Πιο δυνατές, πιο ώριμες και ικανές οι δυνάμεις της Κομματικής Οργάνωσης Πειραιά του ΚΚΕ, βγάζοντας τα κατάλληλα συμπεράσματα από τα λάθη, τις αδυναμίες, τις παραλείψεις τους και επενδύοντας στη θετική ανοδική πορεία που κατέγραψε η Οργάνωσή τους το προηγούμενο χρονικό διάστημα, βάζουν πρόσω ολοταχώς, για να ανταποκριθούν στα καθήκοντα που θέτει η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ με το 17ο Συνέδριο. Καθήκοντα που έχουν στο επίκεντρό τους την ισχυροποίηση του ΚΚΕ, για να ανταποκριθεί στις σύγχρονες ανάγκες και συνθήκες και να ανοίξει το δρόμο για την ανατροπή αυτού του βάρβαρου εκμεταλλευτικού συστήματος, να ανοίξει το δρόμο για το σοσιαλισμό. Αυτές οι εκτιμήσεις είναι το επισφράγισμα της Παμπειραϊκής Συνδιάσκεψης της ΚΟΠ που έγινε την περασμένη Κυριακή. Γραμματέας της Οργάνωσης επανεκλέχθηκε ο Νίκος Σοφιανός.

Στη διάρκεια της διαδικασίας, μέσα από την εισήγηση που παρουσίασε ο απερχόμενος Γραμματέας Ν. Σοφιανός, εντοπίστηκαν με αυστηρό βλέμμα τα προβλήματα στη δράση της Οργάνωσης, έγινε αυστηρή κριτική και αυτοκριτική και καταγράφτηκε έντονος και δημιουργικός προβληματισμός για το πώς οι κομμουνιστές του Πειραιά θα συμβάλουν καθοριστικά, για να πλησιάσει το ΚΚΕ τους στρατηγικούς του στόχους όπως αυτοί καθορίζονται από τις Θέσεις της ΚΕ και θα τεθούν από το Συνέδριο του Κόμματος.

Εξετάζοντας τις οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις που διαμορφώνονται στην περιοχή του Πειραιά, στα πλαίσια των αναδιαρθρώσεων του καπιταλιστικού συστήματος και πώς ιεραρχούνται πλέον τα πεδία δράσης της ΚΟΠ, η εισήγηση, παρουσίασε συγκεκριμένα στοιχεία. Σύμφωνα με αυτά στον οικονομικά ενεργό πληθυσμό σε Α' και Β' Περιφέρεια του Πειραιά οι μισθωτοί αποτελούν το 74%. Από αυτούς αν αφαιρεθεί ένα τμήμα τους που είναι στην Αμυνα και στα Σώματα Ασφαλείας, βγαίνει ότι πάνω από το 65% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού ανήκει στην εργατική τάξη. Η κλαδική διάρθρωση της εργατική τάξης στον Πειραιά που ερεύνησε η ΚΟΠ, προκειμένου να δοθεί χειροπιαστά στα στελέχη το μέγεθος της δουλιάς που πρέπει να γίνει, αλλά και τις ιεραρχήσεις σε αυτήν, δείχνει ότι στη μεταποιητική βιομηχανία απασχολούνται 27.000 εργάτες, με κύρια συγκέντρωση στο μέταλλο, τη ναυπηγοεπισκευή, τις χημικές επιχειρήσεις, τρόφιμα και καπνεργοστάσια.

Στο χονδρικό - λιανικό εμπόριο και στις επισκευές απασχολούνται 25.400 εργαζόμενοι, κατανεμημένοι σε δεκάδες επιχειρήσεις που συγκεντρώνουν πάνω από 50 εργαζόμενους η κάθε μία. Στις θαλάσσιες και επίγειες μεταφορές, αποθήκευση που σχετίζεται με τις λειτουργίες του λιμανιού και επικοινωνίες βρίσκονται 22.900 εργαζόμενοι, στο χρηματοπιστωτικό σύστημα 13.300, στις κατασκευές 12.100, πάνω από 10.000 στη Δημόσια Διοίκηση (δήμοι, νομαρχίες, εφορίες κλπ.), στον επισιτισμό 8.300. Στην εκπαίδευση 8.500 εργαζόμενοι, στην υγεία 6.700 σε λοιπές υπηρεσίες 8.300, μισθωτοί που δεν κατατάσσονται σε κλάδο 9.500 και μικρότερη συγκέντρωση σε άλλους κλάδους.

