ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 14 Γενάρη 2001
Σελ. /32
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
Ενότητα δράσης κόντρα στο κεφάλαιο

Συζήτηση του «Ρ» με τα μέλη της Γραμματείας του ΠΑΜΕ Γ. Τούσσα και Π. Τσίρκα για το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα και το ρόλο των ταξικών δυνάμεων  

Τα προβλήματα που αντιμετώπισαν οι εργατοϋπάλληλοι της χώρας το προηγούμενο διάστημα, - Η δράση των ταξικών δυνάμεων μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα της Ελλάδας αλλά και διεθνώς, - Οι επιδιώξεις της κυβερνητικής πολιτικής και του κεφαλαίου, - Η στάση των πλειοψηφιών στα ανώτερα συνδικαλιστικά όργανα και οι προοπτικές του αγώνα των εργαζομένων, σε συνδυασμό με το ρόλο που καλείται να παίξει το ΠΑΜΕ, είναι μερικά από τα ζητήματα της συζήτησης του «Ρ» με δυο μέλη της Γραμματείας του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, τον Γιώργο Τούσσα, πρόεδρο της ΠΕΜΕΝ και τον Πολύβιο Τσίρκα, από το χώρο της ΔΕΗ.

Η συγκρότηση ενός ισχυρού μετώπου πάλης με αντιιμπεριαλιστικά και αντιμονοπωλιακά χαρακτηριστικά, το οποίο θα οδηγήσει σε σημαντικούς αγώνες και θα συσπειρώσει εργαζόμενους, αλλά και ευρύτερα στρώματα του λαού σε αυτούς τους αγώνες, προκύπτει σαν μια από τις βασικές ανάγκες για την αντιμετώπιση της επίθεσης κεφαλαίου - κυβέρνησης και Ευρωπαϊκής Ενωσης.

- Πώς εκτιμάτε την πορεία των εργατικών αγώνων τη χρονιά που πέρασε;

- Πολύβιος Τσίρκας: Το τελευταίο διάστημα το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, αλλά και η εργατική τάξη της χώρας μας στο σύνολό της, αντιμετώπισε πλήθος επιθέσεων. Κατακτήσεις και δικαιώματα χτυπήθηκαν από την κυβερνητική πολιτική. Οι ιδιωτικοποιήσεις των δημόσιων οργανισμών, τα θέματα της υγείας, της παιδείας, το ζήτημα της απασχόλησης, βρέθηκαν στο επίκεντρο αυτής της επίθεσης. Κορωνίδα της, ήταν το αντεργατικό νομοσχέδιο που ψηφίστηκε πρόσφατα στη Βουλή.


Τα μέτρα αυτά -με τα οποία ανατρέπεται το 8ωρο, ελαστικοποιείται ο χρόνος εργασίας και δίνουν την ευχέρεια στους εργοδότες να διαχειρίζονται το ωράριο κατά την κρίση τους- συνάντησαν την αποφασιστική αντίσταση μεγάλων τμημάτων της εργατικής τάξης. Εγινε ευρύτερα κατανοητό, ότι εδώ έχουμε μια συνολική ανατροπή στο εργασιακό καθεστώς και της λεγόμενης θεσμικής ισορροπίας μεταξύ εργασίας και εργοδοσίας.

Το ΠΑΜΕ βρέθηκε επικεφαλής αυτών των αγώνων. Το προσκλητήριο του ΠΑΜΕ βρήκε απήχηση στους εργαζόμενους. Οφείλουμε όμως να πούμε, ότι οι ανώτατες συνδικαλιστικές ηγεσίες, των ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ δε συνέβαλαν στον αγώνα των εργαζομένων, παρότι η συντριπτική πλειοψηφία και η βούλησή τους, ήταν ενάντια σε αυτά τα μέτρα και το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.

