Η ιδιωτικοποίηση από την ελληνική κυβέρνηση της εταιρείας φυσικού αερίου ΔΕΠΑ και της θυγατρικής της ΔΕΣΦΑ, που είναι διαχειριστής του συστήματος φυσικού αερίου, έχει αναδείξει πολλούς μνηστήρες, διεθνικά μονοπώλια που δραστηριοποιούνται στον τομέα ενέργειας και πιο συγκεκριμένα των υδρογονανθράκων. Αυτό είναι φυσικό επακόλουθο της λειτουργίας του καπιταλισμού αφού οι πολλοί μνηστήρες, δηλαδή τα μονοπώλια, ενδιαφέρονται αφενός να αποκτήσουν μεγαλύτερα μερίδια στη διεθνή αγορά, αφετέρου να γίνει αυτό σε βάρος των ανταγωνιστών τους. Για τις ΔΕΠΑ - ΔΕΣΦΑ, ανάμεσα σε άλλα μονοπώλια, έχουν εκδηλώσει ζωηρό ενδιαφέρον και τα ρωσικά «Gazprom» και «Sintez». Το ζήτημα δεν είναι καινούριο, αλλά ξαναπροέκυψε λόγω της πρόσφατης συνεδρίασης του ΔΣ του Ταμείου Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), οργανισμός που στήθηκε για τις ιδιωτικοποιήσεις, που θα συζητούσε για τις ΔΕΠΑ - ΔΕΣΦΑ, αλλά η συζήτηση αναβλήθηκε. Στα πλαίσια αυτά και με δεδομένη την επιδίωξη των ρωσικών μονοπωλίων να μπουν στην αγορά της Ελλάδας, προέκυψε παρέμβαση του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ.

Η εκπρόσωπος του αμερικάνικου ΥΠΕΞ ρωτήθηκε για το κατά πόσο η κυβέρνηση των ΗΠΑ είναι επιφυλακτική στην προοπτική να αγοράσει η Ρωσία τη ΔΕΠΑ. Στην απάντησή της σημείωσε: «Αυτό που συμβουλεύουμε όλες τις χώρες είναι να έχουν διαφορετικές πηγές εφοδιασμού για τις εθνικές ενεργειακές τους ανάγκες, έτσι ώστε να μην μπορούν να κρατούνται όμηροι». Σε άλλη ερώτηση, «αν η αμερικανική κυβέρνηση φοβάται ότι η Ελλάδα θα καταστεί όμηρος της Ρωσίας στα θέματα της ενέργειας», υποστήριξε ότι «είναι ένα γενικό σχόλιο σχετικά με την πολιτική μας οπουδήποτε στον κόσμο». Ωμή στην ουσία παρέμβαση στα πλαίσια των ανταγωνισμών.

Για το ίδιο θέμα, δημοσίευμα της εφημερίδας «Financial Times» αναφέρει ότι η ανάδυση των ρωσικών εταιρειών ως φαβορί για την αγορά της ΔΕΠΑ προκάλεσε προειδοποιήσεις από την ΕΕ και τις ΗΠΑ για το άνοιγμα της ελληνικής αγοράς σε ρωσικά συμφέροντα, ενώ ο διευθύνων σύμβουλος της «Sintez», Αντρέι Κορόλεφ, δήλωσε στους «Financial Times» ότι η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να γίνει κόμβος μεταφοράς αερίου για την Ευρώπη.

Επομένως, εδώ βρίσκεται το κλειδί της υπόθεσης. Και έχει σχέση με τη γεωστρατηγική σημασία της Ελλάδας στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Γιατί αν πράγματι τα ρωσικά μονοπώλια μπουν στην αγορά της Ελλάδας αναβαθμίζουν τη θέση τους σε σχέση με τους ανταγωνιστές τους στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, και της Ελλάδας βεβαίως αλλά ως ενεργειακού κόμβου και όχι τόσο της εσωτερικής αγοράς της. Αρα, δεν είναι τυχαία η παρέμβαση του αμερικάνικου υπουργείου Εξωτερικών και η προειδοποίησή του βασικά στην ελληνική κυβέρνηση να μην προχωρήσει με τα ρωσικά μονοπώλια, και ιδιαίτερα την «Gazprom», που φαίνεται να είναι και ο κύριος διεκδικητής. Εδώ πρέπει να προσθέσουμε και μια λεπτομέρεια. Διευθύνων σύμβουλος της «Gazprom» είναι ο πρώην Γερμανός καγκελάριος Γκ. Σρέντερ, ενώ η «Gazprom» είναι βασικός τροφοδότης της Γερμανίας σε φυσικό αέριο.

