ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 17 Γενάρη 2017
Σελ. /24
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
NEW STAR
Ξεκινούν οι προβολές στο πλαίσιο του αφιερώματος για την Οχτωβριανή Επανάσταση
  • Σήμερα, στις 8 μ.μ., «Ο άνθρωπος με την κινηματογραφική μηχανή», του Ντζίγκα Βερτόφ
  • Από τις 19 Γενάρη το αριστούργημα «Σορς - Το ξεκίνημα ενός λαού», του Αλεξάντρ Ντοβζένκο

Με το αριστούργημα του βωβού Σοβιετικού κινηματογράφου «Ο άνθρωπος με την κινηματογραφική μηχανή», του Ντζίγκα Βερτόφ, ξεκινούν οι κινηματογραφικές προβολές του πλούσιου αφιερώματος που διοργανώνει η New Star και που θα διατρέξει όλο το 2017, με τίτλο «100 χρόνια Οκτωβριανή Επανάσταση και κινηματογράφος, επιστροφή στο μέλλον».

Στο πλαίσιο του αφιερώματος, θυμίζουμε ότι θα προβληθούν άλλες 11 βωβές ταινίες του Σοβιετικού κινηματογράφου με συνοδεία ζωντανής μουσικής και συνολικά 100 από τις σημαντικότερες σοβιετικές ταινίες για την Οχτωβριανή Επανάσταση, καθώς επίσης και θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες, αφιερώματα, θα γίνουν διαγωνισμοί, ειδικές εκδόσεις, εκθέσεις, αλλά και ταξίδια στη Ρωσία.

Η ταινία «Ο άνθρωπος με την κινηματογραφική μηχανή» προβάλλεται σήμερα, Τρίτη, στις 8 μ.μ., στην «Αλκυονίδα» (Ιουλιανού 42-46, πλ. Βικτωρίας) με τη συνοδεία ζωντανής μουσικής από τους Opera Chaotique, ένα ντουέτο με ιδιαίτερο μουσικό στίγμα και σκηνική παρουσία, ανάμεσα στην όπερα, την τζαζ, το καμπαρέ και την ποπ. Τους Opera Chaotique αποτελούν οι Γιώργος Τζιουβάρας (φωνή, πιάνο) και Χρήστος Κουτσογιάννης (ντραμς).

Η ταινία του Βερτόφ παρουσιάζει τη ζωή στην πόλη της Οδησσού και άλλες πόλεις της Σοβιετικής Ενωσης. Από το χάραμα έως το σούρουπο, βλέπουμε τους πολίτες στη δουλειά και τη διασκέδαση.

Θεατές μπαίνουν σε μια αίθουσα κινηματογράφου. Ο μηχανικός προβολής ετοιμάζει τις μπομπίνες του. Μια ορχήστρα προετοιμάζεται να ερμηνεύσει τη συνοδευτική μουσική. Η κάμερα περιγράφει μια πόλη που σιγά - σιγά ξυπνάει. Μια κοπέλα σηκώνεται και ντύνεται, ένα τρένο παίρνει θέση στις γραμμές για αναχώρηση, και ολόκληρη η πόλη ζωντανεύει, κινείται, τα τραμ, οι μηχανές, τα αυτοκίνητα, τα αεροπλάνα. Ο άνθρωπος με την κάμερα, σε μια πλατφόρμα πάνω σε αυτοκίνητο, αποτυπώνει σε φιλμ την κίνηση της πόλης. Καταγράφει όλους τους ρυθμούς, απ' όλες τις γωνιές, τους τροχούς, τις μηχανές, τη ράφτρα, την τηλεφωνήτρια, τους εργάτες χειριστές, τη μοντέζ της ταινίας. Σιγά - σιγά, ο ρυθμός επιταχύνεται, ο κάμεραμαν σαν να μεθάει από την ταχύτητα...