Οι πλειοψηφίες σύρθηκαν σε κάποιες κινητοποιήσεις, έριξαν μια «ντουφεκιά στον αέρα» για να δείξουν δήθεν ότι αντιδρούν. Στην πραγματικότητα αυτό που επιδίωκαν, ήταν να διατηρήσουν τις καρέκλες τους. Ουσιαστικά συναίνεσαν σε αυτά τα μέτρα και έγιναν ο «Δούρειος Ιππος» της κυβέρνησης και της εργοδοσίας.

Αν και ο νόμος ψηφίστηκε από την πλειοψηφία της Βουλής, οι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν την αντίστασή τους και με την υποστήριξη του ΠΑΜΕ, θα βρουν τρόπους να αντιδράσουν αποτελεσματικά.

Ο συντάκτης του «Ρ» συζητά με τα στελέχη του ΠΑΜΕ
Ο συντάκτης του «Ρ» συζητά με τα στελέχη του ΠΑΜΕ
- Γιώργος Τούσσας: Παρότι διανύουμε μια κρίσιμη περίοδο που χαρακτηρίζεται από την ένταση της επίθεσης κυβέρνησης, ΕΕ, μεγάλου κεφαλαίου, ενάντια στην εργατική τάξη και στα λαϊκά στρώματα, ταυτόχρονα διαπιστώνουμε ότι δημιουργούνται προϋποθέσεις ανάπτυξης νέων αγώνων. Οι πρόσφατες αγωνιστικές κινητοποιήσεις, στις οποίες καθοριστικό ρόλο είχαν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, δείχνουν τη δύναμη της ενότητας και της αποφασιστικότητας των εργαζομένων, να αντισταθούν σε αυτήν την πολιτική, να προβάλλουν τα δίκαια αιτήματά τους. Οι αγώνες που αναπτύχθηκαν το τελευταίο διάστημα, σε ένα βαθμό, αναχαίτισαν αυτήν την αντιλαϊκή επίθεση σε αρκετούς χώρους.

Οι σαρωτικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, θίγουν σημαντικές και ιστορικές κατακτήσεις της εργατικής τάξης. Πρόκειται για καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που έχουν σαν στόχο να αυξήσουν το βαθμό εκμετάλλευσης των εργαζομένων, να διαιωνίσουν την κυριαρχία του κεφαλαίου. Ζούμε μια μετωπική σύγκρουση. Γι' αυτό και από αυτούς τους πρόσφατους αγώνες επιβεβαιώνονται οι εκτιμήσεις του ΠΑΜΕ και η τακτική του. Τακτική που εξυπηρετούσε την ανάπτυξη της κοινής δράσης και της αποφασιστικής ρήξης με την πολιτική της κυβέρνησης και του κεφαλαίου.

Μέσα σ' αυτή τη σύγκρουση, για άλλη μια φορά, αναδείχτηκαν οι τεράστιες και ιστορικές ευθύνες που έχουν οι πλειοψηφίες των διοικήσεων σε ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και μια σειρά ομοσπονδίες και κλαδικά σωματεία. Ηγεσίες που έχουν ενσωματωθεί στους μηχανισμούς των νεοφιλελεύθερων επιλογών, των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, προβάλλοντας ανιστόρητες θεωρίες για κοινωνική συναίνεση. Νομίζουμε ότι αυτή η αντίληψη δέχτηκε ισχυρό πλήγμα από τους αγώνες των εργαζομένων.

Χρειάζεται όμως ν' ανοιχτεί παραπέρα το μέτωπο αντιπαράθεσης με αυτές τις δυνάμεις και αντιλήψεις σε όλα τα επίπεδα της ταξικής πάλης. Να δεχτούν ακόμα ισχυρότερο πλήγμα οι θεωρίες της συναίνεσης και ο κοινωνικός διάλογος της απάτης. Επιπλέον, πρέπει να χτυπήσουμε και την άποψη περί μη αποτελεσματικότητας των αγώνων.

