«Συμμετέχω γιατί καταρχήν είναι μια εκδήλωση διαμαρτυρίας κατά της βίας. Αυτή τη στιγμή ο Σαρόν σκοτώνει έναν άμαχο πληθυσμό, αλλά με την ευκαιρία θέλω να πω ότι δεν μπορώ να συγχωρέσω και τη βία της άλλης πλευράς, για να σκοτώνει και εκείνη άμαχο πληθυσμό. Το θέμα είναι να βοηθήσουμε στην ειρήνη και όχι το ποιος μπορεί να σκοτώσει περισσότερους».

«Είμαστε εδώ όλοι από υποχρέωση αλλά και με μεγάλη ευχαρίστηση για να συμπαρασταθούμε σ' ένα έθνος το οποίο πρέπει να αποκτήσει την πατρίδα του, τη γη του, την κυβέρνησή του. Είμαστε εδώ για να γιορτάσουμε τη νίκη που ελπίζουμε να έρθει σύντομα».

«Απελπισία και πανικό νιώθω για όσα γίνονται. Τα χειρότερα αισθήματα».

«Πάντα δίνω το "παρών" για την αλληλεγγύη των λαών. Οι καλλιτέχνες δίνουν πάντα το "παρών" για την ειρήνη, την ειρηνική γειτνίαση και την προκοπή και πάντα ενάντια στα σκοτεινά συμφέροντα, αυτά που βάζουν τους λαούς να φανατίζονται, σπέρνουν το μίσος, τη διχόνοια, τον όλεθρο και την καταστροφή και δεν τους αφήνουν αφήνουν να ζήσουν ειρηνικά. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει λαός στον κόσμο που να θέλει τον πόλεμο. Ούτε ο Παλαιστινιακός, που αυτή τη στιγμή διαλύεται, αλλά ούτε και ο Ισραηλινός λαός. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι το Ισραήλ μπορεί να ωθήσει τον κόσμο να θέλει αυτό που γίνεται σήμερα. Εμείς είμαστε εδώ για την ειρήνη και για να πάψουν όλα τα σκοτεινά συμφέροντα να μανικουλάρουν και να σκοτεινιάζουν μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο την ανθρωπότητα».

«Είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω. Θα ήθελα να κάνω πολύ περισσότερα, αν ήταν δυνατόν. Θέλω να καταγγείλω και εγώ με την παρουσία μου μαζί με τον κόσμο αυτό το έγκλημα που διαπράττεται αυτή τη στιγμή στην Παλαιστίνη. Δεν είναι δυνατόν οι λαοί που διεκδικούν πατρίδα να ονομάζονται τρομοκράτες και να τους χειρίζονται με αυτό τον τρόπο. Η διεθνής υποκρισία μάς αναγκάζει να είμαστε στο δρόμο. Και πρέπει να έχουμε τα μάτια μας και το νου μας ανοιχτό γιατί τίποτα δε σταματάει εδώ. Πρέπει να δείξουμε ότι έχουμε φωνή. Μας αφορά άμεσα».

«Είμαστε πρωτίστως καλλιτέχνες, ακριβώς γιατί βγαίνουμε σε τέτοιες εκδηλώσεις. Δεν είναι δυνατόν να είναι κάποιος καλλιτέχνης και να μην είναι κοινωνικό ον. Και νομίζω ότι είναι χρέος μας να βρισκόμαστε εδώ».

«Είναι από τις φορές που αισθάνεται κανείς ότι μέσω της ενασχόλησής του - στην περίπτωσή μου το τραγούδι - μπορεί να αισθανθεί την ικανοποίηση ότι εκφράζει πραγματικά αυτό που αισθάνεται ο περισσότερος κόσμος. Τα μαζικά πράγματα δε βλέπουμε να λειτουργούν τα τελευταία χρόνια, αλλά σε τόσο σημαντικές περιπτώσεις, όσο είναι αυτή σήμερα εδώ, είναι εξαιρετικά σημαντικό το γεγονός ότι συσπειρώνεται όλος ο κόσμος και ξαφνικά αισθανόμαστε όλοι μία γροθιά».

