Από την άλλη, η κυβέρνηση βαφτίζει τον πρώην διπλωμάτη των ΗΠΑ «αποτυχημένο» και «εμπαθή», προσπαθώντας να κρύψει από τον ελληνικό λαό την πραγματικότητα. Και αυτή είναι ότι μετά τόσα χρόνια πολιτικής οσφυοκάμπτη των ελληνικών κυβερνήσεων απέναντι στις ΗΠΑ, τώρα μας ζητούν και τα... εσώρουχα.

Το θέμα «τρομονόμος» θα κυριαρχήσει στο επόμενο διάστημα, καθώς όλα μαρτυρούν πως το νομοθετικό κατασκεύασμα που ετοιμάζει η κυβέρνηση έρχεται να ανατρέψει βασικές δημοκρατικές κατακτήσεις, να ανοίξει το δρόμο για εν λευκώ καταδίκη όποιου αντιστέκεται. Η «Δημοκρατική Συσπείρωση για τις δημοκρατικές ελευθερίες και την αλληλεγγύη» έχει ήδη κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου. Αναπτύσοντας τη δράση της, παίρνει πρωτοβουλίες και προγραμματίζει για τις πρώτες μέρες του Μάρτη μια πρώτη εκδήλωση - συζήτηση με θέμα: «Ο κίνδυνος ενός νέου τρομονόμου». Στόχος να υπάρξει, μέσα απο τη συζήτηση που θα αναπτυχθεί, η συνένωση των ανησυχιών και των αντιδράσεων που προκαλει η επικείμενη κατάθεση του «τρομονόμου» στη Βουλή. Αλλωστε, ανάμεσα στους άμεσους σκοπούς της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης» είναι να επιτευχθεί ο συντονισμός των προσπαθειών για τη ματαίωση της προώθησης και της ψήφισης ενός νέου «τρομονόμου».

Ο «Ρ», προσπαθώντας να συμβάλει στην ανάπτυξη του προβληματισμού γύρω από τους στόχους του νέου «τρομονόμου», συνεχίζει τη δημοσίευση άρθρων σ' αυτή την κατεύθυνση.

Το κράτος του τρόμου εν δράσει. Εδώ, κυνηγούν τους διαδηλωτές κατά της επίσκεψης Κλίντον

Το σκηνικό έχει στηθεί με επιμέλεια ανάλογη με τη σοβαρότητα του θέματος. Η ΝΔ ανοιχτά και καθαρά δηλώνει την ετοιμότητά της να στηρίξει τα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση, μερίδα του Τύπου έχει αναλάβει την προετοιμασία της κοινής γνώμης. Η τακτική τους ανάλογα διαμορφωμένη, οι διαρροές στον Τύπο, η καλλιέργεια ψευτοδιλημμάτων και αποπροσανατολισμού σε μια πρωτοφανή προσπάθεια να «χρυσωθεί το χάπι» για το τερατούργημα που προωθείται. Ναι. Δεν μπορεί αλλιώς να χαρακτηριστεί αυτό το κατασκεύασμα, που βάζει στο γύψο βασικά δημοκρατικά δικαιώματα, τα οποία έχουν αποτυπωθεί και στο δικαστικό μας σύστημα. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.

Και κάτι ακόμα, κοροϊδεύουν ανοιχτά το λαό αυτοί που ισχυρίζονται ότι με τα μέτρα αυτά θέλουν να χτυπήσουν το έγκλημα και τα ναρκωτικά. Ποιοι τα λένε αυτά; Αυτοί που προωθούν τη σταδιακή νομιμοποίηση των ναρκωτικών, αυτοί που ψήφισαν νόμο στη Βουλή με τον οποίο μειώνονται οι ποινές των εμπόρων ναρκωτικών που τα διακινούν έξω από χώρους της νεολαίας (σχολεία, γυμναστήρια, στρατόπεδα κλπ.). Το θράσος τους δεν έχει όρια!

Δίπλα, λοιπόν, στο οργανωμένο έγκλημα (λαθρεμπόριο, ναρκωτικά κλπ.) κολλάνε και την τρομοκρατία. Με τον τρόπο αυτόν ποντάρουν να πάρουν συγχωροχάρτι και να προωθήσουν ανεμπόδιστα τους στόχους τους, πατώντας στο αίσθημα ανασφάλειας που έχει καλλιεργηθεί και βιώνουν πλατιά λαϊκά στρώματα.

