ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 17 Φλεβάρη 1999
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΝΕ ΚΙΛΚΙΣ ΤΟΥ ΚΚΕ
Το "ψάρι κρέας" παρουσίασε ο Κ. Σημίτης

Ως μια καθαρή προεκλογική φιέστα, με στόχο να αναστραφεί το δυσμενές κλίμα για την κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο έχει δημιουργηθεί από τη δυσαρέσκεια και την αγανάκτηση εξαιτίας της εφαρμοζόμενης σκληρής αντιλαϊκής πολιτικής, παρουσιάζοντας "το ψάρι, κρέας", χαρακτηρίζει την περιοδεία του Κ. Σημίτη στην περιοχή η ΝΕ Κιλκίς του ΚΚΕ.

Σε ανακοίνωσή της η ΝΕ αναφέρει: "Τα όσα είπε, τόσο αυτός, όσο και οι υπουργοί του, αγγίζουν τα όρια του ευτράπελου, αλλά παράλληλα προκαλούν σοβαρές ανησυχίες για τα όσα θα ακολουθήσουν.

Ο πρωθυπουργός της "ισχυρής Ελλάδας" χαρακτήρισε το Νομό Κιλκίς το κέντρο της ανάπτυξης της Βόρειας Ελλάδας, διαπίστωσε μεγέθυνση πληθυσμιακά της πόλης του Κιλκίς, αποδίδοντας την αύξηση σε γειτνίαση με τη Θεσσαλονίκη και όχι στην ερήμωση της υπαίθρου του νομού από την εναγώνια αναζήτηση εργασίας των κατοίκων για την εξασφάλιση εισοδήματος, αλλά και την έλλειψη υποδομής.

Αναφέρθηκε στο "πρόγραμμα" 140 δισ. για το νομό, ενώ βέβαια απέκρυψε επιμελώς να πει ότι πρόκειται για προγραμματισμό που ήδη υπάρχει εδώ και χρόνια και επαναλαμβάνεται στα ΠΕΠ και αφορά έργα που εκτελούνται εδώ και χρόνια και έγιναν σαν το γεφύρι της Αρτας (Αρτζάν - Αματόβου, βιολογικός καθαρισμός κλπ.), ή έργα που είναι μέσα στη γενικότερη κατεύθυνση της ΕΕ (δρόμοι, γέφυρες) για την εξυπηρέτηση των μεταφορών των προϊόντων των μονοπωλίων προς τις βαλκανικές χώρες, ενώ το υπόλοιπο οδικό δίκτυο του νομού, που είναι απαρχαιωμένο και επικίνδυνο, δεν περιλαμβάνεται στα προγράμματα γιατί δεν είναι προφανώς απαραίτητο.

Ισχυρίστηκε, απαντώντας στα δεκατέσσερα αιτήματα που υπέβαλε ο πρόεδρος της ΤΕΔΚ (στα οποία δεν περιλαμβανόταν η απόδοση πόρων στην ΤΑ, σύμφωνα με τις αρμοδιότητες που της έχουν ανατεθεί και η απόδοση των παρακρατηθέντων πόρων), ότι η κυβέρνηση θέλει μια ισχυρή Τοπική Αυτοδιοίκηση και ισχυρούς δήμους (όπως, για παράδειγμα, ο Δήμος Κιλκίς, του οποίου η επιχορήγηση από τον κρατικό προϋπολογισμό είναι 28.000.000 το μήνα, ποσό που μόλις καλύπτει τη μισθοδοσία των υπαλλήλων). Προφανώς εννοούσε την ισχυροποίηση των δήμων μέσα από την επιβολή νέων τελών.

Για τα προβλήματα των αγροτών του νομού, "άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε", από τα οποία, βέβαια, προκύπτει η πικρή αλήθεια για τον αγροτικό κόσμο. Τους περιμένει η παραπέρα μείωση του εισοδήματος και ο ξεριζωμός από τη γη τους. "Τα πάντα κρίνονται στις Βρυξέλλες", παραδέχτηκε ο υπουργός Γεωργίας, που συμπλήρωσε ότι στις 22 Φλεβάρη κρίνονται τα πάντα για τους αγρότες στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας (είναι γνωστό σε ποια κατεύθυνση). "Το θέμα των ποσοστώσεων είναι πανελλαδικό και έτσι θα το αντιμετωπίσουμε", απάντησε ο πρωθυπουργός σε σχετικό αίτημα. Για τους "άταφους νεκρούς", τις συνεταιριστικές οργανώσεις, τόνισε την "ανάγκη αναδιάρθρωσης και ισχυροποίησης", προφανώς την αντικατάστασή τους από τις Ομάδες Αγροτών, αφού, όπως είπε, "στην Ευρώπη μερικές από τις πολυεθνικές είναι συνεταιριστικές επιχειρήσεις"! Μέσα στα πλαίσια αυτά και τη γενικότερη κατεύθυνση, το Φράγμα Μεταλλείου της Αξιούπολης καθώς και τα μικρά Φράγματα, την κατασκευή των οποίων προανήγγειλε, θα χρησιμοποιούνται σαν χώροι αναψυχής.

