Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τον "εκσυγχρονιστή" πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη,έστειλε προχτές - μετά το τέλος της συνεδρίασης του Υπουργικού Συμβουλίου - ένα αποκαλυπτικό μήνυμα στον ελληνικό λαό. Ούτε λίγο - ούτε πολύ, ο πρωθυπουργός μάς είπε ότι οι υπουργοί του, οι διοικητές των κρατικών επιχειρήσεων, οργανισμών και κοινωφελών οργανισμών είναι ανίκανοι.Δεν μπορούν να διαχειριστούν σωστά και αποτελεσματικά την τεράστια περιουσία του ελληνικού κράτους, που δημιουργήθηκε με τις θυσίες και τον ιδρώτα του εργαζόμενου ελληνικού λαού. Και στο όνομα του περιορισμού της σπατάλης του δημοσίου, ο "εκσυγχρονιστής" πρωθυπουργός ανακοίνωσε την απόφασή του να αναθέσει τη διαχείριση των οικονομικών του ελληνικού κράτους (υπηρεσιών υπουργείων, κρατικών επιχειρήσεων, νοσοκομείων, κοινωφελών ιδρυμάτων κλπ. στους ...ικανούς ιδιώτες "μάνατζερ".

Με απλά λόγια, ο πρωθυπουργός και τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου - "εκσυγχρονιστές" και μη - αυτογελοιοποιήθηκαν, καθώς, στην ουσία, μας είπαν πως αυτή η κυβέρνηση είναι ανίκανη, να διαχειριστεί τα οικονομικά του ελληνικού κράτους, που εδώ και δεκαετίες παραπαίει μεταξύ των αυξανόμενων ελλειμμάτων, του δημόσιου χρέους και του στασιμοπληθωρισμού.

Η αλήθεια είναι πως ο πρωθυπουργός δεν είπε - και δε θα μπορούσε ποτέ να πει - πως η κυβέρνησή του είναι ανίκανη. Αν έλεγε κάτι τέτοιο, θα έπρεπε να παραιτηθεί αμέσως. Και επειδή κάτι τέτοιο δε συμφέρει, καθώς τα προνόμια και τα οφέλη που αποκομίζουν από τη διαχείριση της δημόσιας υπηρεσίες το κυβερνητικό επιτελείο και η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων που κατέχουν επιτελικές θέσεις σε υπουργεία, φορείς, υπηρεσίες και ιδρύματα του ελληνικού δημοσίου είναι μεγάλα, ο πρωθυπουργός είπε κάτι άλλο. Είπε αυτό που ισχυρίζεται ο ΣΕΒ, το ΔΝΤ, το Διευθυντήριο του Βρυξελλών και όλοι εκείνοι που θησαυρίζουν με το μόχθο των εργαζομένων, ροκανίζοντας - με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, με "σοσιαλιστική" ή "συντηρητική" κυβέρνηση - το δημόσιο χρήμα. Οτι, δηλαδή, για όλα τα στραβά και ανάποδα της ελληνικής οικονομίας φταίει ο μεγάλος δημόσιος τομέας και η κακοδιαχείριση που γίνεται στο δημόσιο χρήμα.Και το διά ταύτα των αποφάσεων του πρωθυπουργού - που απέσπασε την έγκριση και των μελών του Υπουργικού Συμβουλίου - ήταν πως πρέπει να μειωθεί το κράτος, με μέτρα και θεσμούς που θα οδηγούν στο γενικό ξήλωμα του κράτους πρόνοιας, με το μαχαίρωμα των επιχορηγήσεων σε κοινωνικούς φορείς και την ιδιωτικοποίηση πολλών απ' αυτών. Ολα αυτά, βέβαια, ο Κ. Σημίτης τα εμφάνισε σαν μέτρα που αποσκοπούν στο να γίνει "πιο αποτελεσματικός ο δημόσιος τομέας" και "τα χρήματα, τα οποία δίνουν οι φορολογούμενοι, να αποδίδουν"...