Νέο ποιοτικό στοιχείο η συμμετοχή και άλλων στρωμάτων

- Υπάρχουν νέα ποιοτικά στοιχεία σ' αυτούς τους αγώνες;

- Γ.Τ.: Ενα νέο στοιχείο που ήρθε στην επιφάνεια και πρέπει να το αξιοποιήσουμε, είναι ότι για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό, χιλιάδες εργαζόμενοι του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, κατέβηκαν σε απεργίες, διεκδίκησαν μαζί με άλλα λαϊκά στρώματα τα δικαιώματά τους. Σε αυτές τις κινητοποιήσεις σταθμός ήταν το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στις 21 Οκτώβρη στην Αθήνα, όπου συμμετείχαν εκτός από εργατικά σωματεία, ομοσπονδίες, συνδικαλιστές, εργαζόμενοι απ' όλη τη χώρα.

Συμμετείχαν οι σύμμαχοι της εργατικής τάξης, τα μεσαία μικροαστικά στρώματα, οι επαγγελματοβιοτέχνες, οι αγρότες, ακόμα και η σπουδάζουσα νεολαία. Κι αυτό το νέο ποιοτικό στοιχείο, πρέπει να το πάμε πιο πέρα με ένα διευρυμένο διεκδικητικό πλαίσιο και ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα δράσης.

Μπροστά παρά τις δυσκολίες

- Μιλάτε συχνά για την ανάγκη ταξικής ανασυγκρότησης του συνδικαλιστικού κινήματος, υπάρχουν βήματα σ' αυτήν την κατεύθυνση;

- Π.Τ.: Το ΠΑΜΕ δημιουργήθηκε έχοντας τρεις βασικούς στόχους. Ανασύνταξη των εργατικών δυνάμεων, εξυγίανση του συνδικαλιστικού κινήματος και ταξικό προσανατολισμό του. Τα τελευταία χρόνια το συνδικαλιστικό κίνημα (σ.κ.) είχε μια καθίζηση, μια παθητικότητα, λόγω της γνωστής πολιτικής που ακολουθούσε η ηγεσία του, είχε και φαινόμενα απομαζικοποίησης. Λιγότεροι εργαζόμενοι οργανώνονταν στα συνδικάτα ή παίρνουν μέρος στις συγκεντρώσεις, ενώ στα ηγετικά κλιμάκια δεν έλειψαν και φαινόμενα διαφθοράς, γιατί πολλοί, δυστυχώς, συνάδελφοί μας χρησιμοποιούσαν το σ.κ. για «κοινωνική εξέλιξη».

Το ΠΑΜΕ, ήρθε να συσπειρώσει γύρω από ταξικές θέσεις πάρα πολλές δυνάμεις και αυτή η συσπείρωση διευρύνεται συνέχεια. Βέβαια, αντιμετωπίζουμε δυσκολίες, όμως διαπιστώνουμε ότι οι εργαζόμενοι ανταποκρίνονται στα κελεύσματα του ΠΑΜΕ. Το συνδικαλιστικό κίνημα είναι θεσμός διεκδίκησης και αυτός ο χαρακτήρας πρέπει να περιφρουρηθεί. Γι' αυτό δουλεύουν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ και αυτό επιδιώκουν. Διαφορετικά το συνδικαλιστικό κίνημα δε θα είχε λόγο ύπαρξης.

- Γ.Τ.: Η ταξική ανασυγκρότηση πρέπει να ξεκινήσει από τα πρωτοβάθμια ταξικά σωματεία και τους χώρους δουλιάς, μέσα στα εργοστάσια, στα γιαπιά, στα καράβια. Βασικό στοιχείο στη δουλιά μας, είναι η ταξική πάλη. Αυτή είναι η κινητήρια δύναμη θετικών εξελίξεων προς όφελος της εργατικής τάξης και γενικότερα των εργαζομένων. Το ΠΑΜΕ προβάλλει ένα πλαίσιο διεκδικητικό που αντιπαλεύει τη λαίλαπα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, το ασφαλιστικό, την εμπορευματοποίηση της παιδείας, της υγείας κλπ.