Οσον αφορά τα προβλήματα των μικρομεσαίων και την ενίσχυσή τους ο πρωθυπουργός ήταν επίσης ιδιαίτερα αποκαλυπτικός. Για τις επιχειρήσεις φασόν ήταν αρνητικός όσον αφορά την ενίσχυσή τους, γιατί, όπως είπε, "δεν πρόκειται για έκτακτη κατάσταση αλλά μόνιμη που αφορά τη Βόρεια Ελλάδα και οφείλεται στο φθηνό μεροκάματο των γειτονικών χωρών, που είναι μια πραγματικότητα στην οποία πρέπει να προσαρμοστούμε"!

Για όσα άλλα ειπώθηκαν στην κεντρική ομιλία, όπως τα δισ. που δόθηκαν για την Υγεία, καθώς και οι αθλιότητες "περί σύμπλευσης με τη ΝΔ" δε θα τα σχολιάσουμε και τα αφήνουμε στην κρίση του λαού του Κιλκίς".

ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ - ΓΙΑΤΡΩΝ - ΔΙΠΛΩΜΑΤΩΝ
Στη λογική της περικοπής παροχών

Αρχισε η συζήτηση σχετικού νομοσχεδίου στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής

Στη λογική των περικοπών που επιτάσσει ο "εθνικός στόχος της ΟΝΕ" όπως άλλωστε ομολογείται και στην εισηγητική έκθεση, κινείται το νομοσχέδιο για την "αναπροσαρμογή των συντάξεων του εκπαιδευτικού προσωπικού των ΑΕΙ, των ΤΕΙ, των γιατρών του ΕΣΥ και των διπλωματών", η επεξεργασία του οποίου άρχισε χτες στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής.

Ο εισηγητής του ΚΚΕ, Αχ. Κανταρτζής, υπογράμμισε ότι πέρα από τα διαδικαστικά θέματα που ρυθμίζει το νομοσχέδιο, η κατεύθυνσή του στα πλαίσια της ΟΝΕ είναι ο περιορισμός των όποιων παροχών στο υπάρχον θεσμικό πλαίσιο σε υλοποίηση των σχετικών εντολών της ΕΕ για πλήρη ανατροπή των κατακτήσεων των εργαζομένων μεταξύ των οποίων και οι κοινωνικές παροχές.

Για παράδειγμα ανέφερε ότι ο νέος τρόπος υπολογισμού της σύνταξης οδηγεί σε περιορισμό των παροχών και έτσι για τους δημόσιους υπάλληλους λαμβάνεται υπόψη μόνο ο βασικός μισθός και το χρονοεπίδομα με αποτέλεσμα να μένουν καθηλωμένες οι συντάξεις κάτω και από το 60% του μισθού. Η θέση του ΚΚΕ, συνέχισε, είναι η σύνταξη να φτάνει στο 80% των συνολικών αποδοχών που είχε ο υπάλληλος τον τελευταίο μήνα.

Μιλώντας για τις επιμέρους διατάξεις του νομοσχεδίου - το οποίο το ΚΚΕ καταψηφίζει - είπε ότι η ασφαλιστική κάλυψη του δημοσίου στους υπαλλήλους των οργανισμών που γίνονται Ανώνυμες Εταιρίες (π. χ. Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων) δεν αίρει τις ανησυχίες των υπηρετούντων υπαλλήλων αφού θα αφορά μόνο όσους υπηρετούν και δε θα καλύπτει αυτούς που από εδώ και πέρα θα εισέρχονται στους οργανισμούς.

Στο νομοσχέδιο περιέχονται και ρυθμίσεις για τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης αλλά με τον τρόπο που γίνονται αφήνουν έξω από την αποκατάσταση μεγάλη μερίδα αντιστασιακών. Ετσι αποκλείονται όσοι επί ΝΔ δεν είχαν κάνει σχετική αίτηση είτε επειδή δεν είχαν συμπληρώσει τα 65 χρόνια είτε επειδή δεν υπέβαλαν αίτηση για οποιονδήποτε άλλο λόγο. Οσον αφορά την άλλη πρόβλεψη για την ανέγερση μνημείων της Εθνικής Αντίστασης με κοινή απόφαση υπουργών, είπε ότι στοιχειώδης ευαισθησία επιβάλλει να ζητιέται και η γνώμη των οργανώσεων των αντιστασιακών.

Ηταν εκ προμελέτης;

Η σημερινή κατάληξη της υπόθεσης Οτσαλάν, αλλά και όλη η εξέλιξή της έδειξε ότι δεν έχει εγκαινιαστεί απλώς μια εγκληματική στάση απέναντι σε πολιτικά πρόσωπα, καθώς και στα ανθρώπινα δικαιώματα, για τα οποία κόπτεται, πρώτα απ' όλα, ο μεγαλύτερος σύγχρονος τρομοκράτης και εγκληματίας των λαών (το κράτος τρομοκράτης, το κράτος εγκληματίας ανά την υφήλιο, οι ΗΠΑ), αλλά εφαρμόζεται η αδίστακτη ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα. Και, μάλιστα, με τη συμβολή, τη συμμετοχή και τη συνυπευθυνότητα κυβερνήσεων κρατών, που υποτίθεται ότι μέχρι σήμερα αντιμετώπιζαν το δράμα και την τύχη του κουρδικού λαού, κλίνοντας σ' όλες τις πτώσεις τα θέσφατα του αστικού πολιτισμού, τη δημοκρατία, την ελευθερία, τη δικαιοσύνη. Αλλά, για μια ακόμη φορά, αποδεικνύεται ο χαρακτήρας αυτού του αστικού πολιτισμού, του κράτους της φαρισαϊκής "ευαισθησίας" και της αντιλαϊκής αναισθησίας, που μπορεί να χρησιμοποιεί ακόμη και την πολιτική εξορία και προσφυγιά ενός λαού, προκειμένου να προωθεί τους σκοπούς και τα συμφέροντα των πλουτοκρατών.

Στην προκειμένη περίπτωση και ανεξάρτητα από το πρόσωπο, αλλά στη βάση χειρισμών και την κατεύθυνση ενεργειών, που έγιναν ή δεν έγιναν, κυβερνήσεων, μη εξαιρουμένης και της ελληνικής, προκειμένου, υποτίθεται, να μην "πέσει στα χέρια" της τουρκικής κυβέρνησης ο Οτσαλάν, τελικά τον "έριξαν" στους διώκτες του. Ο Οτσαλάν ζήτησε πολιτικό άσυλο και από την ιταλική κυβέρνηση αρχικά, αλλά στη συνέχεια και από την ελληνική. Βεβαίως, ποτέ δεν του δόθηκε. Αντίθετα, από την πρώτη στιγμή που βγήκε στην επιφάνεια το πρόβλημα, και παρά το γεγονός ότι ήταν πολιτικό πρόσωπο, ανεξάρτητα από το αν συμφωνεί κανείς ή όχι με την πολιτική και την τακτική του, με το ρόλο του, καθόλου δεν ευαισθητοποίησε ούτε τις κυβερνήσεις της ΕΕ (και πώς, άλλωστε, αφού η Γερμανία για τους δικούς της λόγους ζητούσε την έκδοσή του;), αλλά ούτε και την ελληνική.

Δε δόθηκε, λοιπόν, πολιτικό άσυλο, γιατί, όπως ομολόγησε διά στόματος υπουργού Εξωτερικών η κυβέρνηση, το πρόβλημα εντασσόταν στις ελληνοτουρκικές αντιθέσεις και θα δημιουργούσε, όχι απλώς μια ακόμη εμπλοκή, αλλά τη μεγαλύτερη ως τώρα. Η συνέχεια είναι γνωστή. Σημασία δεν έχουν πλέον οι λεπτομέρειες. Γιατί και εμπλοκή, αντικειμενικά, έχει δημιουργηθεί και ο Οτσαλάν βρίσκεται στα χέρια των διωκτών του και των διωκτών του κουρδικού λαού. Αλλά είναι τυχαίο ότι οι εν κρυπτώ ενέργειες με τη γνωστή κατάληξη δικαιολογούνται στο όνομα των ελληνοτουρκικών διαφορών; Η, μήπως, αυτές δεν είναι ενταγμένες στα πλαίσια της "νέας τάξης"; Κρίσιμη σημασία, επίσης, έχουν τα νέα πολιτική ήθη στη διεθνή σκηνή και η προέκτασή τους για κάθε λαό, για κάθε αγωνιζόμενο λαϊκό ηγέτη, που θέλει και μπορεί να αγωνίζεται για το λαό του. Και εδώ ακριβώς βρίσκεται και η ουσία. Η εξέλιξη των γεγονότων είναι τραγική, όχι τόσο για τη σύλληψη, όσο για το ότι η "νέα τάξη πραγμάτων" στην περιοχή καραδοκεί. Οι εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης, αλλά και της Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν μπορούν και δεν πρέπει να αφήνουν κανέναν ήσυχο. Ο πέλεκυς της σφαγής των λαών κρατιέται από όλα τα χέρια των διαχειριστών της ολιγαρχίας, ανεξαρτήτως εθνικότητας και κυνηγιού της λείας. Και εδώ δε χωρά άλλη απάντηση από το δυνάμωμα της πάλης ενάντια στον ιμπεριαλισμό και όσους τον στηρίζουν και τον διαχειρίζονται.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