«Πιστεύω ότι όποιος σήμερα θέλει να δηλώνει "παρών" στην κοινωνία των ανθρώπων δεν μπορεί να είναι απών και να μη συμμετέχει και να μην αγωνίζεται μπροστά στο δράμα του Παλαιστινιακού λαού. Θεωρώ ότι είναι ένα πρώτο βήμα αυτό σήμερα. Αύριο στην Ακρόπολη θα χτυπήσουν τα τύμπανα της ειρήνης από τους καλλιτέχνες και νομίζω ότι οφείλουμε όλοι να σηκωθούμε από τον καναπέ και να βγούμε στο δρόμο».

«Νιώθω φοβερά άσχημα σαν άνθρωπος και μάλιστα επειδή τυχαίνει να είμαι και άνθρωπος του πολιτισμού, ζητάω να φύγουν τα ισραηλινά στρατεύματα από τα κατεχόμενα εδάφη της Παλαιστίνης. Ζητάω να αναγνωριστεί άμεσα ένα ελεύθερο, ανεξάρτητο κράτος της Παλαιστίνης με όρια και σύνορα μη προσπελάσιμα από οποιονδήποτε στρατό. Και ζητάω ακόμα να σταματήσει αυτή η τρέλα της βίας, γιατί και οι δύο λαοί όπως αποδείχτηκε, και ο λαός της Παλαιστίνης που είναι ο διωκώμενος αλλά και ο λαός του Ισραήλ που θέλει επιτέλους να απαγκιάσει σε μια πατρίδα, θέλουν να ζήσουν μαζί ελεύθερα και εν ειρήνη».

«Οπως θα δείτε ένα χορευτή και με ένα βλέμμα θα δείτε αν είναι καλός ή κακός, με ένα βλέμμα στην οθόνη καταλαβαίνει κανείς γιατί πρέπει να είναι εδώ παρών απέναντι στην προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Θεωρώ προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ένας Πρόεδρος, ο Αραφάτ, να προσπαθεί να αναστήσει το λαό του και να είναι φυλακισμένος σε ένα υπόγειο. Αυτό είναι προσβολή της αξιοπρέπειας και της δημοκρατίας».

«Ξαφνικά αφανίζεται ένας λαός χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος. Και εγώ, όπως και όλοι άνθρωποι όταν βλέπουν αυτές τις αδικίες και τα εγκλήματα που γίνονται εκφράζουν τη συμπαράστασή τους στο λαό που αδικείται. Ολοι ξέρουμε αυτό που γίνεται και ήρθαμε για να διαμαρτυρηθούμε».

«Θεωρώ ότι, όπως και με τη Γιουγκοσλαβία, έχουμε τη συνέχεια της βαρβαρότητας τα τελευταία χρόνια. Εχουμε ένα πρόβλημα που αντί να έχει λυθεί εδώ και πενήντα χρόνια, συνεχίζεται με τον πιο βάρβαρο τρόπο. Οι ακροδεξιοί κύκλοι του Ισραήλ και ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός είναι αυτοί που δημιουργούν αυτό το πρόβλημα. Είμαστε υποχρεωμένοι να είμαστε όλοι μαζί εδώ στο Σύνταγμα, γι' αυτό είμαι και εγώ εδώ. Και πιστεύω ότι η μοναδική λύση είναι - εγώ έχω αισιοδοξία - ότι αν ενωθούμε όλοι, αν φωνάξουμε όλοι, εναντίον αυτού του εγκλήματος θα καταφέρουμε να πιέσουμε σε τέτοιο βαθμό που τουλάχιστον να σταματήσει αυτή η σφαγή».