«Ο άνθρωπος με την κινηματογραφική μηχανή» είναι μια θαυμάσια εφαρμογή του μανιφέστου του Ντζίγκα Βερτόφ για τη θεωρία του «Κινηματογράφος - Μάτι»: Ο φακός, το μάτι της κάμερας, είναι η ιδανική προέκταση του ανθρώπινου ματιού. Η ταινία αποτελεί ένα μοναδικό δείγμα πειραματικού σινεμά, της δεκαετίας του '20 στη Ρωσία. Περιγράφει με απαράμιλλο τρόπο την αστική ζωή της μετα-επαναστατικής σοβιετικής Ενωσης το 1929. Δεν χρειάζονται πια ιστορίες και παραμύθια, λέει ο Βερτόφ, η πραγματικότητα συλλαμβάνεται και μας χαρίζει την ομορφιά και τη γνώση. Αλλά και την επιβεβαίωση ότι ο νέος άνθρωπος, ο κυρίαρχος των μηχανών, θα είναι και ο κυρίαρχος του κόσμου, του ρεύματος της ζωής, της ποίησης, του σύμπαντος.

Στο πλαίσιο του αφιερώματος, επίσης, από την Πέμπτη 19 Γενάρη, η New Star προβάλλει σε επανέκδοση το αριστούργημα «Σορς - Το ξεκίνημα ενός λαού», του Αλεξάντρ Ντοβζένκο.

Ο Ντοβζένκο μετατρέπει την κινηματογραφική προσέγγιση ενός ιστορικού γεγονότος σε φιλμικό, πολεμικό «ποίημα», με την ένταση της σύγκρουσης να αποκαλύπτεται μέσα από ζωηρές εικόνες και τον θεατή να παρασύρεται σε μια κινηματογραφική «πραγματικότητα», όπου η μυθοπλαστική πρόθεση «υπονομεύεται» από την «ντοκιμαντερίστικη» κινηματογραφική καταγραφή, με έναν συναρπαστικό καλλιτεχνικά τρόπο.

Στο επίκεντρο της ταινίας βρίσκεται η δράση ενός θρύλου του εμφύλιου πολέμου που ακολούθησε την Επανάσταση του Οχτώβρη, του Νικολάι Σορς, ο οποίος έπεσε μαχόμενος, το 1919, μόλις στα 24 χρόνια του, υπερασπιζόμενος την Επανάσταση από τους «Λευκούς», τους Ουκρανούς εθνικιστές, αλλά και τους Γερμανούς εισβολείς.

Η ταινία απέσπασε το Βραβείο Στάλιν πρώτου βαθμού το 1941, ενώ προβλήθηκε στο μέτωπο καθ' όλη τη διάρκεια του πολέμου, εμψυχώνοντας τον λαό και τον Κόκκινο Στρατό στην πάλη του ενάντια στο φασισμό.

Στο ρόλο του Σορς ο πρωταγωνιστής του Θεάτρου Μέγιερχολντ της Μόσχας, Γιεβγκένι Σαμοΐλοφ.


«Πρόβα Λόρκα»

Από τις 18 Γενάρη και για δέκα παραστάσεις, κάθε Τετάρτη στις 7 μ.μ., παρουσιάζεται στο θέατρο «Αλκμήνη» (Αλκμήνης 8-12, Γκάζι, «Κεραμεικός») η παράσταση «Πρόβα Λόρκα», σε κείμενα, δραματουργική επεξεργασία και σκηνοθεσία Φωτεινής Νταφοπούλου.

Μια τριλογία, «Μαριάνα Πινέδα - Γέρμα - Ματωμένος Γάμος», όπου κοινή συνισταμένη είναι η δόνηση που προκαλεί η έκρηξη του πάθους, στις κορυφαίες στιγμές των έργων, όπου οι ήρωες, παλεύοντας με το υπαρξιακό τους κενό, διεκδικούν το δικαίωμα ν' αγαπήσουν και ν' αγαπηθούν, σκιές μοναχικές, σε μια κοινωνία όπου ο έρωτας, ακόμη και ο πόθος για τη μητρότητα, έχουν μετατραπεί σ' ένα καταπιεσμένο και βασανιστικό πάθος. Τρία έργα με αφετηρία τον έρωτα, και πάντα την πρόθεση να δικαιωθεί το «πάθος χωρίς τύψεις». Στην παράσταση ο Φ. Γκ. Λόρκα «ανεβαίνει» ο ίδιος επί σκηνής, να «παίξει» ρόλους που αγάπησε, να θρηνήσει για το χαμό του αγαπημένου φίλου του, Ιγνάθιο Σάνσεθ Μεχίας, ενώ, παράλληλα, με τις αναφορές του, θα μας μεταγγίσει τον αισθησιασμό που αποπνέουν τα έργα του και, κύρια, τη δική του εκρηκτική, φλογερή και πολυδιάστατη ανδαλουσιάνικη ιδιοσυγκρασία. Κι όπως ο ίδιος πάντα «έβαζε στα έργα του χορευτές και τραγουδιστάδες», το ίδιο γίνεται και σ' αυτή την παράσταση.