«Και μόνο με την ανάγνωση των στοιχείων βγαίνει το συμπέρασμα - αναφέρει η εισήγηση - ότι δουλιά στην εργατική τάξη για την ΚΟΠ, σημαίνει ότι πιο αποφασιστικά πρέπει να ανοιχτεί στους κλάδους συγκέντρωσης, να δει με προτεραιότητα τη δουλιά της στις υπηρεσίες, κρατώντας και διευρύνοντας τις σημαντικές θέσεις σε ναυτεργάτες και ναυπηγοεπισκευή. Σημασία για τη δουλιά συνολικά της ΚΟΠ έχει και η γεωγραφική συγκέντρωση των επιχειρήσεων και της παραγωγικής δραστηριότητας. Η περίμετρος του Λιμανιού εντός και εκτός ορίων του ως το Πέραμα, ο Ρέντης, η Θηβών - Ρετσίνα και ο Κηφισός είναι οι περιοχές που χρειάζεται να χαρτογραφηθούν, να σταθεροποιηθεί η πολιτική μας παρουσία, να ξεδιπλωθεί μια συνδυασμένη συνδικαλιστική και πολιτική δραστηριότητα. Στις περιοχές αυτές κατά κύριο λόγο έχουμε 180 επιχειρήσεις με 50 - 200 απασχολούμενους και 34 με πάνω από 200».

Σημαντικά είναι τα στοιχεία που έχει συγκεντρώσει η ΚΟΠ και για τη νεολαία και τις γυναίκες της πειραιώτικης περιφέρειας. Σύμφωνα με αυτά «οι νέοι έως 29 ετών εργαζόμενοι (και των δύο φύλων) είναι πάνω από 65.000, μεγάλο κομμάτι τους είναι άνεργοι ή ψάχνουν να βρουν δουλιά. Πάνω από 45.000 είναι οι εργαζόμενες - άνεργες γυναίκες από 30 έως 64 χρονών». «Αυτά τα τμήματα της εργατικής τάξης - τονίζει η εισήγηση - είναι τα μεγάλα "θύματα" των αναδιαρθρώσεων στις εργασιακές σχέσεις, συγκεντρώνοντας τα μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας και ελαστικών εργασιακών σχέσεων».

Ομως, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η έρευνα της ΚΟΠ σχετικά με τους μετανάστες στην περιοχή. «Στον Πειραιά και στους δήμους - σημειώνεται - συγκεντρώνονται βάσει στοιχείων 51.000 νόμιμοι δηλωμένοι μετανάστες. Το δυναμικό αυτό δουλεύει κυρίως στις κατασκευές, στη μεταποίηση, σε βιοτεχνίες, στην αποθήκευση και υπηρεσίες καθαρισμών. Η κύρια συγκέντρωσή τους είναι στους δήμους Νίκαιας: 20.000, Πειραιά: 12.500, Ρέντη: 5.000, Κερατσινίου: 5.500, Σαλαμίνας: 3.500. Βήματα οργάνωσης έχουμε κυρίως σε οικοδόμους, ιματισμό - δέρμα, μέταλλο, είναι χαρακτηριστικό των δυνατοτήτων ότι το 50% των ψηφισάντων σε οικοδόμους - ιματισμό, είναι από μετανάστες. Η απάντηση στις ξενοφοβικές πιέσεις που υπάρχουν ανάμεσα στους εργαζόμενους μπορεί να δοθεί από τη μια με άνοδο της πολιτική δράσης που απαντάει στο ποιος ευθύνεται για την ανεργία και από την άλλη, ανοίγοντας τολμηρά πρωτοβουλίες για την επαφή - οργάνωση και διεκδίκηση αιτημάτων των οικονομικών μεταναστών».