«Οπως πάντα ο καλλιτεχνικός κόσμος σε τέτοιες στιγμές ενώνει τα τραγούδια του, ενώνει τις δυνάμεις του, για να περάσει κάποιο μήνυμα. Το μήνυμα το σημερινό είναι αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό. Να σταματήσει εδώ και τώρα η γενοκτονία και επιτέλους ο παλαιστινιακός λαός να αποκτήσει πατρίδα. Μόνο έτσι θα επιτευχθεί ειρήνη στη Μέση Ανατολή. Ολα τα χρόνια, όποτε ο λαός έδωσε τους αγώνες του, για να διεκδικήσει κάποια ιδανικά, τους έδωσε και μέσα από το τραγούδι. Το τραγούδι έχει δύναμη. Μπορεί να περάσει κάποια μηνύματα πιο εύκολα σ' όλο τον κόσμο».

«Καταρχήν συμμετέχω για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για το ρατσισμό που υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους που κυβερνούν τη Γη.Λυπάμαι για τους αδελφούς μας τους Παλαιστίνιους που περνάνε δραματικές στιγμές. Βλέπω την αδικία, δεΝ μπορούν το 2002 να σκοτώνουν γυναικόπαιδα. Να γυρίσουμε δηλαδή στην εποχή του Χίτλερ; Δεν είναι δυνατόν. Αφού η ανθρωπότητα προχωράει μπροστά, πώς ξαφνικά μας φέρνουν πίσω στη βαρβαρότητα;»

«Με γνώμονα αυτό που πιστεύω, ότι δηλαδή όποιος δεν παίρνει μέρος στη λύση του προβλήματος αποτελεί ο ίδιος μέρος του προβλήματος, συμμετέχω σ' αυτήν εδώ την εκδήλωση - συλλαλητήριο για να καταγγείλω μέσα από το τραγούδι και εγώ με τη σειρά μου τη γενοκτονία που υφίσταται ο παλαιστινιακός λαός από τον "Μπιγκ Μπράδερ" και τα "Μπιγκ Μπραδεράκια" του. Εννοώ το αμερικάνικο και το εβραϊκό κεφάλαιο, που αδίστακτα τόλμησαν και ονόμασαν λαούς - τρομοκράτες και τους ξεκληρίζουν. Επιτέλους, κάτι πρέπει να γίνει. Πού είναι οι "εξελιγμένοι" λαοί; Πού είναι το "παρών" των Ευρωπαίων ή και του αμερικάνικου λαού ακόμα; Αυτό με ανησυχεί».

«Συμμετέχω σα μονάδα, σαν πολίτης, σαν καλλιτέχνης, όπως όλοι οι συνάδελφοί μου νομίζω όπως όλοι οι Ελληνες, οι οποίοι είναι ευαισθητοποιημένοι στα ζητήματα αυτά. Εχουν νιώσει στο πετσί τους τι σημαίνει κατοχή, τι σημαίνει καταπίεση, τι σημαίνει διεκδίκηση των δίκαιων. Δεν είναι απλά μια ειρηνιστική εκδήλωση. Είναι μια εκδήλωση καταγγελία στις θηριωδίες που διαπράττει η κυβέρνηση του Ισραήλ σε βάρος ενός ολόκληρου λαού, ο οποίος διεκδικεί το αυτονόητο. Δηλαδή πατρίδα».

«Ευτυχώς που υπάρχει μια αφύπνιση από τους καλλιτέχνες στην Ελλάδα. Δεν είναι μόνο οι καλλιτέχνες αλλά όλος σχεδόν ο λαός και ελπίζω με τέτοιες εκδηλώσεις να αφυπνιστεί όλο ο λαός, γιατί τα τελευταία χρόνια ζούμε μια περίοδο πολύ δύσκολη. Η μονοκρατορία πλέον δυσκολεύει πολύ τα πράγματα και νομίζω ότι μόνο μέσα από την αντίσταση των λαών θα υπάρξει πάλι κάποια στοιχειώδης δικαιοσύνη στον κόσμο».

«Αισθάνομαι βαθιά συγκίνηση που βρίσκομαι σήμερα εδώ να δώσω το παρών και εγώ. Γιατί θεωρώ ότι ο αγώνας που κάνει αυτή τη στιγμή ο παλαιστινιακός λαός είναι ιερός. Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου το πρόβλημα αυτό να λυθεί. Ο παλαιστινιακός λαός να αποκτήσει μια ελεύθερη και ανεξάρτητη πατρίδα».