλους, «αναδιαρθρώνει» Υγεία - Πρόνοια και Παιδεία, εφαρμόζει πολιτική ιδιωτικοποιήσεων. Σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα, αξιοποιεί τη σαπίλα του κράτους που η ίδια η αστική τάξη έχει οικοδομήσει, για να δικαιολογήσει καταργήσεις φορέων που καλύπτουν στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες. Ποιος θα βγει ωφελημένος από το «λιγότερο κράτος» που λέει η κυβέρνηση; Σίγουρα όχι ο λαός. Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα.

Τίποτα δεν έχει να κερδίσει ο λαός από τις συγχωνεύσεις και τα λουκέτα στα νοσοκομεία, τη συρρίκνωση του προσωπικού σε Υγεία και Πρόνοια. Ηδη, μεγάλα νοσοκομειακά ιδρύματα υπολειτουργούν, χωρίς αναγκαίες ειδικότητες γιατρών, χωρίς επαρκές προσωπικό, χωρίς το στοιχειώδη εξοπλισμό, με δεκάδες κλειστά κρεβάτια ΜΕΘ, βάζοντας σε κίνδυνο την ασφάλεια ακόμα και τη ζωή ασθενών και εργαζόμενων. Η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας περνάει ολοένα και περισσότερο στους ιδιώτες, τα κέντρα υγείας φυτοζωούν, ο λαός βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη για να έχει την υγεία του. Τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα στην Πρόνοια...
Οταν η κυβέρνηση λέει «λιγότερο κράτος» στην Ερευνα, σημαίνει το ταχύτατο πέρασμά της στα χέρια των ιδιωτών και την αξιοποίηση των πορισμάτων της αποκλειστικά για τις ανάγκες της κερδοφορίας τους. Για παράδειγμα, το ΙΓΜΕ είναι ένας οργανισμός που εμπλέκεται σε μελέτες απαραίτητες από την κατασκευή ενός δρόμου, μέχρι την εξόρυξη υδρογονανθράκων. Η υποβάθμιση του Ινστιτούτου σημαίνει να αναζητήσει πόρους από ιδιώτες για να λειτουργήσει και άρα να δουλέψει για λογαριασμό τους.
Τα ίδια ισχύουν και για τομείς όπως ο Πολιτισμός και ο Αθλητισμός. Αν η κυβέρνηση προχωρήσει στην απόλυση των χιλιάδων υπαλλήλων που λέει από τους ΟΤΑ, περισσότεροι χώροι άθλησης θα κλείσουν, ενώ και εκείνοι που θα συνεχίσουν να λειτουργούν θα παραπαίουν χωρίς προσωπικό. Από την άλλη, οι δήμοι αυξάνουν διαρκώς το κόστος για όποιον θέλει να αθληθεί, στη λογική της ανταποδοτικότητας. Οι πολιτιστικές δραστηριότητες υποβαθμίζονται λόγω περικοπών στις κρατικές δαπάνες και η υποκουλτούρα (με το αζημίωτο) παρουσιάζεται από το σύστημα σαν μοναδική διέξοδος για το λαό.
Το «λιγότερο κράτος» στην Πυροσβεστική σημαίνει δάση απροστάτευτα στις ορέξεις των εμπρηστών, που το χέρι τους οπλίζεται από την πολιτική της εμπορευματοποίησης της γης. Σημαίνει εξάρτηση από τους ιδιώτες στην πυρόσβεση, όπως με τα εναέρια μέσα. Στις συγκοινωνίες, αντίστοιχα, σημαίνει χειρότερες, λιγότερο ασφαλείς και πιο ακριβές υπηρεσίες.
