"Τους ξέρω, γω... "
"Οι βροντές και οι αστραπές τρομάζουν τα μικρά παιδιά και οι απειλές τους ανόητους", έλεγε, κύριε υπουργέ, ο Σωκράτης. Μεγάλη απερισκεψία σου, λοιπόν, που πήρες τους οικοδόμους για μικρά παιδιά ή για ανόητους και "άστραψες και βρόντηξες". Κανένας, σε βεβαιώνω, δε σε φοβάται!
"Οταν οι γέροντες αναισχυντούν, τότε, δυστυχώς, και οι νέοι γίνονται ακόμα πιο αναίσχυντοι", λέει ο ίδιος σε άλλο σημείο και γω θα πρέπει να σου τονίσω, κύριε Γιαννόπουλε, πως είσαι "κακό παράδειγμα" για τους νέους. Γιατί δε διδάσκεις τη σεμνότητα και η σεμνότητα, σύμφωνα με τον Μένανδρο, "χαρίζει στους ανθρώπους ωραίους καρπούς". Και συ, δυστυχώς, δεν παράγεις - με την άσχημη συμπεριφορά σου - "ωραίους καρπούς".
"Τους γενναίους άντρες τους διακρίνει η φρονιμάδα και ο σεβασμός", αναφέρει ο Θεόγνης, και εσύ δεν έδειξες, ούτε φρονιμάδα, ούτε - πολύ περισσότερο - σεβασμό, απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους, που ο ιδρώτας τους κυλάει ποτάμι από την προσπάθεια και τον κόπο, ακόμα και τις κρύες μέρες του χειμώνα. Απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους, που τα χέρια τους δείχνουν - ανάγλυφα - το δίκιο τους. Που η σκόνη, που αναπνέουν, αλατίζει το ψωμί, που τρώνε αυτοί και τα παιδιά τους. Δε σεβάστηκες, παρότι, "ακόμα και τα νήπια", σύμφωνα με τον Ευριπίδη, "έχουν κάποια αίσθηση των κακών που κάνουν", τις φωνές τους και την οργή τους για την ανεργία τους. Για τα σπίτια που θέλουν να χτίσουν και συ - και η παρέα σου - τους εμποδίζεις να το κάνουν.
Απερίσκεπτα, κύριε υπουργέ, δεν άκουσες τον Σωσιάδη και δεν "απέφυγες τα όσα φέρνουν ντροπή". Κατέφυγες, πάλι, σε συκοφαντίες. Και οι συκοφάντες, σύμφωνα με τον Αριστοφάνη, "είναι ανθρωπάρια ελεεινά, διεστραμμένα, άτιμα και κίβδηλα". Γιατί, κύριε υπουργέ, με την αλαζονεία σου, "που γεννάει τον τύραννο", σύμφωνα με τον Σοφοκλή, ζητάς να δικαιώσεις τον ποιητή;
"Τους ξέρω, γω", είπες, με αυτή τη χωροφυλακίστικη κουβέντα - και αντίληψη - για όλους αυτούς τους χιλιάδες εργάτες. "Τους ξέρω, γω"! Τι ξέρεις, κύριε υπουργέ; Παραχαράκτες είναι; Ξεπλυτές βρώμικου χρήματος; Μαχαιροβγάλτες; Νονοί της νύχτας, μήπως; Εφοπλιστές, ίσως; Κομπιναδόροι; Μαυραγορίτες; Παίχτες στο Χρηματιστήριο; Αυτοί είναι οι λωποδύτες, που ανεβάζουν τα καύσιμα; Οι νταβατζήδες με τα ροζ τηλέφωνα; Αυτοί είναι, που γέμισαν τη χώρα με καζίνο; Αυτοί πουλάνε τα ναρκωτικά; Αυτοί καρφώνουν τα παιδιά μας με τις σύριγγες; Αυτοί - οι κερατάδες - είναι, οι υπεύθυνοι, που δεν έχουν φως τα χωριά των Πομάκων; Αυτοί είναι - οι ανθέλληνες - που υπέγραψαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ με τα είκοσι πέντε εκατομμύρια ανέργους; Αυτοί λένε - δουλικά και ταπεινωμένα - "σε ευχαριστώ, ω, Αμερική";
Αν έχουμε να κάνουμε με τέτοια καθάρματα, σε παρακαλώ, πέστε το και σε μας, να το ξέρουμε. Εμείς, κύριε υπουργέ, οι αφελείς, νομίζαμε πως είχαμε να κάνουμε με ανθρώπους, που ο Ησίοδος έγραφε - για να τους τιμήσει - πως "με τη δουλιά τους πλουτίζουνε κι αναρίθμητα τα κάνουν τα κοπάδια τους, και δουλευτάρηδες όπως είναι, είναι πιο αγαπημένοι στους θεούς και στους θνητούς, που πάντα μισούν τους άεργους". Εσείς, κύριε υπουργέ, μόνον, "τους ξέρω, γω" έχετε να πείτε γι' αυτούς, που ο Σοφοκλής, λέει, "πως κάνανε το καθήκον τους και περιμένουν τους επαίνους"; Οι δικοί σας έπαινοι, κύριε υπουργέ, οι έπαινοι του υπουργού Εργασίας, προς τους εργάτες, είναι ένα χαζό - και χυδαίο - "τους ξέρω, γω"; Αυτό έχετε - μόνον - να πείτε;
Εχει δίκαιο ο Πίνδαρος, κύριε υπουργέ. Είναι φανερό, "Δε ζούμε όλοι για τον ίδιο σκοπό"! Και, ευτυχώς, για σένα, σφάλλει ο Ισοκράτης, που λέει, ότι, "ο χαρακτήρας των πολιτών εξομοιώνεται με τους άρχοντές των". Οι οικοδόμοι δε σου μοιάσανε. "Οταν πεις αισχρά λόγια, αισχρά θα ακούσεις", λένε τα Αδηλα των Τραγικών. Ετούτοι, δε σε άρχισαν, στις βρισιές και στις συκοφαντίες, όπως τους ζητούσε - με νύχια και με δόντια - η συμπεριφορά σου. Κρατήσανε το ήθος τους σε υψηλότερα επίπεδα από τους "άρχοντές" τους. Γιατί, ετούτοι, οι άνεργοι οικοδόμοι της μίζερης Ελλάδας του 1996, κόντρα στη φτήνια και στην ηθελημένη απελπισία, απέδειξαν πως είναι υπεύθυνοι πολίτες και αποφεύγουν τις - υπουργικές - προβοκάτσιες. Στις βρισιές σου απάντησαν με επιχειρήματα. Και αυτή ήταν η εκδίκησή τους και η τιμωρία τους.
Feeds
