Με μια παραληρηματικού τύπου ομιλία, η οποία ενισχύθηκε από τα "νικηφόρα" γκάλοπ, αλλά και το μονόλογο και τις ζητωκραυγές των στελεχών της ΝΔ, ο Κ. Καραμανλής έκλεισε τις εργασίες της Εθνικής Συνδιάσκεψης.

Βασικοί στόχοι της τακτικής της ηγεσίας της ΝΔ το επόμενο διάστημα, όπως αυτές αποτυπώθηκαν και από το κλείσιμο του προέδρου του κόμματος, είναι οι εξής:

Πρώτον: Ενταση της προσπάθειας να ανατραπεί η, εντελώς δικαιολογημένη, εντύπωση, που υπάρχει διάχυτη στις λαϊκές μάζες, ότι "ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είναι το ίδιο" και ότι "υπάρχει πλήρης σύμπτωση επί της πολιτικής τους". Τα μέσα που θα χρησιμοποιηθούν σ' αυτήν την κατεύθυνση είναι η άνοδος των τόνων καταγγελίας προσωπικά του Κ. Σημίτη - "αποκομμένος από την πραγματικότητα, ζει στο δικό του γυάλινο πύργο" - αλλά και του "κομματικού κράτους" ως πηγή όλων των δεινών.

Δεύτερον: "Ιδεολογική αντεπίθεση" σε πολλαπλά μέτωπα, με κοινό παρονομαστή τον εξαγνισμό του νεοφιλελευθερισμού και της οικονομίας της αγοράς, η οποία, μάλιστα, επιχειρείται να παρουσιαστεί ως το νέο όραμα για τη χώρα και τον τόπο! Τη στιγμή, δηλαδή, που το μοντέλο της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης χρεοκοπεί ανά τον κόσμο, ο Κ. Καραμανλής έρχεται να το παρουσιάσει ως "σωτήρια λύση".

Για το σκοπό αυτό, δε διστάζει να δημαγωγεί ασύστολα, υποσχόμενος λύση των μεγάλων κοινωνικών προβλημάτων, όπως η ανεργία (!), η υπερφορολόγηση των εργαζομένων, το ξεκλήρισμα των αγροτών, η εξόντωση των μικρομεσαίων στρωμάτων!

Ο Κ. Καραμανλής ήταν απίστευτα κυνικός και προκλητικός, όταν είπε: "Πιστεύουμε και θα εφαρμόσουμε την οικονομία της αγοράς πάνω απ' όλα για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των εργαζομένων, των σημερινών ανέργων, των νέων ανθρώπων, που δικαιούνται επιτέλους να έχουν ελπίδα στην Ελλάδα του αύριο".

Οι αναφορές του στη φορολογία και την "απασχόληση" ξεπέρασαν κάθε όριο δημαγωγίας, αφού στην πρώτη περίπτωση δε δίστασε να διαπιστώσει ότι, από τη μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, πάνω από 500 δισ. δρχ. έχουν χαθεί τα 3 τελευταία χρόνια για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, χωρίς όμως να δηλώσει πώς θα τα αναπληρώσει στο πλαίσιο της πολιτικής που ακολουθεί. Οσο για τους ανέργους, τους μοίρασε πλούσια λόγια για το "ενδιαφέρον" του, αλλά, επί της ουσίας, τους έριξε βορά στη μεγαλοθυμία του κεφαλαίου, το οποίο, μάλιστα, πρέπει να ενισχυθεί, μήπως και δημιουργήσει θέσεις εργασίας. Χρησιμοποίησε τα παραπάνω παραδείγματα, για να πείσει ότι η οικονομία της αγοράς είναι αναπόσπαστα δεμένη με την "κοινωνική αλληλεγγύη" (!).

Η προβολή ενός "καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο" εντάσσεται στη στρατηγική επιδίωξη της δημιουργίας ενός "πλειοψηφικού ρεύματος", το οποίο θα δείξει ανοχή ή θα στηρίξει τις κυβερνητικές επιλογές. Στην κατεύθυνση αυτή, ο Κ. Καραμανλής θα αναμασάει διαρκώς τα περί κατάργησης των διαχωριστικών γραμμών, αλλά και της έκφρασης του "μεσαίου χώρου" από τη ΝΔ.Η δημαγωγία του Κ. Καραμανλή επεκτείνεται στις αναφορές που έκανε στα θέματα της εγκληματικότητας και της διαφθοράς. Οπως είπε, τα κοινωνικά αυτά φαινόμενα έχουν ως πηγή "το κράτος και την κυβέρνηση Σημίτη" και, άρα, θα λυθούν με την αλλαγή κυβέρνησης!