Είναι καιρός να σταματήσει αυτή η πρόστυχη και αντιδραστική κινδυνολογία, που επιχειρείται από τη σημερινή κυβέρνηση (τα ίδια έκαναν και οι προηγούμενες), με την υπερχρέωση της χώρας και τα άλλα προβλήματα και κακοδαιμονίες του ελληνικού δημοσίου. Οχι, κύριε Σημίτη. Δε φταίει το μεγάλο κράτος ή το κακό ελληνικό δημόσιο γι' αυτά τα προβλήματα. Αυτό που φταίει, για το γεγονός ότι τα νοσοκομεία, τα πανεπιστήμια, οι δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμοί έχουν τα προβλήματα που έχουν, όπως επίσης και για το γεγονός ότι το ελληνικό κράτος βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής και της πτώχευσης, δεν είναι γενικά και αόριστα το κράτος ή ο μεγάλος δημόσιος τομέας. Αυτό που στην ουσία φταίει, είναι τα πολιτικά κόμματα που εναλλάσσονται μέχρι σήμερα στην κυβερνητική εξουσία και οι πολιτικές που εφάρμοσαν.

Δε φταίει, γενικά και αόριστα, ο "κακός" δημόσιος τομέας και το "μεγάλο" κράτος, για τα συνεχώς αυξανόμενα κρατικά ελλείμματα και το δημόσιο χρέος, αλλά οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που:

- Εδιναν με κυβερνητική εντολή από τις κρατικές τράπεζες δάνεια στους μεγαλοεπιχειρηματίες από τα παλιά και νέα τζάκια. Τραπεζικά δάνεια, που αποδείχτηκαν θαλασσοδάνεια, καθώς είχαμε το φαινόμενο οι επιχειρηματίες από τα παλιά και νέα τζάκια να θησαυρίσουν και να συνεχίζουν να θησαυρίζουν, βαφτίζοντας τις επιχειρήσεις τους "προβληματικές". Και ενώ οι ίδιοι θησαύριζαν, οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις τούς ξελάσπωναν, με την "κοινωνικοποίηση" των χρεών, που είχαν βάλει οι ιδιώτες και οι "μάνατζερ" της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στις επιχειρήσεις τους. Μεταξύ αυτών, ο Ωνάσης, ο Ανδρεάδης, ο Καρράς, ο Μποδοσάκης, οι Τσάτσοι, ο Μποδοσάκης, οι Στρατοκατσαμπαίοι, ο Κεφάλας κλπ., που παρέδωσαν τις εταιρίες τους στο δημόσιο ("Ολυμπιακή Αεροπορία", Εμπορική και Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και Ελευσίνας, ΛΑΡΚΟ, "Πειραϊκή - Πατραϊκή", "Σόφτεξ" κλπ.) σαν "στημένες λεμονόκουπες".

- Κάνουν τα στραβά μάτια, στην εκτεταμένη φοροδιαφυγή, στο λαθρεμπόριο και στο ροκάνισμα του δημόσιου χρήματος, που γίνεται από τους εκπροσώπους τους μεγάλης ιδιωτικής πρωτοβουλίας και τους μάνατζέρ τους. Πρόσφατο παράδειγμα, τα 200 περίπου δισ. δραχμές από βεβαιωμένα για είσπραξη τέλη υπερημερίας υπέρ του δημοσίου, που αποφάσισαν να χαρίσουν στους Λάτση, Βαρδινογιάννη και άλλες εταιρίες πετρελαιοειδών, με το επιχείρημα ότι δεν "αντέχουν να τα πληρώσουν" και πως αν το δημόσιο εισπράξει αυτά τα χρήματα θα δημιουργηθούν προβλήματα στη λειτουργία αυτών των επιχειρήσεων.

- Δεν εφαρμόζουν, ούτε καν αυτούς τους καπιταλιστικούς νόμους, που οι ίδιοι έχουν θεσπίσει, για να εισπράττει το δημόσιο και το ΙΚΑ και άλλα ασφαλιστικά ταμεία από τους επιχειρηματίες εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δραχμών κάθε χρόνο (από ΦΠΑ, το φόρο μισθωτών υπηρεσιών, των εισφορών για τα ασφαλιστικά ταμεία και άλλων χρημάτων), που εισπράττουν, αλλά δεν καταβάλλουν οι διάφοροι επιχειρηματίες.

