- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Παραθέτουμε μερικά από τα σχόλια και τους τίτλους, με τα οποία τα αστικά ΜΜΕ υποδέχτηκαν τη συνάντηση των ηγετών ΗΠΑ - Ρωσίας: «Restart στις σχέσεις Μόσχας - Ουάσιγκτον...», «Βήμα εξομάλυνσης των αμερικανορωσικών σχέσεων...», «Λιώνει ο πάγος Τραμπ - Πούτιν...». Τα αστικά επιτελεία επιστράτευσαν επιλεκτικές και επιφανειακές δηλώσεις των πρωταγωνιστών ή διαπιστώσεις δικές τους, για να αποπροσανατολίσουν από τη γοργή και βαθιά όξυνση των αντιθέσεων ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα, πρώτα απ' όλα ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ρωσία. Για να κρύψουν αυτό δηλαδή που επιβεβαίωσε πολύ πρόσφατα και η - κατά τα λεγόμενα όλων - «ιδιαίτερα πετυχημένη» Σύνοδος του ΝΑΤΟ. Αυτή που επισφράγισε την ολόπλευρη θωράκιση της λυκοσυμμαχίας, με το βλέμμα της στραμμένο καταρχάς στη Ρωσία. Εκεί που - καθόλου τυχαία - ο ίδιος ο Αμερικανός ηγέτης γκρίνιαζε στους Ευρωπαίους εταίρους (κυρίως στους Γερμανούς) του ότι δεν γίνεται οι ΗΠΑ να δίνουν λεφτά για εξοπλισμό που τους προστατεύει από τη Ρωσία κι εκείνοι να ιεραρχούν τις μπίζνες μαζί της...
Αν λοιπόν Τραμπ και Πούτιν αποφάσισαν ότι έχουν θέματα να συζητήσουν, και μάλιστα από κοντά, αυτό δεν είχε να κάνει με καμιά «αναθέρμανση φιλίας». Εχει να κάνει με το ότι, παράλληλα με τις κόντρες, οξύνονται και τα παζάρια, σε όλα τα εύφλεκτα μέτωπα, ανάλογα με το πώς κάθε πλευρά εκτιμά ότι θα υπερασπιστεί πιο αποτελεσματικά τα στρατηγικά της συμφέροντα. Σε αυτήν τη βάση είναι π.χ. που Ουάσιγκτον και Μόσχα διερευνούν περιθώρια «συνεννόησης» σε Συρία ή Παλαιστινιακό, διεκδικώντας γερά ανταλλάγματα για κάθε «αναπροσαρμογή» της στάσης τους. Αυτό δεν αναιρεί τα βαθιά συγκρουόμενα συμφέροντά τους. Δεν είναι τυχαίο ότι η νέα «Εθνική Στρατηγική Αμυνας», που παρουσίασαν το Γενάρη οι ΗΠΑ, τόνιζε ανοιχτά ότι Ρωσία και Κίνα θα μπορούσαν, εάν αφεθούν, «να υποβαθμίσουν την ικανότητά μας για αποτροπή επίθεσης» και «να «διακυβεύσουν την ελεύθερη και ανοικτή τάξη» πραγμάτων που επιχειρεί η Ουάσιγκτον με συμμάχους της. Προσδιόριζε μάλιστα ως βασικά πεδία αντιπαράθεσης με Ρωσία (αλλά και Κίνα) την Ευρώπη, την περιοχή Ινδίας - Ειρηνικού Ωκεανού και βέβαια τη Μέση Ανατολή. Και προφανώς, όλα αυτά δεν «εξαφανίστηκαν» από τη συνάντηση στο Ελσίνκι...
«Προχωρούμε σε συγκεκριμένα βήματα υλοποίησης του στόχου για "κοινωνικά δίκαιες" και βιώσιμες τιμές στα καινοτόμα και ακριβά φάρμακα...». Ο παραπάνω ισχυρισμός ανήκει στον υπουργό Υγείας, Αν. Ξανθό, και ειπώθηκε στις εργασίες της συνάντησης της «Συμμαχίας της Βαλέτα» (κράτη που διαπραγματεύονται από κοινού «βιώσιμες» τιμές των «ακριβών φαρμάκων» για τα συστήματα Υγείας). Μια ματιά, όμως, στο τι τραβάνε οι ασθενείς (στην Ελλάδα και όχι μόνο) λόγω της εμπορευματοποίησης του Φαρμάκου αρκεί για να διώξει όλη τη χρυσόσκονη με την οποία πασπαλίζει ο υπουργός αυτήν την πολιτική. Γιατί αυτό που κυριαρχεί ανάμεσα στις φαρμακοβιομηχανίες είναι ο ανταγωνισμός για το ποιος θα διεκδικήσει το μεγαλύτερο κομμάτι από την «πίτα» του 1,5 τρισ. δολαρίων (!) της παγκόσμιας φαρμακευτικής δαπάνης. Επίσης, γιατί, διαχρονικά, στόχος όλων των αστικών κυβερνήσεων είναι η παραπέρα μείωση της κρατικής και ασφαλιστικής δαπάνης, κάτι που το βιώνουν οι ασθενείς και στην Ελλάδα: Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Ελληνες ασθενείς βάζουν τα τελευταία χρόνια 55% επιπλέον από την τσέπη τους για να πληρώσουν τη συμμετοχή σε φάρμακα και την ίδια ώρα το κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν μειώσει τη συμμετοχή τους κατά 45%. Και μιλάμε μόνο για τα αποζημιούμενα φάρμακα. Τέλος, γιατί κριτήριο των φαρμακοβιομηχανιών για το ποια φάρμακα θα παραχθούν, θα διακινηθούν και σε τι ποσότητες, πού θα κατευθυνθεί η έρευνα για νέα φάρμακα, είναι η αύξηση της κερδοφορίας τους και όχι οι λαϊκές ανάγκες. Οσο λοιπόν ο υπουργός προπαγανδίζει «δίκαιες τιμές», οι ασθενείς βλέπουν νοσοκομεία που μένουν χωρίς φάρμακα, ή που αποσύρονται από τα ράφια των φαρμακείων επειδή οι τιμές τους δεν είναι «ικανοποιητικές». Γι' αυτό τέτοιες τοποθετήσεις μόνο κλαυσίγελο προκαλούν...