Αλλά δεν είναι μόνο ζήτημα διαμόρφωσης ενός πλαισίου, το οποίο θα ανακοινωθεί από τα στελέχη του. Είναι κάτι που θα κριθεί στην καθημερινή δράση, στους τόπους δουλιάς. Θα δοκιμαστεί μέσα τους συνδικαλιστικούς τους κοινωνικούς αγώνες που θα αναπτυχθούν το επόμενο διάστημα.

Υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι δημιουργούνται προϋποθέσεις ανασυγκρότησης, αναζωογόνησης του συνδικαλιστικού κινήματος. Αλλά είναι φανερό ότι απέναντί μας στέκονται οι πολύμορφοι μηχανισμοί του κράτους και της εργοδοσίας. Δεν υπάρχει απεργιακή κινητοποίηση που να μην έχει συκοφαντηθεί από την κυβέρνηση και το κεφάλαιο, ενώ το κλίμα τρομοκρατίας είναι πανταχού παρόν.

- Π.Τ.: Δείγματα ή στοιχεία της αναζωογόνησης του συνδικαλιστικού κινήματος είναι οι πρόσφατες αγωνιστικές κινητοποιήσεις που έγιναν σε όλη την Ελλάδα. Είχαμε την απεργία στις 10 Οκτώβρη, την απεργία το Νοέμβρη, το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στις 21 Οκτώβρη, τις κινητοποιήσεις ενάντια στον προϋπολογισμό. Ολα αυτά φέρουν τη σφραγίδα του ΠΑΜΕ και είναι αλήθεια ότι τόσες πολλές κινητοποιήσεις, συγκεντρώσεις, τέτοια συμμετοχή και πνεύμα αγωνιστικότητας είχαμε πολύ καιρό να δούμε. Αυτό αποδεικνύει ότι κάτι άρχισε να κινείται μέσα στους εργαζόμενους, μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα. Και αυτό κάνει πιο επιτακτικό το καθήκον, το βάρος μας να πέσει στους χώρους δουλειάς, στα πρωτοβάθμια σωματεία.

- Γ.Τ: Το νέο ποιοτικό στοιχείο των κινητοποιήσεων που έγιναν δείχνει την αποφασιστικότητα των εργαζομένων να συμμετέχουν και αποτελεί εντολή προς το συνεπές συνδικαλιστικό κίνημα, για την πορεία που πρέπει να ακολουθήσει το επόμενο χρονικό διάστημα.

Προσανατολισμένοι στην κοινή δράση

- Σας κατηγορούν ότι ακολουθείτε «διαχωριστικές» τακτικές, ακόμα ότι βάζετε στόχους που σήμερα είναι ανέφικτοι...

- Π.Τ: Η τακτική των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, «Αυτόνομης Παρέμβασης», είναι τακτική υποταγής στα κελεύσματα της κυβέρνησης και του κεφαλαίου. Πολλές φορές καταφεύγουν σε φτηνούς λεονταρισμούς, δήθεν ότι θα αντιδράσουν, θα αντισταθούν κι όμως στο τέλος συναινούν. Οι στόχοι του ΠΑΜΕ είναι ξεκάθαροι και δεν είναι καθόλου μαξιμαλιστικοί. Αυτά που προβάλλουμε και υπερασπίζουμε είναι αυτά που διεκδικεί η εργατική τάξη. Και αν θες, πολλές φορές, παλεύουμε για αυτά που ναι μεν στα λόγια διεκδικεί η ηγεσία των συνδικαλιστικών οργανώσεων, αλλά στην πράξη ξεπουλάει και υπονομεύει.

