Στα χωριά και τις επαρχίες του θεσσαλικού κάμπου - αλλά και των άλλων αγροτικών περιοχών της Ελλάδας - επικρατεί πυρετός προετοιμασίας για την επιτυχία του γιορτασμού του Κιλελέρ. Η Πανθεσσαλική Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα στέλνει προσκλήσεις συμμετοχής στις δευτεροβάθμιες αγροτικές οργανώσεις όλης της χώρας και σε μαζικούς φορείς εργαζομένων, επαγγελματοβιοτεχνών, επιστημόνων, καθώς και σε εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, προκειμένου ο γιορτασμός να πάρει παλλαϊκό χαρακτήρα, αφού οι αγρότες γνωρίζουν πως μόνο ο κοινός λαϊκός αγώνας εναντίον της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης μπορεί να φέρει θετικά αποτελέσματα.

Δεν ξεχνούν οι αγρότες της Θεσσαλίας ότι ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αρνήθηκαν επιμόνως και πεισματικά να ικανοποιήσουν τα δίκαια αιτήματα του αγροτικού ξεσηκωμού και ταυτόχρονα εξαπέλυσαν μια πρωτοφανή, συκοφαντική και τρομοκρατική επιχείρηση εναντίον της αγωνιζόμενης αγροτιάς.

• Θυμούνται τον υπουργό Γεωργίας Στ. Τζουμάκα να χαρακτηρίζει "καθυστερημένους" τους Θεσσαλούς και τον Β. Γιαννόπουλο να βρίζει σκαιώς τους αγρότες με λέξεις όπως "γαϊδούρια", "φασίστες" και "τρομοκράτες".
• Θυμούνται τη "βιομηχανία" δικών,που είχε στηθεί στη διάρκεια των κινητοποιήσεων και συνεχίζεται, η οποία έχει ως αποτέλεσμα εκατοντάδες αγωνιστές της αγροτιάς να σύρονται στα εδώλια του κατηγορουμένου και να καταδικάζονται σε βαριές ποινές.
• Θυμούνται την αστυνομοκρατία και την "κατάσταση πολιορκίας" που επιβλήθηκε επί μέρες στη Θεσσαλία και τα ΜΑΤ να επιτίθενται με αγριότητα και να προκαλούν δολιοφθορές στα τρακτέρ.
• Θυμούνται τον Κ. Σημίτη - στη διάρκεια της πρόσφατης συνάντησής του με την Πανθεσσαλική Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα - να "προσφέρει" έξι ξερά "όχι" στα έξι συγκεκριμένα, επείγονται και δίκαια αιτήματα των αγροτών.

• Συρρίκνωση της αγροτικής παραγωγικής βάσης,με μέτρα περιορισμού των καλλιεργειών που λαμβάνονται στις Βρυξέλλες.
• Δραματική μείωση του αγροτικού εισοδήματος,με μειώσεις στις τιμές των αγροτικών προϊόντων, με πρόστιμα συνυπευθυνότητας και συνεχείς ανατιμήσεις στα γεωργικά μέσα και εφόδια, που αυξάνουν στο έπακρο το κόστος παραγωγής.
• Απομάκρυνση του αγροτικού δυναμικού από την παραγωγική διαδικασία - μείωση του αγροτικού πληθυσμού στη χώρα μας μέχρι και 50% θέλει να επιβάλει η ΕΕ - μ' αποτέλεσμα να ερημώνει η ελληνική ύπαιθρος και να προστίθενται χιλιάδες νέοι άνεργοι στις ουρές ανέργων των πόλεων.

Αυτή η πολιτική είναι που ξεσηκώνει τους Ελληνες αγρότες και τους ωθεί στη μάχη για την επιβίωσή τους. Ο αγώνας των αγροτών δεν αποσκοπεί μόνο στη διαφύλαξη του αγροτικού εισοδήματος. Αφορά και στη σωτηρία της παραγωγικής βάσης για να μπορεί να θρέφεται ο λαός μας, για να μη μετατραπεί η Ελλάδα σε χώρα φτηνών υπηρεσιών και τουρισμού, έρμαιο στις αρπακτικές διαθέσεις του μεγάλου κεφαλαίου και των ξένων "προστατών" της, που επιβουλεύονται την εθνική ανεξαρτησία της και υπονομεύουν το μέλλον του λαού μας. Απ' αυτή την άποψη ο αγώνας έχει πατριωτικά χαρακτηριστικά και δεν αφορά σε "συντεχνιακές" διεκδικήσεις ή σε κομματικές επιδιώξεις, όπως θέλει να τον εμφανίσει η κυβέρνηση.

