ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 15 Ιούνη 2005
Σελ. /40
Σύγχρονοι πειρατές

Γρηγοριάδης Κώστας

Στα παλιά χρόνια, τις θάλασσες, τα νησιά και τα παράλια, τα λυμαίνονταν οι τρομεροί κουρσάροι. Οι πειρατές αυτοί σχεδίαζαν αιφνιδιαστικές επιθέσεις στα διερχόμενα πλοία, ή σε κατοικημένα νησιά και δεν άφηναν πίσω τους πέτρα πάνω στην πέτρα. Με την πάροδο του καιρού και χάρη στη... γενική πρόοδο της κοινωνίας, το φαινόμενο αυτό εξαλείφτηκε. Ή έτσι τουλάχιστον υποστηρίζουν. Πώς όμως εμείς έχουμε την εντύπωση, ότι η πειρατεία συνεχίζει να υπάρχει, με σύγχρονη όμως μορφή; Τι άλλο θα μπορούσε να πει κανείς, όταν από την άλλη άκρη του τηλεφωνικού σύρματος, ο αρμόδιος του ναυτιλιακού γραφείου τον πληροφορεί, ότι η μεταβίβαση και επιστροφή (με αυτοκίνητο) τετραμελούς οικογένειας - δύο ανήλικα παιδιά - στη Μυτιλήνη στοιχίζει... 350 ευρώ! Αν δεν είναι αυτό ληστεία, τι άλλο θα μπορούσε να είναι. Μας είχαν ζαλίσει τον έρωτα, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και άλλοι θιασώτες των αγορών, ότι η... απελευθέρωση της ακτοπλοΐας θα ενίσχυε τον ανταγωνισμό και θα λειτουργούσε τελικά υπέρ των χρηστών... Για να αποδειχθεί ότι οι μόνοι που ωφελήθηκαν από την «απελευθέρωση» είναι οι Λαιστρυγόνες του εφοπλιστικού κεφαλαίου, που λεηλατούν τον κοσμάκη. Φυσικά με την ευγενική χορηγία του δικομματισμού, που φροντίζει συστηματικά τα συμφέροντά τους.

Οι ληστρικές συμβάσεις...

Οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ εδώ και χρόνια έχουν αναλωθεί σε μία ακατάσχετη προπαγάνδα για την καθιέρωση της εκτέλεσης των δημοσίων έργων με τη λεγόμενη μέθοδο της «αυτοχρηματοδότησης» και των «συμβάσεων παραχώρησης».

Κι αυτό, όταν αποδείχτηκε περίτρανα ότι με τις παρόμοιες ληστρικές συμβάσεις που εφαρμόστηκαν στη χώρα μας (Αεροδρόμιο Σπάτων, Ρίο - Αντίρριο και Αττική Οδός) ο λαός αναγκάζεται να πληρώνει διπλά και τρίδιπλα - και για την κατασκευή και για τη λειτουργία με πανάκριβα διόδια και τέλη - ώστε να εξασφαλιστούν τα συνεχή και υπέρογκα κέρδη του κεφαλαίου.

Οπως είναι γνωστό μάλιστα, για μία απ' αυτές - τη σύμβαση για την Αττική Οδό - ακόμη και η εισαγγελική αρχή τη χαρακτήρισε λεόντεια...

... και ο άκρατος νεοφιλελευθερισμός

Ωστόσο, η κυβέρνηση, θέλοντας να εξυπηρετήσει ακόμη περισσότερο τα συμφέροντα του κεφαλαίου, επιδιώκει να παγιώσει το σύστημα αυτό, ακόμη και στα μικρά έργα, όπως προκύπτει από το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομίας για τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). Κι όλα αυτά σε πείσμα όχι μόνο της κοινής λογικής, των αναγκών του λαού, αλλά και της διεθνούς πρακτικής, όπως αποκαλύφθηκε στο πρόσφατο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο που διοργάνωσε η Πανελλήνια Ομοσπονδία των Μηχανικών που εργάζονται στο Δημόσιο (ΕΜΔΥΔΑΣ).

«Ο κίνδυνος να εγκαταλειφθούν χρήσιμα και απαραίτητα έργα και να προωθηθούν μόνο όσα είναι συμφέροντα για τους ιδιώτες, με βάση την ανταποδοτικότητα, είναι ορατός», τόνισε συγκεκριμένα ο Γάλλος σύνεδρος Ρ. Ρουσιέρ. Παράλληλα υπογράμμισε ότι ακόμη και η «Πράσινη Βίβλος» της ΕΕ επισημαίνει ότι «οι ΣΔΙΤ δεν είναι πανάκεια για την κάλυψη των ελλειμμάτων σε υποδομές, ιδίως σε χώρες με σημαντικά οικονομικά ελλείμματα», όπως η δική μας.

Φαίνεται πως κάποιοι εδώ είναι βασιλικότεροι του βασιλέα. Ή, μάλλον,... νεοφιλελευθερότεροι του νεοφιλελευθερισμού!..