Τι λέμε εμείς; ΟΧΙ στις ιδιωτικοποιήσεις - ένα αίτημα που βρίσκει σύμφωνη την πλειοψηφία των εργαζομένων. Παλεύουμε τα αιτήματα της κοινωνικής ασφάλισης που διεκδικούν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Είπαμε ΟΧΙ στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, αυτά δηλαδή που έβαζε και η ΓΣΕΕ στα χαρτιά, αλλά τελικά τα εγκατέλειψε. Γι' αυτό πολλοί εργαζόμενοι, ανοιχτά πλέον διακηρύσσουν, ότι είναι ευτύχημα που υπάρχει το ΠΑΜΕ και προσανατολίζει τους αγώνες τους, που μπαίνει μπροστά και υπάρχει φως και ελπίδα.

- Γ.Τ.: Οταν ανεβαίνει η ταξική πάλη, πάντα σηκώνεται το σκιάχτρο της διάσπασης του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Οι ριψάσπιδες, αυτοί που ζητάνε συμμετοχή στη σημερινή νομή της εξουσίας, προκλητικά απευθύνονται στις συνεπείς ταξικές δυνάμεις και ζητάνε το λόγο. Για ποιο πράγμα άραγε; Για την επιμονή τους, ότι προσπάθησαν και προσπαθούν καθημερινά να ενώσουν τους εργάτες ξεκινώντας μέσα από τους χώρους δουλιάς σε ταξική κατεύθυνση;

Για εμάς βασική αρχή παραμένει η αναγκαιότητα της οργανωμένης πάλης. Η συσπείρωση μέσα από τα σωματεία, αξιοποιώντας την πλούσια εμπειρία που έχει το συνδικαλιστικό κίνημα. Μπροστά μας έχουμε το ζήτημα των συλλογικών συμβάσεων, το μεγάλο θέμα της κοινωνικής ασφάλισης. Το ΠΑΜΕ προσανατολίζει τη δουλιά του στις γυναίκες, στη νεολαία, στους μετανάστες, πρέπει επιθετικά να προχωρήσουμε στην οργάνωση των αλλοδαπών στα εργατικά σωματεία. Να ανοίξουμε τα μέτωπα, της υγείας, της παιδείας, του περιβάλλοντος, των αλλοδαπών. Με σεμνότητα, αλλά και αποφασιστικότητα προχωράμε.

Είναι αμέτρητες οι προτάσεις σε όλα τα επίπεδα σε ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ σε Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα των δυνάμεων του ΠΑΜΕ για κοινή δράση. Και επιτεύχθηκε η κοινή δράση σε αρκετές αγωνιστικές απεργιακές κινητοποιήσεις κάτω από την πίεση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ και των εργαζόμενων. Παρά και ενάντια στη θέληση αυτών των ηγεσιών, της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και της Αυτόνομης Παρέμβασης.

Εμείς με όλες μας τις δυνάμεις, μένουμε δεσμευμένοι στους αγώνες, για όλα τα βασικά ζητήματα που απασχολούν την εργατική οικογένεια. Είμαστε σταθερά προσανατολισμένοι στους αγώνες, στην κοινή δράση. Φυσικά δε μένουμε μόνο σ' αυτό. Φιλοδοξούμε το ΠΑΜΕ να αποτελέσει τον κορμό, τον πυρήνα, ευρύτερων διεργασιών στην ελληνική κοινωνία, για ουσιαστικές και μεγάλες αλλαγές σε συνδικαλιστικό και σε κοινωνικό επίπεδο.

Αντίσταση στον ιμπεριαλισμό και το διεθνές κεφάλαιο

- Το ΠΑΜΕ έχει ωστόσο σημαντική δράση και εκτός των συνόρων μας. Πώς εκτιμάτε την προοπτική αυτής της δράσης του;

- Π.Τ.: Η πορεία του ΠΑΜΕ είναι ικανοποιητική, γιατί έδωσε τις μάχες σε όλα τα μέτωπα, η προσφορά του είναι πολύ μεγάλη. Το ΠΑΜΕ είναι η μαγιά μέσα στο εργατικό και λαϊκό κίνημα για να έχουμε ευρύτερες συσπειρώσεις συντονισμούς και ευρύτερα μέτωπα. Το ΠΑΜΕ μπορεί να συμβάλλει στη συσπείρωση ευρύτερων κοινωνικών και λαϊκών δυνάμεων, προκειμένου να συγκροτηθεί ένα ευρύ κοινωνικό και λαϊκό μέτωπο που θα αντισταθεί στη λαίλαπα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.