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

1) Εχουν προηγηθεί οι μεγαλειώδεις αγώνες της μικρομεσαίας αγροτιάς (1995 - 1996) και συνεχίζονται το 1997, ενώ η προοπτική που δίνεται στα επόμενα χρόνια για τη συντριπτική πλειοψηφία των αγροτών, είναι ότι έρχονται χρόνια δύσκολα και ταυτόχρονα χρόνια αγώνα και πάλης για την επιβίωση των μικρομεσαίων αγροτών στον τόπο τους.

2) Τα επίσημα συνεταιριστικά όργανα, τόσο η ΠΑΣΕΓΕΣ όσο και η πλειοψηφία των ΔΣ των περισσότερων Ενώσεων, έμειναν και μένουν μακριά από τους αγώνες των μελών τους, μακριά από τα προβλήματα και τις αγωνίες τους για επιβίωση. Αντίθετα, στις περισσότερες περιπτώσεις η πρακτική τους είναι τέτοια που δίνει "χέρι βοηθείας" και άλλοθι στη σκληρή, βάρβαρη και αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ, υπονομεύοντας κάθε μορφή αγώνα και πάλης. Ο συσχετισμός λοιπόν στα όργανα αυτά πρέπει και είναι ανάγκη να αλλάξει.

3) Οι συνεταιρισμοί, αν και θα έπρεπε και θα μπορούσαν να παίξουν ρόλο προστασίας του εισοδήματος των μικρομεσαίων αγροτών, είναι καταχρεωμένοι και περιθωριοποιημένοι. Εξαιτίας, τόσο της αντισυνεταιριστικής πολιτικής της κυβέρνησης που προωθεί και ενισχύει με κάθε τρόπο τις ιδιωτικοποιήσεις και την εξυπηρέτηση αποκλειστικά του κεφαλαίου και των συμφερόντων του, όσο και της συμβιβασμένης και υποταγμένης πρακτικής των πλειοψηφιών των διοικήσεων των συνεταιριστικών οργανώσεων, που κύριο καθήκον είχαν την εξυπηρέτηση των στενών προσωπικών και κομματικών συμφερόντων, το ρουσφέτι, την ψηφοθηρία, χρεοκοπώντας συνεταιρισμούς και καταρρακώνοντας την αξιοπιστία τους.

Ο λόγος βέβαια είναι φανερός. Στόχος τους είναι η συρρίκνωση και διάλυση των συνεταιρισμών, γι' αυτό στη θέση τους προωθούν τις Ομάδες Παραγωγών που εξυπηρετούν τους μεγαλοπαραγωγούς και ο αφανισμός των μικρομεσαίων αγροτικών νοικοκυριών.

Θα επιτρέψουμε λοιπόν να αφήσουμε τους συνεταιρισμούς στα χέρια αυτών που θέλουν το ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς και τη συρρίκνωση της γεωργίας;

Θα τους αφήσουμε το πεδίο δράσης ελεύθερο να εξασφαλίζουν πλειοψηφίες που είναι συνένοχες για την καταστροφή μας;

Δεν πρέπει να το επιτρέψουμε σε καμιά περίπτωση. Το αντίθετο μάλιστα, πρέπει να δώσουμε τη μάχη των εκλογών στους αγροτικούς συνεταιρισμούς, όπως ακριβώς δίνουμε τις μάχες για να μην περάσει αυτή η αντιαγροτική πολιτική, στα μπλόκα, στα συλλαλητήρια, στις διαμαρτυρίες. Οπως θα τη δώσουμε σε λίγες μέρες στο Κιλελέρ, τιμώντας τους προγόνους μας αγωνιστές και υποσχόμενοι ότι θα συνεχίσουμε το δικό τους αγώνα.

Ο παραγωγικός συνεταιρισμός δε θα έχει καμιά σχέση με τη μορφή του συνεταιρισμού όπως είναι σήμερα, που έχει χρεοκοπήσει στη συνείδηση των αγροτών.

Εμείς παλεύουμε για αγροτικές συνεταιριστικές οργανώσεις που η δομή, η λειτουργία, ο προσανατολισμός, ο τρόπος διοίκησης και διαχείρισης θα είναι για τη βιωσιμότητα και την εξυπηρέτηση των μικρομεσαίων αγροτών, με λειτουργική αυτοτέλεια απέναντι στο κράτος και την ΑΤΕ.

Εμπρός λοιπόν όλοι μαζί να δώσουμε τη μάχη των εκλογών για ένα αγροτικό συνεταιρισμό που θα δίνει προοπτική και ελπίδα ανάπτυξης.

Γιώργος ΓΚΙΚΟΠΟΥΛΟΣ

Μέλος Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Βοιωτίας