1834 Γεννιέται ο Γάλλος ιμπρεσιονιστής ζωγράφος Εντγκάρ Ντεγκά.
1870 Η Γαλλία κηρύσσει τον πόλεμο στην Πρωσία. Οι συγκρούσεις θα διαρκέσουν έως τις 10/5/1871 και θα λήξουν με νίκη της Πρωσίας (η οποία προσαρτά τις περιοχές της Αλσατίας και της Λορένης). Στον απόηχο του πολέμου θα ξεσπάσει το Μάρτη του 1871 η εξέγερση της Παρισινής Κομμούνας.
1898 Γεννιέται ο Γερμανός φιλόσοφος και κοινωνιολόγος Χέρμπερτ Μαρκούζε («Σχολή της Φρανκφούρτης»).
1900 Μπαίνει σε λειτουργία το υπόγειο μετρό του Παρισιού.
1920 Συνέρχεται στη Μόσχα το 2ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Κύριος εισηγητής είναι ο Β. Ι. Λένιν, ενώ βασικό θέμα του Συνεδρίου αποτελούν οι 21 «όροι εισδοχής στην Κομμουνιστική Διεθνή», που περιλαμβάνουν το ουσιώδες του κόμματος νέου τύπου. Στο Συνέδριο αυτό το ΣΕΚΕ(Κ) αντιπροσωπεύεται από τον Δημοσθένη Λιγδόπουλο.
1924 Καταψηφίζεται στη Βουλή η κυβέρνηση του Αλ. Παπαναστασίου και στις 24 Ιούλη σχηματίζεται κυβέρνηση με επικεφαλής τον Θ. Σοφούλη.
1926 Επί «Προέδρου της Δημοκρατίας» Θ. Πάγκαλου διορίζεται κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Αθ. Ευταξία, που διήρκεσε λιγότερο από έναν μήνα (έως την ανατροπή του Θ. Πάγκαλου με πραξικόπημα του Γ. Κονδύλη στις 21/8).
1945 Δημοσιεύεται Απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ για την κατάσταση που επικρατούσε στην Ελλάδα, στην οποία τονιζόταν πως «στην ύπαιθρο κυριαρχούν οι μοναρχικές ληστοσυμμορίες και η δολοφονική τρομοκρατική δράση τους σε πόλεις και χωριά συνεχίζεται και επεκτείνεται ακόμα πιο πολύ».
1949 Το Λάος αποκτά καθεστώς ορισμένης αυτονομίας στο πλαίσιο της Γαλλικής Ενωσης.
1952 Ξεκινούν οι 15οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Ελσίνκι της Φινλανδίας. Είναι οι πρώτοι στους οποίους συμμετέχει η Σοβιετική Ενωση. Παρ' όλα αυτά η ΕΣΣΔ καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση σε μετάλλια μετά τις ΗΠΑ (71 στο σύνολο).
1956 Ιδρύεται η Νεολαία της ΕΔΑ.
1969 Πεθαίνει ο λογοτέχνης Στρατής Μυριβήλης (πραγματικό όνομα Ευστράτιος Σταματόπουλος).
1980 Ο τέως πρωθυπουργός της Τουρκίας, Νιχάτ Ερίμ, δολοφονείται στην Κωνσταντινούπολη.
1989 Αποφασίζεται από τη Βουλή η παραπομπή των Α. Παπανδρέου, Μ. Κουτσόγιωργα, Γ. Πέτσου, Δ. Τσοβόλα και Π. Ρουμελιώτη στην Ειδική Ανακριτική Επιτροπή για το σκάνδαλο των ΔΕΚΟ που κατέθεσαν τα κεφάλαιά τους στην Τράπεζα Κρήτης του Γ. Κοσκωτά.
1992 Βόμβα σε αυτοκίνητο σκοτώνει τον Πάολο Μπορσελίνο, δικαστή και επικεφαλής της επιχείρησης «αντι-μαφία» στο Παλέρμο της Σικελίας.