Το ΠΑΜΕ δεν έχει μόνο δράση στο εσωτερικό της χώρας, αλλά παίρνει και πρωτοβουλίες ευρύτερα, σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Ηδη, τέλη Σεπτέμβρη, αρχές Οκτώβρη είχαμε με τη συμμετοχή του ΠΑΜΕ κάνει μια ευρωπαϊκή συνάντηση στη Γαλλία, όπου συμμετείχαν συνδικάτα και συνδικαλιστές από πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Σε αυτό το ευρωπαϊκό φόρουμ θα έλεγα προσπαθήσαμε να συντονίσουμε τις δυνάμεις μας σε ευρωπαϊκό επίπεδο προκειμένου να αντισταθούμε στα προβλήματα που δημιουργούνται από την πολιτική της ΕΕ. Είναι γνωστό ότι η Διεθνής Συνομοσπονδία Ελευθέρων Συνδικάτων και η Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων δεν ανταποκρίνονται στα σημερινά προβλήματα των Ευρωπαίων εργαζομένων, ουσιαστικά συναινούν και ακολουθούν την πολιτική του Διευθυντηρίου και συνολικά την πολιτική της ΕΕ, όπως αντίστοιχα και η ΓΣΕΕ εδώ, που είναι παράρτημά της. Γι' αυτό και είχαμε αυτή την πρωτοβουλία σαν ΠΑΜΕ, μαζί με άλλα συνδικάτα και ήταν μια πετυχημένη ευρωπαϊκή συνάντηση. Διαδηλώσαμε στη Νίκαια, στην Πράγα.

- Ποιες είναι οι προτεραιότητες που βάζετε στα πλαίσια αυτής της «παγκοσμιοποιημένης» δράσης;

- Γ.Τ.: Ενα από τα πρώτα κοινωνικά προβλήματα που υπάρχουν στο πλαίσιο της ΕΕ είναι η ανεργία. Στο κοινωνικό περιθώριο οδηγούνται εκατομμύρια εργαζόμενοι. Δυστυχώς, οι αρνητικοί συσχετισμοί δύναμης εκφράζονται και στο συνδικαλιστικό κίνημα όλων των χωρών. Αρνητικός είναι και ο πολιτικός συσχετισμός για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης. Γι' αυτό, πρώτη προϋπόθεση είναι να αναζωογονηθεί σε πλαίσιο αιτημάτων και σε μορφές πάλης το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.

Πριν από όλα είναι αναγκαία η ενίσχυση της δράσης των συνδικάτων σε εθνικό επίπεδο. Να ξεκινήσει ο αγώνας ενάντια στο εθνικό κεφάλαιο και να συντονιστεί σε διεθνές επίπεδο. Οσο πιο γρήγορα ανατραπεί αυτή η πολιτική, που εκφράζεται σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, τόσο πιο μικρό θα είναι το τίμημα για τους εργαζόμενους. Αξίζει τον κόπο να δοθεί η μάχη, παρ' όλες τις απώλειες που μπορεί να υπάρχουν. Θα είναι πολύ μεγαλύτερες αν συνεχιστεί αυτή η πολιτική.

Ρήξη και σύγκρουση η πρότασή μας

- Σε τρεις μήνες είναι το συνέδριο της ΓΣΕΕ, πώς προετοιμάζεστε γι' αυτό;

- Π.Τ.: Το ΠΑΜΕ συσπειρώνει ευρύτερες εργατικές δυνάμεις από διαφορετικούς πολιτικούς και ιδεολογικούς χώρους. Και στην πορεία που είχε από τη μέρα της ίδρυσής του οι δυνάμεις αυτές συνεχώς ενισχύονται με εργαζόμενους και συνδικαλιστές που έχουν διαφοροποιηθεί, ακόμα και από τις παρατάξεις ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ. Οι κατηγορίες που εκτοξεύονται προς το ΠΑΜΕ περί διάσπασης κλπ, είναι κατευθυνόμενες από την κυβέρνηση και άλλα κέντρα. Στοχεύουν να αποτρέψουν τους εργαζόμενους από τη συστράτευσή τους στο «Μέτωπο» και το πιο σοβαρό, να αποτρέψουν τη συμμετοχή τους στους αγώνες.