- Θέλουν το κράτος και το δημόσιο, να λειτουργεί σαν "συλλογικός καπιταλιστής" για τη μεγιστοποίηση των κερδών και υπερκερδών των πολυεθνικών και της μεγάλης ιδιωτικής πρωτοβουλίας, σε βάρος των ελλειμμάτων του δημοσίου, που χρόνο με το χρόνο διογκώνουν το δημόσιο χρέος. Στα πλαίσια αυτά, η πολιτική που εφαρμόζουν (είτε έχει να κάνει με τις κρατικές προμήθειες, είτε με την "κοινωνικοποίηση" επιχειρήσεων, είτε με την ιδιωτικοποίηση ή αποκρατικοποίηση ή μετοχοποίηση) θέλει το δημόσιο να αγοράζει ακριβά από τους ιδιώτες τις υπηρεσίες και τα προϊόντα τους και ταυτόχρονα το δημόσιο να πουλά πάμφθηνα τις υπηρεσίες τους στους μεγαλοεπιχειρηματίες. Κατά καιρούς, έχουν δει το φως της δημοσιότητας πολλά παραδείγματα. Οπως, για παράδειγμα, νοσοκομεία που ακριβοπληρώνουν τα φάρμακα, τους βηματοδότες και άλλα αγαθά που προμηθεύονται από τους ιδιώτες, τον ΟΤΕ να ακριβοπληρώνει στον Κόκκαλη και άλλους μεγαλοσχήμονες της ιδιωτικής πρωτοβουλίας τα ψηφιακά, την κατασκευή μεγάλων έργων κλπ.

Οχι, κύριε Σημίτη και όλοι εσείς, που κινείστε στο πνεύμα των καιρών ότι, δηλαδή, "η σωτηρία θα έρθει από την ιδιωτική πρωτοβουλία και την πολιτική που επιτάσσει το Μάαστριχτ". Αυτή η πολιτική δε λύνει τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Η ανάθεση διαχείρισης της κρατικής περιουσίας - και μιλάμε για πολλά τρισεκατομμύρια δραχμές - στην ιδιωτική πρωτοβουλία και σε "ιδιώτες μάνατζερ" έχει δοκιμαστεί και έχει αποδειχτεί, όχι μόνο αναποτελεσματική, αλλά και καταστροφική για τη χώρα και επώδυνη για τους εργαζόμενους. Εσείς που σήμερα ξεπουλάτε τις δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς ή σχεδιάζετε να αναθέσετε τη διαχείριση της περιουσίας δημόσιων φορέων, ασφαλιστικών ταμείων και ιδρυμάτων στην ιδιωτική πρωτοβουλία, θα έρθετε αύριο και θα δικαιολογήσετε την καταλήστευση της δημόσιας περιουσίας που θα έχουν κάνει οι πολυεθνικές και τα τσιράκια τους στην Ελλάδα με νέες χαριστικές ρυθμίσεις και "κοινωνικοποιήσεις" χρεών, φορώντας το μανδύα ότι όλα αυτά τα κάνετε για το καλό των εργαζομένων.

Και όλα αυτά τα κάνετε, γιατί δε θέλετε να προωθήσετε μέτρα και θεσμούς, που θα οδηγούν στον πραγματικό εκσυγχρονισμό και την καλύτερη απόδοση του δημόσιου τομέα και του κράτους, προς όφελος του λαού.

Λάμπρος ΤΟΚΑΣ

Με απλά λόγια, ο πρωθυπουργός και τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου - "εκσυγχρονιστές" και μη - αυτογελοιοποιήθηκαν, καθώς, στην ουσία, μας είπαν πως αυτή η κυβέρνηση είναι ανίκανη να διαχειριστεί τα οικονομικά του ελληνικού κράτους, που εδώ και δεκαετίες παραπαίει μεταξύ των αυξανόμενων ελλειμμάτων, του δημόσιου χρέους και του στασιμοπληθωρισμού