Eurokinissi

Το βιβλίο έγινε δεκτό μετ' επαίνων απ' τον Αλ. Τσίπρα, που χαρακτήρισε το περιεχόμενό του «ριζοσπαστικό» επειδή κατατείνει στην «αλλαγή στρατηγικής» στην ΕΕ και απαντά στο ψευτοδίλημμα για τους λαούς «αποπληθωρισμός ή βιώσιμη ανάπτυξη», υπέρ της ανάπτυξης της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Πρόκειται, όπως είπε, για ένα «ευρωπαϊκό μανιφέστο για την ανάπτυξη», που συμπυκνώνει προτάσεις και του ΣΥΡΙΖΑ, όπως για ένα «νέο ευρωπαϊκό New Deal». Κι επειδή ανάπτυξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας δίχως διευθέτηση του χρέους δεν γίνεται ο Αλ. Τσίπρας επανέλαβε: «Διεκδικούμε τη διαγραφή, μαζί με τον τερματισμό της λιτότητας, μαζί με τη ρήτρα ανάπτυξης, και τη μη δανειακή, επενδυτική χρηματοδότηση στο πλαίσιο ενός "Ευρωπαϊκού New Deal", για να αποκατασταθεί η βιωσιμότητα του χρέους και να κλείσουν οι βρόχοι της ανατροφοδότησής του. Με δύο λόγια: Θεωρούμε τη διαγραφή αναγκαία, γιατί είναι προϋπόθεση για την ανάκαμψη».

Ο Αλ. Τσίπρας απέδωσε το χρέος και σε «ενδογενή αίτια», όπως «το στρεβλό, ρηχό και αντιπαραγωγικό αναπτυξιακό πρότυπο», που υιοθέτησαν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ αλλά και το πελατειακό κράτος.

Αναπαράγοντας κάλπικους διαχωρισμούς, όπως «υγιείς» και μη επιχειρηματίες, στρεβλό και μη αναπτυξιακό πρότυπο, ο ΣΥΡΙΖΑ βγάζει λάδι τον καπιταλισμό και ως σύστημα συνυφασμένο με την κρίση, αλλά και την τακτική ενίσχυσης των μονοπωλιακών ομίλων απ' τον κρατικό μπεζαχτά για επενδύσεις, που συσσωρεύει χρέη στην πλάτη του λαού.

Ως θιασώτης της ΕΕ υποστήριξε ότι υπάρχουν εκεί πολλές δυνατότητες για τη χώρα και ισχυρίστηκε ότι οι Συνθήκες της πρέπει και μπορούν να αλλάξουν, κρύβοντας ότι αυτές είναι ο οδικός χάρτης που διαμορφώνουν κάθε φορά οι ανάγκες του κεφαλαίου και αλλάζουν κάθε φορά που αυτό απαιτούν τα μονοπώλια. «Η Ευρώπη για εμάς χρειάζεται νέα θεμέλια. Νέες συνθήκες που να κλειδώνουν την προοπτική της κοινωνικής συνοχής και όχι τη μέγγενη της δημοσιονομικής πειθαρχίας», είπε ο Αλ. Τσίπρας, συναινώντας στις αναγκαίες παρεμβάσεις που θα αποσπούν τη συμφωνία του λαού σε μια εχθρική για τα συμφέροντά του στρατηγική.

Υπερασπίστηκε άλλωστε τη «δημοκρατική εμβάθυνση των ευρωπαϊκών θεσμών» και δεν έκρυψε το λόγο. «Θα προσδώσει χαρακτηριστικά δημοκρατικού ελέγχου και λαϊκής κυριαρχίας στα υπερεθνικά κέντρα αποφάσεων», όπως είπε, με έκδηλη την έγνοια για τη νομιμοποίηση ευρωενωσιακών αποφάσεων κατάφωρα αντιλαϊκών. Θέλει το λαό χειροκροτητή της λυκοσυμμαχίας μέσω της δημοκρατίας...

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, διευκρίνισε πως το κόμμα του έχει «απόλυτη επίγνωση ότι οι πιθανότητες επιτυχίας και θετικών αποτελεσμάτων του δικού μας σχεδίου συναρτώνται με το πλαίσιο άσκησης πολιτικής στην Ευρώπη»! Μάλιστα, επικρότησε τη «μετριοπαθή πρόταση» των τριών οικονομολόγων με τους οποίους διατηρεί ο ΣΥΡΙΖΑ καλές σχέσεις, αφού «η ευρωπαϊκή ηγεσία δεν μπορεί να επικαλεστεί τις ευρωπαϊκές Συνθήκες για να την απορρίψει». Κινείται δηλαδή εντός και επί τα αυτά των συνθηκών που λεηλατούν το λαό, τσεκουρώνουν τα δικαιώματά του. Αυτή την πρόταση χαρακτήρισε «ριζοσπαστική» ο Τσίπρας.