- Σχεδιάζουν να καθιερώσουν τις ανώνυμες καταθέσεις ή τις καταθέσεις με ψευδώνυμο ή ακόμα και βιντεοσκοπημένες καταθέσεις για να προστατεύουν, λένε, τους μάρτυρες. Ανοίγουν έτσι διάπλατα τις πόρτες για στημένες κατηγορίες και καταδίκες. Ο νόμος μέχρι τώρα, και πολύ σωστά, προβλέπει ότι ο μάρτυρας εξετάζεται από το δικαστήριο, την κατηγορούσα αρχή και την υπεράσπιση των κατηγορουμένων. Απαντά στις ερωτήσεις τους, υποχρεωτικά, και καταθέτει μόνο γεγονότα και όχι κρίσεις. Ο μάρτυρας, μάλιστα, είναι υποχρεωμένος να αναφέρει πώς περιήλθαν σε γνώση του τα γεγονότα που καταθέτει. Ελέγχεται έτσι η αξιοπιστία τους, ανάλογα με το εάν πέσει σε αντιφάσεις ή εάν δώσει ολοκληρωμένες απαντήσεις στα ερωτήματα που του τίθενται. Οι ερωτήσεις που αφορούν την κρίση του μάρτυρα απαγορεύονται. Το δικαστήριο, τελικά, θα αξιολογήσει όλα τα γεγονότα, ανάλογα και με την αξιοπιστία των μαρτύρων.

- Μέχρι τώρα, κατά κανόνα, τα κακουργήματα δικάζονται από το Δικαστήριο Ενόρκων, που η σύνθεσή του είναι τρεις δικαστές και τέσσερις απλοί πολίτες, που επιλέγονται με κλήρωση και αποκαλούνται ένορκοι.

Εδώ μπορεί κάποιος «αφελής» να τους ρωτήσει. Καλά, οι ένορκοι δέχονται απειλές και φοβούνται, οι δικαστές δε θα δέχονται απειλές; `Η μήπως αυτοί έχουν το μαγικό φυλακτό για να τους προστατεύει; Ο στόχος είναι καθαρός, να κάνουν στην μπάντα το λαϊκό στοιχείο και η σύνθεση των δικαστηρίων αυτών να είναι στον έναν ή στον άλλο βαθμό ελεγχόμενη. Εδώ έχουμε και την ιστορική εμπειρία. Μετά τη Βάρκιζα, τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης τους παρέπεμπαν στα Κακουργιοδικεία. Επειδή όμως εκεί δεν τους έβγαινε πάντα, γιατί στη σύνθεσή τους υπερτερούσαν οι ένορκοι, αλλά και για να ξεμπερδεύουν γρήγορα, το 1947 καθιέρωσαν τα Στρατοδικεία.

Και μόνον αυτά τα δυο καυτά θέματα είναι αρκετά για να δείξουν το μέγεθος της απειλής, χωρίς βεβαίως να υποτιμούμε και τα άλλα μέτρα που προβλέπονται, όπως:

- Η θεσμοθέτηση ιδιώνυμων αδικημάτων με βαρύτατες ποινές (ισόβια, πολυετείς καθείρξεις).

- Η θεσμοθέτηση της ατιμωρησίας των συμμετεχόντων, εάν συνεργαστούν με τις διωκτικές αρχές. Ρυθμίσεις που προάγουν το χαφιεδισμό και τη συναλλαγή και καλλιεργούν το έδαφος ακόμα και για αβάσιμες καταγγελίες των «μεταμεληθέντων».

- Η ηλεκτρονική παρακολούθηση και ο υποχρεωτικός έλεγχος του DNA.

- Η άρση του επαγγελματικού απόρρητου, για τους δικηγόρους, τους ιερείς κλπ., μιας βασικής αρχής του δικονομικού μας συστήματος.

Είναι φανερό ότι στόχος αυτών των ρυθμίσεων δεν είναι η αντιμετώπιση της εγκληματικότητας, αλλά το λαϊκό κίνημα και γι' αυτό καταπατούνται στοιχειώδη δημοκρατικά και ανθρώπινα δικαιώματα.

(1) Το Βήμα 28.1.01