Το «λιγότερο κράτος» που σηματοδοτούν τα σχέδια για συρρίκνωση ή και κλείσιμο των εργοστασίων της Αμυντικής Βιομηχανίας, σημαίνει απεμπόληση της δυνατότητας κάλυψης του αμυντικού εξοπλισμού της χώρας και παράδοσής της ολοκληρωτικά στα ιδιωτικά μονοπώλια. Ταυτόχρονα ακόμα και αν οι παραγγελίες στρατιωτικού υλικού από το Δημόσιο δεν φτάνουν για να καλύψουν τις παραγωγικές δυνατότητες των ΕΑΣ, με την υπάρχουσα υποδομή και το εργατικό δυναμικό, μπορούν εύκολα να αναπροσανατολίσουν την παραγωγή τους σε άλλους τομείς αφού: Συμμετείχαν στα μεγάλα έργα της ΔΕΗ. Παρήγαγαν, μελετούσαν και κατασκεύαζαν όλον τον εξοπλισμό των ορυχείων. Παρήγαγαν ταινιοδρόμους, αποθέτες, εκσκαφείς, μειωτήρες κλπ. Διέθεταν τεχνογνωσία για μελέτη και κατασκευή ανεμογεννητριών. Το τμήμα μεταλλικών κατασκευών θα μπορούσε να κατασκευάζει ακόμα και γέφυρες.Το εργοστάσιο της ΕΛΒΟ μπορεί να παράγει αυτοκίνητα και τρόλεϊ.

Αυτά είναι μερικά μόνο παραδείγματα. Ποιοι βγαίνουν ωφελημένοι; Τα μονοπώλια και οι άλλοι επιχειρηματικοί όμιλοι που καραδοκούν. Αυτοί μονοπωλούν τους κλάδους, όπου το κράτος κρατάει ακόμα κάποιες θέσεις, πετώντας έξω και τους μικρούς που έχουν απομείνει. Η απάντηση στο «λιγότερο κράτος της κυβέρνησης είναι το σημερινό κράτος; 'Η μήπως αυτό που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, «κράτος - πυλώνας» της ανάπτυξης; Βεβαίως το αστικό κράτος συμβάλλει στην καπιταλιστική ανάπτυξη, είτε χρηματοδοτώντας την κατασκευή υποδομών που παραδίδει στους ιδιώτες καπιταλιστές για εκμετάλλευση και κέρδη, είτε χρηματοδοτώντας ιδιωτικές επενδύσεις. Το ΚΚΕ δεν υπερασπίζεται το αστικό κράτος και το σημερινό δημόσιο τομέα, γιατί στόχος του δεν ήταν να υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες, αλλά τα μονοπώλια. Για παράδειγμα, ο δημόσιος τομέας Υγείας ενισχύει τον ιδιωτικό, μέσα από τις πολύμορφες σχέσεις προμηθειών, ή τώρα με τον ΕΟΠΥΥ μέσω της άμεσης σύμπραξης με τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα και κλινικές. Το κράτος ανέλαβε σε προηγούμενες περιόδους να φτιάξει υποδομές (εργοστάσια παραγωγής ρεύματος, σιδηροδρομικό - οδικό δίκτυο κ.ά.), που έγιναν για να αναπτυχθεί το μονοπωλιακό κεφάλαιο, στο οποίο κατέληξαν, με ιδιωτικοποιήσεις ή παραχωρήσεις για εκμετάλλευση. Την πορεία αυτή δεν μπορεί να την αναστρέψει το κράτος που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, μιλά για βελτίωση τάχα αυτού του αστικού κράτους, του σημερινού δημόσιου τομέα, ο οποίος θα συνεχίσει όμως να λειτουργεί μέσα στον καπιταλισμό, θα προωθεί καπιταλιστική ανάπτυξη, θα λειτουργεί δηλαδή προς όφελος των μονοπωλίων. Σήμερα έχουν ωριμάσει οι συνθήκες να οικοδομήσουν οι εργάτες και οι σύμμαχοί τους το δικό τους κράτος, γκρεμίζοντας το αστικό κράτος, κοινωνικοποιώντας τα μέσα παραγωγής και βάζοντάς τα στην υπηρεσία τους, ως διαχειριστές του δικού τους κράτους, του δικού τους Δημοσίου, με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο.