Ακολουθώντας τον ανηφορικό δρόμο του Σκαραμαγκά προς την Αθήνα, συχνά στρέφω το βλέμμα μου προς τα δεξιά, στον τόπο της θυσίας σου. Μετά από τόσα χρόνια έχεις κι εσύ μια πιθαμή γη για το μικρό και απέριττο μνημείο σου. Μικρό, όπως αρμόζει στους αληθινά μεγάλους.

Κλείνουν 42 χρόνια από το χάραμα της 14 Αυγούστου που ο ΝΙΚΟΣ ΠΛΟΥΜΠΙΔΗΣ,στέλεχος του ΚΚΕ, έπεφτε κάτω από τις σφαίρες του εκτελεστικού. Πλουμπίδης Νίκος, ο αλύγιστος αγωνιστής, ο κομμουνιστής, ο άνθρωπος και μάρτυρας.

Σήμερα, μέσα στην γκρίζα ομίχλη της "ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ", που προσπαθεί να ισοπεδώσει τα πάντα, η θυσία του μας διδάσκει ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο και ότι η μόνη απάντηση είναι η συσπείρωση του λαού, των λαών, σ' ένα μαζικό αντιιμπεριαλιστικό, αντιμονοπωλιακό δημοκρατικό μέτωπο.

Παρακαταθήκη τα λόγια του στη δίκη - παρωδία: "ΤΙΜΗ ΜΟΥ Η ΤΙΜΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ". Κόμμα που γεννά τέτοιους ανθρώπους, τέτοιους αγωνιστές, δεν μπαίνει στο περιθώριο όπως πολλοί χρόνια και χρόνια πασχίζουν να το βάλουν, αλλά θα είναι πάντα στην πρωτοπορία.

Στη μνήμη του αφιερώνω στο ΚΚΕ 20.000 δρχ.

Ο σ. Δ. Κ.

***

Την Κυριακή 18 Αυγούστου, ώρα 10.45 το πρωί, στο Α Νεκροταφείο, γίνεται το 40ήμερο μνημόσυνο του ΣΥΜΕΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΛΙΜΠΕΡΑΤΟΥ. Η σύζυγος Νίκη και ο γιος Παναγιώτης, τα αδέρφια Παναγιώτης, Αικατερίνη, Αποστόλης, Σταματίνα, Ευστάθιος, Ματίνα, Ιωάννης, Καρολίνα, Ανδρέας, Φωτεινή, Βαγγέλης και Ειρήνη, τα ανίψια, τα εξαδέρφια και οι λοιποί συγγενείς.