Τρίτον: Σταθερή "αντιπολιτευτική" τακτική, στήριξης των αντιλαϊκών κυβερνητικών επιλογών και από κοινού επιβολή τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το θέμα της Παιδείας, στο οποίο, από τη μια, επιχειρεί να προφυλάξει την κυβέρνηση από το "να τα χάσει όλα", υποδεικνύοντας να κάνει μια προσωρινή αναδίπλωση, αναστέλλοντας την εφαρμογή της "μεταρρύθμισης", αλλά, από την άλλη, προτείνει "εθνικό διάλογο" και "δέσμευση για την πολιτική που θα εφαρμοστεί τα επόμενα 20 χρόνια"! Την ίδια στιγμή, όμως, ο πρόεδρος της ΝΔ δεν έκρυψε τα εχθρικά του αισθήματα απέναντι στις κινητοποιήσεις της μαθητικής και σπουδάζουσας νεολαίας, δηλώνοντας ευθέως (στα "Νέα") ότι τάσσεται κατά των καταλήψεων στα σχολεία, όπως και στο κλείσιμο των δρόμων από τους αγρότες.

Γενικότερα για την "αντιπολιτευτική" τακτική, επανέλαβε ότι "εμείς δε θα κουραστούμε να σπρώχνουμε την κυβέρνηση στη σωστή κατεύθυνση".

Τέταρτον,καλλιέργεια κλίματος ότι η πορεία της ΝΔ προς την εξουσία δεν ανακόπτεται και πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι θα είναι η επόμενη κυβέρνηση. "Ερχόμαστε, έρχεται η ώρα της ΝΔ", είπε χαρακτηριστικά. Κάτω από αυτό το κλίμα, επιχειρεί να "διευθετήσει" και τα εσωκομματικά προβλήματα. Οπως φάνηκε από τις ομιλίες των στελεχών της ΝΔ στη Συνδιάσκεψη, ο Κ. Καραμανλής δεν έχει να αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα, αφού όσες προτάσεις έγιναν ήταν συμπληρωματικές και εποικοδομητικές στο γενικό πλαίσιο που έχει χαράξει. Η μόνη σοβαρή διαφοροποίηση, αλλά όχι επί της ουσίας, έγινε από την Ντ. Μπακογιάννη, η οποία πρότεινε να γίνει συνέδριο επανίδρυσης το Μάρτη για να προσδιοριστεί με σαφήνεια η ιδεολογικοπολιτική φυσιογνωμία και η οργανωτική δομή του κόμματος. Η πρόταση, η οποία απορρίφθηκε μετά πολλών επαίνων από τον Κ. Καραμανλή, ως βασικό στόχο είχε το παιχνίδι εξουσίας, καθώς η Ντ. Μπακογιάννη απλά φροντίζει να εγγράφει υποθήκες για το μέλλον. Αλλωστε, έσπευσε να χειροκροτήσει την καταδίκη των καταλήψεων από τον Κ. Καραμανλή ως "τεράστια πρόοδο για την πολιτική μας".

Την ώρα που δοκιμάζεται η κυβερνητική αντιλαϊκή πολιτική, με τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις των μαθητών, εκπαιδευτικών και γονέων, των εργαζομένων που σήμερα πραγματοποιούν 24ωρη πανελλαδική απεργία κατά της πολιτικής αυτής, η ηγεσία του ΣΥΝ προσπαθεί να αναθερμάνει το σενάριο της κεντροαριστερής κυβέρνησης με το ΠΑΣΟΚ, με διάλογο και προγραμματική σύγκλιση στο στόχο της ΟΝΕ...

Ετσι, με αλλεπάλληλες συνεντεύξεις του σε εφημερίδες τελευταία, αλλά και με τις ομιλίες του σε συγκεντρώσεις οπαδών, το Σάββατο στη Θεσσαλονίκη και χτες το απόγευμα σε θέατρο της Αθήνας, ο πρόεδρος του ΣΥΝ Ν. Κωνσταντόπουλος απευθύνει εκκλήσεις στο ΠΑΣΟΚ για να αρχίσουν διάλογο με στόχο την προγραμματική σύγκλιση και κυβερνητική συνεργασία - της προοδευτικής πλειοψηφίας, όπως τη βαφτίζει. Δεν είναι τυχαίο ότι οι εκκλήσεις της ηγεσίας του ΣΥΝ επαναλαμβάνονται καθημερινά, καθώς στο κόμμα αυτό είναι διάχυτο το άγχος για απρόβλεπτες εξελίξεις που θα οδηγούσαν, τυχόν, σε πτώση της κυβέρνησης Σημίτη και πρόωρες εκλογές. Αυτός ο φόβος, που εντείνεται από τις λαϊκές κινητοποιήσεις που φουντώνουν τελευταία, είναι που οδηγεί την ηγεσία του ΣΥΝ να "εκτίθεται" προβάλλοντας πυροσβεστικές προτάσεις πλαγιοκόπησης, ουσιαστικά, του εκπαιδευτικού κινήματος όπως εκείνη για αναστολή επίμαχων διατάξεων του αντιεκπαιδευτικού νόμου Αρσένη, τη στιγμή που το κίνημα μαθητών, εκπαιδευτικών και γονιών αγωνίζεται για την κατάργηση συνολικά του νόμου 2525/97.