Προσπαθώντας να δικαιολογήσει την πίστη του στο κεφάλαιο και τη λυκοσυμμαχία του υποστήριξε ότι «καμία πρόταση δεν είναι ρεαλιστική αν δεν συνεκτιμά τον πραγματικό συσχετισμό πολιτικών δυνάμεων» και παραδέχτηκε πως το πραγματικό δίλημμα είναι «ενσωμάτωση ή ανατροπή». Γνωστό βέβαια το πώς το απαντά ο ΣΥΡΙΖΑ στην πράξη.

Δεν έκρυψε την έγνοια του για το πώς «η Ευρώπη θα διασωθεί» και σε μια πρόσθετη κατάθεση διαπιστευτηρίων πρόσθεσε πως «εάν το εγχείρημα της δημοκρατικής ενοποίησης της Ευρώπης αποτύχει, αυτό θα είναι μια ιστορική ήττα για την Αριστερά»!!!

Στο σημείο αυτό έκλεισε το μάτι στους σοσιαλδημοκράτες λέγοντας ότι η επανίδρυση της ΕΕ είναι κοινή υπαρξιακή τους υπόθεση. «...Της ευρωπαϊκής Αριστεράς στο σύνολό της - ανεξάρτητα από ιστορικές διαιρέσεις, πολιτικές διαδρομές και κομματικές ταυτότητες. Αυτό πρέπει να το καταλάβουμε όλοι μας. Σοσιαλιστές, σοσιαλδημοκράτες, αριστεροί δημοκράτες», είπε. Αρα πεδίο δόξης λαμπρό για ευρύτερες συμπτώσεις προκειμένου να απαντήσουν από κοινού στις υπαρξιακές τους αγωνίες και από κοινού να βάλουν πλάτη στην ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας και στην ενίσχυση της ΕΕ πάνω σε σωρούς ερειπίων λαϊκών δικαιωμάτων που η στρατηγική της προκάλεσε.

Εφτασε ο Αλ. Τσίπρας να επικαλείται σαν επιβεβαίωση των αυταπατών που σκορπά ότι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης και ο ευρωμονόδρομος οδηγούν σε ξέφωτο το λαό, δηλώσεις Γερμανού υφυπουργού, προερχόμενου απ' το SPD, που ζήτησε να εξαιρεθούν από τα δημοσιονομικά κριτήρια του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης οι δαπάνες που συνιστούν επένδυση στο μέλλον. Οπως και δηλώσεις του επιτρόπου Κοινωνικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, Λάζλο Αντορ, ότι η οικονομική ανάκαμψη της Ευρώπης προϋποθέτει την επαναθεμελίωση του πυρήνα της Ευρωζώνης. Για να ισχυριστεί ότι προβληματισμοί που αντανακλούν αξιώσεις του μεγάλου κεφαλαίου για ένα μείγμα διαχείρισης υποβοηθητικό στην ανάπτυξη των κερδών του αποτελούν «μικρές ρωγμές που ολοένα και πολλαπλασιάζονται, τις οποίες οφείλουμε να αξιοποιήσουμε».

Στο ίδιο πνεύμα των αυταπατών για το ρόλο της ΕΕ και των οργάνων της, ο Αλ. Τσίπρας δήλωσε ως προς το γιατί υπερασπίστηκε τον Γιούνκερ για την προεδρία της Κομισιόν: «...δεν παραγνωρίζω ότι αν υπάρχει μια πιθανότητα ως μελλοντικός πρωθυπουργός να επηρεάσω τις αποφάσεις της Κομισιόν, αυτό προϋποθέτει την εκλογή του προέδρου της από μια στοιχειωδώς δημοκρατική πολιτική διαδικασία και όχι το διορισμό του από την κυρία Μέρκελ».

Σε αγώνα δρόμου έχει επιδοθεί η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να αμβλύνει τις εντυπώσεις της πρωτοβουλίας 53 στελεχών που στηρίζουν την προεδρική πλειοψηφία, να αμφισβητήσουν επιλογές της, με σημείο εκκίνησης της κριτικής τους την αγωνία τους για τη γραμμή που μπορεί ταχύτερα να τους φέρει στη θέση της κυβέρνησης, χειραγωγώντας το λαό και εξασφαλίζοντας στο κόμμα τους συμμάχους.

Η «αναστάτωση» στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ σχετίζεται άμεσα με τις γενικότερες ανακατατάξεις στο αστικό πολιτικό σκηνικό, αλλά και με την επιδίωξη διαφόρων ομάδων στο εσωτερικό του να ενισχύσουν τη θέση τους σε ένα κόμμα που «προπονείται» να αναλάβει την αστική διακυβέρνηση. Αλλωστε, στο κείμενο των 53 αντανακλάται η αντιπαράθεση που σοβεί εδώ και καιρό ανάμεσα σε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και τους λεγόμενους ΠΑΣΟΚογενείς, η οποία πήρε χαρακτηριστικά «μάχης» προεκλογικά, σε επίπεδο τοπικών οργανώσεων για τον έλεγχό τους, όπως λένε οι γνωρίζοντες.