Ιδιαίτερη ήταν η αναφορά της εισήγησης για τους επαγγελματίες - εμπόρους - βιοτέχνες. «Η ανάπτυξη των προϋποθέσεων - τονίζεται στην εισήγηση - για την κοινωνική συμμαχία περνάει μέσα από τη δράση που πρέπει να ανοίξουμε από αυτή τη σκοπιά, στους επαγγελματίες - βιοτέχνες - εμπόρους και ειδικά στο κομμάτι τους που είναι αυτοαπασχολούμενοι. Τα μικρομεσαία στρώματα στον Πειραιά έχουν ειδικό βάρος σαν όγκος και στη συνολικότερη λειτουργία της οικονομίας. Η συγκέντρωσή τους βρίσκεται στους κλάδους της μεταποίησης - επισκευών κυρίως μετάλλου, στο εμπόριο, χονδρικό - λιανικό και στον επισιτισμό. Βάσει των στοιχείων, υπάρχουν 23.000 αυτοαπασχολούμενοι, μαζί με τα συμβοηθούντα μέλη οικογενειών. Οι συνολικότερες τάσεις εκφράζονται και εδώ με τη συγκέντρωση και την κυριαρχία μονοπωλιακών - πολυεθνικών ομίλων στην αγορά και την ταυτόχρονη συμπίεση - χρεοκοπία και κλείσιμο των μικρομεσαίων. Οι αναδιαρθρώσεις στην οικονομία, η πλημμύρα εισαγωγών, η κυριαρχία των αλυσίδων, τα φθηνά προϊόντα και μαγαζιά πώλησης από Κίνα, είναι χειροπιαστά αποτελέσματα της οικονομίας της αγοράς, δηλαδή του καπιταλιστικού συστήματος».

Η εισήγηση, παίρνοντας υπόψη ότι κυοφορείται η επόμενη κρίση στο σώμα της ελληνικής οικονομίας, κοινωνίας με μορφές όπως μείωση της ιδιωτικής κατανάλωσης, υπερχρέωση των λαϊκών νοικοκυριών, χρεοκοπίες κάτω από το βάρος του καπιταλιστικού ανταγωνισμού, που θα φέρει σε ακόμα δυσκολότερη θέση τον εργαζόμενο λαό. Οτι η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζοντας την πολιτική του ΠΑΣΟΚ, προωθεί τις αναδιαρθρώσεις στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης, προσπαθώντας να κρύψει τον αντιλαϊκό χαρακτήρα των μέτρων που λαμβάνονται. Οτι σε αυτές τις συνθήκες που οι πολιτικές εκφραστές του κεφαλαίου και οι οπορτουνιστές του ΣΥΝ προσπαθούν να διαχειριστούν την κρίση, και ενώ ταυτόχρονα οξύνονται οι αντιθέσεις των ιμπεριαλιστών, τονίζει ότι: «Χρειάζεται να αναπτύξουμε σαν Κόμμα τη μέγιστη ιδεολογικοπολιτική ετοιμότητα και επαγρύπνηση. Εχει αξία να σταθούμε στο πώς απαντάμε στο ιδεολογικό μέτωπο, στο πώς δουλεύουμε με την ιδεολογία μας, σε μια σειρά κρίσιμα ζητήματα».

Και συγκεκριμένα: Στην ανάδειξη της ανάγκης να αλλάξει ο συσχετισμός στην κοινωνία, να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για τη συγκρότηση της κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας που θα διεκδικήσει και θα πάρει την εξουσία, για να καρπωθεί ο λαός τον πλούτο που παράγει. «Η αναγκαιότητα της πάλης για το σοσιαλισμό είναι επίκαιρη - σημειώνεται - και ρεαλιστική από τη σκοπιά της λύσης των προβλημάτων που έχει σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας». Στην προπαγάνδιση της λαϊκής οικονομίας που θα δημιουργήσει το μέτωπο παίρνοντας την εξουσία. Στον απεγκλωβισμό δυνάμεων από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, συνολικά από την κυρίαρχη πολιτική και στο πώς απαντάμε στα ιδεολογήματα και τις αντιλήψεις του οπορτουνισμού. Στην κατάκτηση της ενιαίας αντίληψης «στο πώς προωθούμε τη στρατηγική μας, δηλαδή πώς τα σημερινά καθήκοντα, στόχοι, πλάνα, πρωτοβουλίες ωριμάζουν τις προϋποθέσεις για τη συγκρότηση του μετώπου. Η προώθηση της πολιτικής συμμαχιών κρίνεται από τη δική μας δράση στην προσπάθεια συσπείρωσης δυνάμεων». Ειδικά σε αυτό το σημείο τονίζεται στην εισήγηση, «πρέπει να κάνουμε μετρήσιμα βήματα στην προσπάθεια, ανάπτυξης και καθοδήγησης αγώνων, διαμορφώνοντας πλαίσια διεκδικήσεων που απαντούν στις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης, αναδείχνοντας αιτήματα κρίκους που βοηθούν σε αντιμονοπωλιακές συσπειρώσεις που δείχνουν στην πράξη την ανάγκη συμμαχιών της εργατικής τάξης με τους ΕΒΕ, τη νεολαία».