Παίζουν: Πέτρος Μπένος, Μαρία Θεοφιλάτου, Αθηνά Νιαβή, Ειρήνη Τζαβάρα. Χορογραφίες - χορός: Ελένη Σολδάτου. Κλασική κιθάρα - τραγούδι (και σύνθεση στο «Τραγούδι της νύφης»): Χρυσόστομος Καλογριδάκης. Φωτισμοί: Γιώργος Κουρμούζας.

Γενική είσοδος 12 ευρώ, μειωμένο 8 ευρώ, ομαδικό (άνω των 30 ατόμων) 6 ευρώ.


«Μετά τη Βάρκιζα» στο θέατρο «Αλκμήνη»

Το έργο «Μετά τη Βάρκιζα» του Μυρώδη Αδαμίδη, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Κωνσταντόπουλου, ανεβαίνει στις 20 Γενάρη, στο θέατρο «Αλκμήνη» (Αλκμήνης 8, Γκάζι, τηλέφωνο κρατήσεων: 210.3428.650 - 697.8603.947). Βοηθοί σκηνοθέτη: Κωστής Σαββιδάκης, Αννυ Ζερβού. Μουσική Τάσος Σωτηράκης. Φωτισμοί: Μανώλης Μπράτσης. Επιμέλεια κοστουμιών - σκηνικών: Ευθύμης Τζώρας. Παίζουν: Θεοδώρα Σιάρκου, Τσαμπίκα Φεσάκη, Ειρήνη Πολυδώρου, Μάνος Κωστής, Σάββας Πογιατζής, Κωστής Σαββιδάκης.

Λίγο πριν ξεσπάσει επίσημα ο εμφύλιος πόλεμος, μια μάνα - χήρα, βρίσκεται αντιμέτωπη με τις διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις των δύο γιων της. Προσπαθεί να συμφιλιώσει τα παιδιά της, τους συστήνει ουδετερότητα, παροτρύνει τον μεγάλο γιό να υπογράψει Δήλωση για να μην τον κυνηγούν, παρακαλεί τον μικρό να δεχθεί τις διαφορετικές ιδέες του αδελφού του, ενώ συμβουλεύει τη μικρή της κόρη να μην ανακατεύεται. Ομως, τα γεγονότα σύντομα μετατρέπουν την ελπίδα σε εφιάλτη, την αγάπη σε φόβο και το φόβο σε συμφορά. Στο σημείωμά του στο πρόγραμμα της παράστασης ο συγγραφέας Μυρώδης Αδαμίδης γράφει: «Είναι αλήθεια: "Η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί" (Σεφέρης), όμως «Βίγλα αψηλή στα φρένα μας η μνήμη» (Καζαντζάκης). Αυτές οι αλήθειες συνηγόρησαν στο να σας διηγηθώ μια ιστορία όπως την άκουγα παιδί, αντί για παραμύθια με μάγισσες, δράκους και ιππότες, πρίγκιπες και βασιλοπούλες. Με το έργο αυτό επιχειρώ να καταθέσω απλώς αυτό που μου αναλογεί, αυτό που μέσα μου επιμένει να με συγκλονίζει. Πόνος, περηφάνια, μνήμη, προβληματισμός. Η Ελλάδα και η πρόσφατη Ιστορία της. Η δύναμη του καλού και οι "δαίμονες" του κακού. Οι αγωνιστές και οι πατριδοκάπηλοι διώκτες τους. Η ζωή και ο θάνατος».

Παραστάσεις κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 9.15 μ.μ. Για οργανωμένες στο τηλέφωνο 697.3737.657. Διάρκεια: 100΄ λεπτά, χωρίς διάλειμμα. Τιμή: 14 ευρώ και 10 ευρώ το μειωμένο.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