Είναι χαρακτηριστικό, ότι το τελευταίο διάστημα, η ηγεσία του ΣΥΝ, υποβαθμίζει και φραστικά ακόμα κάποιους όρους που πρόβαλε ως προϋποθέσεις για διάλογο και σύγκλιση με το ΠΑΣΟΚ όπως π.χ. την απλή αναλογική και προβάλλει γενικόλογα "την αλλαγή πολιτικής με διαρθρωτικές αλλαγές στην οικονομία, την κοινωνία και το πολιτικό σύστημα". Κάνει λόγο, επίσης, πως πρέπει "να ανανεωθεί η πολιτική, να αναζωογονηθεί η πολιτική αξιοπιστία, να εξυγιανθεί ο δημόσιος βίος. Ν' αλλάξει το μοντέλο διακυβέρνησης και οι πολιτικές του..., να αλλάξει το πολιτικό σκηνικό και οι συσχετισμοί του". Αποφεύγει, βεβαίως για ευνόητους λόγους, να σταθεί συγκεκριμένα στους στόχους αυτών των "αλλαγών". Κι αυτό γιατί η βασική πολιτική κατεύθυνση που προβάλλεται είναι ότι "η Ελλάδα πρέπει να είναι μέσα στην ΟΝΕ και στην Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά πρέπει να το πετύχει με το μικρότερο κοινωνικό κόστος". Στη βάση αυτή επιδιώκεται και η προγραμματική σύγκλιση ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ.

Είναι φανερό άλλωστε αυτό, αφού η μοναδική απήχηση - ανεξάρτητα από τις σκοπιμότητες και τις μεθοδεύσεις - που βρίσκει η πρόταση του ΣΥΝ, δεν είναι παρά από στελέχη του ΠΑΣΟΚ (π.χ. δηλώσεις Πάγκαλου, Λαλιώτη) όπως έγινε και με σχετικές δηλώσεις προχτές από τη Θεσσαλονίκη του Ακη Τσοχατζόπουλου που χαρακτήρισε... "πολύ θετικό ότι ο κ. Κωνσταντόπουλος αισθάνεται την ανάγκη να προτείνει ή να προωθήσει προτάσεις πολιτικής συνεργασίας". Προσθέτοντας πως... "η πολιτική συνεργασία είναι η πολιτική του μέλλοντος". Από την άλλη, ο υφυπουργός στον Πρωθυπουργό, Γ. Πασχαλίδης, επαναλαμβάνει την πρότασή του για τη συγκρότηση "ομάδων επαφής για συζητήσεις αναλυτικές σημείο - σημείο, μέτρο - μέτρο".

Κατά τα άλλα, κι ενώ είναι καθαρό πως αυτή η πολιτική και προοπτική, της ένταξης στην ΟΝΕ, έρχεται σε αντίθεση με τα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων, η ηγεσία του ΣΥΝ, για καθαρά δικούς της λόγους αλλά και για να "θολώσει τα νερά", αναμασάει τη γνωστή εδώ και χρόνια πρότασή του - και προς το ΚΚΕ - για συμμετοχή... στον ευρύτερο κεντροαριστερό διάλογο!

To Κέντρο Μαρξιστικών Ερευνών (ΚME) διοργανώνει 4ήμερη χριστουγεννιάτικη εκδρομή (24-27.12.98) στο Πήλιο, με ξεναγήσεις στα γραφικά χωριά: Πορταριά, Μακρυνίτσα, Χάνια, Ζαγορά, Βυζίτσα, Μηλιές και Τσαγκαράδα.

Για τη συμμετοχή, επικοινωνήστε στα τηλέφωνα: 8810.074, 8810.046. Οι θέσεις είναι περιορισμένες.