Ασχημα είναι τα νέα για τη γενιά που έζησε στην καρδιά του περιβόητου «american dream» (αμερικάνικο όνειρο). Σύμφωνα με μελέτες, τα οικονομικά επιτελεία βλέπουν με μεγάλη ανησυχία το «κόστος» που συνεπάγεται η συνταξιοδότηση της πιο πολυπληθούς γενιάς, των λεγόμενων «boomers», που γεννήθηκαν μεταπολεμικά. Αυτή η γενιά, που αξιοποιήθηκε όσο καμία άλλη για να συμβολίσει τα «ιδεώδη» του πανίσχυρου καπιταλισμού, που τάχα ξεπερνάει ανισότητες και εξασφαλίζει «ευκαιρίες ευημερίας» για όλους, έρχεται τώρα αντιμέτωπη με τη σκληρή πραγματικότητα του βάρβαρου συστήματος, καθώς αποδεικνύεται ότι δεν είναι κατοχυρωμένη ούτε η συνταξιοδότησή της! Σύμφωνα λοιπόν με μελέτη του Federal Reserve, η γενιά αυτή (μεταξύ 55 και 64 ετών σήμερα) απαρτίζεται από 56 εκατομμύρια Αμερικανών. Ομως, το 73% δεν έχει καθόλου ή έχει ελάχιστες αποταμιεύσεις, που δεν αρκούν για να αναπληρώσουν τις χαμηλές συντάξεις. Ο ζόφος αυτός συμπληρώνεται από εκτιμήσεις του Εθνικού Συμβουλίου Γήρανσης των ΗΠΑ ότι 17 εκατ. άτομα άνω των 65 ετών δεν είναι εξασφαλισμένα οικονομικά, κινδυνεύουν δηλαδή άμεσα με φτώχεια. Οι επιπτώσεις γι' αυτούς τους ανθρώπους γίνονται ακόμα πιο επώδυνες εξαιτίας της πλήρους εμπορευματοποίησης του συστήματος Υγείας, συνολικά των κοινωνικών δομών, που πετάει το «μπαλάκι» της φροντίδας τους στην ίδια την οικογένεια, δηλαδή στα παιδιά και στα εγγόνια τους, με την πίεση να είναι ασφυκτική. Οι baby boomers, λοιπόν, γερνούν και η ίδια η ζωή τους αποκαλύπτει το πιο γερασμένο πρόσωπο ενός συστήματος, που φέρνει πλέον όλο και περισσότερο πόνο, απώλειες και δυστυχία στη λαϊκή πλειοψηφία.

Τα μεγάλα συλλαλητήρια στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις έστειλαν ηχηρό μήνυμα ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Στην Αθήνα οι διαδηλωτές ήταν χιλιάδες, ενώ εκτός από φοιτητές συμμετείχαν μαθητές, εκπαιδευτικοί, διδακτικό προσωπικό και εργαζόμενοι στα πανεπιστήμια, σπουδαστές κατάρτισης. Ο αστικός Τύπος, όμως, είτε αγνόησε προκλητικά τις κινητοποιήσεις είτε τις απαξίωσε σε μερικές αράδες, που υποτιμούσαν το μέγεθος και τη ζωντάνιά τους. Ούτε λέξη δεν ακούστηκε βέβαια για τις πάνω από 100 αποφάσεις φοιτητικών συλλόγων, τις Γενικές Συνελεύσεις που πραγματοποιήθηκαν, τις αποφάσεις συντονιστικών επιτροπών μαθητών κ.ά. Κατά τ' άλλα περισσεύουν οι πηχυαίοι τίτλοι, με τους οποίους προσπαθούν να πείσουν ότι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια έχουν την αποδοχή της μεγάλης πλειοψηφίας των νέων και των οικογενειών τους... Το μήνυμα που στάλθηκε την Πέμπτη επιβεβαιώνει τις αγωνιστικές διεργασίες σε σχολεία και σχολές, παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης να περάσει «άβρεχτη» μια τέτοια αντιδραστική μεταρρύθμιση. Οι επόμενες μέρες είναι μέρες κλιμάκωσης των πολύμορφων κινητοποιήσεων και όσοι νομίζουν ότι το νομοσχέδιο θα περάσει καβάλα στο άλογο, καλύτερα να ...ξεπεζέψουν από τώρα.