Ούτε ένας

Στο ίδιο συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας ΕΜΔΥΔΑΣ ειπώθηκαν και ορισμένα ακόμη ενδιαφέροντα στοιχεία, σχετικά με τα πολεοδομικά γραφεία. Τα τελευταία, λοιπόν, υπολειτουργούν, καθώς σε ποσοστό 68% δε διαθέτουν το προβλεπόμενο προσωπικό λειτουργίας, ενώ σε 18 πολεοδομικά γραφεία δεν υπάρχει ούτε ένας διπλωματούχος πολιτικός μηχανικός για να ελέγξει τα σχέδια και να εκδώσει τις οικοδομικές άδειες! Οπως τονίστηκε, η επιχείρηση πολεοδομικής ανασυγκρότησης της χώρας, που ξεκίνησε επί υπουργίας Αντώνη Τρίτση, στο τότε ΥΧΟΠ, δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη κι ας έχουν περάσει 20 και πλέον χρόνια. Τελευταία είναι, επίσης, η χώρα μας, μεταξύ όλων των κρατών - μελών της ΕΕ, σε ό,τι αφορά στη στελέχωση των δημοσίων τεχνικών υπηρεσιών με διπλωματούχους πολιτικούς μηχανικούς, όπως και στο ύψος των αμοιβών των διπλωματούχων πολιτικών μηχανικών δημοσίων υπαλλήλων.

Κι έτσι, έχει αναλάβει η «ελεύθερη αγορά», να... λύσει τα κάθε λογής προβλήματα θα συμπληρώναμε εμείς...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Πιο ισχυρά χτυπήματα κατά της ΕΕ!

Δε χωράνε αυταπάτες όσον αφορά τα «αποτελέσματα» της Συνόδου Κορυφής των «25» που αρχίζει αύριο στις Βρυξέλλες. Οποια και αν είναι η μοιρασιά της πίτας του ισχνού κοινοτικού προϋπολογισμού, όποιος «συμβιβασμός» και να επιτευχθεί για τη «διαδικασία επικύρωσης»(!) του αντιδραστικού «ευρωσυντάγματος», το μόνο βέβαιο είναι ότι τίποτα δε θα αλλάξει προς το καλύτερο για τους λαούς της ΕΕ. Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει.

Παρά τις σοβαρές διαφορές που έχουν μεταξύ τους, οι ηγέτες της ΕΕ συμπίπτουν ξεκάθαρα στην «ανάγκη» επιτάχυνσης των «οικονομικών μεταρρυθμίσεων», δηλαδή των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, που θα ισχυροποιήσουν παραπέρα το χρηματιστικό κεφάλαιο και τα μονοπώλια και θα σπρώξουν στη φτώχεια και την ανέχεια εκατομμύρια εργαζόμενους και ανέργους. Αυτό που ενώνει όλες ανεξαιρέτως τις κυβερνήσεις των 25 κρατών - μελών της ΕΕ είναι η επιβολή των πολιτικών της Λισαβόνας, δηλαδή οι διαρθρωτικές αλλαγές που έχουν στόχο την παραπέρα μείωση του «κόστους εργασίας», την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, τη μείωση των συντάξεων και την παράταση του εργάσιμου βίου. Μάλιστα, εξόφθαλμη είναι η προσπάθεια που καταβάλλεται προκειμένου η «κρίση», που δημιουργήθηκε εξαιτίας της απόρριψης του «ευρωσυντάγματος», να χρησιμοποιηθεί για να υιοθετηθούν μοντέλα, όπως το αμερικανικό, προκειμένου να υπάρξει «διέξοδος» για την ΕΕ... Αυτός είναι ο βασικός στόχος της αυριανής και μεθαυριανής συνόδου της ΕΕ: Να δεσμευτούν οι ηγέτες της ΕΕ ότι όχι μόνο δε θα «χαλαρώσουν», αλλά και θα προχωρήσουν πιο αποφασιστικά στις αντιλαϊκές «μεταρρυθμίσεις».

Φυσικά, το λαομίσητο πλέον ευρωοικοδόμημα τρίζει κάτω από τα χτυπήματα της λαϊκής δυσαρέσκειας και του «όχι» των λαών, ενώ ταυτόχρονα το «διασχίζουν» οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις μεταξύ τόσο των ισχυρών κρατών - μελών, όσο και μεταξύ του ευρωπαϊκού και αμερικανικού ιμπεριαλισμού για τον έλεγχο και το μοίρασμα των πλουτοπαραγωγικών πηγών του πλανήτη. Ο ασίγαστος πόλεμος μεταξύ τους διαπερνά κάθε επιμέρους ζήτημα, όπως είναι αυτό του προϋπολογισμού της ΕΕ για το διάστημα 2007-2013. Η διαμάχη γίνεται πρώτα και κύρια μεταξύ των ισχυρών κρατών - μελών (Γερμανία - Γαλλία, Βρετανία), αλλά δεν αφορά μόνο ή κυρίως τη μοιρασιά της πίτας (το 1% του ΑΕΠ της ΕΕ!), αλλά το ποιος θα βάλει τη σφραγίδα στις εξελίξεις και την πορεία της ΕΕ συνολικά.

Καμία αγωνία, λοιπόν, δε διακατέχει τους εργαζόμενους για την έκβαση της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ. Μόνη λαχτάρα είναι πώς τα χτυπήματα των λαών θα γίνουν πιο ισχυρά και θα σωριάσουν το ευρωοικοδόμημα σε σωρούς ερειπίων, ώστε πάνω τους να κτίσουμε την Ευρώπη των λαών. Οι ηγέτες της ΕΕ περιφρόνησαν βάναυσα το «όχι» των λαών στο λεγόμενο ευρωσύνταγμα, επιβεβαιώνοντας ότι δεν ξέρουν να κινούνται παρά μόνο μέσα στον εφιαλτικό για τους λαούς «ευρωμονόδρομο».



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