Ενόψει της συνεδρίασης της ΚΠΕ το ερχόμενο Σαββατοκύριακο η προσπάθεια της ομάδας γύρω απ' τον Αλ. Τσίπρα επικεντρώνεται καταρχήν στο να μην απασχολήσει τη συνεδρίαση το συγκεκριμένο κείμενο και να κλείσει το ζήτημα με έναν «φιλικό διακανονισμό», που όμως εκτιμάται ότι δεν θα έχει διάρκεια ακόμα κι αν επιτευχθεί. Πολύ περισσότερο αν έχουν βάση πληροφορίες για προσπάθειες της ομάδας Τσίπρα να διαμορφώσει νέα πλειοψηφία «πιστών» στις επιλογές της, με επιλεκτικές προσεγγίσεις στελεχών και συνεννοήσεις, ώστε να προσπεράσει «εμπόδια», ακόμα κι αν αυτά είναι τα ίδια τα όργανα του κόμματος.

Με αμείωτη ένταση συνεχίζονται οι διεργασίες ανασύνθεσης της κεντροαριστεράς. Στη ΔΗΜΑΡ τελούν εν αναμονή της συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής στα τέλη του μήνα.

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΔΗΜΑΡ, Ν. Τσούκαλης, μιλώντας χτες στον «Αθήνα 9.84», χαρακτήρισε κρίσιμης σημασίας ζήτημα την αναζωογόνηση και «αναβάπτιση» σε επίπεδο Ευρώπης της σοσιαλδημοκρατίας. Είναι «ένα πρόβλημα που το αντιμετωπίζει όλη η Ευρώπη», ανέφερε, και εξέφρασε την αντίθεσή του με την ενιαιοποίηση της κεντροαριστεράς. «Εδώ συζητάμε για μια κεντροαριστερά με την έννοια ότι πάμε να κάνουμε ένα ενιαίο κόμμα. Σε ποια χώρα της Ευρώπης υπάρχει κεντροαριστερά ως ενιαίο κόμμα; Κάποιοι το εννοούν έτσι. Κάποιοι άλλοι το εννοούν ως μια συμμαχία δυνάμεων... Αν μιλήσουμε επί του πραγματικού, θα σας πω ότι θα υπάρξουν δυνάμεις και πρόσωπα που θα αυτοαποκλειστούν, λόγω του ότι δε θα συμφωνήσουν με αυτό το πλαίσιο», υποστήριξε ο Ν. Τσούκαλης.

Την ίδια ώρα, ο Ν. Μπίστης πίεζε για την επίσπευση των διαδικασιών, λέγοντας: «Εχουμε κοσκινίσει πάρα πολύ και πρέπει τώρα πια να ζυμώσουμε». Στη βάση της εκλογικής επίδοσης της Ελιάς, υποστήριξε πως αυτή πρέπει να σύρει το χορό της ανασυγκρότησης της κεντροαριστεράς, διαμήνυσε, όμως, πως χώρος υπάρχει για όλους. «Προχωράμε, διότι μπορεί κανείς να στοιχηματίσει ότι δε θα γίνουν εκλογές το φθινόπωρο ή το χειμώνα; Κανείς δεν μπορεί. Αν, λοιπόν, δεν έχουμε συγκροτήσει τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη... Αυτό δεν αφορά μόνο το ΠΑΣΟΚ, αφορά και δυνάμεις έξω από το ΠΑΣΟΚ και την Ελιά. Αφορά και δυνάμεις του Ποταμιού και της ΔΗΜΑΡ και πολιτικούς με κύρος, οι οποίοι έμειναν απ' έξω από αυτήν τη συζήτηση. Αν όλοι μαζί δε συγκροτήσουμε μια πολύ μεγάλη παράταξη, είναι προφανές ότι η πίεση που θα αισθανθούν οι πάντες θα είναι αφόρητη σε μια τέτοια εκλογική μάχη», δήλωσε.

Ο Ν. Μπίστης εξήρε την πρόταση του Σπ. Λυκούδη για συγκρότηση επιτροπής που θα αναλάβει το συντονισμό μεταξύ Ελιάς, Ποταμιού και ΔΗΜΑΡ, ενώ υπερασπίστηκε την επιστολή που ο ίδιος και οι Θεοδωρόπουλος και Γλαπεδάκης, μέλη της «Μεταρρυθμιστικής Αριστεράς», απηύθυναν σε δυνάμεις που απαρτίζουν την Ελιά, λέγοντας: «Ζητάμε να ενεργοποιηθεί η εντολή και η συμφωνία που είχαμε κάνει. Αυτό δεν έρχεται σε αντίθεση με τα συνέδρια του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ και του οποιουδήποτε άλλου. Τα κόμματα έχουν την αυτονομία τους».