Ετσι, στα πλαίσια αυτά, στην ημερήσια διάταξη της ΚΟΠ, μπαίνει η δυνάμωση της παρέμβασής του στην εργατική τάξη, με την ισχυροποίηση του ΠΑΜΕ Πειραιά, την οργάνωση και ανάπτυξη κλαδικών αγώνων, αντιστάσεων, διεκδικήσεων στους εργασιακούς χώρους. Αλλωστε, ήδη είναι μπροστά σε εστίες αντίστασης και αγώνων σε μια σειρά χώρων δουλιάς. Με την άνοδο της πολιτικής δράσης στους μετανάστες, στις γυναίκες, στη νεολαία, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Απέναντι στους στόχους που καθορίζονται, η μέχρι τώρα δράση της ΚΟΠ δείχνει ότι μπορεί να αντεπεξέλθει. Το δείχνει η θετική και ανοδική πορεία της το τελευταίο δίχρονο διάστημα από την προηγούμενη συνδιάσκεψη, με την υπερκάλυψη των εκλογικών στόχων, με τα θετικά βήματα που μετράει στην πορεία αλλαγής συσχετισμών στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα, την άνοδο των οργανωμένων δυνάμεών της και των ΚΟΒ της. Βέβαια, αυτή η ανοδική τάση όπως εκτιμάται «δεν μπορεί να μας ικανοποιεί, γιατί είναι αναντίστοιχη με τις δυνατότητες που υπήρχαν και δημιουργήθηκαν από τη δράση μας και το κύρος του Κόμματος». Η ΚΟΠ καλείται να ξεπεράσει «τα προβλήματα χαλαρότητας, στις αρχές λειτουργίας», «την τυποποίηση», τις «ρουτινιάρικες πρακτικές, την ανοχή σε αρνητικά φαινόμενα, την απουσία ελέγχου και απολογισμού για το πώς δουλεύτηκαν οι στόχοι» και κυρίως την «υποτίμηση της ιδεολογικής δουλιάς που διαμορφώνει την απαιτούμενη υποδομή για να ανταποκριθεί σήμερα στα σύνθετα καθήκοντα και τις σοβαρές δυσκολίες που έχει η ταξική πάλη».

Τη διαδικασία παρακολούθησε ο Ορέστης Κολοζώφ, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Στην τοποθέτησή του ο Ορ. Κολοζόφ επισήμανε ότι ο προβληματισμός που αναζητά η Κεντρική Επιτροπή είναι πώς θα μπορέσει το ΚΚΕ, στις σύγχρονες ανάγκες και συνθήκες, να πλησιάσει «το στόχο που θέλει να ανατρέψει αυτή την κοινωνία και να ανοίξει το δρόμο για τη σοσιαλιστική κοινωνία. Το πώς η όλη δουλιά μας θα είναι εμποτισμένη από αυτή τη σκέψη της προώθησης του στρατηγικού στόχου».

Τόνισε ότι αυτός ο στόχος πρέπει να εκλαϊκευτεί από τη δράση του Κόμματος, να μεταφερθεί στις ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις, ιδιαίτερα στην εργατική τάξη, η αναγκαιότητα του σοσιαλισμού. «Πρέπει - σημείωσε - να δίνεις αυτή την προοπτική στους εργαζόμενους, να σκέφτονται οι νέοι ότι μπορεί να υπάρξει μια καλύτερη κοινωνία που να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες και τα οράματά τους». «Και αυτό σημαίνει ότι έχουμε μεγαλύτερη απαιτητικότητα από τον εαυτό μας, τα μέλη του Κόμματος και από τις οργανώσεις». «Θα πρέπει όλα τα μέλη του Κόμματος να αναμετρηθούν με τον εαυτό τους, να μετρήσουν τα κότσια τους, τι δυνατότητες έχουν. Πρέπει να κάνουν και ορισμένες θυσίες, μικρές ή μεγάλες, θα πρέπει να δημιουργηθεί μία συνείδηση ότι μπορεί να έρθουν και δύσκολες στιγμές και θα πρέπει να είναι έτοιμοι να ανταποκριθούν σε αυτές και σαν άτομα και σαν οργάνωση. Αυτό σημαίνει μια άλλη ποιότητα Κόμματος από αυτή που έχουμε σήμερα και αυτό το ξέρουμε ότι δεν είναι εύκολο». Ομως, πρέπει να δημιουργήσουμε ένα Κόμμα ικανό, για να μπορέσει να πλησιάσει τους στόχους που έχει επεξεργαστεί, διαφορετικά δεν μπορεί να δημιουργήσει και να χειριστεί το βασικό ζήτημα της συγκρότησης του αντιιμπεριαλιστικού, αντιμονοπωλιακού, δημοκρατικού μετώπου, της λαϊκής εξουσίας, της λαϊκής οικονομίας.