Φαίνεται επομένως ότι για τις ΗΠΑ βασικός ανταγωνιστής είναι η Ρωσία, όχι όμως μόνο αυτή αλλά και η Γερμανία. Που έχει στρατηγική ενεργειακή συμφωνία με τη Ρωσία. Είναι επίσης γεγονός ότι οι ΗΠΑ κάνουν αλλεπάλληλες προσπάθειες στα πλαίσια των οξύτατων ενδομονοπωλιακών ανταγωνισμών και στο όνομα να έχουν διαφορετικές πηγές εφοδιασμού για τις εθνικές ενεργειακές τους ανάγκες, έτσι ώστε να μην μπορούν να κρατούνται όμηροι, να αποκόψουν τα κράτη της ΕΕ από την αγορά φυσικού αερίου, υδρογονανθράκων γενικότερα από τη Ρωσία. Σ' αυτά τα πλαίσια ενισχύουν τον άξονα Ισραήλ - Κύπρος - Ελλάδα, πιο σωστά τη στρατηγική τους συνεργασία που περιλαμβάνει και τους υδρογονάνθρακες, με δεδομένη την ύπαρξη μεγάλων ποσοτήτων και στις θάλασσες της Ελλάδας, ιδιαίτερα νότια της Κρήτης. Να θυμίσουμε επίσης ότι πριν λίγο καιρό έγινε η μελέτη από την Deutsche Bank για τους υδρογονάνθρακες νότια της Κρήτης, που σημαίνει ότι και η Γερμανία ενδιαφέρεται γι' αυτή την υπόθεση. Είναι άλλωστε γνωστό ότι υπάρχουν οξύτατοι ανταγωνισμοί ανάμεσα σε τμήματα του κεφαλαίου μέσα στη Γερμανία, που εκφράζονται και στους ανταγωνισμούς με ΗΠΑ αλλά και σε επιλογές κόντρα στις ΗΠΑ ή πιο σωστά υπέρ Ρωσίας, Κίνας κ.λπ.

Ολα τα παραπάνω δείχνουν ότι στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου οξύνονται οι ανταγωνισμοί μεταξύ ΗΠΑ - Ρωσίας, ΗΠΑ - Γερμανίας, και αυτοί εκφράζονται και μέσα στην Ελλάδα. Ο τομέας ενέργειας και μεταφοράς ενέργειας, με δεδομένη τη δυνατότητα η Ελλάδα να γίνει ενεργειακός κόμβος στην περιοχή, το επιδιώκει και η κυβέρνηση, το έχει στην πολιτική του και ο ΣΥΡΙΖΑ, κάνει ταυτόχρονα την Ελλάδα στόχο αυτών των οξύτατων ανταγωνισμών, που φαίνεται ότι εκφράζονται και ανάμεσα σε τμήματα του κεφαλαίου στην Ελλάδα. Αλλωστε, ο επιχειρηματικός όμιλος Κοπελούζου έχει άμεση σχέση με την «Gazprom». Αυτοί οι ανταγωνισμοί εκφράζονται ανάμεσα και στους δύο πόλους που διαμορφώνονται στο αστικό πολιτικό σύστημα. Μόνο που απ' αυτή τη διαδικασία ωφελημένα θα βγουν κάποια μονοπώλια και κάποια τμήματα του κεφαλαίου στην Ελλάδα. Για το λαό δεν προκύπτει κανένα όφελος, ίσα ίσα υπάρχουν οι κίνδυνοι ενός πιο γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου στην περιοχή. Να γιατί λέμε ότι μονόδρομος είναι η αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική πάλη για την ανατροπή της εξουσίας των αστών.