Οι αγωνιστικές ταξικές δυνάμεις ενόψει του συνεδρίου της ΓΣΕΕ το Μάρτη του 2001, συντονισμένα προβάλλουν τις ταξικές τους θέσεις προκειμένου να αλλάξουν τους συσχετισμούς. Σε αυτή την κατεύθυνση θα πορευτεί το ΠΑΜΕ και στο συνέδριο θα βγούμε και ενισχυμένοι.

- Γ.Τ.: Εκτεθειμένοι απέναντι στην εργατική τάξη και τους εργαζόμενους είναι όσοι πέταξαν την ασπίδα τους και ζητάνε συμμετοχή στη διαχείριση της εξουσίας του κεφαλαίου, της πολιτικής που οδηγεί χιλιάδες εργαζόμενους στο κοινωνικό περιθώριο. Εμείς θεωρούμε ότι η περίοδος που διανύουμε είναι κρίσιμη, αλλά παρ' όλα αυτά δημιουργούνται καλύτερες προϋποθέσεις ανάπτυξης νέων αγώνων. Τα νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά δεν περιορίζονται στα στενά εργατικά αιτήματα, δε σχετίζονται μόνο με τις συνθήκες και τους όρους δουλιάς, αλλά υπάρχουν διεργασίες στο συνδικαλιστικό κίνημα και στην κοινωνία, που μπαίνει επιτακτικά το ζήτημα ανατροπής αυτής της πολιτικής, και συγκρότησης ευρύτερων συμμαχιών, με ραχοκοκαλιά την εργατική τάξη και τα μικρομεσαία στρώματα της πόλης και του χωριού. Αυτό το ποιοτικό στοιχείο με την πλούσια εμπειρία που διαθέτουμε, επιβάλλεται να αξιοποιηθεί το επόμενο διάστημα.

Σε ό,τι αφορά το συνέδριο της ΓΣΕΕ, για μας είναι ένα ακόμα βήμα καταγγελίας, καταδίκης αυτής της αντιλαϊκής, αυταρχικής πολιτικής της κυβέρνησης. Η δράση μας αποσκοπεί στην περιφρούρηση των εργατικών δημοκρατικών δικαιωμάτων. Στο συνέδριο θα προβάλλουμε τις θέσεις που έχει το συνεπές ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, που είναι θέσεις ρήξης - σύγκρουσης. Εμείς, με την πάλη των ταξικών συνδικαλιστικών δυνάμεων αγωνιζόμαστε για μια ΓΣΕΕ που θα τιμήσει στο ακέραιο αυτό που περιλαμβάνεται στο καταστατικό της.

Το συνεπές συνδικαλιστικό κίνημα παλεύει με ταξικούς όρους. Αντίθετα, οι συνδικαλιστικές δυνάμεις ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, «Αυτόνομη Παρέμβαση» έχουν υποταχθεί, έχουν ενσωματωθεί, έχουν ενστερνιστεί τις αξιώσεις του κεφαλαίου. Μετατράπηκαν σε «γέφυρα» επιβολής των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, της διαιώνισης της κυριαρχίας του μεγάλου κεφαλαίου. Εμείς αυτή τη ΓΣΕΕ την αντιπαλεύουμε, με όλες μας τις δυνάμεις. Παλεύουμε να αλλάξουν οι συσχετισμοί. Και αυτό το θεωρούμε υποχρέωσή μας απέναντι στην εργατική τάξη.


Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