Εξετάζοντας πού πρέπει να στηριχτεί το ΚΚΕ στην προσπάθεια που κάνει μέσα στην ελληνική κοινωνία τόνισε ότι από τα ίδια τα στοιχεία της εισήγησης, φαίνεται ότι «πρώτο μέλημά μας είναι να ρίξουμε βάρος και να στηριχτούμε στην εργατική τάξη. Και εκεί πρέπει να πέσει το βάρος της Οργάνωσής σας». Βασικό είναι η νεολαία. Σημείωσε με έμφαση την «αναγκαιότητα να οργανώσουμε καλύτερα τη δουλιά μας σαν Κόμμα στη νεολαία και φυσικά να δώσουμε εκείνα τα εφόδια τα αναγκαία στην ΚΝΕ να μπορέσει να ανταποκριθεί στα καθήκοντά της, αλλά προπάντων το Κόμμα να μπορέσει να πάρει πρωτοβουλίες τέτοιες, που να μπορέσει να ευαισθητοποιήσει τη νεολαία να της δώσει το όραμα του σοσιαλισμού, να την πείσει ότι το μέλλον της βρίσκεται μέσα από την πάλη και την ενίσχυση του ΚΚΕ».

Ειδική ήταν η αναφορά στις γυναίκες, που όπως σημείωσε αποτελούν ένα μεγάλο τμήμα της εργατικής τάξης, επισημαίνοντας ότι τα επιτελεία της ΚΕ θα πρέπει να ασχοληθούν και να αναδείξουν τα ζητήματα που τις απασχολούν και να τροφοδοτήσουν έτσι τις οργανώσεις με υλικό που θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν «στην προσπάθεια να κερδίσουμε το γυναικείο πληθυσμό και ιδιαίτερα εκείνα τα τμήματα της εργατικής τάξης που υποφέρουν περισσότερο». Και βέβαια ιδιαίτερο βάρος πρέπει να ρίξει το Κόμμα στα μεσαία στρώματα που ειδικά στην περιοχή του Πειραιά εκφράζονται από τους ΕΒΕ. «Φυσικά δεν είναι - ανέφερε - εργατική τάξη, όμως είναι ένα τμήμα της μικροαστικής τάξης που κυριολεκτικά συνθλίβεται από τη δράση των μονοπωλίων. Αντικειμενικά μπορούμε να βρούμε κοινές θέσεις μαζί τους στην κοινή πάλη αντιμετώπισης των μονοπωλίων». Και θα πρέπει οι οργανώσεις να προσανατολίσουν τη δουλειά τους για το πώς θα προσεγγίσουν αυτά τα στρώματα.

Κατέληξε, αναφερόμενος στην άνοδο του ιδεολογικού επιπέδου και της μόρφωσης των μελών του Κόμματος. «Είναι ακόμα πιο σύνθετο το θέμα της ιδεολογικής προετοιμασίας των μελών του Κόμματος. Δεν είναι μόνο να μάθεις από τα βιβλία ορισμένα τσιτάτα και να ξέρεις να τα χρησιμοποιείς την κατάλληλη στιγμή, είτε του Μαρξ, είτε του Λένιν, αυτό πάρτε τους αριστεριστές θα σας τα παίζουν στα δάχτυλα, πολιτική δεν μπορούν να ασκήσουν. Το θέμα είναι πραγματικά, κανένας να μπορέσει να καταλάβει, να μπει μέσα στο πνεύμα, στο οποίο κινήθηκαν οι κλασικοί, στο οποίο κινείται ο Μαρξισμός - Λενινισμός και να αναδείξει δυνατότητες προώθησης των πολιτικών στόχων της εργατικής τάξης μέχρι να καταλάβει την εξουσία».